Dokumenty<Poprzedni | Spis treści | Następne>
♦ Jakie są rodzaje Linuksa i jak wybrać ten, który mi odpowiada?
♦ Czym są ruchy Open Source i GNU?
1.1. Historia
1.1.1. UNIX-a
Aby zrozumieć popularność Linuksa, musimy cofnąć się w czasie, około 30 lat temu...
Wyobraź sobie komputery tak duże jak domy, a nawet stadiony. Chociaż rozmiary tych komputerów stwarzały poważne problemy, jedna rzecz pogarszała sytuację: każdy komputer miał inny system operacyjny. Oprogramowanie zawsze było dostosowywane do określonego celu, a oprogramowanie dla jednego systemu nie działało w innym systemie. Możliwość pracy z jednym systemem nie oznaczała automatycznie, że można pracować z innym. Było to trudne zarówno dla użytkowników, jak i administratorów systemu.
Komputery były wówczas niezwykle drogie i trzeba było ponieść pewne ofiary nawet po pierwotnym zakupie, aby użytkownicy zrozumieli, jak działają. Całkowity koszt jednostki mocy obliczeniowej był ogromny.
Technologicznie świat nie był aż tak zaawansowany, więc musieli żyć z rozmiarami przez kolejną dekadę. W 1969 roku zespół programistów w laboratoriach Bell Labs rozpoczął pracę nad rozwiązaniem problemu z oprogramowaniem, aby rozwiązać problemy ze zgodnością. Opracowali nowy system operacyjny, który był
1. Prosty i elegancki.
2. Napisane w języku programowania C, a nie w asemblerze.
3. Możliwość recyklingu kodu.
Twórcy Bell Labs nazwali swój projekt „UNIX”.
Funkcje recyklingu kodu były bardzo ważne. Do tego czasu wszystkie dostępne na rynku systemy komputerowe były pisane w kodzie opracowanym specjalnie dla jednego systemu. Z drugiej strony UNIX potrzebował tylko małego fragmentu tego specjalnego kodu, który obecnie jest powszechnie nazywany jądrem. To jądro jest jedynym fragmentem kodu, który należy dostosować do każdego konkretnego systemu i stanowi podstawę systemu UNIX. System operacyjny i wszystkie inne funkcje zostały zbudowane wokół tego jądra i napisane w wyższym języku programowania, C.
Język ten został opracowany specjalnie do tworzenia systemu UNIX. Dzięki tej nowej technice znacznie łatwiej było opracować system operacyjny, który mógłby działać na wielu różnych typach sprzętu.
Dostawcy oprogramowania szybko się dostosowali, ponieważ niemal bez wysiłku mogli sprzedać dziesięć razy więcej oprogramowania. Pojawiły się nowe, dziwne sytuacje: wyobraźmy sobie na przykład komputery różnych dostawców komunikujące się w tej samej sieci lub użytkowników pracujących na różnych systemach bez potrzeby dodatkowej edukacji w zakresie korzystania z innego komputera. UNIX zrobił wiele, aby pomóc użytkownikom uzyskać kompatybilność z różnymi systemami.
Przez następne kilka dekad rozwój UNIX-a był kontynuowany. Można było zrobić więcej rzeczy i coraz więcej dostawców sprzętu i oprogramowania dodało obsługę systemu UNIX do swoich produktów.
UNIX początkowo występował tylko w bardzo dużych środowiskach z komputerami typu mainframe i minikomputerami (należy pamiętać, że komputer PC to „mikrokomputer”). Trzeba było pracować na uniwersytecie, dla rządu lub dla dużych korporacji finansowych, aby dostać się do systemu UNIX.