gtbl - آنلاین در ابر

برنامه:

نام

tbl - فرمت جداول برای troff

خلاصه

tbl [-رزومه] [فایل ها ...]

شرح

این صفحه راهنما نسخه گنو را شرح می دهد tbl، که بخشی از سند groff است
سیستم قالب بندی tbl توضیحات جداول تعبیه شده در داخل را گردآوری می کند تپه فایل های ورودی
به دستوراتی که توسط آنها قابل درک است تپه. به طور معمول، باید با استفاده از آن فراخوانی شود -t
گزینه ای از groff سازگاری بالایی با یونیکس دارد tbl. خروجی تولید شده توسط گنو tbl
نمی توان با یونیکس پردازش کرد تپه; باید با گنو پردازش شود تپه. اگر هیچ فایلی وجود ندارد
در خط فرمان یا نام فایل داده شده است - داده می شود، ورودی استاندارد خوانده می شود.

OPTIONS

-C برای شناسایی حالت سازگاری را فعال کنید .TS و TE حتی زمانی که توسط a
کاراکتری غیر از فاصله یا خط جدید. کاراکترهای لیدر (\a) به صورت مدیریت می شوند
تفسیر کرد.

-v شماره نسخه را چاپ کنید.

زبان بررسی اجمالی

tbl انتظار دارد که توضیحات جدول پیچیده شده در را پیدا کند .TS (شروع جدول) و TE (جدول
پایان) ماکروها. در هر بخش از این جدول، جدول دیگری را می توان با استفاده از عبارت تعریف کرد
درخواست .T& قبل از فرمان نهایی TE. هر تعریف جدول دارای موارد زیر است
ساختار:

جهانی گزینه های
این اختیاری است. این قسمت جدول می تواند از چندین مورد از این گزینه های توزیع شده در استفاده کند
1 یا چند خط در جهانی انتخاب بخش همیشه باید توسط a تمام شود نیم دونقطه ;
.

جدول قالب مشخصات
این قسمت باید داده شود، اختیاری نیست. تعداد ستون ها را تعیین می کند
(سلول های) جدول. علاوه بر این، هر سلول با مرکزیت، سمت چپ طبقه بندی می شود
تنظیم شده، یا عددی و غیره. این مشخصات می تواند چندین خط داشته باشد، اما باید
توسط a به پایان برسد نقطه . در انتهای خط آخر بعد از هر تعریف سلول،
ستون مشخصات را می توان ضمیمه کرد، اما این اختیاری است.

سلول ها به طور پیش فرض با یک کاراکتر برگه از هم جدا می شوند. که می تواند توسط جهانی
انتخاب tbl(c)، که در آن c یک شخصیت دلخواه است

SIMPLE مثال ها

ساده ترین تعریف جدول است.
.TS
سی سی سی .
این مرکز است
خب این هم
TE
با استفاده از c c c، هر سلول در کل جدول در مرکز قرار می گیرد. شخصیت جداکننده
اینجا پیش فرض است برگ.

نتیجه این است

این مرکز است
خب این هم

این تعریف مشابه است
.TS
tab(@);
ccc
این @is@centered
خوب، @this@همچنین
TE
در اینجا کاراکتر تب جداکننده به حرف تغییر می کند @.

علاوه بر این می توان یک عنوان اضافه کرد و جهت های مرکزی را می توان به بسیاری دیگر تغییر داد
فرمت ها:
.TS
tab(@);
css
lcn .
عنوان
left@centers@123
other@number@75
TE
نتیجه این است

عنوان
مراکز چپ 123
یک عدد دیگر 75
اینجا l به معنی چپ توجیه شدهو n به معنی عددی، که اینجاست درست توجیه شده.

طریقه استفاده

جهانی گزینه های
خط بلافاصله پس از .TS ماکرو ممکن است حاوی هر یک از موارد جهانی زیر باشد
گزینه ها (با نادیده گرفتن حروف کاراکترها - Unix tbl فقط گزینه ها را با همه می پذیرد
نویسه ها با حروف کوچک یا همه کاراکترها با حروف بزرگ) که با فاصله، تب یا کاما از هم جدا شده اند:

allbox هر مورد از جدول را در یک جعبه قرار دهید.

جعبه میز را در یک جعبه قرار دهید.

مرکز جدول را در مرکز قرار دهید (پیش فرض از سمت چپ توجیه می شود). نام کلمه کلیدی جایگزین مرکز
نیز شناخته شده است (این یک پسوند tbl گنو است).

نقطه اعشار(c)
کاراکتر را به عنوان نقطه اعشار در ستون های عددی تنظیم کنید (GNU tbl
فقط).

دلم (xy)
استفاده کنید x و y به عنوان جداکننده شروع و پایان برای eqn(1).

جعبه دوبل
میز را در یک جعبه دوتایی قرار دهید.

دو قاب
مانند doublebox (فقط GNU tbl).

گسترش پهنای جدول را به اندازه طول خط فعلی ایجاد کنید (با ارائه جداسازی ستون
عامل). در صورت استفاده از یک یا چند مشخص کننده ستون 'x' نادیده گرفته می شود (به زیر مراجعه کنید).

در صورتی که مجموع عرض ستون بزرگتر از طول خط فعلی باشد،
ضریب جداسازی ستون روی صفر تنظیم شده است. چنین جداول در حاشیه سمت راست گسترش می یابد،
و اصلاً جداسازی ستون وجود ندارد.

قاب مانند جعبه (فقط GNU tbl).

اندازه خط (n)
خطوط یا قوانین را تنظیم کنید (مثلاً از جعبه) که در n-نوع نقطه

نگهبانی از انحرافات برای جلوگیری از شکستگی صفحه استفاده نکنید (فقط GNU tbl). به طور معمول tbl تلاش
برای جلوگیری از شکستگی های نامطلوب در جداول جعبه ای با استفاده از انحرافات. این می تواند
گاهی اوقات با استفاده از بسته های ماکرو خود از انحرافات، تعامل بدی دارند، زمانی که پاورقی ها،
به عنوان مثال استفاده می شود.

بدون فاصله
فضاهای اصلی و انتهایی را در اقلام داده نادیده بگیرید (فقط GNU tbl).

ناآرام کردن اخطارهای مربوط به جداول بیش از عرض خط فعلی را خاموش کنید (GNU tbl
فقط).

برگه(x) از شخصیت استفاده کنید x به جای یک برگه برای جداسازی موارد در یک خط از داده های ورودی.

گزینه های جهانی باید با نقطه ویرگول به پایان برسد. ممکن است بین یک گزینه فضای خالی وجود داشته باشد
و استدلال آن در پرانتز.

جدول قالب مشخصات
بعد از گزینه‌های سراسری، خطوطی می‌آیند که فرمت هر خط از جدول را توصیف می‌کنند. هر یک
چنین خط فرمتی یک خط از خود جدول را توصیف می کند، به جز آخرین خط فرمت
(که باید با نقطه به پایان برسانید) تمام خطوط باقیمانده جدول را توصیف می کند. یک تک-
کاراکتر کلیدی هر ستون از هر خط جدول را توصیف می کند. شخصیت های کلیدی می توانند باشند
با فاصله یا برگه ها از هم جدا شده اند. می توانید مشخصات قالب را برای چندین خط اجرا کنید
با هم در یک خط با جدا کردن آنها با کاما.

می توانید هر کاراکتر کلیدی را با مشخص کننده هایی که فونت و اندازه نقطه را تعیین می کنند دنبال کنید
از آیتم مربوطه، که عرض ستون، فاصله بین ستون ها و غیره را تعیین می کند.

طولانی ترین خط فرمت تعداد ستون های جدول را مشخص می کند. قالب از دست رفته
توصیفگرها در انتهای خطوط قالب فرض می شوند L. ستون های اضافی در داده ها
(که هیچ ورودی فرمت متناظری ندارند) نادیده گرفته می شوند.

کاراکترهای کلیدی موجود عبارتند از:

a,A طولانی ترین خط در این ستون را در مرکز قرار دهید و سپس تمام خطوط دیگر را در آن به سمت چپ توجیه می کند
ستون با توجه به آن خط مرکزی. ایده استفاده از چنین حروف الفبا است
ستون های فرعی (از این رو نام کاراکتر کلیدی) در ترکیب با L؛ آن ها هستند
زیر ستون نامیده می شود زیرا A موارد با 1n نسبت به تورفتگی دارند L ورودی های.
مثال:

.TS
tab(;);
ln،an.
مورد اول؛ 1
زیرمجموعه دوم؛ 2
فرعی سوم؛ 3
.T&
ln،an.
مورد یازدهم؛ 11
فرعی بیست و دوم؛ 22
فرعی سی و سوم؛ 33
TE

یافته ها:

مورد یک 1
زیرمجموعه دو 2
زیرمجموعه سوم 3
مورد یازده 11
زیرمجموعه بیست و دوم 22
زیرمجموعه سی و سوم 33

c,C مورد را در ستون وسط قرار دهید.

l,L مورد را در ستون توجیه کنید.

n,N مورد را از نظر عددی در ستون توجیه کنید: موقعیت واحدهای اعداد تراز شده است
به صورت عمودی اگر یک یا چند نقطه در مجاورت یک رقم وجود دارد، از سمت راست ترین نقطه استفاده کنید
یکی برای تراز عمودی. اگر نقطه وجود ندارد، از سمت راست ترین رقم برای استفاده کنید
چیدمان عمودی؛ در غیر این صورت، مورد را در مرکز ستون قرار دهید. تراز می تواند باشد
مجبور به یک موقعیت خاص با استفاده از '\&'; اگر یک یا چند مورد از این وجود داشته باشد
کاراکتر ویژه (غیرچاپ) موجود در داده‌ها، از سمت چپ برای استفاده کنید
هم ترازی. مثال:

.TS
n.
1
1.5
1.5.3
abcde
a\&bcde
TE

یافته ها:

1
1.5
1.5.3
abcde
abcde

اگر ورودی های عددی با L or R ورودی ها - این می تواند اتفاق بیفتد اگر
قالب جدول با .T& - مرکز وسیع ترین عدد (از داده های وارد شده
تحت N رژیم مشخص) نسبت به وسیع ترین L or R ورود، حفظ
تراز کردن تمام ورودی های عددی بر خلاف A ورودی های نوع، هیچ اضافی وجود دارد
تورفتگی

با استفاده از معادلات (برای پردازش با eqn) در ستون هایی که از N مشخصات
در اکثر موارد به دلیل مشکل ساز است tblالگوریتم برای یافتن عمودی
تراز، همانطور که در بالا توضیح داده شد. با استفاده از جهانی گول زدن گزینه، با این حال، آن است
امکان ساخت tbl داده های داخل را نادیده بگیرید eqn محدود کننده ها برای این منظور

r,R مورد را در ستون به راست توجیه کنید.

s,S مورد قبلی در سمت چپ را در این ستون قرار دهید. برای ستون اول مجاز نیست.

^ ورودی ردیف قبلی در این ستون را به سمت پایین بکشید. برای ردیف اول مجاز نیست.

_,- این ورودی را با یک خط افقی جایگزین کنید. توجه داشته باشید که '_' و '-' را می توان برای
فقط فیلدهای جدول، نه برای خطوط جداکننده ستون.

= این ورودی را با یک خط افقی دوتایی جایگزین کنید. توجه داشته باشید که '=' می تواند برای
فقط فیلدهای جدول، نه برای خطوط جداکننده ستون.

| ستون مربوطه به یک قانون عمودی تبدیل می شود (اگر دو تا از اینها مجاور باشند، a
قانون عمودی دوگانه).

یک نوار عمودی در سمت چپ اولین حرف کلیدی یا سمت راست حرف آخر
یک خط در لبه جدول ایجاد می کند.

برای تغییر فرمت داده ها در یک جدول، از .T& دستور (در ابتدای یک خط).
به دنبال آن خطوط فرمت و داده (اما هیچ گزینه سراسری) مشابه آن وجود ندارد .TS
درخواست.

ستون مشخصات
در اینجا مشخص کننده هایی هستند که می توانند در پسوندهای حروف کلیدی ستون (به هر ترتیبی) ظاهر شوند:

b,B فرم کوتاه از fB (مدخل های تحت تأثیر را پررنگ کنید).

d,D با استفاده از مشخص کننده ستون '^' یا '\^' موردی را شروع کنید که به صورت عمودی ردیف ها را در بر می گیرد.
مورد داده، در پایین محدوده خود به جای مرکزیت عمودی (GNU tbl
فقط). مثال:

.TS
tab(;) allbox;
ll
l ld
r ^
دوم
0000;فوبار
T{
1111
.br
2222
ت}؛ فو
r;
T{
3333
.br
4444
T}; نوار
\^;\^
TE

یافته ها:

┌─────┬────────┐
│0000 │ فوبار │
├─────┼────────┤
│1111 │ │
│2222 │ │
├─────┤ │
│ r │ فو │
├─────┼────────┤
│3333 │ │
│4444 │ بار │
└─────┴────────┘
e,E ستون هایی با فاصله یکسان ایجاد کنید. تمام ستون های علامت گذاری شده با این مشخص کننده یکسان هستند
عرض؛ این اتفاق پس از محاسبه عرض ستون های تحت تاثیر قرار می گیرد (به این معنی
که بزرگترین مقدار عرض را قانون می کند).

f,F هر یک از این مشخص کننده ها ممکن است با یک نام فونت (یک یا دو
کاراکتر طولانی)، شماره قلم (یک رقمی)، یا نام طولانی در پرانتز (the
آخرین شکل یک پسوند GNU tbl است). نام فونت یک حرفی باید با یک از هم جدا شود
یا بیشتر از موارد زیر.

i,I فرم کوتاه از fI (مدخل های تحت تأثیر را به صورت مورب قرار دهید).

m,M این یک پسوند tbl گنو است. هر یک از این مشخص کننده ها ممکن است با یک ماکرو دنبال شوند
نام (یک یا دو کاراکتر) یا نام طولانی در پرانتز. یک-
نام ماکرو حرف باید با یک یا چند جای خالی از موارد زیر جدا شود.
ماکرویی که در اینجا می توان نام آن را مشخص کرد باید قبل از ایجاد آن تعریف شود
جدول. درست قبل از خروجی متن سلول جدول فراخوانی می شود. همانطور که اجرا شد
در حال حاضر، این ماکرو تنها در صورتی فراخوانی می شود که از ورودی بلوک استفاده شود، یعنی متن بین
'T{' و 'T}'. ماکرو باید فقط شامل ساده باشد تپه درخواست برای تغییر
قالب بندی بلوک متن، مانند تنظیم متن، خط خطی، اندازه یا فونت. کلان
نامیده میشود بعد از سایر تغییرات سلولی مانند b, f or v خروجی هستند. بنابراین ماکرو
می تواند سایر مشخص کننده های اصلاح را بازنویسی کند.

p,P به دنبال یک عدد، این یک تغییر اندازه نقطه برای فیلدهای تحت تاثیر قرار می دهد. اگر
امضا شده، اندازه نقطه فعلی افزایش یا کاهش می یابد (با استفاده از یک عدد علامت
به جای یک رقم امضا شده یک پسوند GNU tbl است). یک مشخص کننده اندازه نقطه دنبال شد
توسط یک ستون شماره جداسازی باید با یک یا چند جای خالی از هم جدا شود.

t,T یک آیتم را به‌جای اینکه ردیف‌هایی را به‌طور عمودی در بالای محدوده آن قرار دهد شروع کنید
عمودی آن را در مرکز قرار دهید.

u,U ستون مربوطه را یک نیم خط به سمت بالا حرکت دهید.

v,V به دنبال یک عدد، این نشان دهنده فاصله خطوط عمودی مورد استفاده در a است
ورودی جدول چند خطی اگر امضا شود، فاصله خطوط عمودی فعلی است
افزایش یا کاهش می یابد (استفاده از یک عدد امضا شده به جای یک رقم امضا شده a است
پسوند GNU tbl). یک مشخص کننده فاصله خطوط عمودی و به دنبال آن یک ستون
شماره جداسازی باید با یک یا چند جای خالی از هم جدا شود. هیچ تاثیری اگر
ورودی جدول مربوطه یک بلوک متنی نیست.

w,W حداقل مقدار عرض ستون باید به دنبال یک یا تپه(1) بیان عرض
داخل پرانتز یا یک عدد صحیح بدون واحد. اگر واحد داده نشود، از واحدهای en استفاده می شود.
همچنین به عنوان طول خط پیش فرض برای بلوک های متنی گنجانده شده استفاده می شود. در صورت استفاده چندگانه
بار برای تعیین عرض برای یک ستون خاص، آخرین ورودی اعمال می شود.

x,X یک ستون گسترش یافته پس از محاسبه تمام عرض ستون ها بدون علامت x مشخص کننده، استفاده کنید
عرض خط باقی مانده برای این ستون. اگر بیش از یک گسترش یافته باشد
ستون، فضای افقی باقی مانده را به طور مساوی بین ستون های آسیب دیده توزیع کنید
(این یک پسوند گنو است). این ویژگی همان اثری را دارد که مشخص کردن a
حداقل عرض ستون

z,Z ستون مربوطه را برای اهداف محاسبه عرض نادیده بگیرید، این است، استفاده نکنید
فیلدها اما فقط مشخص کننده های این ستون برای محاسبه عرض آن.

پسوند عددی روی یک کاراکتر کلیدی به عنوان جداسازی ستون در واحدهای en تفسیر می شود
(در صورت ضرب به نسبت گسترش گزینه روشن است - در مورد جداول بیش از حد این
ممکن است صفر باشد). جداسازی پیش فرض 3n است.

مشخص کننده ستون x متقابل با e و w (ولی e متقابل نیست
با w) اگر چندین بار برای یک ستون خاص مشخص شود، آخرین ورودی اعمال می شود:
x هر دو را از حالت تنظیم خارج می کند e و w، در حالی که یا e or w نادیده گرفتن x.

جدول داده ها
خطوط قالب با خطوط حاوی داده های واقعی جدول دنبال می شوند
در نهایت توسط TE. در چنین خطوط داده، موارد معمولاً با کاراکترهای تب جدا می شوند
(یا کاراکتر مشخص شده با برگ گزینه). خطوط ورودی طولانی را می توان از هم جدا کرد
اگر آخرین کاراکتر روی خط '\' باشد چندین خط (که بعد از آن ناپدید می شود
الحاق).

توجه داشته باشید که tbl عرض ستون را خط به خط محاسبه می کند و \w را در هر ورودی که اعمال می کند
یک بلوک متنی نیست در نتیجه، ساخت و سازهایی مانند

.TS
ج، ل.
\s[20]MM
mmmm
TE

مردود شدن؛ یا باید بگی

.TS
cp20,lp20.
MM
mmmm
TE

or

.TS
ج، ل.
\s[20]MM
\s[20]MMMM
TE

نقطه ای که یک خط را شروع می کند و به دنبال آن هر چیزی جز یک رقم به عنوان دستور troff در نظر گرفته می شود.
بدون تغییر گذشت موقعیت جدول در این مورد بدون تغییر است.

اگر یک خط داده فقط از '_' یا '=' تشکیل شده باشد، به ترتیب یک خط یک یا دوگانه است
در آن نقطه روی میز کشیده شده است. اگر یک مورد در یک خط داده فقط از «_» تشکیل شده باشد
یا '='، سپس آن مورد با یک خط منفرد یا دوتایی جایگزین می شود و به همسایگان خود می پیوندد. اگر
یک آیتم داده فقط از '\_' یا '\=' تشکیل شده است، به ترتیب یک خط منفرد یا دوتایی رسم می شود.
در سراسر میدان در نقطه ای که به همسایگان خود نمی پیوندد.

آیتم داده ای که فقط از '\Rx' ('x' هر نویسه) تشکیل شده است با تکرارهای جایگزین می شود
نویسه 'x' به عرض ستون (به همسایگان خود نمی پیوندد).

یک مورد داده ای که فقط از '\^' تشکیل شده است نشان می دهد که فیلد بلافاصله در بالا باز می شود
روی این ردیف رو به پایین

متن بلوک
یک بلوک متنی می تواند برای وارد کردن داده ها به عنوان یک ورودی استفاده شود که بیش از حد طولانی است
رشته ساده بین زبانه ها با 'T{' شروع می شود و با 'T}' بسته می شود. سابق
باید یک خط را خاتمه دهد، و دومی باید یک خط را شروع کند، که احتمالاً ستون های داده دیگری را دنبال می کند
(با زبانه ها یا نویسه داده شده با برگ گزینه جهانی).

به طور پیش فرض، بلوک متن با تنظیماتی که قبلاً فعال بودند فرمت می شود
ورود به جدول، احتمالاً توسط m, vو w تعیین کننده های tbl مثلا،
برای اینکه همه بلوک‌های متنی را به سمت راست کند، درج کنید .na درست قبل از شروع .TS (و .آگهی
بعد از میز).

اگر مشخص‌کننده‌های 'w' یا 'x[cq] برای آنها داده نشده باشد تمام ستون‌های یک بلوک متنی،
طول پیش‌فرض بلوک متن (به‌طور دقیق‌تر، طول خط مورد استفاده برای پردازش
انحراف بلوک متنی) به صورت L×C/(N+1) محاسبه می‌شود، که در آن «L» طول خط فعلی، «C» است.
تعداد ستون‌های پوشیده شده توسط بلوک متن، و 'N' تعداد کل ستون‌های موجود در آن
میز. با این حال، توجه داشته باشید که عرض انحراف واقعی در رجیستر برگردانده شده است \n[dl]
در نهایت به عنوان عرض بلوک متن استفاده می شود. در صورت لزوم می توانید متن را نیز کنترل کنید
عرض بلوک با درج مستقیم a .ll درخواست درست بعد از 'T{'.

متفرقه
ثبت شماره \n[TW] عرض جدول را نگه می دارد. نمی توان از آن در خود جدول استفاده کرد
اما درست قبل از تماس تعریف شده است TE تا این ماکرو بتواند از آن استفاده کند.

tbl ماکرو را نیز تعریف می کند T# که خطوط پایین و کناری یک میز جعبه ای را تولید می کند.
در حالی که tbl این ماکرو خود را در انتهای جدول صدا می کند، می تواند توسط ماکرو استفاده شود
بسته هایی برای ایجاد جعبه برای جداول چند صفحه ای با فراخوانی آن در پاورقی صفحه. یک
مثالی از این نشان داده شده است -اماس ماکروهایی که این قابلیت را در صورت یک جدول ارائه می دهند
شروع می شود با .TS H به جای تماس استاندارد به .TS کلان

اثر متقابل با EQN

tbl(1) همیشه باید قبل از آن فراخوانی شود eqn(یک) (خنده(1) به طور خودکار از آن مراقبت می کند
ترتیب صحیح پیش پردازشگرها).

گنو TBL تقویت

هیچ محدودیتی در تعداد ستون های جدول وجود ندارد و محدودیتی در تعداد متن وجود ندارد
بلوک ها تمام خطوط جدول در تعیین عرض ستون در نظر گرفته می شوند، نه فقط
200 اول. ادامه جدول (.T&) خطوط به 200 خط اول محدود نمی شوند.

موارد عددی و الفبایی ممکن است در یک ستون ظاهر شوند.

موارد عددی و الفبایی ممکن است به صورت افقی باشد.

tbl از نام های ثبت، رشته، ماکرو و انحراف که با رقم شروع می شوند استفاده می کند 3است. وقتی که
با استفاده از tbl شما باید از استفاده از هر نامی که با a شروع می شود خودداری کنید 3.

گنو TBL در داخل ماکروها

پس از tbl ماکروهای خود را تعریف می کند (درست قبل از هر جدول) لازم است از یک "پایان- استفاده شود.
کلان ماکرو علاوه بر این، کاراکتر فرار باید خاموش شود. اینجا یک
مثال.

.eo
.de ATABLE ..
.TS
تب allbox(;);
cl
\$1;\$2
TE
...
.ec
.ATABLE یک میز
.ATABLE یک میز دیگر
.ATABLE و "یکی دیگر"

با این حال، توجه داشته باشید که همه ویژگی های tbl را می توان در یک ماکرو پیچیده زیرا tbl می بیند
ورودی زودتر از تپه. به عنوان مثال، قالب بندی اعداد با تراز عمودی
اگر آن اعداد به عنوان پارامترهای کلان به دلیل اعشار ارسال شوند، نقاط اعشاری با شکست مواجه می شوند
تراز نقطه توسط tbl خودش: فقط «\$1»، «\$2» و غیره را می‌بیند و بنابراین
نمی تواند نقطه اعشار را تشخیص دهد.

با استفاده از خدمات onworks.net از gtbl آنلاین استفاده کنید