Dokumenty<Poprzedni | Spis treści | Następne>
2.4. Tworzenie nowej partycji
Podobnie jak większość innych systemów operacyjnych, LFS jest zwykle instalowany na dedykowanej partycji. Zalecanym podejściem do budowania systemu LFS jest użycie dostępnej pustej partycji lub, jeśli masz wystarczająco dużo wolnego miejsca, utworzenie jej.
Minimalny system wymaga partycji o wielkości około 6 gigabajtów (GB). To wystarczy do przechowywania wszystkich źródeł tar i skompilowania pakietów. Jeśli jednak system LFS ma być podstawowym systemem Linux, prawdopodobnie zostanie zainstalowane dodatkowe oprogramowanie, które będzie wymagało dodatkowej przestrzeni. Partycja o pojemności 20 GB to rozsądny rozmiar umożliwiający rozwój.
Sam system LFS nie zajmie tak dużo miejsca. Duża część tego wymagania polega na zapewnieniu wystarczającej ilości bezpłatnej pamięci tymczasowej, a także na dodaniu dodatkowych możliwości po ukończeniu LFS. Ponadto kompilowanie pakietów może wymagać dużej ilości miejsca na dysku, które zostanie odzyskane po zainstalowaniu pakietu.
Ponieważ nie zawsze jest wystarczająca ilość pamięci o dostępie swobodnym (RAM) do procesów kompilacji, dobrym pomysłem jest użycie małej partycji dyskowej jako zamiana przestrzeń. Jest to wykorzystywane przez jądro do przechowywania rzadko używanych danych i pozostawiania większej ilości pamięci dostępnej dla aktywnych procesów. The zamiana partycja dla systemu LFS może być taka sama, jak ta używana przez system hosta, w takim przypadku nie jest konieczne tworzenie kolejnej.
Uruchom program do partycjonowania dysku, np cfdisk or fdisk z opcją wiersza poleceń nadającą nazwę dysku twardego, na którym zostanie utworzona nowa partycja — na przykład / Dev / sda dla głównego napędu dyskowego. Utwórz natywną partycję dla systemu Linux i a zamiana partycję, jeśli to konieczne. Należy zapoznać się cfdysk(8) or fdysk(8) jeśli jeszcze nie wiesz jak korzystać z programów.
Note
Dla doświadczonych użytkowników możliwe są inne schematy partycjonowania. Nowy system LFS może znajdować się w programowej macierzy RAID lub woluminie logicznym LVM. Jednak niektóre z tych opcji wymagają initramfs, co jest tematem zaawansowanym. Te metodologie partycjonowania nie są zalecane dla użytkowników LFS po raz pierwszy.
Note
Dla doświadczonych użytkowników możliwe są inne schematy partycjonowania. Nowy system LFS może znajdować się w programowej macierzy RAID lub woluminie logicznym LVM. Jednak niektóre z tych opcji wymagają initramfs, co jest tematem zaawansowanym. Te metodologie partycjonowania nie są zalecane dla użytkowników LFS po raz pierwszy.
Zapamiętaj oznaczenie nowej partycji (np. sda5). W tej książce będziemy nazywać to partycją LFS. Pamiętaj także o oznaczeniu zamiana przegroda. Nazwy te będą potrzebne później dla / etc / fstab plik.