Dokumenty<Poprzedni | Spis treści | Następne>
Dla nowych użytkowników, osobistych urządzeń Ubuntu, systemów domowych i innych konfiguracji dla jednego użytkownika, pojedynczy / partycja (prawdopodobnie plus osobna zamiana) to prawdopodobnie najłatwiejszy i najprostszy sposób. Jeśli jednak twoja partycja jest większa niż około 6 GB, jako typ partycji wybierz ext3. Partycje Ext2 wymagają okresowego sprawdzania integralności systemu plików, co może powodować opóźnienia podczas uruchamiania, jeśli partycja jest duża.
W przypadku systemów z wieloma użytkownikami lub systemów z dużą ilością miejsca na dysku najlepiej jest umieścić / var, / Tmp, / Home
każdy na własnych partycjach oddzielonych od / przegroda.
Być może będziesz potrzebować osobnego / Usr / local partycję, jeśli planujesz zainstalować wiele programów, które nie są częścią dystrybucji Ubuntu. Jeśli Twój komputer będzie serwerem pocztowym, może być konieczne wykonanie / var / mail osobną partycję. Często kładąc / Tmp na własnej partycji, na przykład 20–50MB, to dobry pomysł. Jeśli konfigurujesz serwer z dużą liczbą kont użytkowników, ogólnie dobrze jest mieć osobne, duże
partycja /home. Ogólnie rzecz biorąc, sytuacja dotycząca partycjonowania różni się w zależności od komputera, w zależności od jego zastosowań.
W przypadku bardzo złożonych systemów powinieneś zapoznać się z Multi Disk HOWTO (http://www.tldp.org/HOWTO/Multi-Disk-HOWTO.html). Zawiera szczegółowe informacje, interesujące głównie dostawców usług internetowych i osoby konfigurujące serwery.
Jeśli chodzi o kwestię rozmiaru partycji wymiany, istnieje wiele poglądów. Jedną z praktycznych zasad, która dobrze się sprawdza, jest użycie takiej ilości wymiany, jaka jest pamięć systemowa. W większości przypadków nie powinien być mniejszy niż 16MB. Oczywiście istnieją wyjątki od tych zasad. Jeśli próbujesz rozwiązać 10000 równoczesnych równań na komputerze z 256 MB pamięci, możesz potrzebować gigabajta (lub więcej) wymiany.
W niektórych architekturach 32-bitowych (m68k i PowerPC) maksymalny rozmiar partycji wymiany wynosi 2 GB. To powinno wystarczyć do niemal każdej instalacji. Jeśli jednak wymagania dotyczące wymiany są tak wysokie, prawdopodobnie powinieneś spróbować rozłożyć wymianę na różne dyski (zwane także „wrzecionami”) i, jeśli to możliwe, różne kanały SCSI lub IDE. Jądro zrównoważy wykorzystanie wymiany pomiędzy wieloma partycjami wymiany, zapewniając lepszą wydajność.
Na przykład starszy komputer domowy może mieć 32 MB pamięci RAM i dysk IDE o pojemności 1.7 GB
/dev/sda. Może istnieć partycja 500MB dla innego systemu operacyjnego na /dev/sda1, partycja wymiany 32MB na /dev/sda3 i około 1.2GB na /dev/sda2 jako partycja Linux.
Aby dowiedzieć się, ile miejsca wymaga Ubuntu, zobacz sekcję D.3.