Dokumenty<Poprzedni | Spis treści | Następne>
Jedna z pierwszych rzeczy instalator Debiana robi, polega na sprawdzeniu dostępnej pamięci. Jeśli dostępna pamięć jest ograniczona, komponent ten wprowadzi pewne zmiany w procesie instalacji, co, miejmy nadzieję, umożliwi zainstalowanie Ubuntu w systemie.
Pierwszym krokiem podejmowanym w celu zmniejszenia zużycia pamięci przez instalatora jest wyłączenie tłumaczeń, co oznacza, że instalacja może zostać przeprowadzona wyłącznie w języku angielskim. Oczywiście nadal możesz zlokalizować zainstalowany system po zakończeniu instalacji.
Jeśli to nie wystarczy, instalator jeszcze bardziej zmniejszy zużycie pamięci, ładując tylko te komponenty, które są niezbędne do ukończenia podstawowej instalacji. Zmniejsza to funkcjonalność systemu instalacyjnego. Będziesz mieć możliwość ręcznego załadowania dodatkowych komponentów, ale powinieneś mieć świadomość, że każdy wybrany komponent będzie zużywał dodatkową pamięć i dlatego może spowodować niepowodzenie instalacji.
Jeśli instalator działa w trybie małej ilości pamięci, zaleca się utworzenie stosunkowo dużej partycji wymiany (64–128 MB). Partycja wymiany będzie używana jako pamięć wirtualna, zwiększając w ten sposób ilość pamięci dostępnej dla systemu. Instalator aktywuje partycję wymiany tak wcześnie, jak to możliwe w procesie instalacji. Należy pamiętać, że częste używanie funkcji wymiany zmniejszy wydajność systemu i może prowadzić do dużej aktywności dysku.
Pomimo tych środków nadal istnieje możliwość zawieszenia się systemu, wystąpienia nieoczekiwanych błędów lub zakończenia procesów przez jądro z powodu braku pamięci w systemie (co spowoduje wyświetlenie komunikatu „Brak pamięci” na VT4 i w dzienniku syslog) .
Na przykład zgłoszono, że utworzenie dużego systemu plików ext3 kończy się niepowodzeniem w trybie małej ilości pamięci, gdy nie ma wystarczającej przestrzeni wymiany. Jeśli większa wymiana nie pomoże, spróbuj zamiast tego utworzyć system plików jako ext2 (który jest niezbędnym składnikiem instalatora). Po instalacji istnieje możliwość zmiany partycji ext2 na ext3.
Możliwe jest wymuszenie na instalatorze użycia wyższego poziomu lowmem niż ten oparty na dostępnej pamięci poprzez użycie parametru startowego „lowmem” zgodnie z opisem w Sekcji 5.3.2.
6.3.1.2. Wybieranie opcji lokalizacji