virt-get-kernel - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

virt-get-kernel - Wypakuj jądro i ramdysk z gości

STRESZCZENIE

virt-get-kernel [--options] -d nazwa_domeny

virt-get-kernel [--options] -a disk.img

OPIS

Ta opcja wyodrębnia jądro i initramfs z gościa.

Format obrazu dysku jest wykrywany automatycznie, chyba że zostanie określony za pomocą
--format opcja.

W przypadku gdy gość zawiera wiele jąder, wybierane jest to z najwyższą wersją
wybrano liczbę. Aby wyodrębnić dowolne jądra z obrazu dysku, zobacz gość(1). Do
wyodrębnij całość/bagażnik„katalog gościa, zobacz Wirtualne kopiowanie(1).

OPCJE

--help
Wyświetl pomoc.

-a filet
--Dodaj filet
Dodaj filet który powinien być obrazem dysku z maszyny wirtualnej.

Format obrazu dysku jest wykrywany automatycznie. Aby to obejść i wymusić
konkretny format użyj --format opcja.

-a URI
--Dodaj URI
Dodaj dysk zdalny. Format URI jest zgodny z guestfish. Patrz „DODAWANIE PILOTA
PRZECHOWYWANIE” w gość(1).

-c URI
--łączyć URI
Jeśli używasz libvirt, połącz się z podanym URI. Jeśli zostanie pominięty, łączymy się z
domyślny hiperwizor libvirt.

Jeśli określisz bezpośrednio urządzenia blokujące gości (-a), to libvirt nie jest w ogóle używany.

-d gość
--domena gość
Dodaj wszystkie dyski z nazwanego gościa libvirt. Identyfikatory UUID domeny mogą być używane zamiast
nazwy.

--format surowy|qcow2|..
--format samochód
Wartość domyślna dla -a Opcją jest automatyczne wykrycie formatu obrazu dysku. Za pomocą
wymusza format dysku dla -a opcja w wierszu poleceń.

Jeśli masz niezaufane obrazy dysków gości w formacie raw, powinieneś użyć tej opcji, aby:
określ format dysku. Pozwala to uniknąć potencjalnego problemu z bezpieczeństwem ze złośliwym
gości (CVE-2010-3851).

--do odczytu maszynowego
Ta opcja jest używana, aby dane wyjściowe były bardziej przyjazne dla komputera podczas analizowania przez
inne programy. Zobacz „WYJŚCIE DO ODCZYTU MASZYNOWEGO” poniżej.

-o katalog
--wyjście katalog
Ta opcja określa katalog wyjściowy, w którym znajduje się jądro i initramfs z serwera gościa.
są pisane.

Jeżeli nie określono, domyślnym wyjściem będzie bieżący katalog.

prefix prefiks
Opcja ta określa prefiks dla wyodrębnionych plików.

Jeżeli określono prefiks, po prefiksie i przed nim będzie znajdował się myślnik („-”).
reszta nazwy pliku, na przykład jądro w gościu, takie jak
„vmlinuz-3.19.0-20-generic” jest zapisywany jako „mydistro-vmlinuz-3.19.0-20-generic” podczas
prefiksem jest "mydistro".

Zobacz też --nazwy bez wersji.

-q
--cichy
Nie drukuj zwykłych komunikatów o postępie.

--nazwy bez wersji
Opcja ta ma wpływ na nazwę pliku docelowego wyodrębnionych plików.

Jeśli ta opcja jest włączona, pliki będą zapisywane lokalnie tylko z nazwą bazową, np. kernel
i ramdysku w gościu, takiego jak „vmlinuz-3.19.0-20-generic” i
Pliki „initrd.img-3.19.0-20-generic” są zapisywane odpowiednio jako „vmlinuz” i „initrd.img”.

Zobacz też prefix.

-v
--gadatliwy
Włącz szczegółowe komunikaty do debugowania.

-V
--wersja
Wyświetl numer wersji i wyjdź.

-x Włącz śledzenie wywołań API libguestfs.

MASZYNA CZYTELNY WYDAJNOŚĆ

--do odczytu maszynowego opcja może być użyta, aby dane wyjściowe były bardziej przyjazne dla maszyny, co
jest użyteczny przy wywoływaniu virt-get-kernel z innych programów, interfejsów graficznych itp.

Użyj tej opcji samodzielnie, aby sprawdzić możliwości pliku binarnego virt-get-kernel.
Typowe wyjście wygląda tak:

$ virt-get-kernel --machine-readable
virt-get-jądro

Lista funkcji jest drukowana, po jednej w wierszu, a program kończy pracę ze statusem 0.

ŚRODOWISKO ZMIENNE

Aby zapoznać się z innymi zmiennymi środowiskowymi, które mają wpływ na wszystkie programy libguestfs, zobacz „ENVIRONMENT
ZMIENNE" w goście(3).

EXIT STATUS

Ten program zwraca 0, jeśli się powiedzie, lub wartość niezerową, jeśli wystąpił błąd.

Użyj virt-get-kernel online za pomocą usług onworks.net