gnuserv.xemacs21 — Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

gnuserv, gnuclient - Serwer i klienci dla XEmacs

STRESZCZENIE

gnuklient [-nw] [-wyświetlanie] [-q] [-v] [-l biblioteka] [-partia] [-f funkcja] [-eval
formularz] [-h nazwa hosta] [-p port] [-r nazwa-ścieżki zdalnej] [[+linia] plik] ...
gnudoit [-Q] Nasz formularz
gnuserv
gnuattach Usunięto od gnuserv 3.x

OPIS

gnuklient pozwala użytkownikowi zażądać działającego procesu XEmacs w celu edycji nazwanych plików lub
katalogi i/lub oceniają formularze seplenienia. W zależności od środowiska może to być certyfikat X
ramka lub ramka TTY. Typowym zastosowaniem tego jest połączenie telefoniczne z komputerem
na którym aktualnie działa proces XEmacs.

gnudoit to nakładka skryptowa powłoki na formularz ``gnuclient -batch -eval''. Jego zastosowanie jest
przestarzałe. Spróbuj przyzwyczaić się do bezpośredniego wywoływania gnuclient.

gnuserv to program serwera ustawiony przez XEmacs do obsługi wszystkich przychodzących i
żądania wychodzące. Zwykle nie jest wywoływany bezpośrednio, ale jest uruchamiany z XEmacsa przez
ładowanie gnuserv pakiet i ocenianie formularza Lisp (gnuserv-start).

gnuattach już nie istnieje. Jego funkcjonalność została zastąpiona przez gnuklient -północny zachód.

OPCJE

gnuklient obsługuje tyle opcji wiersza poleceń Emacsa, ile ma to sens
kontekst. Ponadto dodaje kilka własnych.
Opcje o długich nazwach można również określić za pomocą podwójnego łącznika zamiast pojedynczego
jeden.

-północny zachód Ta opcja sprawia, że gnuklient działać jako nakładka, do której XEmacs może się podłączyć
bieżący TTY. XEmacs następnie otworzy nową ramkę TTY. Efekt jest podobny do
po uruchomieniu nowego XEmacsa na tym TTY z opcją ``-nw''. Obecnie tylko
działa, jeśli XEmacs działa na tej samej maszynie co gnuclient. To jest ustawienie domyślne
jeśli zmienna środowiskowa `DISPLAY' nie jest ustawiona.

-pokaz wyświetlacz, --wyświetlacz pokaz
Jeżeli podana jest ta opcja lub ustawiona jest zmienna środowiskowa `DISPLAY' to wtedy
gnuclient powie XEmacsowi, aby edytował pliki w ramce na określonym urządzeniu X.

-q Ta opcja informuje gnuklient aby wyjść po nawiązaniu połączenia z
Proces XEmacsa. Normalnie gnuklient czeka, aż wszystkie pliki polecenia
linia została zakończona (ich bufory zostały zabite) przez proces XEmacs i tak dalej
formularze zostały ocenione.

-v Gdy ta opcja jest określona gnuklient poprosi, aby określone pliki były
oglądane zamiast edytowane.

-l biblioteka
Powiedz Emacsowi, aby załadował określoną bibliotekę.

-seria Powiedz Emacsowi, żeby nie otwierał żadnych ramek. Po prostu załaduj biblioteki i oceń kod Lisp. Jeśli
przy użyciu metody nie są podawane żadne pliki do wykonania, funkcje do wywołania lub formularze do ewaluacji -l,
-flub -ocena opcje, a następnie formularze do eval są odczytywane ze standardu STDIN.

-f funkcjonować,
Spraw, aby Emacs wykonał funkcję lisp.

-ocena Nasz formularz
Niech Emacs wykona formę seplenienia.

-h hosta
Ta opcja używana tylko z gniazdami domeny internetowej określa komputer hosta
który powinien być uruchomiony gnuserv. Jeśli ta opcja nie jest określona, ​​wówczas wartość
używana jest zmienna środowiskowa GNU_HOST, jeśli jest ustawiona. Jeśli nie określono nazwy hosta, i
zmienna GNU_HOST nie jest ustawiona, próba połączenia internetowego nie zostanie podjęta.
NB gnuserv NIE zezwala na połączenia internetowe, chyba że uwierzytelnianie XAUTH jest
używany lub określono zmienną GNU_SECURE wskazującą listę plików
wszystkich zaufanych hostów. (Patrz BEZPIECZEŃSTWO poniżej.)

Należy pamiętać, że zamiast nazwy hosta można podać adres internetowy
znacznie przyspieszyć połączenia z serwerem, zwłaszcza jeśli klient
maszyna działa YP.

Należy również pamiętać, że nazwa hosta UNIX może służyć do określenia, że ​​połączenie z
serwer powinien używać gniazda domeny Unix (jeśli jest obsługiwane), a nie
gniazdo domeny.

-p Port Ta opcja używana tylko z gniazdami domeny internetowej określa port usługi
używany do komunikacji pomiędzy serwerem a klientami. Jeśli ta opcja nie zostanie określona,
wówczas używana jest wartość zmiennej środowiskowej GNU_PORT, jeśli jest ustawiona, w przeciwnym razie a
W bazie usług wyszukiwana jest usługa o nazwie ``gnuserv''. Wreszcie, jeśli nie
można znaleźć inną wartość dla portu, wówczas używany jest port domyślny, czyli
zwykle 21490 + uid.
Zauważ, że od gnuserv nie pozwala na opcje wiersza poleceń, port dla nich to zrobi
należy określić za pomocą jednej z alternatywnych metod.

-r nazwa ścieżki
Używany tylko z gniazdami domeny internetowej, może być potrzebny argument nazwa ścieżki
poinformuj XEmacs, jak uzyskać dostęp do katalogu głównego zdalnej maszyny. gnuklient
dołącza ten ciąg do każdego podanego argumentu ścieżki. Na przykład, jeśli próbowałeś
edytować plik na komputerze klienckim o nazwie wydra, którego katalogiem głównym był
dostępne z serwera poprzez ścieżkę /net/otter, wówczas ten argument
powinien być ustawiony na „/net/otter”. Jeżeli opcja ta zostanie pominięta, to wartość zostanie przejęta
ze zmiennej środowiskowej GNU_NODE, jeśli jest ustawiona, lub z pustego ciągu w przeciwnym razie.

[+n] filet
To jest ścieżka pliku, który ma być edytowany. Jeśli plik jest katalogiem, to
Zamiast tego zwykle wywoływane są przeglądarki katalogowe dired lub małpa. Kursor jest umieszczony
w wierszu o numerze 'n', jeśli określono.

USTAWIAĆ

gnuserv jest standardowo dostarczany z najnowszymi wersjami XEmacs. Dlatego powinieneś być
jest w stanie uruchomić serwer po prostu poprzez ocenę formularza XEmacs Lisp (gnuserv-start), lub
równoważnie wpisując `Mx gnuserv-start'.

KONFIGURACJA

Zachowanie tego pakietu programów jest kontrolowane głównie po stronie seplenienia w Emacsie i
jego zachowanie można w dużym stopniu dostosować. Wpisz `Mx grupa dostosowawcza RET gnuserv
RET” dla łatwego dostępu. Więcej dokumentacji można znaleźć w pliku `gnuserv.el'

PRZYKŁAD

gnuclient -q -f mh-smail
gnuclient -h kukułka -r /ange@otter: / tmp /*
gnuclient -nw ../src/listproc.c

Więcej przykładów i przykładowych skryptów opakowań znajduje się w katalogu etc/gnuserv pliku
Instalacja Emacsa.

SYSV IPC

SysV IPC służy do komunikacji między gnuklient i gnuserv jeśli symbol SYSV_IPC to
zdefiniowany na górze gnuserv.h. Jest to niekompatybilne zarówno z domeną Unix, jak i Internetem
komunikacji gniazda domeny, jak opisano poniżej. Plik o nazwie /tmp/gsrv??? jest tworzony jako
klucz kolejki komunikatów, a jego usunięcie spowoduje komunikację pomiędzy serwerem a
klienta nie powiedzie się, dopóki serwer nie zostanie ponownie uruchomiony.

DOMENA UNIX GNIAZDA

Gniazdo domeny Unix jest używane do komunikacji między gnuklient i gnuserv jeśli symbol
UNIX_DOMAIN_SOCKETS jest zdefiniowany na górze gnuserv.h. Plik o nazwie
/tmp/gsrvdir????/gsrv jest tworzony do komunikacji. Jeśli symbol USE_TMPDIR jest ustawiony na
na górze gnuserv.h, zamiast /tmp używany jest $TMPDIR, jeśli jest ustawiony. Jeśli jest to plik
usunięte lub TMPDIR ma różne wartości dla serwera i klienta, komunikacja
między serwerem a klientem zakończy się niepowodzeniem. Tylko użytkownik korzystający z gnuserv będzie mógł to zrobić
podłączyć do gniazdka.

DOMENA INTERNETOWA GNIAZDA

Do komunikacji między urządzeniami wykorzystywane są gniazda domeny internetowej gnuklient i gnuserv jeśli
symbol INTERNET_DOMAIN_SOCKETS jest zdefiniowany na górze gnuserv.h. Obie domeny internetowe
i gniazda domeny Unix mogą być używane w tym samym czasie. Jeśli nazwa hosta jest określona przez -h lub
poprzez zmienną środowiskową GNU_HOST, gnuklient nawiązywać połączenia przez internet
gniazdo domeny. Jeśli nie, zostanie podjęta próba połączenia lokalnego za pośrednictwem gniazda domeny unixowej lub
SYSV IPC.

BEZPIECZEŃSTWO

Korzystanie z gniazd domeny internetowej wymaga solidniejszej formy zabezpieczeń, której nie było
konieczne w przypadku gniazd domeny Unix lub SysV IPC. Obecnie dwa uwierzytelnienia
aby to zapewnić, obsługiwane są protokoły: MIT-MAGIC-COOKIE-1 (w oparciu o X11 xuwierz(1)
program) oraz prosty mechanizm kontroli dostępu oparty na hoście, zwany dalej GNUSERV-1. The
Protokół GNUSERV-1 jest zawsze dostępny, natomiast obsługa MIT-MAGIC-COOKIE-1 może, ale nie musi
nie zostały włączone (przez #define na górze gnuserv.h) w czasie kompilacji.

gnuserv, korzystając z GNUSERV-1, wykonuje ograniczoną formę kontroli dostępu na poziomie maszyny.
Domyślnie żadne gniazdo domeny internetowej nie jest otwarte. Jeśli można znaleźć zmienną GNU_SECURE
in gnuserv's i nadaje czytelną nazwę pliku, następnie plik ten jest otwierany i
zakłada się, że jest to lista hostów, po jednym w wierszu, z których serwer będzie zezwalał na żądania.
Połączenia z dowolnego innego hosta zostaną odrzucone. Nawet maszyna, na której gnuserv is
run nie może nawiązywać połączeń poprzez gniazdo internetowe, chyba że ma nazwę hosta
jest wyraźnie określone w tym pliku. Należy pamiętać, że host może być numerycznym adresem IP
lub nazwa hosta i to każdy użytkownik na zatwierdzonym hoście może połączyć się z twoim gnuservem i
wykonaj dowolną elisp (np. usuń wszystkie pliki). Jeśli ten plik zawiera dużo
nazwy hostów, a uruchomienie serwera może zająć trochę czasu.

Gdy włączony jest protokół MIT-MAGIC-COOKIE-1, gniazdo internetowe is domyślnie otwarte.
gnuserv zaakceptuje połączenie z dowolnego hosta i będzie czekać na „magiczne ciasteczko”
(zasadniczo hasło) do przedstawienia przez klienta. Jeżeli klient nie przedstawi ww
plik cookie lub jeśli plik cookie jest nieprawidłowy, uznaje się, że klient dokonał uwierzytelnienia
przegrany. W tym momencie. gnuserv wraca do protokołu GNUSERV-1; Jeśli klient jest
dzwoniąc z hosta wymienionego w pliku GNU_SECURE, połączenie zostanie zaakceptowane,
w przeciwnym razie zostanie odrzucony.

Korzystanie z MIT-MAGIC-COOKIE-1 Uwierzytelnianie
Kiedy gnuserv serwer jest uruchomiony, szuka ciasteczka zdefiniowanego do wyświetlenia 999 wł
maszynę, na której działa. Jeśli plik cookie zostanie znaleziony, zostanie zapisany do wykorzystania jako
plik cookie uwierzytelniania. Te pliki cookie są zdefiniowane w pliku autoryzacyjnym (zwykle
~/.Xautorytet), który jest manipulowany przez X11 xuwierz(1) program. Na przykład maszyna
„kali”, które uruchamia emacsa, który wywołuje gnuserv powinien odpowiedzieć w następujący sposób (w
monit powłoki) po prawidłowym skonfigurowaniu.

kali% lista xauth
GS65.SP.CS.CMU.EDU:0 MIT-MAGIC-COOKIE-1 11223344
KALI.FTM.CS.CMU.EDU:999 MIT-MAGIC-COOKIE-1 1234

W powyższym przypadku plik autoryzacyjny definiuje dwa pliki cookies. Drugi, określony
dla ekranu 999 na serwerze jest używany do uwierzytelniania gnuserv.

Po stronie komputera klienckiego plik autoryzacyjny musi zawierać identyczną linię,
określając serwer ciastko. Inaczej mówiąc, na maszynie „foobar”, która sobie tego życzy
połącz się z „kali”, wynik „xauth list” powinien zawierać linię:

KALI.FTM.CS.CMU.EDU:999 MIT-MAGIC-COOKIE-1 1234

Więcej informacji na temat plików autoryzacyjnych można znaleźć na stronie xuwierz(1X11) strona podręcznika,
lub wywołaj interaktywnie xauth (bez żadnych argumentów) i wpisz „help” w wierszu polecenia.
Pamiętaj o tej literze w nazwie protokołu autoryzacji (tj. MIT-MAGIC-
CIASTECZKO-1') is istotne!

ŚRODOWISKO

DISPLAY Domyślne urządzenie X do umieszczenia ramki edycji.

Użyj gnuserv.xemacs21 online, korzystając z usług onworks.net