OnWorks Linux i Windows Online WorkStation

logo

Darmowy hosting online dla stacji roboczych

<Poprzedni | Spis treści | Następne>

UEFI („Unified Extensible Firmware Interface”) to nowy rodzaj oprogramowania systemowego, które jest używane w wielu nowoczesnych systemach i ma między innymi zastąpić klasyczny BIOS komputera PC.

Obecnie większość systemów komputerowych korzystających z interfejsu UEFI ma również w oprogramowaniu układowym tak zwany „moduł obsługi zgodności” (CSM), który zapewnia dokładnie takie same interfejsy do systemu operacyjnego, jak klasyczny BIOS komputera PC, dzięki czemu oprogramowanie napisane dla klasycznego systemu BIOS komputera PC można używać bez zmian. Niemniej jednak UEFI ma pewnego dnia całkowicie zastąpić stary BIOS komputera PC bez pełnej kompatybilności wstecznej, a istnieje już wiele systemów z UEFI, ale bez CSM.

W systemach z interfejsem UEFI należy wziąć pod uwagę kilka kwestii podczas instalowania systemu operacyjnego. Sposób, w jaki oprogramowanie układowe ładuje system operacyjny, zasadniczo różni się między klasycznym BIOS-em (lub UEFI w trybie CSM) a natywnym UEFI. Jedną z głównych różnic jest sposób, w jaki partycje dysku twardego są zapisywane na dysku twardym. Podczas gdy klasyczny BIOS i UEFI w trybie CSM używają tablicy partycji DOS, natywny UEFI używa innego schematu partycjonowania o nazwie „GUID Partition Table” (GPT). Ze względów praktycznych na pojedynczym dysku można użyć tylko jednego z dwóch, aw przypadku konfiguracji z wieloma systemami operacyjnymi na jednym dysku wszystkie z nich muszą używać tego samego typu tablicy partycji. Uruchamianie z dysku z GPT jest możliwe tylko w natywnym trybie UEFI, ale korzystanie z GPT staje się coraz bardziej powszechne wraz ze wzrostem rozmiaru dysku twardego, ponieważ klasyczna tablica partycji DOS nie może adresować dysków większych niż około 2 terabajty, podczas gdy GPT pozwala na znacznie większe dyski. Inną ważną różnicą między BIOS-em (lub UEFI w trybie CSM) a natywnym UEFI jest lokalizacja, w której przechowywany jest kod rozruchowy i format, w jakim musi być. Oznacza to, że dla każdego systemu potrzebne są różne programy ładujące.

To ostatnie staje się ważne podczas uruchamiania instalator Debiana w systemie UEFI z CSM, ponieważ instalator Debiana sprawdza, czy został uruchomiony w systemie BIOS, czy w natywnym systemie UEFI i instaluje odpowiedni program ładujący. Zwykle to po prostu działa, ale może wystąpić problem w środowiskach z wieloma systemami rozruchowymi. W niektórych systemach UEFI z CSM domyślny tryb uruchamiania urządzeń wymiennych może różnić się od tego, który jest faktycznie używany podczas uruchamiania z dysku twardego, więc podczas uruchamiania instalatora z pamięci USB w innym trybie niż ten, który jest używany podczas uruchamiania innego już zainstalowanego systemu operacyjnego z dysku twardego, być może został zainstalowany niewłaściwy program ładujący i po zakończeniu instalacji nie można uruchomić systemu. Podczas wybierania urządzenia rozruchowego z menu rozruchowego oprogramowania układowego niektóre systemy oferują dwie oddzielne opcje dla każdego urządzenia, dzięki czemu użytkownik może wybrać, czy rozruch ma się odbywać w trybie CSM, czy w natywnym trybie UEFI.

Najlepsze przetwarzanie w chmurze dla systemu operacyjnego w OnWorks: