refdba - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

refdba - klient administracyjny RefDB

STRESZCZENIE

Tryb interaktywny:

refdba [-c polecenie pagera] [-e kłoda-przeznaczenie] [-f stdin] [-h] [-i Adres IP]
[-l log-poziom] [-L plik dziennika] [-p Port] [-q] [-T czas] [-u Nazwa] [-v] [-V]
[-w password] [-x] [-y poufać]
Nieinteraktywne tryb:

Tryb wsadowy:

refdba -C komenda [-c polecenie pagera] [-e kłoda-przeznaczenie] [-f stdin] [-i Adres IP]
[-l log-poziom] [-L plik dziennika] [-p Port] [-q] [-T czas] [-u Nazwa] [-w password] [-x]
[-y poufać]

OPIS

refdba to klient wiersza poleceń udostępniający polecenia do administrowania Baza danych ref(7) bazy danych,
użytkowników i stylów. refdba można uruchomić w trybie interaktywnym, udostępniając polecenie
skłonić. Rodzaj ? or pomoc , aby wyświetlić listę dostępnych poleceń. Alternatywnie możesz zacząć
refdba w trybie nieinteraktywnym. refdba wykona żądane polecenie i zwróci. W
w tym trybie refdba akceptuje dane wejściowe na standardowe wejście dla różnych poleceń, umożliwiając działanie w systemie Unix
rurociąg.

OPCJE

-c polecenie pagera
Wiersz poleceń pagera, który ma zostać użyty. Zamiast pagera możesz oczywiście
podaj dowolne prawidłowe polecenie, które akceptuje dane na stdin. Użyj „stdout”, aby zażądać danych
wyjście na standardowe wyjście. Jest to ustawienie domyślne, ale możesz je określić w poleceniu
line, jeśli chcesz tymczasowo zastąpić domyślne ustawienie pagera w swojej konfiguracji
plik.

-C komenda
Polecenie do uruchomienia w trybie nieinteraktywnym. Możesz dostarczyć wszystkie opcje i
parametry akceptowane przez polecenie w wierszu poleceń refdba.

-e kłoda-przeznaczenie
log-destination może mieć wartości 0, 1 lub 2 lub równoważne ciągi stderr,
sysloglub filet, odpowiednio. Ta wartość określa, dokąd trafiają informacje dziennika.
0 (zero) oznacza, że ​​wiadomości są wysyłane na stderr. Są natychmiast dostępne na
ekran, ale mogą zakłócać działanie polecenia. 1 wyśle ​​dane wyjściowe do
funkcja dziennika systemowego. Pamiętaj, że syslog musi być skonfigurowany do akceptowania komunikatów dziennika
z programów użytkownika, zobacz syslog(8) strona podręcznika dla dalszych informacji. Uniksopodobny
systemy zwykle zapisują te wiadomości w /var/log/user.log. 2 wyśle ​​wiadomości do
niestandardowy plik dziennika, który można określić za pomocą -L opcja.

-f stdin
Odczytaj dane ze stdin. refdbc zwykle wie, kiedy powinien czytać ze standardowego wejścia. Jednakże, A
kilka poleceń korzysta z danych dostarczonych w wierszu poleceń, ale umożliwia także odczyt z pliku.
Użyj tej opcji, aby zmusić refdbc do odczytu ze standardowego wejścia in dodatek do wartości podanych na
wiersz poleceń.

-h
Wyświetla ekran pomocy i użytkowania, a następnie wychodzi.

-i Adres IP
Ustaw adres IP skrzynki, na której działa serwer aplikacji refbd(1).
Zamiast adresu IP możesz także podać nazwę hosta, o ile to możliwe
poprawnie rozwiązany przez system.

-l log-poziom
Określ priorytet, do jakiego zdarzenia są rejestrowane. To jest albo liczba od 0
i 7 lub jeden ze strun EMERG, zaalarmować, Crit, błądzić, ostrzeżenie, tablica ogłoszeń, Informacje, debug,
odpowiednio (patrz także Definicje poziomu dziennika). -1 całkowicie wyłącza logowanie. niski
poziom rejestrowania taki jak 0 oznacza, że ​​rejestrowane są tylko najbardziej krytyczne komunikaty. Wyższy log
poziom oznacza, że ​​rejestrowane są również mniej krytyczne zdarzenia. 7 będzie zawierać debugowanie
wiadomości. Te ostatnie mogą być gadatliwe i obfite, więc chcesz uniknąć tego poziomu dziennika
chyba że musisz wyśledzić problemy.

-L plik dziennika
Podaj pełną ścieżkę do pliku dziennika, który otrzyma komunikaty dziennika. Zazwyczaj to
byłby /var/log/refdba.

-p Port
Ustaw port urządzenia, na którym działa serwer aplikacji.

-q
Zacznij bez czytania plików konfiguracyjnych. Klient użyje czasu kompilacji
defaults dla wszystkich wartości, których nie ustawia się za pomocą przełączników wiersza poleceń. Użyteczny do
debugowanie plików konfiguracyjnych.

-T czas
Ustaw limit czasu dla dialogu klient/serwer aplikacji w sekundach. Połączenie z
nieudane próby odczytu lub zapisu zostaną uznane za martwe i usunięte później
ten czas upłynął.

-u Nazwa
Ustaw nazwę użytkownika umożliwiającą dostęp do bazy danych. Uwaga: ta nazwa użytkownika nie musi być identyczna z
nazwa logowania użytkownika. Jest to nazwa użytkownika wymagana do uzyskania dostępu do bazy danych
serwer.

-v
Drukuje informacje o wersji i prawach autorskich, a następnie kończy działanie.

-V
Przełącza do trybu szczegółowego.

-w password
Ustaw hasło dostępu do bazy danych. Uwaga: to hasło nie musi być identyczne z
hasło logowania użytkownika. Jest to hasło wymagane do uzyskania dostępu do bazy danych
serwer.

-x
Wysyłaj hasła niezaszyfrowane.

-y poufać
Określ katalog, w którym znajdują się globalne pliki konfiguracyjne Uwaga: Domyślnie wszystkie
Aplikacje RefDB szukają swoich plików konfiguracyjnych w określonym katalogu
podczas konfiguracji podczas budowania pakietu. Oznacza to, że nie potrzebujesz -y
opcja, chyba że używasz prekompilowanych plików binarnych w nietypowych lokalizacjach, np. przez przeniesienie a
pakiet rpm.

DIAGNOSTYKA

Kod wyjścia to 0, jeśli wszystko poszło dobrze. Będzie to 1, jeśli polecenie (po uruchomieniu w trybie wsadowym)
lub ostatnie polecenie (po uruchomieniu w trybie interaktywnym) zwróciło błąd lub jeśli wystąpił
ogólny stan błędu podczas uruchamiania, taki jak brak dostępnej pamięci.

KONFIGURACJA

refdba ocenia plik konfiguracyjny refdbarc podczas uruchamiania, aby się zainicjować.

Stół 1. refdbarc
┌───────────┬─────────────────────┬───── ────────── ───────────┐
│Zmienna │ Domyślnie │ Komentarz │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│plik dziennika │ /var/log/refdba.log │ Pełna ścieżka │
│ │ │ niestandardowy plik dziennika. To jest
│ │ │ używane tylko wtedy, gdy logdest to │
│ │ │ ustawić odpowiednio. Jeśli │
│ │ │ zaczynasz refdba od │
│ │ │ wiersz poleceń jako │
│ │ │ zwykłego użytkownika, powinieneś │
│ │ │ określ plik, który chcesz │
│ │ │ mają uprawnienia do zapisu w │
│ │ │ (możesz nie mieć pozwolenia │
│ │ │, aby utworzyć │
│ │ │ /var/log/refdb.log lub │
│ │ │ zapisz do tego pliku jako │
│ │ │ zwykły użytkownik). │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│logdest │ 2 │ Miejsce docelowe │
│ │ │ informacje dziennika. 0 =
│ │ │ drukuj na stderr (to jest │
│ │ │ przeznaczone głównie dla │
│ │ │ debugowanie, jeśli to możliwe │
│ │ │ wizualnie koliduje z │
│ │ │ wyjście poleceń); 1 = użyj │
│ │ │ funkcja dziennika systemowego; 2 =
│ │ │ użyj własnego pliku dziennika. │
│ │ │ Ten ostatni potrzebuje │
│ │ │ prawidłowe ustawienie │
│ │ │ plik dziennika. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│loglevel │ 6 │ Poziom rejestrowania do │
│ │ │ jakie wiadomości będą
│ │ │ zalogowany. Niskie ustawienie │
│ │ │ (0) pozwala tylko na najwięcej │
│ │ │ ważne wiadomości, a │
│ │ │ wysokie ustawienie (7) umożliwia │
│ │ │ wszystkie wiadomości, w tym │
│ │ │ komunikaty debugowania. -1 oznacza │
│ │ │ nic nie zostanie zarejestrowane. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│pager │ stdout │ Wiersz poleceń │
│ │ │ pager, który akceptuje │
│ │ │ wyjście refdb na standardowe wejście │
│ │ │, aby umożliwić przewijanie i │
│ │ │ inne fajne rzeczy. │
│ │ │ „stdout” wysyła dane │
│ │ │ na standardowe wyjście. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│passwd │ * │ Hasło, czyli │
│ │ │ używane do uwierzytelniania │
│ │ │ z bazą danych │
│ │ │ serwer. To jest │
│ │ │ potencjalnie zły dla │
│ │ │ przechowuj niezaszyfrowane │
│ │ │ hasła w plikach dyskowych. │
│ │ │ Przynajmniej upewnij się, że │
│ │ │ plik konfiguracyjny │
│ │ │ nie jest czytelne dla │
│ │ │ kogokolwiek innego. Domyślne │
Ustawienie │ │ │ powoduje, że refdba ma wartość │
│ │ │ zapytaj o hasło │
│ │ │ interaktywnie. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│port │ 9734 │ Port, na którym refdbd │
│ │ │ słucha. Zmień to na │
│ │ │ wszyscy klienci i │
│ │ │ serwer, jeśli ta wartość │
│ │ │ koliduje z innym │
│ │ │ program korzystający z tego portu. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│serverip │ 127.0.0.1 │ Adres IP lub │
│ │ │ nazwa hosta komputera │
│ │ │ gdzie działa refdbd. Użyj │
│ │ │ domyślny (localhost) │
│ │ │ adres, jeśli klienci │
│ │ │ i refdbd działają na │
│ │ │ ta sama maszyna. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│limit czasu │ 180 │ Limit czasu w sekundach. │
│ │ │ Po tym czasie ma │
│ │ │ upłynęło, utknęło w martwym punkcie │
│ │ │ połączenie zostało nawiązane │
│ │ │ w dół. Zwiększ to │
│ │ │ wartość, jeśli napotkasz │
│ │ │ częste błędy przekroczenia limitu czasu │
│ │ │ ze względu na wysoką sieć │
│ │ │ ruch lub refdbd │
│ │ │ przeciążenie. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│nazwa użytkownika │ nazwa logowania │ nazwa użytkownika │
│ │ │ używane do uwierzytelniania │
│ │ │ z bazą danych │
│ │ │ serwer. Może to być │
│ │ │ różni się od loginu │
│ │ │ nazwa użytkownika. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│verbose │ f │ Ustaw tę opcję na t, jeśli │
│ │ │ preferują pełny błąd │
│ │ │ wiadomości. │
├───────────┼─────────────────────┼───┼───── ────────── ───────────┤
│no_encrypt │ f │ Jeśli ustawione na „t”, hasła │
│ │ │ są przesyłane │
│ │ │ niezaszyfrowane. Domyślne │
│ │ │ służy do szyfrowania haseł. │
└───────────┴─────────────────────┴───┴───── ────────── ───────────┘

POLECENIA

Wszystkie polecenia składają się z jednego słowa, które określa polecenie. Może to nastąpić po
argumenty i/lub przełączniki. Obowiązują ogólne zasady składni biblioteki getopts.

dodaj styl
Streszczenie
dodaj styl [-c komenda] [-h] [[-o filename] | [-O filename]] {plik stylu...}

OPIS
Dodaje jedną lub więcej specyfikacji stylu bibliografii z plików wejściowych.

Opcje
-c komenda
Określa polecenie, które otrzyma dane wyjściowe zamiast domyślnego pagera.
Może to być inny pager, dowolne polecenie pobierające dane wejściowe na standardowe wejście lub plik
ciąg „stdout”, aby wysłać dane na standardowe wyjście bez użycia pagera.

-h
Wyświetla pomoc online dotyczącą dodaj styl dowództwo.

-o filename
Zapisz wynik do filename zamiast do standardowego wyjścia.

-O filename
Dołącz wynik do filename zamiast zapisywać to na standardowe wyjście.

plik stylu
Wszystkie pozostałe argumenty są interpretowane jako nazwy plików zawierających style
specyfikacje.

Przykład
refba:
dodaj styl j.biol.chem.xml pharmacol.rev.xml

Spowoduje to dodanie specyfikacji stylu zawartych w plikach j.biol.chem.xml i
pharmacol.rev.xml do bazy danych stylów bibliografii.

adduser
Streszczenie
adduser {-d baza danych} [-h] {-H IP hosta} [-R] [-W password] {[-f filet] | [nazwa użytkownika...]}

OPIS
Nadaje uprawnienia dostępu do bazy danych refdb określonym użytkownikom. Określ bazę danych za pomocą
dotychczasowy -d opcja.

Note
Jeśli użytkownik nie jest jeszcze znany serwerowi bazy danych, refdb utworzy konto
z domyślnymi prawami dostępu (=brak). Jeśli nie określisz hasła dla
nowy użytkownik z -W opcji (patrz niżej), użytkownik będzie miał dostęp do bazy danych
serwer z domyślnym hasłem „refdb”. W większości przypadków nie jest to nic dobrego.

Nowy użytkownik automatycznie uzyska dostęp do wewnętrznej bazy danych refdb refdb.

Niektóre silniki baz danych, takie jak SQLite, nie obsługują kontroli dostępu. The adduser
polecenie nie jest obsługiwane w tych silnikach i zwróci jedynie objaśnienie
wiadomość.

-d baza danych
Określa referencyjną bazę danych, dla której mają obowiązywać prawa dostępu.

-f filet
Odczytuje z pliku listę nazw użytkowników rozdzielonych spacjami.

-h
Wyświetla pomoc online dotyczącą adduser dowództwo.

-H hosta
hosta określa host, na którym działa serwer aplikacji refdb. Jeśli to działa dalej
tej samej maszynie, co serwer bazy danych, możesz określić „localhost” jako nazwę hosta.
Użyj „%” jako nazwy hosta, aby umożliwić dostęp ze wszystkich adresów z wyjątkiem hosta lokalnego.
W przeciwnym razie argumentem nazwa hosta może być nazwa hosta, adres IP lub a
podsieć określająca jeden lub więcej komputerów, z których można uzyskać dostęp. Możesz dodać
tego samego użytkownika kilka razy z różnymi nazwami hostów.

Note
Ta opcja jest obsługiwana tylko przez MySQL. Jest ignorowany, jeśli używasz PostgreSQL jako
Twój serwer bazy danych. Aby uzyskać pomoc dotyczącą tego, jak to zrobić, zobacz dokumentację PostgreSQL
do manipulowania kontrolą dostępu opartą na hoście za pomocą pliku pg_hba.conf.

-R
Użyj tej opcji, aby przyznać użytkownikowi dostęp tylko do odczytu. Domyślnie są to użytkownicy
przyznano dostęp do odczytu/zapisu. Użytkownicy z dostępem tylko do odczytu mogą zasadniczo tylko pobierać
referencje i notatki.

-W password
Ustaw hasło dla nowego użytkownika. Hasło jest szyfrowane przed jego przesłaniem
do serwera aplikacji. Jeśli użytkownik już istnieje, jego hasło będzie takie
odpowiednio zmienione.

nazwa użytkownika
Wszystkie pozostałe argumenty są interpretowane jako nazwy użytkowników. Jeśli żaden z argumentów nazwy użytkownika
nie określono pliku wejściowego, refdba próbuje odczytać plik oddzielony białymi znakami
lista nazw ze stdin. Aby zmusić refdba do odczytu ze standardowego wejścia in dodatek do
jawnie nazwanych użytkowników, użyj metody -f stdin opcja.

Przykłady
refba:
adduser -d db1 -N nowa przepustkajim

Zapewni to dostęp do bazy danych db1 nowemu użytkownikowi jim. refdbd działa na
tym samym komputerze, co serwer bazy danych (jeśli pominiesz rozszerzenie -H opcja, localhost jest
przypuszczalny). „jim” będzie musiał podać „newpass” jako hasło podczas uruchamiania jednego z
klienci refb.

refba:
adduser -d db1 -H mono.mycomp.com jim Jane

Zapewni to dostęp do bazy danych db1 użytkownikom Jim i Jane. refdbd działa dalej
komputer o nazwie „mono.mycomp.com”. Jeśli „Jim” i „Jane” są już znane
serwerem bazy danych, zachowają swoje istniejące hasła. Jeśli nie, będą mieli
aby użyć domyślnego hasła „refdb”.

Podobne produkty on sites w ograniczony baza danych serwer dostęp
Jeśli jako administrator refdb nie masz uprawnień GRANT do swojej bazy danych
serwer, adduser polecenie z pewnością zakończy się niepowodzeniem. Jako osoba dbająca o bezpieczeństwo, Twój
administrator bazy danych może odmówić uruchomienia refdba niezależnie od tego, jak często to robisz
mu, że nie zawiera złośliwego kodu. Będzie chciał to zrobić w bolesny sposób i to jest to
co musi zrobić:

· Jeśli używasz MySQL jako serwera bazy danych, każdy nowy użytkownik potrzebuje przynajmniej wpisów
tabele mysql.user i mysql.db. Być może administrator bazy danych skonfigurował tę usługę
własne zasady, ale ogólnie tabela mysql.user nie powinna przyznawać żadnych uprawnień
użytkownika, natomiast tabela mysql.db powinna udzielić INSERT, SELECT, UPDATE, DELETE
uprawnienia dla każdego użytkownika do bazy danych refdb i WYBIERZ, WSTAW, AKTUALIZUJ,
DELETE, CREATE, DROP dla każdej referencyjnej bazy danych, którą powinien posiadać użytkownik
dostęp do. Pamiętaj, aby wspomnieć, że pole Host w mysql.user musi zawierać
nazwa lub adres skrzynki uruchamiającej refdbd, która niekoniecznie jest identyczna
ze stacją roboczą użytkownika.

· Jeśli zamiast tego wolisz PostgreSQL, sprawy są trochę prostsze. Kiedy tworzysz plik
refdb, utworzona zostanie nowa grupa zarządzająca dostępem do tej bazy danych. Wszystko
administrator bazy danych musi zrobić, to dodać nowego użytkownika do grup
refdbuser (przyznawanie dostępu do wspólnej bazy danych refdb) oraz użytkownik, gdzie
to nazwa referencyjnej bazy danych, do której użytkownik powinien mieć dostęp
dostęp.

słowo dodatkowe
Streszczenie
słowo dodatkowe [-h] {[-f filet] | [słowo...]...}

OPIS
Większość stylów bibliograficznych wykorzystuje ustandaryzowane skróty nazw czasopism. Bardzo
źródła danych podają te skróty bez kropek, jak w „Mol Cell Biol”. Jeśli
w bibliografii słowa należy skracać kropkami (jak w „Mol. Cell Biol.”),
refdb musi wiedzieć, które tokeny w skróconej nazwie są rzeczywiście skrócone (np
„Mol.”), a które są wyrazami pełnymi (np. „Cell”). W tym celu refdb przechowuje listę
słowa zastrzeżone, o których wiadomo, że nie są skrótami czegoś innego. statki refdb
z dość kompletną listą takich słów, ale jeśli wykryjesz błędy lub pominięcia,
słowo dodatkowe przydaje się polecenie.

Opcje
-f filet
Przeczytaj rozdzieloną spacjami listę słów tytułów czasopisma z pliku.

-h
Wyświetla pomoc online dotyczącą słowo dodatkowe dowództwo.

słowo
Wszystkie pozostałe argumenty są interpretowane jako słowa zastrzeżone. Jeśli nie ma ani listy słów, ani
określony jest plik wejściowy, refdba próbuje odczytać listę oddzielonych spacjami
słowa ze stdin. Aby zmusić refdba do odczytu ze standardowego wejścia in dodatek do wyraźnie
wymienione słowa, użyj -f stdin opcja.

Note
refdb wewnętrznie skonwertuje wszystkie zarezerwowane słowa na wielkie litery, więc tak się nie dzieje
niezależnie od tego, w jakim przypadku podasz te słowa.

Przykład
refba:
słowo dodatkowe -f Lista słów FOO BAR

Spowoduje to dodanie wszystkich zarezerwowanych słów do listy słów pliku, a także słów „FOO” i
„BAR” do listy słów zastrzeżonych.

konserwować
Streszczenie
konserwować {komenda} [wartość]

OPIS
Konfiguruje serwer aplikacji podczas jego działania i wykonuje pewne sztuczki z plikiem
bazy danych pomocniczych refdb. Niektóre polecenia modyfikują zmienne, które można ustawić
jako argumenty wiersza poleceń lub z plikiem init. Zobacz Uruchamianie demona refdbd dla
więcej informacji na temat tych zmiennych.

Note
To polecenie spowoduje jedynie przejściową rekonfigurację refdbd. Wszystkie zmiany zostaną utracone, gdy
serwer aplikacji zostanie zrestartowany. Aby dokonać trwałych zmian w pliku
konfiguracji, edytuj plik init lub zmień parametry wiersza poleceń w pliku
skrypt uruchamiający refdbd. Należy również pamiętać, że zdalna administracja musi być
włączone, aby to polecenie działało.

Dostępne są następujące polecenia:

Zatrzymaj się
Zatrzymuje serwer aplikacji.

Note
To polecenie wpływa tylko na proces nadrzędny refdbd. Jakiekolwiek dzieci
obecnie obsługujący klienci będą to kontynuować, dopóki nie skończą.

świst
Sprawdza, czy serwer aplikacji nadal żyje i ma się dobrze. Jeśli to jest
przypadku zgłosi identyfikatory procesów podrzędnych, które obsługują Twoje zapytanie i
rodzic. Jeśli nie, połączenie zostanie przekroczone i nie będzie odpowiedzi.

IP serwera wartość
Ustawia adres IP serwera bazy danych na wartość.

Timeout wartość
Ustawia limit czasu w sekundach na wartość.

najdłużej wartość
Ustawia miejsce docelowe wyjścia dziennika na wartość. Możliwe wartości to 0 (stderr), 1
(systemowy syslog), 2 (prywatny plik dziennika zdefiniowany przez logfile).

logfile wartość
Ustawia nazwę pliku dziennika na wartość.

poziom dziennika wartość
Ustawia maksymalny poziom wiadomości, do których można się logować wartość. 0 oznacza tylko to
zostaną zarejestrowane błędy krytyczne, 7 oznacza, że ​​wszystkie komunikaty, łącznie z ekstremalnie
szczegółowe komunikaty debugowania będą rejestrowane. -1 całkowicie wyłącza rejestrowanie.

Przykład
refdba: confserv poziom dziennika 7

Spowoduje to ustawienie poziomu dziennika na 7. Ta tymczasowa zmiana będzie obowiązywać tylko do
refdbd został zrestartowany.

stworzony b
Streszczenie
stworzony b [-E kodowanie] [-h] {nazwa_bazy...}

OPIS
Tworzy nową bazę danych o nazwie nazwa_bazy. W a. można określić kilka baz danych
pojedyncze wywołanie tego polecenia.

Opcje
-E kodowanie
Wybierz kodowanie znaków dla nowej bazy danych. Obecnie jest to tylko obsługiwane
przez MySQL i PostgreSQL. Jeśli używasz innego silnika, ta opcja jest ignorowana.
Informacje na temat dostępności można znaleźć w dokumentacji instalacji silnika bazy danych
kodowania. Wartość przekazywana za pomocą -E opcja powinna być IANA[1] kodowanie
nazwa. Jeżeli nie skorzystasz z tej opcji, nowa baza danych użyje ustawień domyślnych
kodowanie serwera bazy danych, chyba że plik konfiguracyjny refdbdrc ustawi a
domyślnie z wpisem „db_encoding”.

-h
Wyświetla pomoc online dotyczącą stworzony b dowództwo.

Nazwa
Nazwa referencyjnej bazy danych. Nazwa nie może zawierać dwukropka („:”) ani a
myślnik („-”) ze względu na formaty cytowań w dokumentach korzystających z RefDB. Dozwolone
znaki mogą być dodatkowo ograniczone przez używany silnik bazy danych. Baza danych
w nazwie należy również uwzględnić wielkość liter, tzn. nie próbuj tworzyć
baza danych „mybase”, jeśli już ją masz, o nazwie „MYBASE”. Unikaj także używania nazw
które są słowami zastrzeżonymi SQL, ponieważ jest to skazane na niepowodzenie. Niestety, to
zawiera aż nazbyt wygodną nazwę „referencje”. Zamiast tego użyj „refs” lub „biblio”.

Wskazówka
Dodaj stały ciąg znaków, taki jak „rd”, do wszystkich nazw baz danych refdb. To przyspiesza
pobieranie baz danych refdb za pomocą listadb polecenie, jeśli silnik bazy danych
zarządza dodatkowymi bazami danych, innymi niż RefDB. Użyj prostego wyrażenia regularnego, np
„rd%”, aby ograniczyć wyszukiwanie do baz danych RefDB.

Przykład
refba:
stworzony b db1 -E UTF-8 db2

Spowoduje to utworzenie baz danych db1 i db2 z kodowaniem znaków UTF-8.

Korzystanie z SQL skrypty do Stwórz Bazy danych
refdb zawiera dwa skrypty SQL w postaci zwykłego tekstu (zainstalowane w /usr/local/share/refdb/sql)
utwórz tabele bazy danych, takie jak stworzony b polecenie tak. Te skrypty są
w tych przypadkach lepsze niż polecenie:

· Nie masz uprawnień administratora bazy danych i musisz o to poprosić administratora
stworzyć dla Ciebie bazy danych. Administrator może preferować uruchomienie skryptu w miarę swoich możliwości
łatwo dowiedzieć się, co zamierza zrobić.

· Chcesz zintegrować refdb z istniejącym lub niestandardowym systemem baz danych. W tym
jeśli chcesz dodatkowo, aby tabele specyficzne dla refdb znajdowały się w istniejącej bazie danych
tabele inne niż refdb.

Poniższe procedury są równoważne uruchomieniu komendy createb. Jeśli chcesz
aby dodać tabele do istniejącej bazy danych, należy dostosować skrypty i/lub plik
odpowiednie procedury.

· Jeśli używasz MySQL, użyj następujących poleceń (podaj dodatkowe opcje
jak nazwa użytkownika i hasło, jeśli jest to wymagane):

#~
mysql -e "TWORZYĆ DATABASE nazwa_dany"

#~
mysql nazwa_bazy < pusty.mysql.dump

· Jeśli używasz PostgreSQL, powinna zadziałać następująca sekwencja (ponownie podaj
dodatkowe opcje, takie jak nazwa użytkownika i hasło, jeśli są wymagane):

#~
sed 's/refdbtest/nazwa bazy danych/g' < pusty.pgsql.dump.in > pusty.pgsql.dump

#~
Psql szablon1 < pusty.pgsql.dump

Skrypt pusty.pgsql.dump.in zawiera polecenia umożliwiające utworzenie bazy danych i ustawienie
odpowiednie uprawnienia dostępu dla nowej grupy użytkowników bazy danych. Dlatego jest dobrem
pomysł, aby zastąpić ciąg „refdbtest” zamierzoną nazwą nowej bazy danych.
sed polecenie w pierwszym wierszu właśnie to robi. Możesz także edytować jeszcze kilka rzeczy,
jak kodowanie. Drugie polecenie faktycznie tworzy bazę danych, nową grupę,
przyznaje uprawnienia tej grupie i tworzy wszystkie niezbędne tabele i sekwencje.
szablon1 to baza danych systemu PostgreSQL. The Psql polecenie wymaga nazwy pliku
istniejąca baza danych jako argument, ale w tym przypadku możesz użyć dowolnej innej istniejącej bazy danych
baza danych tak samo.

usuniętyb
Streszczenie
usuniętyb [-h] {nazwa_bazy...}

OPIS
Usuwa bazę danych o nazwie nazwa_bazy. W a. można określić kilka baz danych
pojedyncze wywołanie tego polecenia.

Uwaga
Struktura bazy danych i dane znikną, naprawdę znikną, więc bądź ostrożny
to polecenie. Pomyśl dwa razy i w razie wątpliwości przynajmniej najpierw wykonaj kopię zapasową, aby tego uniknąć
rozległe wyrywanie włosów.

Opcje
-h
Wyświetla krótki komunikat dotyczący użycia i powraca do monitu.

nazwa_bazy
Nazwa bazy danych, która ma zostać usunięta.

Przykład
refba:
usuniętyb db1 db2

Spowoduje to usunięcie baz danych db1 i db2.

usuń styl
Streszczenie
usuń styl [-h] {wyrażenie regularne unix}

OPIS
Usuwa style bibliografii, których nazwy odpowiadają wyrażeniom regularnym systemu Unix
wyrażenie regularne unix.

Note
Niektóre silniki baz danych, takie jak SQLite, nie obsługują wyrażeń regularnych w stylu uniksowym.
Zamiast tego używaj wyrażeń regularnych SQL.

Opcje
-h
Wyświetla krótki komunikat dotyczący użycia i powraca do monitu.

wyrażenie regularne unix
Pozostałe argumenty są interpretowane jako wyrażenie regularne określające
styl lub style, które mają zostać usunięte.

Przykład
refba:
usuń styl J\..*

Spowoduje to usunięcie wszystkich stylów bibliografii rozpoczynających się na literę „J.”.

Usuń użytkownika
Streszczenie
Usuń użytkownika {-d baza danych} [-h] {-H IP hosta} {-R} {[-f filet] | [nazwa użytkownika...]}

OPIS
Odbiera uprawnienia dostępu do bazy danych refdb podanym użytkownikom.

Note
Niektóre silniki baz danych, takie jak SQLite, nie obsługują kontroli dostępu. The adduser
polecenie nie jest obsługiwane w tych silnikach i zwróci jedynie objaśnienie
wiadomość.

refdb unieważni jedynie prawa dostępu do określonej bazy danych. To odwoła
ani praw dostępu do wewnętrznej bazy danych refdb, ani nie unieważni bazy danych
dostęp do serwera. Możesz odwołać dostęp do wewnętrznej bazy danych, podając
„refdb” z -d opcja. Aby odebrać dostęp do serwera bazy danych, użyj
narzędzia wiersza poleceń serwera bazy danych.

Opcje
-d baza danych
Określ nazwę bazy danych.

-f filename
Przeczytaj nazwy użytkowników z filename

-h
Wyświetla pomoc online dotyczącą Usuń użytkownika dowództwo.

-H hosta
Określ nazwę hosta lub adres IP, dla którego chcesz zmodyfikować prawa dostępu. Ten
musi być tą samą nazwą, której użyłeś w poprzednim wywołaniu adduser.

Note
Ta opcja jest obsługiwana tylko przez MySQL. Jest ignorowany, jeśli używasz innej bazy danych
silniki.

-R
Odwołuje dostęp tylko do odczytu.

nazwa użytkownika
Wszystkie pozostałe argumenty są interpretowane jako nazwy użytkowników. Jeśli żaden z argumentów nazwy użytkownika
nie określono pliku wejściowego, refdba próbuje odczytać plik oddzielony białymi znakami
lista nazw ze stdin. Aby zmusić refdba do odczytu ze standardowego wejścia in dodatek do
jawnie nazwanych użytkowników, użyj metody -f stdin opcja.

Przykłady
refba:
Usuń użytkownika -d -H % db1jim

Spowoduje to odebranie dostępu do bazy danych db1 użytkownikowi jim dla wszystkich oprócz lokalnego
połączeń.

usuń słowo
Streszczenie
usuń słowo [-h] {[-f filet] | [słowo...]...}

OPIS
To polecenie wykonuje operację odwrotną do addword. Określone słowa zastrzeżone
zostaną usunięte z listy.

Opcje
-f
Przeczytaj rozdzieloną spacjami listę słów z pliku.

-h
Wyświetla pomoc online dotyczącą słowo dodatkowe dowództwo.

słowo
Wszystkie pozostałe argumenty są interpretowane jako słowa zastrzeżone. Jeśli nie ma ani listy słów, ani
określony jest plik wejściowy, refdba próbuje odczytać listę oddzielonych spacjami
słowa ze stdin. Aby zmusić refdba do odczytu ze standardowego wejścia in dodatek do wyraźnie
wymienione słowa, użyj -f stdin opcja.

Note
refdb wewnętrznie skonwertuje wszystkie zarezerwowane słowa na wielkie litery, więc tak się nie dzieje
ma znaczenie, w takim przypadku podasz te słowa.

Przykład
refba:
usuń słowo -f Lista słów FOO BAR

Spowoduje to usunięcie wszystkich zarezerwowanych słów z listy słów pliku, a także słów „FOO”
i „BAR” z listy słów zastrzeżonych.

styl
Streszczenie
styl [-c] [-h] [[-o] | [-O]] {styl...}

OPIS
Pobiera jedną lub więcej specyfikacji stylu bibliografii z bazy danych i formatów
je jako plik XML.

Opcje
-c komenda
Określ polecenie, które otrzyma dane wyjściowe zamiast domyślnego pagera. Ten
może to być inny pager, dowolne polecenie pobierające dane wejściowe na standardowe wejście lub ciąg znaków
„stdout”, aby wysłać dane na standardowe wyjście bez użycia pagera.

-h
Wyświetla pomoc online dotyczącą styl dowództwo.

-o
Zapisz dane wyjściowe do pliku zamiast na standardowe wyjście.

-O
Dołącz dane wyjściowe do pliku zamiast zapisywać je na standardowe wyjście

Ostrzeżenie
Uważaj z dodawaniem (-O) opcja. refdb wyświetli przetwarzanie
instrukcje, linię doctype i po jednym elemencie CITESTYLE dla każdego
indywidualnie uzgodniony styl. Jeśli połączysz wyniki kilku
styl wywołania, wynikowy plik XML nie będzie poprawnie utworzony bez dalszych operacji
przetwarzanie. Aby zapisać kilka stylów w jednym pliku XML, użyj a
pojedynczy styl wywołaj i wypisz wszystkie wymagane style jako argumenty. To będzie
wyprowadza style zawinięte w element STYLESET, co daje prawidłowy kod XML
plik.

styl
Wszystkie pozostałe argumenty są interpretowane jako nazwy stylów bibliograficznych.

Przykład
refba:
styl -o j.biol.chem.xml J.Biol.Chem.

Spowoduje to zapisanie specyfikacji stylu zapisanej pod nazwą stylu „J.Biol.Chem”. Do
plik j.biol.chem.xml.

pomoc
Streszczenie
pomoc

?

OPIS
Wyświetla krótkie podsumowanie dostępnych poleceń.

Przykład
refba:
pomoc

listadb
Streszczenie
listadb [-h] [wyrażenie regularne bazy danych]

OPIS
Wyświetla listę wszystkich dostępnych baz danych, jeśli nie określono żadnego argumentu. Jeśli wyrażenie regularne bazy danych is
określony, zostaną wyświetlone tylko bazy danych pasujące do tego wyrażenia.

Note
Aby odróżnić referencyjne bazy danych refdb od innych utrzymywanych baz danych
przez serwer bazy danych, refdbd musi zajrzeć do każdej bazy danych zwróconej przez
Serwer bazy danych. W zależności od liczby dostępnych baz danych może to zająć trochę czasu
czas. Dlatego dobrym pomysłem może być użycie wspólnego przedrostka dla wszystkich refdb
baz danych, jak wyjaśniono w części dotyczącej stworzony b dowództwo.

Opcje
-h
Wyświetla komunikat pomocy wyjaśniający listadb dowództwo.

wyrażenie regularne bazy danych
Prawidłowe wyrażenie regularne SQL, które ogranicza dane wyjściowe do pasujących nazw baz danych.

Przykład
refba:
listadb db%

Spowoduje to wyświetlenie listy wszystkich baz danych o nazwach rozpoczynających się od ciągu „db”.

styl listowy
Streszczenie
styl listowy [-h] [styl-regexp]

OPIS
Wyświetla listę wszystkich dostępnych pasujących stylów bibliografii styl-regexp. Jeśli nie ma argumentu
dany, cała kolekcja dostępne style zostaną wyświetlone. To może, ale nie musi, być tym, czego chcesz.

Opcje
-h
Wyświetla komunikat pomocy wyjaśniający listadb dowództwo.

styl-regexp
Prawidłowe wyrażenie regularne Uniksa, które ogranicza dane wyjściowe do pasujących nazw stylów.

Note
Niektóre silniki baz danych, takie jak SQLite, nie obsługują standardowego stylu Uniksa
wyrażenia. Zamiast tego używaj wyrażeń regularnych SQL.

Przykład
refba:
styl listowy ^J.*

Spowoduje to wyświetlenie listy wszystkich stylów bibliografii rozpoczynających się od dużej litery „J”.

użytkownik listy
Streszczenie
użytkownik listy {-D baza danych} [-h] [nazwa-wyrażenie regularne]

OPIS
Wyświetla listę wszystkich dostępnych użytkowników określonej bazy danych, którzy pasują nazwa-wyrażenie regularne, Jeśli nie
podano argument, cała kolekcja dostępni użytkownicy zostaną wyświetleni na liście. To może być to, co ty
chcieć.

Opcje
-d baza danych
Określ nazwę bazy danych.

-h
Wyświetla komunikat pomocy wyjaśniający listadb dowództwo.

nazwa-wyrażenie regularne
Prawidłowe wyrażenie regularne Uniksa, które ogranicza dane wyjściowe do pasującego użytkownika bazy danych
nazwy.

Note
Niektóre silniki baz danych, takie jak SQLite, nie obsługują standardowego stylu Uniksa
wyrażenia. Zamiast tego używaj wyrażeń regularnych SQL.

Przykład
refba:
użytkownik listy -d ref ^mies.*

Spowoduje to wyświetlenie listy wszystkich użytkowników bazy danych „refs”, których nazwy zaczynają się od „mo”.

słowo z listy
Streszczenie
słowo z listy [-h] {słowo-wyrażenie regularne}

OPIS
Wyświetla listę wszystkich dostępnych zarezerwowanych słów dziennika, które pasują wyrażenie regularne unix. Jeśli nie ma argumentu
dany, cała kolekcja dostępne słowa zostaną wyświetlone. To może, ale nie musi, być tym, czego chcesz.

Note
Należy pamiętać, że słowa dziennika są wewnętrznie pisane wielkimi literami. Powinieneś napisać
Twój wyrażenie regularne unix używając odpowiednio wszystkich wielkich liter.

Opcje
-h
Wyświetla komunikat pomocy wyjaśniający listadb dowództwo.

słowo-wyrażenie regularne
Prawidłowe wyrażenie regularne Uniksa, które ogranicza dane wyjściowe do pasującego tytułu czasopisma
słów.

Note
Niektóre silniki baz danych, takie jak SQLite, nie obsługują standardowego stylu Uniksa
wyrażenia. Zamiast tego używaj wyrażeń regularnych SQL.

Note
Krótki opis przeznaczenia słów zastrzeżonych można znaleźć w artykule słowo dodatkowe
dowództwo.

Przykład
refba:
słowo z listy ^BIO.*

Spowoduje to wyświetlenie listy wszystkich zarezerwowanych słów dziennika rozpoczynających się od „BIO”.

skankw
Streszczenie
skankw {-d baza danych} [-h]

OPIS
To polecenie planuje pełne skanowanie słów kluczowych w bazie danych określonej za pomocą parametru -d
opcja. Pole abstrakcyjne, a także wszystkie pola tytułowe wszystkich odnośników znalezionych w pliku
bazy danych są skanowane pod kątem obecności wszystkich słów kluczowych dostępnych w bazie. Jeśli
znaleziono dopasowanie, a słowo kluczowe nie zostało jeszcze powiązane z tym odwołaniem, czyli słowem kluczowym
zostaje dodany do tego odniesienia. Wraz ze wzrostem czasu wymaganego do wykonania tej operacji
zarówno pod względem liczby odniesień, jak i liczby słów kluczowych, skanowanie słów kluczowych jest
wykonywane w tle, a polecenie powraca natychmiast po stronie klienta.
Wyniki znajdziesz w dzienniku serwera.

Ponieważ to polecenie spowoduje ogromną liczbę dostępów do bazy danych, najlepiej jest to zaplanować
uruchamiaj się automatycznie jako zadanie cron w czasie małego użycia, wieczorem lub w weekendy.

Proszę zwrócić uwagę na różnicę pomiędzy pełnym skanowaniem słów kluczowych a automatycznym skanowaniem słów kluczowych
scan, którego może zażądać przełącznik wiersza poleceń refdbd -K lub odpowiadający
zmienna konfiguracyjna słowo kluczowe_skan. Pełne skanowanie słów kluczowych jest „retrospektywne”, tj
doda słowa kluczowe, które zostały dodane później do wcześniej istniejących odnośników. The
automatyczne skanowanie słów kluczowych doda tylko istniejące słowa kluczowe do nowo dodanych odnośników
powodując mniejszy wpływ na wydajność bazy danych, podczas gdy użytkownicy prawdopodobnie będą uzyskiwać dostęp do
Baza danych.

Opcje
-d baza danych
Określ nazwę bazy danych.

-h
Wyświetla komunikat pomocy wyjaśniający listadb dowództwo.

zestaw
Streszczenie
zestaw [-h] [nazwa_zmiennej] [wartość zmienna]

OPIS
zestaw polecenie wyświetla lub modyfikuje wartości zmiennych konfiguracyjnych.

Jeśli zadzwonisz zestaw bez żadnych argumentów wyświetli listę wszystkich konfiguracji
zmiennych z ich bieżącymi wartościami.

Jeśli zadzwonisz zestaw z jednym argumentem wyświetli bieżącą wartość this
konkretna zmienna.

Jeśli zadzwonisz zestaw z dwoma argumentami ustawi zmienną (pierwszy argument) na
nowa wartość (drugi argument) dla bieżącej sesji. Aby określić pustą wartość, użyj
dwa cudzysłowy, takie jak ten: „”.

Note
Z oczywistych powodów, zestaw nigdy nie wyświetli bieżącego hasła, chociaż jest to możliwe
z pewnością zmień hasło za pomocą tego polecenia. Aby mieć pewność, że nikt inny nie zobaczy
nowe hasło, które wprowadzisz, uruchom polecenie zestaw passwd *. Następnie zostaniesz zapytany
aby wprowadzić hasło, które nie będzie wyświetlane na ekranie.

To polecenie nie jest dostępne w trybie wsadowym, użyj przełączników wiersza poleceń
Zamiast. W trybie interaktywnym zmiany zmiennych konfiguracyjnych są
ograniczone do bieżącej sesji. Jeśli chcesz trwale zmienić wartości, możesz
powinien raczej edytować jeden z plików konfiguracyjnych.

Opcje
-h
Wyświetla komunikat pomocy wyjaśniający listadb dowództwo.

nazwa_zmiennej
Nazwa zmiennej, której wartość ma zostać wyświetlona lub ustawiona.

wartość zmienna
Nowa wartość zmiennej, która ma zostać ustawiona.

Przykład
refba:
zestaw Timeout 90

To polecenie ustawi limit czasu bieżącej sesji na 90 sekund.

gadatliwy
Streszczenie
gadatliwy [-h]

OPIS
Włącza lub wyłącza tryb szczegółowy. Jeśli tryb szczegółowy jest włączony, komunikaty o błędach i
ostrzeżenia mogą być bardziej zrozumiałe.

Opcje
-h
Wyświetla komunikat pomocy wyjaśniający listadb dowództwo.

Przykład
refba:
gadatliwy

W zależności od poprzedniego ustawienia, spowoduje to włączenie lub wyłączenie trybu szczegółowego.

statystyki widoków
Streszczenie
statystyki widoków [-h]

OPIS
Pokazuje numery wersji sterownika libdbi używanego do łączenia się z serwerem bazy danych
a także informacje o wersji tego serwera. Pokazuje także aktualne wartości
zmienne, za pomocą których można je modyfikować konserwować.

Opcje
-h
Wyświetla komunikat pomocy wyjaśniający listadb dowództwo.

Przykład
refba:
statystyki widoków

Spowoduje to wydrukowanie niektórych statystyk połączeń i informacji na ekranie.

Użyj refdba online, korzystając z usług onworks.net