<Poprzedni | Spis treści | Następne>
Najważniejszą koncepcją do zrozumienia jest system pakowania Ubuntu, który może być znany tym, którzy już korzystali z Debiana. Zasadniczo należy uwzględnić, że duże części systemu znajdują się pod kontrolą systemu pakowania. Obejmują one:
• /usr (z wyjątkiem /usr/local)
• /var (możesz zrobić /var/local i być tam bezpiecznym)
1. W systemie init SysV zatrzymanie miało taki sam efekt jak wyłączenie zasilania, ale w systemie init Systemd ich skutki są inne.
• /kosz
• / sbin
• / lib
Na przykład, jeśli wymienisz /usr/bin/perl, to zadziała, ale jeśli uaktualnisz swój Perl pakiet, plik, który tam umieścisz, zostanie zastąpiony. Eksperci mogą obejść ten problem, wstrzymując pakiety za pomocą aptitude lub apt-mark.
Jedną z najlepszych metod instalacji jest trafna. Można używać wersji wiersza poleceń apt i apt-get, pełnoekranowej wersji tekstowej aptitude lub wersji graficznej synaptic.
Uwaga: apt pozwoli ci także scalić main, contrib i non-free, dzięki czemu będziesz mógł mieć pakiety z ograniczeniami eksportu, a także wersje standardowe.