Dokumenty<Poprzedni | Spis treści | Następne>
• Ustaw katalogi jako prywatne za pomocą chmod 700 dirname dowództwo.
• Nadawaj swoim plikom rozsądne nazwy, np Skarga do premiera 050302
zamiast litera 1.
7.1.2. Zrobić miejsce
W niektórych systemach plik udział system może od czasu do czasu zmuszać Cię do czyszczenia, a fizyczne ograniczenia dysku twardego mogą zmusić Cię do zwolnienia większej ilości miejsca bez uruchamiania jakichkolwiek programów monitorujących. W tej sekcji omówiono wiele sposobów, oprócz korzystania z rm polecenie, aby odzyskać miejsce na dysku.
Uruchom udział -v polecenie, aby zobaczyć, ile wolnego miejsca zostało.
7.1.2.1. Opróżnianie plików
Czasami zawartość pliku Cię nie interesuje, ale potrzebujesz nazwy pliku jako znacznika (na przykład potrzebujesz tylko sygnatury czasowej pliku, przypomnienia, że plik tam był lub powinien tam być jakiś czas w przyszłości) ). Przekierowanie wyjścia polecenia zerowego odbywa się w powłokach Bourne'a i Bash:
andy:~> lista życzeń kotów > element zastępczy
andy:~> ls -la symbol zastępczy
-rw-rw-r-- 1 andy andy 200 12 czerwca 13:34 symbol zastępczy andy:~> > element zastępczy
andy:~> ls -la symbol zastępczy
andy:~> lista życzeń kotów > element zastępczy
andy:~> ls -la symbol zastępczy
-rw-rw-r-- 1 andy andy 200 12 czerwca 13:34 symbol zastępczy andy:~> > element zastępczy
andy:~> ls -la symbol zastępczy
-rw-rw-r--
-rw-rw-r--
1 andy andy
1 andy andy
0 12 czerwca 13:35 symbol zastępczy
0 12 czerwca 13:35 symbol zastępczy
Nazywa się proces redukcji istniejącego pliku do pliku o tej samej nazwie i wielkości 0 bajtów obcinanie. Aby utworzyć nowy pusty plik, ten sam efekt uzyskuje się za pomocą Kontakt Komenda. W istniejącym pliku Kontakt
zaktualizuje tylko znacznik czasu. Zobacz strony informacyjne na Kontakt by uzyskać więcej szczegółów.
Aby „prawie” opróżnić plik, użyj metody ogon Komenda. Załóżmy, że użytkownik andyjego lista życzeń staje się dość długa, ponieważ zawsze dodaje coś na końcu, ale nigdy nie usuwa rzeczy, które faktycznie dostaje. Teraz chce zachować tylko pięć ostatnich pozycji:
andy:~> ogon -5 lista życzeń > nowa lista
andy:~> nowa lista kotów > lista życzeń
andy:~> rm nowa lista
andy:~> ogon -5 lista życzeń > nowa lista
andy:~> nowa lista kotów > lista życzeń
andy:~> rm nowa lista
7.1.2.2. Więcej o plikach dziennika
Niektóre programy linuksowe nalegają na zapisywanie wszelkiego rodzaju wyników w pliku dziennika. Zwykle dostępne są opcje rejestrowania tylko błędów lub rejestrowania minimalnej ilości informacji, na przykład ustawienia poziomu debugowania programu. Ale nawet wtedy możesz nie przejmować się plikiem dziennika. Oto kilka sposobów, aby się ich pozbyć lub przynajmniej ustalić pewne ograniczenia ich rozmiaru:
• Spróbuj usunąć plik dziennika, gdy program nie jest uruchomiony, jeśli masz pewność, że nie będzie on już potrzebny. Niektóre programy mogą nawet po ponownym uruchomieniu zobaczyć, że nie ma pliku dziennika i dlatego nie będą rejestrować.
• Jeśli usuniesz plik dziennika, a program go odtworzy, przeczytaj dokumentację tego konkretnego programu w poszukiwaniu opcji poleceń, które pozwalają uniknąć tworzenia plików dziennika.
• Spróbuj utworzyć mniejsze pliki dziennika, rejestrując tylko te informacje, które są dla Ciebie istotne, lub rejestrując tylko istotne informacje.
• Spróbuj zastąpić plik dziennika dowiązaniem symbolicznym do / dev / null; jeśli masz szczęście, program nie będzie narzekał. Nie rób tego z plikami dziennika programów uruchamianych podczas startu systemu lub programów uruchamianych z cron (patrz rozdział 4). Programy te mogą zastąpić dowiązanie symboliczne małym plikiem, który ponownie zaczyna się powiększać.
7.1.2.3. poczta
Regularnie czyść swoją skrzynkę pocztową, twórz podfoldery i korzystaj z automatycznych przekierowań procmail (zobacz strony informacyjne) lub filtry Twojej ulubionej aplikacji do czytania poczty. Jeśli masz folder na śmieci, regularnie go czyść.
Aby przekierować pocztę, użyj opcji .Naprzód plik w swoim katalogu domowym. Usługa pocztowa systemu Linux szuka tego pliku za każdym razem, gdy musi dostarczyć pocztę lokalną. Zawartość pliku określa, co system pocztowy powinien zrobić z Twoją pocztą. Może zawierać pojedynczą linię zawierającą w pełni kwalifikowany adres e-mail. W takim przypadku system będzie wysyłał całą Twoją pocztę na ten adres. Na przykład, wynajmując miejsce na stronę internetową, możesz chcieć przekazywać pocztę przeznaczoną dla webmastera na swoje własne konto, aby nie marnować miejsca na dysku. Webmastera
.forward może wyglądać następująco:
webmaster@www ~/> kot do przodu
webmaster@www ~/> kot do przodu
Korzystanie z przekazywania poczty jest również przydatne, aby uniknąć konieczności sprawdzania kilku różnych skrzynek pocztowych. Możesz sprawić, że każdy adres będzie wskazywał centralne i łatwo dostępne konto.
Możesz poprosić administratora systemu o zdefiniowanie przesyłania dalej w lokalnym pliku aliasów pocztowych, na przykład w przypadku zamykania konta, ale poczta e-mail pozostaje przez jakiś czas aktywna.
7.1.2.4. Oszczędzaj miejsce dzięki linkowi
Gdy kilku użytkowników potrzebuje dostępu do tego samego pliku lub programu, gdy oryginalna nazwa pliku jest zbyt długa lub zbyt trudna do zapamiętania, użyj dowiązania symbolicznego zamiast osobnej kopii dla każdego użytkownika lub w celu.
Wiele dowiązań symbolicznych może mieć różne nazwy, np. łącze może zostać wywołane monfichier w katalogu jednego użytkownika i mój link w innym. W tym samym katalogu może również występować wiele łączy (różne nazwy) do tego samego pliku. Często robi się to w / lib katalog: podczas wydawania polecenia
ls -l /lib
zobaczysz, że w tym katalogu znajduje się mnóstwo linków prowadzących do tych samych plików. Są one tworzone tak, aby programy szukające jednej nazwy nie utknęły, dlatego są wskazywane na poprawną/aktualną nazwę bibliotek, których potrzebują.
7.1.2.5. Ogranicz rozmiary plików
Powłoka zawiera wbudowane polecenie ograniczające rozmiary plików, ulimit, którego można również użyć do wyświetlenia ograniczeń zasobów systemowych:
Cindy: ~> ulimit -a
podstawowy rozmiar pliku (bloki) 0
rozmiar segmentu danych (kbajty) nieograniczony rozmiar pliku (bloki) nieograniczony maksymalna zablokowana pamięć (kbajty) nieograniczony maksymalny rozmiar pamięci (kbajty) nieograniczona liczba otwartych plików 1024
rozmiar potoku (512 bajtów) 8
rozmiar stosu (kbajty) 8192
czas procesora (sekundy) nieograniczony
maksymalna liczba procesów użytkownika 512
pamięć wirtualna (kbajty) nieograniczona
Cindy: ~> ulimit -a
podstawowy rozmiar pliku (bloki) 0
rozmiar segmentu danych (kbajty) nieograniczony rozmiar pliku (bloki) nieograniczony maksymalna zablokowana pamięć (kbajty) nieograniczony maksymalny rozmiar pamięci (kbajty) nieograniczona liczba otwartych plików 1024
rozmiar potoku (512 bajtów) 8
rozmiar stosu (kbajty) 8192
czas procesora (sekundy) nieograniczony
maksymalna liczba procesów użytkownika 512
pamięć wirtualna (kbajty) nieograniczona
Cindy nie jest programistką i nie przejmują się zrzutami pamięci, które zawierają informacje dotyczące debugowania programu. Jeśli chcesz zrzutów rdzenia, możesz ustawić ich rozmiar za pomocą ulimit Komenda. Przeczytaj strony informacyjne na bash szczegółowe wyjaśnienie.
Podstawowy plik?
Podstawowy plik lub zrzut rdzenia jest czasami generowany, gdy coś pójdzie nie tak z programem podczas jego wykonywania. Plik core zawiera kopię pamięci systemu, jaka znajdowała się w momencie wystąpienia błędu.
7.1.2.6. Skompresowane pliki
Pliki skompresowane są przydatne, ponieważ zajmują mniej miejsca na dysku twardym. Kolejną zaletą jest to, że przesłanie skompresowanego pliku przez sieć wymaga mniejszej przepustowości. Wiele plików, takich jak strony podręcznika, jest przechowywanych w systemie w formacie skompresowanym. Jednak rozpakowywanie ich w celu uzyskania trochę informacji, a następnie konieczność ich ponownego skompresowania jest dość czasochłonne. Nie chcesz na przykład rozpakowywać strony podręcznika, czytać o opcjach polecenia, a następnie ponownie kompresować stronę podręcznika. Większość ludzi prawdopodobnie zapomni posprzątać po znalezieniu potrzebnych informacji.