Dokumenty<Poprzedni | Spis treści | Następne>
Możliwe jest również użycie protokołu DHCP w celu określenia pliku konfiguracji wstępnej do pobrania z sieci. DHCP umożliwia określenie nazwy pliku. Zwykle jest to plik do uruchomienia przez netboot, ale jeśli wygląda na adres URL, wówczas nośnik instalacyjny obsługujący wstępne uruchamianie sieci pobierze plik z adresu URL i użyje go jako pliku wstępnej konfiguracji. Oto przykład konfiguracji w pliku dhcpd.conf dla wersji 3 pliku
Serwer DHCP ISC (pakiet isc-dhcp-server Ubuntu).
if substring (opcja identyfikator-klasy dostawcy, 0, 3) = "di" { nazwa pliku "http://host/preseed.cfg";
}
Uwaga: Powyższy przykład ogranicza tę nazwę pliku do klientów DHCP, którzy identyfikują się jako „di”, więc nie będzie to miało wpływu na zwykłych klientów DHCP, ale tylko na instalatora. Możesz także umieścić tekst w sekcji dotyczącej tylko jednego konkretnego hosta, aby uniknąć wstępnego uruchamiania wszystkich instalacji w Twojej sieci.
Dobrym sposobem wykorzystania wstępnego wysyłania DHCP jest wstępne uruchamianie tylko wartości specyficznych dla Twojej sieci, takich jak używany serwer lustrzany Ubuntu. W ten sposób podczas instalacji w Twojej sieci zostanie automatycznie wybrany dobry serwer lustrzany, ale pozostałą część instalacji można przeprowadzić interaktywnie. Korzystanie z wstępnego uruchamiania DHCP w celu pełnej automatyzacji instalacji Ubuntu powinno odbywać się ostrożnie.