hspace – Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

hspace - Analizator przestrzeni klastrów dla Ganeti

STRESZCZENIE

hspacja {opcje backendu...} [opcje algorytmu...] [opcje żądania...] [wyjście
opcje...] [-v... | -Q]

hspacja --wersja

Opcje zaplecza:

{ -m grupa | -L[ ścieżka ] | -t plik danych | --symulować specyfikacja | -I ścieżka }

Opcje algorytmu:

[ --max-procesor współczynnik procesora ] [ --min-dysk współczynnik dysku ] [ -O nazwa... ] [ --niezależne-grupy ]

Opcje żądania:

[--szablon-dysku szablon ]

[--standard-przydziel dysk, ram, procesor ]

[--tiered-alloc dysk, ram, procesor ]

Opcje wyjściowe:

[--do odczytu maszynowego[=*WYBÓR*] ] [-P[Pola]]

OPIS

hspace oblicza, ile dodatkowych instancji można zmieścić w klastrze, przy zachowaniu
Stan N+1.

Program będzie próbował umieścić instancje tego samego rozmiaru w klastrze, aż do momentu
punkt, w którym nie mamy żadnej możliwej alokacji N+1. Używa dokładnie tej samej alokacji
algorytm jako wtyczka grad iallocator przeznaczyć tryb.

Dane wyjściowe programu są przeznaczone albo do spożycia przez ludzi (domyślnie), albo do spożycia
włączona z opcją --machine-readable (opisaną poniżej) dla maszyny
konsumpcja. W tym drugim przypadku należy go interpretować jako fragment powłoki (lub
analizowany jako klucz=wartość plik). Opcje rozszerzające wyjście (np. -p, -v) wyświetlą wynik
dodatkowe informacje na temat stderr (takie, że standardowe wyjście nadal można analizować).

Domyślnie specyfikacje instancji będą odczytywane z klastra; opcje
Do ich zastąpienia można użyć opcji --standard-alloc i --tiered-alloc.

Następujące klucze są dostępne w danych wyjściowych skryptu do odczytu maszynowego (wszystkie
z przedrostkiem HTS_):

SPEC_MEM, SPEC_DSK, SPEC_CPU, SPEC_RQN, SPEC_DISK_TEMPLATE, SPEC_SPN
Reprezentują one specyfikacje modelu instancji używanego do alokacji (plik
pamięć, dysk, procesor, żądane węzły, szablon dysku, wrzeciona).

TSPEC_INI_MEM, TSPEC_INI_DSK, TSPEC_INI_CPU, ...
Zdefiniowane tylko wtedy, gdy włączona jest alokacja w trybie warstwowym. Są one podobne do
powyżej specyfikacji, ale pokaż początkową specyfikację początkową dla alokacji warstwowej.

CLUSTER_MEM, CLUSTER_DSK, CLUSTER_CPU, CLUSTER_NODES, CLUSTER_SPN
Reprezentują one całkowitą pamięć, dysk, liczbę procesorów, całkowitą liczbę węzłów i całkowitą liczbę wrzecion
w klastrze.

INI_SCORE, FIN_SCORE
Są to początkowy (bieżący) i końcowy wynik klastra (zobacz stronę podręcznika hbal dla
szczegółowe informacje na temat algorytmu punktacji).

INI_INST_CNT, FIN_INST_CNT
Liczba wystąpień początkowych i końcowych.

INI_MEM_FREE, FIN_MEM_FREE
Początkowa i końcowa całkowita wolna pamięć w klastrze (ale tak nie jest
koniecznie oznacza, że ​​jest dostępny do użytku).

INI_MEM_AVAIL, FIN_MEM_AVAIL
Początkowa i końcowa całkowita dostępna pamięć do alokacji w klastrze. Jeśli
przydzielając zbędne instancje, nowe instancje mogłyby zwiększyć zarezerwowaną pamięć tzw
nie musi to koniecznie oznaczać, że całą tę pamięć można wykorzystać do nowych celów
alokacje instancji.

INI_MEM_RESVD, FIN_MEM_RESVD
Początkowa i końcowa pamięć zarezerwowana (dla celów redundancji/N+1).

INI_MEM_INST, FIN_MEM_INST
Początkowa i końcowa pamięć używana dla instancji (rzeczywista ilość pamięci RAM używana w czasie wykonywania).

INI_MEM_OVERHEAD, FIN_MEM_OVERHEAD
Początkowy i końcowy narzut pamięci, tj. pamięć wykorzystywana przez sam węzeł i
nieuwzględniona pamięć (np. z powodu obciążenia hypervisora).

INI_MEM_EFF, HTS_INI_MEM_EFF
Początkowa i końcowa wydajność pamięci, wyrażona jako pamięć instancji podzielona przez
całkowita pamięć.

INI_DSK_FREE, INI_DSK_AVAIL, INI_DSK_RESVD, INI_DSK_INST, INI_DSK_EFF
Początkowe statystyki dysku, podobne do statystyk pamięci.

FIN_DSK_FREE, FIN_DSK_AVAIL, FIN_DSK_RESVD, FIN_DSK_INST, FIN_DSK_EFF
Końcowe statystyki dysku, podobne do tych dotyczących pamięci.

INI_SPN_FREE, ... FIN_SPN_FREE, ..
Statystyki wrzecion początkowych i końcowych, podobne do statystyk pamięci.

INI_CPU_INST, FIN_CPU_INST
Początkowa i końcowa liczba wirtualnych procesorów używanych przez instancje.

INI_CPU_EFF, FIN_CPU_EFF
Początkowa i końcowa wydajność procesora, reprezentowana jako liczba instancji wirtualnych
Liczba procesorów podzielona przez całkowitą liczbę procesorów fizycznych.

INI_MNODE_MEM_AVAIL, FIN_MNODE_MEM_AVAIL
Początkowa i końcowa maksymalna dostępna pamięć na węzeł. To nie jest zbyt przydatne
jako metryka, ale może dać wyobrażenie o stanie węzłów; jako przykład,
ta wartość ogranicza maksymalny rozmiar instancji, jaką można jeszcze utworzyć w pliku
grupa.

INI_MNODE_DSK_AVAIL, FIN_MNODE_DSK_AVAIL
Podobnie jak powyżej, ale na dysku.

TSPEC Ten parametr przechowuje pary specyfikacji i liczbę wystąpień, które mogą
powstać w wielopoziomowy przydział tryb. Wartość klucza to a
lista wartości oddzielonych spacjami; każda wartość ma postać
pamięć, dysk, vcpu, wrzeciona = liczba gdzie pamięć, dysk i vcpu są wartościami
bieżąca specyfikacja, a liczba wskazuje, ile instancji tej specyfikacji można utworzyć. A
pełna wartość tej zmiennej może wynosić: 4096,102400,2,1 = 225 2560,102400,2,1 = 20
512,102400,2,1 = 21.

KM_USED_CPU, KM_USED_NPU, KM_USED_MEM, KM_USED_DSK
Stanowią one metrykę wykorzystanych zasobów na początku obliczeń
(tylko dla trybu alokacji warstwowej). Wartość NPU to „znormalizowana” liczba procesorów, tj
liczba procesorów wirtualnych podzielona przez maksymalny stosunek procesora wirtualnego do fizycznego
Procesory.

KM_PUOL_CPU, KM_POOL_NPU, KM_POOL_MEM, KM_POOL_DSK
Reprezentują one całkowite zasoby przydzielone podczas alokacji warstwowej
proces. W efekcie pokazują, ile środków jest łatwo dostępnych do alokacji.

KM_UNAV_CPU, KM_POOL_NPU, KM_UNAV_MEM, KM_UNAV_DSK
Reprezentują one pozostałe zasoby (albo wolne, jak w przypadku nieprzydzielonych, albo
przydzielane samodzielnie) po zakończeniu alokacji warstwowej. Oni
lepiej reprezentują rzeczywiste zasoby, których nie można przydzielić, ponieważ ma to miejsce w przypadku innych zasobów
został wyczerpany. Na przykład klaster może nadal mieć wolny dysk o pojemności 100 GiB, ale
jeśli nie ma już pamięci na instancje, nie możemy przydzielić kolejnej instancji, więc in
powoduje, że miejsce na dysku jest nieprzydzielone. Należy zauważyć, że procesory reprezentują tutaj instancję
procesory wirtualne, a w przypadku --max-procesor opcja nie została określona, ​​tak będzie
-1.

ALLOC_USAGE
Bieżące użycie reprezentowane jako początkowa liczba instancji podzielona na ostateczną
liczba przypadków.

ALLOC_COUNT
Liczba przydzielonych instancji (różnica między FIN_INST_CNT a INI_INST_CNT).

ALLOC_FAIL*_CNT
Dla ostatniej próby alokacji (która zwiększyłaby FIN_INST_CNT o
jeden, jeśli się powiodło), jest to liczba przyczyn niepowodzenia przypadająca na niepowodzenie
typ; obecnie zdefiniowane są FAILMEM, FAILDISK i FAILCPU, które reprezentują błędy
z powodu niewystarczającej ilości pamięci, dysku i procesorów oraz FAILN1, który reprezentuje wartość inną niż N+1
zgodny klaster, do którego w ogóle nie możemy przydzielać instancji.

ALLOC_FAIL_REASON
Przyczyną większości niepowodzeń jest jeden z powyższych ciągów FAIL*.

OK Znacznik reprezentujący pomyślne zakończenie obliczeń i mający wartość „1”.
Jeżeli na wyjściu nie ma tego klucza, oznacza to, że obliczenia nie powiodły się i
nie należy polegać na żadnych obecnych wartościach.

Wiele metryk INI_/FIN_ będzie również wyświetlanych z przedrostkiem TRL_ i oznaczają
stan klastra na koniec przebiegu alokacji warstwowej.

Format wyniku ludzkiego powinien być oczywisty i dlatego nie jest opisywany dalej.

OPCJE

Opcje, które można przekazać do programu to:

--szablon dysku szablon
Zastępuje szablon dysku dla instancji odczytanej z klastra; jeden z
Należy przekazać szablony dysków Ganeti (np. zwykły, drbd itp.).

--użycie wrzeciona wrzeciona
Zastąp użycie wrzeciona dla instancji odczytanej z klastra. Wartość może być
0 (na przykład dla instancji, które używają bardzo małej liczby wejść/wyjść), ale nie jest ujemna. Za wspólne
przechowywania wartość jest ignorowana.

--max-cpu=*współczynnik-procesora*
Maksymalny stosunek procesora wirtualnego do fizycznego, jako liczba zmiennoprzecinkowa większa niż
lub równy jeden. Na przykład określenie współczynnik procesora as 2.5 oznacza, że ​​dla 4 procesorów
maszyna, maksymalnie 10 procesorów wirtualnych powinno być używanych jako podstawowe
instancje. Wartość dokładnie jeden oznacza, że ​​nie będzie nadmiernej subskrypcji procesora
(z wyjątkiem czasu procesora używanego przez sam węzeł), a wartości poniżej jednego nie tworzą
sens, ponieważ oznacza to, że inne zasoby (np. dysk) nie zostaną w pełni wykorzystane z powodu
Ograniczenia procesora.

--min-dysk=*współczynnik-dysku*
Minimalna ilość pozostałego wolnego miejsca na dysku, wyrażona jako liczba zmiennoprzecinkowa. Dla
przykład, określanie współczynnik dysku as 0.25 oznacza, że ​​co najmniej jedna czwarta dysku
w węzłach należy pozostawić wolne miejsce.

--niezależne-grupy
Rozważ wszystkie grupy niezależne. Oznacza to, że jeśli węzeł, który nie jest N+1, jest szczęśliwy
znaleziony, zignoruj ​​jego grupę, ale nadal dokonuj alokacji w innych grupach. Domyślny
polega na tym, aby w ogóle nie próbować alokacji, jeśli zostanie znaleziony jakiś nie N+1 szczęśliwy węzeł.

--akceptuj-istniejące-błędy
Jest to wzmocniona forma grup niezależnych. Mówi hspace, aby zignorował
obecność nie N+1 szczęśliwych węzłów i po prostu przydziel wszystkie inne węzły bez
wprowadzenie nowych naruszeń N+1. Należy pamiętać, że prowadzi to do przeszacowania pojemności,
ponieważ instancje nadal muszą zostać przeniesione z istniejących, nie N+1 szczęśliwych węzłów.

-l rundy, --max-długość=*rundy*
Ogranicz liczbę alokacji instancji do tej długości. To nie jest bardzo
przydatne w praktyce, ale można je wykorzystać do testowania samego hspace lub do ograniczenia
środowisko uruchomieniowe dla bardzo dużych klastrów.

-P, --print-węzły
Drukuje stan węzła przed i po, w formacie zaprojektowanym tak, aby umożliwić użytkownikowi
zrozumieć najważniejsze parametry węzła. Zobacz stronę podręcznika narzędzia(1) dla
więcej szczegółów na temat tej opcji.

-O Nazwa
Ta opcja (którą można podać wiele razy) oznacza węzły jako istniejące nieaktywny.
Oznacza to kilka rzeczy:

· instancje nie będą umieszczane na tych węzłach, nawet tymczasowo; np obsługi produkcji rolnej, która zastąpiła
pierwotny move nie jest dostępne, jeśli węzeł drugorzędny jest w trybie offline, ponieważ ten ruch
wymaga przełączania awaryjnego.

· te węzły nie będą uwzględniane w obliczeniach punktacji (z wyjątkiem
procent instancji w węzłach offline)

Należy pamiętać, że algorytm oznaczy również jako offline wszystkie węzły zgłoszone przez
RAPI jako taki, czy też z „?” przy wprowadzaniu plików w dowolnych polach numerycznych.

-S filename, --save-cluster=*nazwa_pliku*
Jeśli zostanie podany, stan klastra na koniec alokacji zostanie zapisany do pliku
o imieniu nazwapliku.alloc, a jeśli włączona jest alokacja warstwowa, stan po warstwowej
alokacja zostanie zapisana w nazwapliku.tiered. Umożliwia to ponowne zasilenie klastra
state na sam hspace (z różnymi parametrami) lub na przykład hbal, via
opcję -t.

-t plik danych, --text-data=*plik danych*
Specyfikacja backendu: nazwa węzła przechowującego plik i informacje o instancji
(jeśli nie zbierasz przez RAPI lub LUXI). Ten lub jeden z pozostałych backendów musi być
wybrany. Opcja jest opisana na stronie podręcznika narzędzia(1).

-m grupa
Specyfikacja backendu: zbieraj dane bezpośrednio z grupa podane jako argument
przez RAPI. Opcja jest opisana na stronie podręcznika narzędzia(1).

-L [ścieżka]
Specyfikacja backendu: zbieraj dane bezpośrednio od głównego demona, który ma być
skontaktowano się za pośrednictwem LUXI (wewnętrzny protokół Ganeti). Opcja jest opisana w
strona man narzędzia(1).

--symulować opis
Specyfikacja backendu: podobna do -t opcja ta umożliwia przesłonięcie klastra
danych z symulowanym klastrem. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat opisu, zobacz stronę podręcznika
narzędzia(1).

--standard-przydziel dysk, ram, procesor
Ta opcja zastępuje rozmiar instancji odczytany z klastra dla pliku standard
tryb alokacji, w którym po prostu przydzielamy instancje o tym samym, stałym rozmiarze, dopóki
w klastrze skończyło się miejsce.

Podana specyfikacja jest podobna do --symulować opcję i zachowuje:

· rozmiar dysku instancji (można zastosować jednostki)

· wielkość pamięci instancji (można zastosować jednostki)

· Liczba vcpu dla instancji

Przykładowy opis to 100G, 4g,2 opisujący specyfikację instancji
100 GB miejsca na dysku, 4 GB pamięci i 2 procesory VCPU.

--tiered-alloc dysk, ram, procesor
Ta opcja zastępuje rozmiar instancji dla pliku wielopoziomowy tryb alokacji. W tym
trybie algorytm zaczyna od podanej specyfikacji i przydziela aż tam
nie ma już przestrzeni; następnie zmniejsza specyfikację i próbuje dokonać alokacji
Ponownie. Zmniejszenie następuje w odniesieniu do metryki, która jako ostatnia zakończyła się niepowodzeniem podczas alokacji. The
argument powinien mieć taki sam format jak --standard-alloc.

Należy również pamiętać, że alokacja normalna i alokacja warstwowa są niezależne i
oba zaczynają się od początkowego stanu klastra; w związku z tym liczba ich wystąpień
dwa tryby nie są ze sobą powiązane.

--czytelny maszynowo[=*wybór*]
Domyślnie dane wyjściowe programu mają format „czytelny dla człowieka”, tj. tekst
opisy. Przekazując tę ​​flagę, możesz włączyć opcję (--machine-readable lub
--machine-readable=tak) lub jawnie wyłącz (--machine-readable=nie) maszynę
czytelny format opisany powyżej.

-v, --gadatliwy
Zwiększ szczegółowość danych wyjściowych. Każde użycie tej opcji zwiększy
gadatliwość (obecnie więcej niż 2 nie ma sensu) od domyślnego jednego.

-Q, --cichy
Zmniejsz szczegółowość danych wyjściowych. Każde użycie tej opcji zmniejszy
gadatliwość (mniej niż zero nie ma sensu) od domyślnej wartości jeden.

-V, --wersja
Po prostu pokaż wersję programu i wyjdź.

JEDNOSTKI
Domyślnie wszystkie opcje akceptowania jednostek używają mebibajtów. Używając małych liter m,
g i t (lub ich dłuższe odpowiedniki mib, zawłoka, tyb, w tym przypadku nie ma to znaczenia)
można wybrać jawne jednostki binarne. Jednostki w układzie SI można wybrać za pomocą
wielkie litery M, G i T (lub ich dłuższe odpowiedniki MB, GB, TB, dla którego
przypadek nie ma znaczenia).

Więcej szczegółów na temat różnicy między układami SI i binarnymi można przeczytać w
jednostek(7) strona podręcznika.

EXIT STATUS

Istniejący status polecenia będzie wynosić zero, chyba że z jakiegoś powodu algorytm zakończy się śmiercią
nie powiodło się (np. nieprawidłowe dane węzła lub instancji).

Korzystaj z hspace online, korzystając z usług onworks.net