cfgmaker - آنلاین در ابر

برنامه:

نام

cfgmaker - فایل های mrtg.cfg را ایجاد می کند (برای mrtg-2.17.4)

خلاصه

cfgmaker [گزینه‌ها] [community@]روتر [[گزینه‌ها] [community@]روتر ...]

OPTIONS

--ifref=نام مراجع رابط بر اساس نام رابط (پیش‌فرض)
--ifref=ip ... توسط آدرس IP
--ifref=eth ... توسط شماره اترنت
--ifref=descr ... توسط توضیحات رابط
--ifref=nr ... توسط شماره رابط
--ifref=type ... توسط نوع رابط
همچنین می توانید از چندین گزینه جدا شده با کاما استفاده کنید.
در این صورت از اولین موجود استفاده می شود:
به عنوان مثال --ifref=ip,name,nr

--ifdesc=nr توضیحات رابط از شماره رابط استفاده می کند (پیش فرض)
--ifdesc=ip ... از آدرس IP استفاده می کند
--ifdesc=eth ... از شماره اترنت استفاده می کند
--ifdesc=descr ... از توضیحات رابط استفاده می کند
--ifdesc=name ... از نام رابط استفاده می کند
--ifdesc=catname ... از نام رابط CatOS استفاده می کند
--ifdesc=ppname ... از نام پورت پاسپورت استفاده می کند
--ifdesc=alias ... از نام مستعار رابط استفاده می کند
--ifdesc=type ... از نوع رابط استفاده می کند
همچنین می توانید از چندین گزینه جدا شده با کاما استفاده کنید.
در این صورت از اولین موجود استفاده می شود:
به عنوان مثال --ifdesc=catname,ppname,descr,نام مستعار,ip,name,nr

--if-filter=f هر رابط را با فیلتر f آزمایش کنید تا آب و هوا را تعیین کنید
یا اینکه آن رابط را در مجموعه لحاظ نکنیم.
در حال حاضر f به عنوان یک عبارت Perl ارزیابی می شود
و ارزش صدق آن برای رد یا پذیرش استفاده می شود
رابط.
(تجربی، در حال توسعه، ممکن است تغییر کند)

--if-template=فایل الگو
ورودی های هدف معمولی را برای رابط ها جایگزین کنید
با یک ورودی که توسط محتویات فایل مشخص شده است
فایل قالب فایل قرار است حاوی پرل باشد
کدی که باید برای تولید خطوط برای
هدف در فایل پیکربندی
(تجربی، در حال توسعه، ممکن است تغییر کند)

--host-template=فایل الگو
علاوه بر ایجاد اهداف برای رابط های میزبان
همچنین همانطور که مشخص شده است برای خود میزبان اهداف ایجاد کنید
توسط محتویات موجود در فایل قالب فایل. فایل است
قرار است حاوی کد پرل باشد تا برای تولید اجرا شود
خطوط برای اهداف مربوط به میزبان (مانند CPU،
اندازه گیری زمان پاسخ پینگ و غیره) در پیکربندی
فایل uration
(تجربی، در حال توسعه، ممکن است تغییر کند)

--global "x: a" ورودی های پیکربندی جهانی را اضافه کنید

--بدون پایین به وضعیت مدیریت یا عملیات رابط ها نگاه نکنید

--show-op-down واسط هایی را نشان می دهد که به طور عملیاتی پایین هستند

--zero-speed=spd از این سرعت بر حسب بیت در ثانیه به عنوان رابط استفاده کنید
سرعت برای تمام رابط هایی که سرعت 0 را برمی گرداند
از طریق ifSpeed/ifHighSpeed. 100 مگابیت در ثانیه = 100000000

--subdirs=format به هر روتر زیردایرکتوری اختصاصی خود را می دهد و هر یک را برای نامگذاری می کند
"فرمت"، که HOSTNAME و SNMPNAME در آن قرار خواهند گرفت
با مقادیر آن اقلام جایگزین می شود - به عنوان مثال،
--subdirs=HOSTNAME یا --subdirs="HOSTNAME (SNMPNAME)"

--noreversedns شماره های IP جستجو را معکوس نمی کند

--community=cmty رشته پیش فرض جامعه را به جای "cmty" تنظیم کنید
"عمومی".

--enable-ipv6 پشتیبانی IPv6 را در صورت وجود کتابخانه های مورد نیاز فعال کنید
حاضر. آدرس های عددی IPv6 باید محصور شوند
در پرانتز، به عنوان مثال public@[2001:760:4::1]:161

--use-16bit از شناسه های درخواست SNMP 16 بیتی برای پرس و جو از همه روترها استفاده کنید.

--snmp-options=:[ ][:[ ][:[ ][:[ ][: ]]]]

گزینه های پیش فرض SNMP را برای اضافه شدن به همه مشخص کنید
روترهایی که دنبال می کنند فیلدهای فردی می توانند خالی باشند.
مسیریاب هایی که دنبال می کنند ممکن است برخی یا همه آنها را لغو کنند
گزینه های داده شده به --snmp-options.

--dns-domain=دامنه
دامنه ای را برای افزودن به نام همه مشخص می کند
روترهایی که دنبال می کنند

--nointerfaces هیچ خط پیکربندی برای رابط ایجاد نکنید،
از مرحله جمع آوری اطلاعات رابط بگذرید و
هیچ کد قالب رابط را اجرا نکنید.

--interfaces ایجاد خطوط پیکربندی برای رابط ها (این است
پیش فرض). هدف اصلی این گزینه نفی است
یک --nointerfaces که قبلاً در خط فرمان ظاهر می شود.

- پیام کمک مختصر کمک
--man مستندات کامل
--نسخه نسخه cfgmaker را چاپ کنید

--output=فایل خروجی نام فایل پیش فرض STDOUT است

شرح

Cfgmaker فایل های پیکربندی MRTG را بر اساس اطلاعاتی که از یک روتر استخراج می شود ایجاد می کند
یک دستگاه قابل مدیریت SNMP دیگر.

[انجمن@]روتر

اجتماع نام انجمن دستگاهی است که می خواهید برای آن پیکربندی ایجاد کنید. اگر
مشخص نشده است، به طور پیش فرض روی "عمومی'; اگر این کار را نکردید، ممکن است بخواهید ابتدا این را امتحان کنید
نام انجمن یک دستگاه را بدانید. اگر از نام انجمن اشتباه استفاده می کنید، این کار را خواهید کرد
هیچ پاسخی از دستگاه دریافت نمی کنید.

روتر نام DNS یا شماره IP یک دستگاه قابل مدیریت با SNMP است. به دنبال نام
می توانید 6 گزینه دیگر که با دو نقطه از هم جدا شده اند را مشخص کنید. سینتکس کامل به صورت زیر است:

روتر[:[آماده][:[تمرد][:[عقب گرد][:[بکش کنار][:به]]]]]

مورد توجه خاص ممکن است آخرین پارامتر باشد، به. اگر این را روی "2" تنظیم کنید، پس شما
دستگاه با درخواست های نسخه 2 SNMP پرس و جو می شود. این به شما امکان می دهد تا 64 بیت را نظرسنجی کنید
شمارشگر ترافیک در دستگاه است و بنابراین با رابط های سریع بسیار بهتر کار می کند (نه
بیش از حد شمارنده). توجه داشته باشید که ترتیبی که روترها بر روی آن مشخص شده اند
خط فرمان مهم است زیرا هنگام ایجاد فایل پیکربندی از همان ترتیب استفاده می شود.
اولین روتر مشخص شده ابتدا خطوط پیکربندی خود را ایجاد می کند و به دنبال آن خط
خطوط متعلق به روتر بعدی و غیره.

توجه داشته باشید که خط اول فایل cfg تولید شده شامل تمام خط فرمان خواهد بود
گزینه هایی که برای تولید آن استفاده کردید این برای امکان "بازسازی" آسان در مورد است
می خواهید هاست های جدید اضافه کنید یا تغییرات جهانی دیگری ایجاد کنید.

پیکر بندی
به غیر از -- خروجی و -- جهانی گزینه‌ها، همه گزینه‌ها فقط روی روترها تأثیر می‌گذارند
آنها را در خط فرمان دنبال کنید. اگر گزینه ای قبلاً در خط فرمان مشخص شده باشد
بعداً در خط فرمان با مقدار دیگری ظاهر می‌شود، مقدار جدید بر مقدار قبلی لغو می‌شود
تا آنجایی که به روترهای باقی مانده مربوط می شود، ارزش دارد. به این ترتیب ممکن است گزینه‌ها برای آن طراحی شوند
گروهی از روترها یا برای روترهای جداگانه.

دیدن -- خروجی و -- جهانی برای اینکه رفتار آنها چگونه تحت تأثیر مکان یا چند بار قرار می گیرد
آنها در خط فرمان ظاهر می شوند.

مشاهده مثال ها در زیر نحوه تنظیم یک گزینه متفاوت برای چندین روتر.

--کمک
یک پیام راهنما کوتاه چاپ کنید و خارج شوید.

--مرد
صفحه دستی را چاپ می کند و خارج می شود.

- نسخه
نسخه cfgmaker را چاپ کنید. این باید با نسخه MRTG مربوط به پیکربندی مطابقت داشته باشد
فایل ها در حال ایجاد هستند

--ifref nr|ip|اخلاق|دیسکر|نام
روش شناسایی رابط را انتخاب کنید. پیش فرض است nr که روتر را مشخص می کند
رابط ها بر اساس تعداد آنها متأسفانه طرح شماره گذاری رابط در یک SNMP
درخت می تواند تغییر کند برخی از روترها با اضافه شدن رابط های جدید شماره گذاری خود را تغییر می دهند.
دیگران شماره گذاری هر ماه کامل را فقط برای سرگرمی تغییر می دهند.

برای حل این مشکل غم انگیز MRTG می تواند رابط ها را با 4 ویژگی دیگر شناسایی کند.
هیچ یک از اینها برای همه اینترفیس ها کار نمی کند، اما باید بتوانید یکی از این رابط ها را پیدا کنید
برای شما خوب است توجه داشته باشید که به خصوص آدرس های اترنت ممکن است مانند برخی مشکل ساز باشند
روترها دارای آدرس اترنت یکسان در اکثر کارت های رابط خود هستند.

انتخاب کنید ip برای شناسایی رابط با شماره IP آن. استفاده کنید اخلاق برای استفاده از اترنت
آدرس برای شناسایی استفاده کنید دیسکر برای استفاده از توضیحات رابط. یا استفاده کنید نام به
از نام رابط استفاده کنید

در صورت تمایل می توانید چندین ویژگی را که با کاما از هم جدا شده اند مشخص کنید. در این مورد،
cfgmaker از اولین مورد در لیست استفاده می کند که می تواند شناسایی منحصر به فرد را ارائه دهد.
این به شما امکان می دهد برای مثال از آدرس IP استفاده کنید و اگر این مورد را از ifName استفاده کنید
تعریف نشده است:
--ifref ip، نام

اگر روش انتخابی شما اجازه شناسایی رابط منحصر به فرد را در دستگاه شما نمی دهد
پرس و جو می کنند، cfgmaker در مورد آن به شما خواهد گفت.

--ifdesc nr|ip|اخلاق|دیسکر|نام|نوع|نام مستعار
انتخاب کنید چه چیزی به عنوان توضیحات رابط استفاده شود. توضیحات در ظاهر می شود
ویژگی "Title[]" برای هدف و همچنین سربرگ متن در کد HTML
در "PageTop[] هدف تعریف شده است. پیش فرض برای استفاده است nr که فقط رابط است
عددی که همیشه برای بیننده نمودارها مفید نیست.

6 ویژگی دیگر وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد. استفاده کنید ip اگر می خواهید از
آدرس IP رابط استفاده کنید اخلاق اگر می خواهید از آدرس اترنت رابط استفاده کنید.
اگر توضیح بهتری می خواهید، می توانید از هر کدام استفاده کنید دیسکر, نام or نام مستعار. دقیقا
کاری که هر یک از اینها انجام می دهند بین تجهیزات مختلف متفاوت است، بنابراین ممکن است نیاز داشته باشید
آزمایش به عنوان مثال، برای یک رابط سریال در روتر سیسکو که با استفاده از IOS اجرا می شود
نام ممکن است منجر به "S0" شود که شرح رابط باشد، دیسکر ممکن است منجر شود
"Serial0" و نام مستعار ممکن است منجر به "پیوند به HQ" شود (به شرطی که این همان چیزی باشد که به عنوان مورد استفاده می شود
"توضیحات" رابط در پیکربندی روتر).

در نهایت، اگر می خواهید رابط را با Btype توصیف کنید (به عنوان مثال "ethernetCSMA"،
"propPointtoPoint" و غیره) می توانید استفاده کنید نوع.

در صورت تمایل می توانید چندین ویژگی را که با کاما از هم جدا شده اند مشخص کنید. در این مورد،
cfgmaker از اولین مورد موجود در لیست برای این رابط استفاده خواهد کرد.
این به شما این امکان را می دهد که برای مثال، به ترتیب از هر یک از نام های مستعار مختلف استفاده کنید
از اولویت

--اگر-فیلتر 'بیان فیلتر'
اول از همه، این در حال توسعه است و آزمایشی است.

اگر می‌خواهید کنترل بهتری بر اینترفیس‌هایی که در آن گنجانده می‌شود، داشته باشید، از این استفاده کنید
پیکربندی در بیان فیلتر به عنوان یک قطعه کد پرل ارزیابی می شود و می باشد
انتظار می رود مقدار حقیقت را برگرداند. اگر درست است، رابط را وارد کنید و اگر نادرست است،
حذف رابط

برای بحث بیشتر در مورد نحوه عملکرد این فیلترها، به بخش "جزئیات در مورد" مراجعه کنید
فیلترها" در زیر.

--if-الگو فایل قالب
اول از همه، این در حال توسعه است و آزمایشی است.

اگر می خواهید کنترل کنید که خط هر هدف در آن چگونه باید باشد از این استفاده کنید
فایل پیکربندی. محتویات فایل فایل قالب به عنوان یک ارزیابی خواهد شد
برنامه پرل که خطوط را با استفاده از متغیرهای خاصی برای ورودی و خروجی تولید می کند.

برای بحث بیشتر در مورد نحوه عملکرد این الگوها، به بخش "جزئیات در مورد".
قالب ها" در زیر.

--میزبان-قالب فایل قالب
اول از همه، این در حال توسعه است و آزمایشی است.

اگر می خواهید اهداف اضافی مربوط به خود میزبان مانند CPU داشته باشید از این استفاده کنید
استفاده، زمان پاسخگویی پینگ به هاست، تعداد مودم های مشغول و غیره محتویات
از فایل فایل قالب یک بار در هر میزبان به عنوان یک برنامه پرل ارزیابی می شود که
خطوط را با استفاده از متغیرهای خاصی برای ورودی و خروجی تولید می کند.

برای بحث بیشتر در مورد نحوه عملکرد این الگوها، به بخش "جزئیات در مورد".
الگوها" در زیر.

--انجمن جامعه-رشته
از این برای تنظیم جامعه برای روترهای زیر در خط فرمان استفاده کنید
جامعه-رشته. روترهای منفرد ممکن است با استفاده از این رشته جامعه را لغو کنند
نحو Community@ router.

--enable-ipv6
این گزینه پشتیبانی IPv6 را فعال می کند. به ماژول های پرل مناسب نیاز دارد. اگر آنها
پیدا نشدند، سپس IPv6 غیرفعال است (به مستندات ipv6 مراجعه کنید).

cfgmaker بسته به هدف از IPv6 یا IPv4 استفاده خواهد کرد. اگر هدف عددی باشد
آدرس، پروتکل به نوع آدرس بستگی دارد. اگر هدف یک نام میزبان باشد،
cfgmaker سعی می کند نام را ابتدا به یک آدرس IPv6 و سپس به یک IPv4 حل کند
نشانی.

آدرس های عددی IPv6 باید بین پرانتزهای مربعی مشخص شود.

مثلا:

cfgmaker --enable-ipv6 [2001:760:4::1]:165:::2

اگر هدف دارای آدرس IPv6 و آدرس IPv4 با نام میزبان یکسان باشد،
cfgmaker ابتدا هدف را با استفاده از IPv6 پرس و جو می کند و در صورت شکست به IPv4 برمی گردد. این
برای اهدافی که از SNMP در IPv6 پشتیبانی نمی کنند مفید است.

--use-16bit
این گزینه استفاده از شناسه درخواست SNMP 16 بیتی را مجبور می کند. برخی از عوامل SNMP شکسته این کار را نمی کنند
شناسه درخواست 32 بیتی را بپذیرید. سعی کنید تا حد امکان از این گزینه اجتناب کنید، شکایت کنید
در عوض فروشنده عامل شما

--snmp-Options :[بندر][:[فاصله][:[دوباره تلاش می کند][:[بکش کنار][:نسخه]]]]
از این برای تنظیم گزینه های پیش فرض SNMP برای همه روترهای زیر در دستور استفاده کنید
خط مقادیر فردی و همچنین دو نقطه انتهایی ممکن است حذف شوند. توجه داشته باشید که
روترها ممکن است مقادیر فردی (یا همه) تعیین شده توسط را لغو کنند --snmp-Options با استفاده از
نحو

روتر[:[بندر][:[فاصله][:[دوباره تلاش می کند][:[بکش کنار][:نسخه]]]]]

-- جهانی "بلا: الفبا"
از این برای افزودن گزینه های سراسری به فایل پیکربندی تولید شده استفاده کنید. می توانید تماس بگیرید -- جهانی
چندین بار برای اضافه کردن چندین گزینه. این خط فقط در پیکربندی ظاهر می شود
قبل از پیکربندی روتر بعدی که در خط فرمان ظاهر می شود.

--global "workdir: /home/mrtg"

اگر چند گزینه پیش فرض می خواهید، ممکن است بخواهید قرار دهید

-- جهانی "گزینه ها[_]: رشد، بیت"

تعیین -- جهانی پس از آخرین روتر در خط فرمان، یک خط ایجاد می کند
فایل پیکربندی که بعد از همه روترها ظاهر می شود.

-- noreversedns
سعی نکنید شماره های IP جستجو را معکوس کنید ... برای محیط های بدون DNS ضروری است.

-- بدون پایین
معمولاً cfgmaker شامل رابط‌هایی نمی‌شود که علامت‌گذاری شده باشند
از نظر اداری و عملیاتی UP. با این سوئیچ همه آنها را دریافت می کنید.

--نمایش باز کردن
شامل واسط هایی که به طور عملیاتی خاموش هستند.

-- سرعت صفر سرعت
این سرعت را بر حسب بیت در ثانیه به همه اینترفیس هایی که برای ifSpeed ​​و 0 برمی گردند اختصاص دهید.
ifHighSpeed. برخی از سوئیچ ها، به ویژه تجهیزات ریخته گری، سرعت صفر را برای برمی گرداند
برخی از رابط ها به عنوان مثال، برای اینکه تمام اینترفیس‌ها صفر را روی ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه تنظیم کنند،
از --zero-speed=100000000 استفاده کنید.

--subdirs قالب
به هر روتر زیرمجموعه ای برای فایل های HTML و گرافیکی (یا .rrd) اختصاص دهید. در
نام دایرکتوری داده شده است قالب رشته با چند جایگزین الگو. در
رشته "HOSTNAME" با نام میزبان روتر جایگزین می شود (هر چند شما
آن را در cfgmaker خط فرمان -- ممکن است یک نام میزبان واقعی یا فقط یک IP باشد
آدرس)، و "SNMPNAME" با ایده دستگاه از نام خود (the
همان نامی که در سمت راست خطوط "Title" ظاهر می شود). به عنوان مثال، یک تماس
پسندیدن:

cfgmaker --subdirs=HOSTNAME__SNMPNAME [ایمیل محافظت شده]

منجر به تولید خطوطی شبیه به زیر می شود:

Directory[10.10.0.18_1]: 10.10.0.18__fp2200-bothrip-1.3

-- خروجی پرونده
خروجی را از cfgmaker به فایل پرونده. پیش فرض استفاده از "STDOUT" است.
-- خروجی انتظار می رود فقط یک بار در خط فرمان ظاهر شود. اگر چندین بار استفاده شود،
فایل مشخص شده توسط آخرین -- خروجی استفاده خواهد شد.

-- بدون رابط
خطوط پیکربندی برای رابط ها ایجاد نکنید.

این باعث می‌شود که cfgmaker تمام مراحل مربوط به رابط‌ها را نادیده بگیرد، به این معنی که انجام نمی‌دهد
هر نظرسنجی از روتر برای بازیابی اطلاعات رابط که باعث افزایش سرعت می شود
اجرای cfgmaker و هیچ قالب رابطی را اجرا نخواهد کرد.

--رابط ها
این باعث می شود که cfgmaker خطوط پیکربندی را برای رابط ها ایجاد کند (پیش فرض
رفتار - اخلاق).

استفاده اصلی از این گزینه برای نفی یک --nointerfaces است که قبلاً روی آن ظاهر می شود
خط فرمان.

SNMP V3 گزینه
Cfgmaker پشتیبانی از SNMP V3 با استفاده از شبکه: SNMP ماژول پرل پارامترهای اختیاری وجود دارد
بر عملکرد SNMP تأثیر می گذارد.

--enablesnmpv3 {بله|نه}
La --enablesnmpv3 گزینه یک پرچم اختیاری برای بررسی وجود آن است
Net::SNMP کتابخانه ها Cfgmaker سعی خواهد کرد تعیین کند که آیا این پرچم مورد نیاز است یا خیر
مقادیر را به صورت خودکار تنظیم می کند.

SNMPv3 استدلال

زمینه SNMP مجموعه ای از اطلاعات مدیریتی است که توسط یک موجودیت SNMP قابل دسترسی است. یک
یک مورد از اطلاعات مدیریت ممکن است در بیش از یک زمینه و یک موجودیت SNMP وجود داشته باشد
به طور بالقوه به بسیاری از زمینه ها دسترسی دارد. ترکیبی از contextEngineID و a
contextName بدون ابهام یک زمینه را در یک دامنه مدیریتی مشخص می کند. در یک
پیام SNMPv3، contextEngineID و contextName به عنوان بخشی از scopedPDU گنجانده شده است.
تمام روش هایی که یک پیام SNMP تولید می کنند به صورت اختیاری یک را می گیرند --contextengineid و
--contextname آرگومان برای پیکربندی این فیلدها.

شناسه موتور زمینه
La --contextengineid آرگومان انتظار دارد که یک رشته هگزادسیمال نشان دهنده مطلوب باشد
contextEngineID. رشته باید 10 تا 64 کاراکتر (5 تا 32 اکتت) طول داشته باشد و می تواند
با یک "0x" اختیاری پیشوند شود. از وقتی که --contextengineid مشخص شده است که باقی می ماند
با شی تا زمانی که دوباره تغییر کند یا با عبور دادن در به حالت پیش فرض بازنشانی شود
ارزش تعریف نشده به طور پیش فرض، contextEngineID برای مطابقت با
autoritativeEngineID موتور معتبر SNMP.

نام زمینه
با استفاده از
--contextname بحث و جدل. ContextName با شی باقی می ماند تا زمانی که تغییر کند.
ContextName به صورت پیش‌فرض یک رشته خالی را نشان می‌دهد که زمینه «پیش‌فرض» را نشان می‌دهد.

مبتنی بر کاربر دوربین های مداربسته مدل استدلال

مدل امنیتی مبتنی بر کاربر (USM) که توسط SNMPv3 استفاده می‌شود، نیاز به یک SecurityName دارد
مشخص شده با استفاده از --نام کاربری بحث و جدل. ایجاد یک شی Net::SNMP با
نسخه تنظیم شده روی SNMPv3 در صورتی که --نام کاربری استدلال وجود ندارد را --نام کاربری
آرگومان انتظار دارد رشته ای به طول 1 تا 32 اکتت باشد.

سطوح مختلف امنیت توسط مدل امنیتی مبتنی بر کاربر که آدرس آن را نشان می دهد مجاز است
نگرانی های احراز هویت و حفظ حریم خصوصی یک هدف SNMPv3 سطح امنیتی را استخراج می کند
(securityLevel) بر اساس کدام یک از آرگومان های زیر مشخص می شود.

به‌طور پیش‌فرض، سطح امنیتی «noAuthNoPriv» در نظر گرفته می‌شود. اگر --کلید تایید or
- رمز عبور آرگومان ها مشخص می شوند، SecurityLevel به "authNoPriv" تبدیل می شود. را
- رمز عبور آرگومان انتظار دارد رشته ای حداقل 1 اکتت طول داشته باشد. به صورت اختیاری،
la --کلید تایید می توان از آرگومان استفاده کرد تا رمز عبور متن ساده لازم نباشد
در یک اسکریپت مشخص شده است. را --کلید تایید آرگومان انتظار دارد که یک رشته هگزادسیمال توسط
بومی سازی رمز عبور با autoritativeEngineID برای مقصد خاص
دستگاه ابزار "snmpkey" همراه با توزیع Net::SNMP می تواند مورد استفاده قرار گیرد
رشته هگزادسیمال را ایجاد کنید (به snmpkey مراجعه کنید).

دو الگوریتم هش متفاوت توسط SNMPv3 تعریف شده است که می تواند توسط امنیت استفاده شود
مدل برای احراز هویت این الگوریتم ها HMAC-MD5-96 "MD5" (RFC 1321) و
HMAC-SHA-96 "SHA-1" (NIST FIPS PUB 180-1). الگوریتم پیش فرض استفاده شده توسط ماژول است
HMAC-MD5-96. این رفتار را می توان با استفاده از -- پروتکل مجاز بحث و جدل. این
آرگومان انتظار دارد که یا رشته 'md5' یا 'sha' برای اصلاح هش ارسال شود
الگوریتم

با مشخص کردن استدلال ها --privkey or --privpassword سطح امنیت مرتبط با
شیء به "authPriv" تبدیل می شود. طبق SNMPv3، حریم خصوصی نیاز به استفاده از
احراز هویت. بنابراین، اگر یکی از این دو دلیل موجود باشد و --کلید تایید
or - رمز عبور آرگومان ها گم شده اند، ایجاد شی ناموفق است. را --privkey
و --privpassword آرگومان ها همان ورودی را انتظار دارند --کلید تایید و - رمز عبور
به ترتیب استدلال ها

مدل امنیتی مبتنی بر کاربر شرح داده شده در RFC 3414 یک پروتکل رمزگذاری واحد را تعریف می کند
برای حفظ حریم خصوصی استفاده شود. این پروتکل، CBC-DES "DES" (NIST FIPS PUB 46-1)، توسط
به طور پیش فرض یا اگر رشته 'des' به آن ارسال شود --پروتکل خصوصی بحث و جدل. با کار با
کنسرسیوم گزینه های امنیتی توسعه یافته http://www.snmp.com/eso/، ماژول نیز
از پروتکل های اضافی که در مشخصات پیش نویس تعریف شده اند پشتیبانی می کند. پیش نویس
http://www.snmp.com/eso/draft-reeder-snmpv3-usm-3desede-00.txt حمایت از
CBC-3DES-EDE "Triple-DES" (NIST FIPS 46-3) در مدل امنیتی مبتنی بر کاربر. این
پروتکل را می توان با استفاده از --پروتکل خصوصی آرگومان با رشته '3desede'. را
پیش نویس http://www.snmp.com/eso/draft-blumenthal-aes-usm-04.txt استفاده از
CFB128-AES-128/192/256 "AES" (NIST FIPS PUB 197) در USM. سه رمزگذاری AES
پروتکل‌هایی که بر اساس اندازه کلیدشان متمایز می‌شوند، می‌توانند با عبور از «aescfb128» انتخاب شوند،
'aescfb192' یا 'aescfb256' به -پروتکل خصوصی بحث و جدل.

جزئیات on فیلترها برای تصفیه آب
هدف فیلترها این است که تصمیم بگیرند کدام رابط را بپذیرند و کدام رابط را بپذیرند
رد کردن این تصمیم برای هر رابط با ارزیابی عبارت فیلتر به صورت a انجام می شود
قطعه کد پرل و بررسی نتیجه ارزیابی. اگر درست است، آن را بپذیرید
رابط در غیر این صورت آن را رد کنید.

هنگام کار با فیلترها، به یاد داشته باشید که Perl ایده خود را از درستی و نادرستی دارد
است. رشته خالی "" و رشته "0" نادرست هستند، تمام رشته های دیگر درست هستند. این
علاوه بر این نشان می دهد که هر مقدار صحیح 0 و همچنین هر مقدار unef نادرست است. آن را نیز
دلالت بر این دارد که همه ارجاعات درست در نظر گرفته می شوند.

همانطور که فیلتر به عنوان یک عبارت Perl ارزیابی می شود، چندین ساختار مفید در Perl وجود دارد
لازم به ذکر:

عبارات ممکن است با استفاده از پرانتز "()" گروه بندی شوند. عبارات ممکن است ترکیب شوند
با استفاده از عملگرهای بولی مانند موارد زیر:

"و" (معادل با "&&")
"و" بولی از دو عبارت، تنها در صورتی درست است که هر دو عبارت درست باشند.
مثال: بیان 1 و بیان 2

"or" (معادل با "||")
"یا" بولی از دو عبارت، درست است اگر یکی یا هر دو عبارت درست باشد.
مثال: بیان 1 or بیان 2

"نه" (معادل با "!")
نفی بولی یک عبارت واحد. مثال: نه بیان . یکی دیگر از
مثال: !بیان

(برای جزئیات بیشتر در این مورد، من یک کتاب در Perl را توصیه می کنم)

از پیش تعریف شده فیلتر متغیر

برای تسهیل، تعدادی مقادیر از پیش تعریف شده برای استفاده در فیلتر وجود دارد.
توجه داشته باشید که این متغیرها هنگام ارزیابی واسط الگوها نیز در دسترس هستند (اما
نه قالب های میزبان).

هشدار: نام همه این متغیرها با علامت دلار ($) شروع می شود که یک نحو است
نیاز برای متغیرهای اسکالر در پرل. خطر در اینجا این است که علامت دلار در بسیاری از
shells یک کاراکتر فعال است (اغلب برای متغیرهای پوسته دقیقاً مانند Perl استفاده می شود
متغیرها) بنابراین مهم است که اطمینان حاصل شود که عبارت Perl توسط آن ارزیابی نمی شود
پوسته خط فرمان به عنوان کد پوسته قبل از ارسال به cfgmaker به عنوان خط فرمان
استدلال ها در پوسته هایی مانند Bourne shell، ksh shell یا bash shell، قرار دادن کل
بیان در چهارچوب های منفرد از چنین ارزیابی تصادفی جلوگیری می کند:

'--if-filter=($default_iftype && $if_admin)'

$if_type
این یک عدد صحیح است که نوع رابط را طبق استانداردهای SNMP و به عنوان مشخص می کند
توسط دستگاه نظرسنجی گزارش شده است. یک لیست کامل از انواع رابط خواهد بود
برای این سند غیر عملی است، اما تعدادی متغیر از پیش تعریف شده در زیر وجود دارد.
به طور معمول، cfgmaker این مقدار iftype را درون پرانتز در PageTop هدف قرار می دهد.
بعد از نام نوع رابط. (به عنوان مثال "propPointToPointSerial (22)").

در اینجا لیستی از برخی از رایج ترین انواع رابط بر اساس تعداد آمده است:

6 ethernetCsmacd
7 iso88023Csmacd
9 iso88025TokenRing
15 fddi
19 E1
20 اساسی ISDN
21 اولیهISDN
22 propPointToPointSerial
ppp 23
24 نرم افزارLoopback
30 ds3
32 فریم رله
33 rs232
37 اتمسفر
39 سونات
44 FrameRelayService
46 hssi
49 aal5
53 propVirtual
62 اترنت سریع (100BaseT)
63 ISDN و X.25
69 اترنت سریع دوبلکس کامل (100BaseFX)
حلقه مشترک دیجیتال نامتقارن (ADSL) 94
117 گیگابیت اترنت
134 رابط فرعی ATM

$پیش فرض
درست است اگر و فقط اگر cfgmaker به طور معمول باید اینترفیس را بر اساس آن بپذیرد
حالت اداری و عملیاتی رابط ها (گرفتن پرچم ها -- بدون پایین و
--نمایش باز کردن را در نظر بگیرید) و نوع آن (و چند مورد دیگر).

$default_ifstate
درست است اگر و فقط اگر cfgmaker رابط را بر اساس آن می پذیرفت
ایالت های عملیاتی و اداری (همچنین با در نظر گرفتن حضور
پرچم ها -- بدون پایین و --نمایش باز کردن).

$default_iftype
درست است اگر و فقط اگر cfgmaker رابط را بر اساس نوع آن (و
علاوه بر این، چند نوع جزئیات خاص).

$if_admin
درست است اگر و فقط اگر اینترفیس در حالت up adminstrative باشد.

$if_oper
درست است اگر و فقط اگر رابط در حالت عملیاتی بالا باشد.

تعدادی از متغیرها نیز از پیش تعریف شده اند تا به راحتی تصمیم بگیرند که آیا یک رابط به a تعلق دارد یا خیر
دسته بندی خاص یا نه در زیر تمام متغیرهایی که if_type با آنها فهرست شده است
اعدادی که هر متغیر برای آنها درست خواهد بود. توجه داشته باشید که برخی از متغیرها به متغیرهای دیگر اشاره دارند
نیز هست.

$if_is_ethernet
درست برای رابط های اترنت (شماره 6، 7، 26، 62، 69 و 117).

$if_is_isdn
درست برای انواع مختلف رابط ISDN (شماره 20، 21، 63، 75، 76 و 77)

$if_is_dialup
درست برای رابط های شماره گیری مانند PPP و همچنین ISDN. (شماره 23، 81، 82 و 108 اینچ
علاوه بر اعداد $if_is_isdn).

$if_is_atm
درست برای انواع رابط های متفرقه مرتبط با ATM (شماره 37، 49، 107، 105، 106، 114 و
134).

$if_is_wan
درست برای رابط های WAN نقطه به نقطه، فریم رله و سریال سرعت بالا (
22,32,44,46)

$if_is_lan
درست برای رابط های LAN (8، 9، 11، 15، 26، 55، 59، 60 و 115 علاوه بر
تعداد $if_is_ethernet).

$if_is_dsl
درست برای ADSL، RDSL، HDSL و SDSL (شماره 94، 95، 96، 97)

$if_is_loopback
True برای رابط های نرم افزاری Loopback (شماره 24)

$if_is_ciscovlan
درست برای رابط های VLAN سیسکو (رابط هایی با کلمه Vlan یا VLAN در آنها
ifdescs)

$if_vlan_id
شناسه vlan مرتبط با یک پورت خاص در سوئیچ‌های Cisco Catalyst را برمی‌گرداند
هر دو سیستم عامل Catalyst و IOS و سوئیچ های 3Com. اگر یک رابط vlan نباشد، خواهد شد
بازگشت unef.

$if_cisco_trunk
وضعیت ترانکینگ یک پورت خاص را در سوئیچ های Cisco Catalyst تحت هر دو برمی گرداند
سیستم عامل کاتالیست و IOS. اگر اینترفیس یک ترانک باشد، «1» را برمی‌گرداند، در غیر این صورت آن را لغو کنید.

$if_MTU
حداکثر واحد انتقال مرتبط با یک پورت خاص را برمی‌گرداند.

علاوه بر این، می توانید از متغیرهای تعریف شده برای قالب های زیر نیز استفاده کنید. علاوه بر این، همه
متغیرهای موجود در cfgmaker در اختیار اسکریپت‌ها هستند، حتی اگر از آنها استفاده شود
ویژگی ها دلسرد شده است. بیشتر "میانبر" در قالب متغیرها و توابع خواهد بود
در آینده در دسترس قرار گیرد.

مثال ها on فیلترها برای تصفیه آب

فیلتر زیر تأثیری بر این که کدام رابط‌ها شامل یا حذف می‌شوند، نخواهد داشت
کاری کنید که cfgmaker طبق معمول رفتار کند.

'--if-filter=$default'

فیلتر زیر باعث می شود که cfgmaker رابط های PPP (23) را حذف کند:

'--if-filter=$default && $if_type!=23'

فیلتر زیر باعث می‌شود که cfgmaker مانند همیشه رفتار کند، با این تفاوت که آن را در نظر می‌گیرد
وضعیت عملیاتی یک اینترفیس نامربوط است اما هنوز همه اینترفیس هایی را که هستند رد می کند
از نظر اداری پایین است.

'--if-filter=$if_admin &&$default_iftype'

جزئیات on قالب
محتویات فایل های قالب به عنوان یک برنامه پرل ارزیابی می شود. یک عدد یا پرل
متغیرها برای خواندن برنامه در دسترس هستند و بقیه برای نوشتن استفاده می شوند.

همانطور که تعداد کمی از متغیرهای از پیش تعریف شده دارای مقادیری هستند که قرار است در آنها استفاده شود
کد HTML برخی از آنها دارای یک نوع "HTML-escaped" هستند، به عنوان مثال $html_syslocation HTML است.
گونه فرار از $syslocation. فرار HTML به این معنی است که کاراکترهای "<"، ">" و "&"
با "<"، ">" و "&" جایگزین می شوند و خطوط جدید تعبیه شده در رشته عبارتند از
با " " و با یک کاراکتر فاصله (اگر خط جدید آخرین در
رشته آن لمس نمی شود).

قابل نوشتن قالب متغیر

اینها متغیرهایی هستند که برای ذخیره خطوط پیکربندی در دسترس هستند. برخی از آنها هستند
قبل از ارزیابی الگو، مقداردهی اولیه شده است، اما چنین محتوایی معمولاً نظر است
برای گنجاندن در فایل پیکربندی نهایی، بنابراین آن متغیرها ممکن است به حالت اولیه بازنشانی شوند
برای حذف نظرات، رشته کد قالب را خالی کنید. راه دیگر نیز این است
ممکن است، محتویات این متغیرها با اطلاعات بیشتر بسط داده شود
دلایل مختلفی مانند اشکال زدایی و غیره

پس از ارزیابی الگو، موارد زیر اتفاق می افتد: اگر الگو a باشد
قالب رابط و رابط واقعی به دلایلی رد شده است و بنابراین نیاز به
تمام خطوط موجود در متغیر توضیح داده شود $target_lines توسط
اضافه کردن یک علامت هش ("#") در ابتدای آنها. سپس تمام متغیرها $head_lines,
$problem_lines , $target_lines و $separator_lines به هم متصل می شوند تا تشکیل دهند
خطوط برای افزودن به فایل پیکربندی

$target_lines
این متغیر مکان نگهدار خطوط پیکربندی ایجاد شده توسط الگو است.
$target_lines زمانی که کد الگو ارزیابی می شود خالی از پیش تعریف شده است.

$head_lines
این متغیر در نظر گرفته شده است که جایگاهی برای خط نظر ظاهر شده باشد
قبل از هدف در فایل پیکربندی با آن خط نظر مقداردهی اولیه می شود
قبل از ارزیابی کد قالب و در صورت عدم تغییر الگو
$head_lines در طول ارزیابی، نظر مانند معمول در فایل پیکربندی به نظر می رسد.

$problem_lines
این متغیر در نظر گرفته شده است که برای خطوط نظری که هر کدام را توصیف می کند، پلاکولدر باشد
مشکلاتی که ممکن است هنگام تلاش برای افزودن هدف به آن با آن مواجه شده باشد
پیکربندی برای قالب‌های میزبان معمولاً استفاده نمی‌شود و برای آن‌ها استفاده می‌شود
به عنوان رشته خالی از پیش تعریف شده است. برای قالب های رابط $problem_lines از پیش تعریف شده است
با توضیحات خطا، نظراتی که معمولاً cfgmaker برای رد شدن استفاده می‌کند
رابط ها یا به عنوان رشته خالی برای رابط های پذیرفته شده.

امکان تست در مقابل وجود دارد $problem_lines برای پیدا کردن اینکه آیا یک رابط خواهد بود
شامل یا رد شده است، اما این توصیه نمی شود. تست در برابر $if_ok به جای آن.

$separator_lines
این متغیر مکان نگهدار رشته است که به عنوان جداکننده بین آن استفاده می شود
کد برای اهداف فردی محتویات این متغیر بعد از هر هدف قرار می گیرد
(بنابراین خطوط بعد از پایان آخرین هدف در پیکربندی نیز ظاهر می شوند).

از پیش تعریف شده قالب متغیر

تمام متغیرهای زیر برای استفاده از الگوهای رابط در دسترس هستند. برای قالب های میزبان،
فقط مواردی که در قسمت "متغیرهای میزبان و سیستم" فهرست شده اند در دسترس هستند.

برای الگوهای رابط، متغیرهای فهرست شده در زیر "متغیرهای فیلتر از پیش تعریف شده" نیز هستند
در دسترس نیست.

میزبان و سیستم متغیر

$router_name
این نام کاملاً واجد شرایط برای روتر است. تحت تأثیر موارد زیر قرار می گیرد
موارد موجود در خط فرمان: نام خود روتر و --dns-domain.

$router_connect
این رشته مرجع برای روتر مورد نظرسنجی است. روی فرم هست
Community@router احتمالا با برخی از گزینه های snmp دنبال می شود. تحت تأثیر قرار می گیرد
موارد زیر در خط فرمان: نام خود روتر، --انجمن,
--snmp-Options و --dns-domain. (هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$directory_name
این متغیر باید شامل نام دایرکتوری باشد همانطور که cfgmaker معمولاً از آن استفاده می کند
مقدار برای دستورالعمل "Directory[]". مقدار توسط --subdirs
گزینه خط فرمان اگر --subdirs مشخص نشده است $directory_name خالی خواهد بود
رشته (هیچ گونه HTML فرار شده در دسترس نیست)

$sycontact
این متغیر مقدار sysContact SNMP روتر است. (نوعی فرار از HTML:
$html_syscontact)

$ sysname
این متغیر مقدار SNMP sysName روتر است. (هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$syslocation
این متغیر مقدار SNMP sysLocation روتر است. (نوعی فرار از HTML:
$html_syslocation)

$sysdescr
این متغیر مقدار SNMP sysDescr روتر است. معمولاً توسط آن استفاده نمی شود
cfgmaker اما ممکن است در قالب مفید باشد. (نوعی فرار از HTML: $html_sysdescr)

رابط هدف مربوط متغیر

$target_name
این همان چیزی است که cfgmaker معمولاً به عنوان نام هدف استفاده می کند. هدف
نام چیزی است که در براکت های مربع، "[]" برای دستورالعمل های هدف یافت می شود.
(هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$if_ref
این رشته مرجع برای رابط است. انتظار می رود از آن در
دستورالعمل "Target[xyz]" برای تشخیص اینکه از چه رابطی استفاده کنید. ارزش این
متغیر تحت تأثیر --ifref گزینه خط فرمان معمولاً با هم استفاده می شود
با $router_connect. (هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$if_ok
این متغیر در صورتی درست است که رابط در پیکربندی گنجانده شود
فایل، در غیر این صورت نادرست است. در برابر سایر متغیرها مانند $problem_lines به
دریابید که آیا یک رابط رد می شود یا خیر، از این استفاده کنید $if_ok به جای آن.

$default_target_lines
این متغیر شامل تمام خطوط هدفی است که cfgmaker به طور پیش فرض برای آن خروجی می دهد
رابط. اگر می خواهید "هدف استاندارد" داشته باشید اما می خواهید مقداری اضافه کنید مفید است
خطوط اضافی به آن با استفاده از یک الگو.

به طور پیش فرض cfgmaker از دستورالعمل های زیر برای هر هدفی که تولید می کند استفاده می کند: Target[]،
SetEnv[]، MaxBytes[]، Title[]، PageTop[] و اگر دایرکتوری وجود دارد نیز مشخص شود
دایرکتوری[] دستورالعمل.

برای تسهیل ایجاد الگوهایی که پیکربندی های هدف مشابه را ایجاد می کنند
در حالت پیش فرض، هر یک از خطوط دستورالعمل ذکر شده در بالا دارای یک متناظر هستند
متغیر حاوی خط به عنوان cfgmaker به طور پیش فرض خروجی آن را دارد.

توجه داشته باشید که هیچ یک از اینها دارای یک نوع فرار از HTML نیستند، متن در آنها به صورت HTML escaped در جایی است
مورد نیاز است. همچنین توجه داشته باشید که آنها هیچ خط جدیدی در پایان ندارند.

$default_target_directive
این متغیر شامل رشته پیش فرض خط دستورالعمل Target[] است.

$default_setenv_directive
این متغیر شامل رشته پیش فرض خط دستور SetEnv[] است.

$default_directory_directive
این متغیر شامل رشته پیش‌فرض برای خط راهنمای Directory[] است که
به این معنی که اگر دایرکتوری وجود نداشته باشد، یک رشته خالی است (بدون خط جدید).

$default_maxbytes_directive
این متغیر شامل رشته پیش فرض خط دستورالعمل MaxBytes[] است.

$default_title_directive
این متغیر شامل رشته پیش فرض خط راهنمای عنوان[] است.

$default_pagetop_directive
این متغیر شامل رشته پیش فرض برای خطوط دستورالعمل PageTop[] است.

رابط شبکه ارتباطی پیکر بندی متغیر

$if_ip
این متغیر باید حاوی آدرس IP رابط باشد، در صورتی که به آن اختصاص داده شده باشد
به آن (هیچ گونه HTML فرار شده در دسترس نیست)

$ifindex
این متغیر SNMP ifIndex برای رابط است که در تعریف همیشه یک است
عدد صحیح (هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$if_index
معادل با $ifindex.

$if_eth
در صورت وجود، حاوی آدرس اترنت رابط است. (هیچ HTML فراری وجود ندارد
نوع موجود)

$if_speed
این متغیر سرعت بر حسب بایت بر ثانیه (با پیشوندها) است. (هیچ HTML فراری وجود ندارد
نوع موجود)

$if_speed_str
این متغیر یک توصیف سرعت پخته شده است که بسته به بیت یا بایت است
روی آب و هوا یا نه گزینه bits فعال است و همچنین با پیشوند مناسب برای
سرعت (k، M، G و غیره). (هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$if_type_desc
این متغیر یک توصیف متنی از نوع رابط است. (نوعی فرار از HTML:
$html_if_type_desc)

$if_type_num
این متغیر مقدار صحیح مربوط به نوع رابط (برای فهرستی برای
مقدار برای انواع رابط های رایج تر، به بخش جزئیات در مورد فیلترها مراجعه کنید
در بالا). (هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$if_dns_name
این نام DNS برای رابط است. (هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

رابط نام، توضیحات: و نام مستعار متغیر

ممکن است با هر دو گیج کننده به نظر برسد نام, توضیحات: و نام مستعار در این زمینه و به برخی
حد آن است. نام و توضیحات: معمولاً در اکثر تجهیزات پشتیبانی می شوند اما چگونه آنها
استفاده از آنها متفاوت است، هم بین تولید کنندگان و هم بین رده های مختلف
تجهیزات از همان سازنده در نام مستعار حداقل توسط Cisco IOS پشتیبانی می شود و
آن متغیر حاوی هر چیزی است که در عبارت IOS به نام "description" برای آن استفاده شده است
رابط (با متغیرهای SNMP برای اشتباه گرفته نشود توضیحات:).

برای کنترل بهتر از خط فرمان در نظر بگیرید $if_title_desc که مطالب هستند
کنترل شده توسط --اگر توصیف گزینه خط فرمان

$if_snmp_descr
این متغیر باید حاوی توضیحات "خام" رابط باشد که توسط
نظرسنجی SNMP روتر. (نوعی فرار از HTML: $html_if_snmp_descr)

$if_snmp_name
نام خام برای رابط همانطور که توسط نظرسنجی SNMP ارائه شده است. (نوعی فرار از HTML:
$html_if_snmp_name)

$if_snmp_alias
"خام" ifAlias ​​برای رابط همانطور که توسط نظرسنجی SNMP ارائه شده است. (HTML فرار کرد
گونه: $html_if_snmp_alias)

$if_cisco_descr
CiscolocIfDescr "خام" برای رابط همانطور که توسط نظرسنجی SNMP ارائه شده است. (HTML
نوع فرار: $html_if_cisco_descr)

$if_description
این رشته توضیحات "پخته شده" برای رابط است، با در نظر گرفتن
مقادیر SNMP برای RDescr، ifAlias ​​و CiscolocIfDescr رابط پیدا شده است. (HTML
نوع فرار: $html_if_description)

$if_title
رشته کامل cfgmaker به طور پیش‌فرض برای دستور Title[] در
پیکربندی و همچنین محتوای بالاترین تگ H1 در PageTop[]. است
تشکیل شده توسط محتویات $desc_prefix, $if_title_desc و $ sysname.

As $if_title بستگی دارد $if_title_desc، امکان کنترل غیر مستقیم وجود دارد $if_title
با استفاده از گزینه خط فرمان --اگر توصیف.

(نوعی فرار از HTML: $html_if_title)

$if_port_name
اگر هاست یک سوئیچ Cisco Catalyst LAN باشد، این متغیر نام آن پورت است.
(هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$if_pp_port_name
اگر هاست یک سوئیچ LAN Nortel Passport باشد، این متغیر نام آن پورت است.
(هیچ گونه HTML فراری موجود نیست)

$desc_prefix
این متغیر پیشوندی است از توصیف آنچه که هدف باید در آن استفاده شود
دستورالعمل "Title[]" و در بخش H1 "PageTop[]". پیش‌فرض «Traffic» است
تجزیه و تحلیل برای ". (HTML escaped variant: $html_desc_prefix)

$if_title_desc
این توصیف رابطی است که معمولاً توسط cfgmaker به عنوان بخشی از آن استفاده می شود
متغیر $if_title. دومی به عنوان رشته کامل در راهنمای "Title[]" استفاده می شود
و بخش H1 در PageTop[].

$if_title_desc توسط گزینه خط فرمان کنترل می شود --اگر توصیف که غیر مستقیم
محتویات را کنترل می کند $if_title

(نوعی فرار از HTML: $html_if_title_desc)

کمک توابع برای قالب

توابع زیر برای تسهیل نوشتن قالب های میزبان و رابط وجود دارد.

html_escape(رشته)
html_escape() یک رشته را به عنوان آرگومان می گیرد و یک رشته جدید را در جایی که
جایگزین های زیر انجام شده است: کاراکترهای "<"، ">" و "&" با
"<"، ">" و "&" و خطوط جدید تعبیه شده در رشته با
" " و با یک کاراکتر فاصله اضافه شده است (خطوط جدید در انتهای رشته نیستند
لمس کرد).

oid_pick($router_connect,$v3opt,oid1,,,oid2,...)
این تابع سعی می کند هر یک از oid های مشخص شده را تا زمانی که موفقیت آمیز باشد یا
AIDS تمام شده است نام اولین oid که کار کرد یا undef را برمی گرداند
موفقیت آمیز نیست

مثال قالب فایل ها

الگوی مثال 1: حذف اهداف رد شده از ظاهر شدن

این فایل الگو دقیقاً همان کد پیکربندی را در هر رابط ایجاد می کند که cfgmaker است
به طور پیش فرض انجام می دهد، با این استثنا که تمام خطوط (نظرات و همچنین
کد پیکربندی) برای یک رابط اگر اتفاقاً رابط رد شود.

if (نه $problem_lines)
{
$target_lines .= <

هدف[$target_name]: $if_ref:$router_connect
SetEnv[$target_name]: MRTG_INT_IP="$if_ip" MRTG_INT_DESCR="$if_snmp_descr"
ECHO

if ($directory_name) {
$target_lines .= "دایرکتوری[$target_name]: $directory_name\n";
}

$target_lines .= <
MaxBytes[$target_name]: $if_speed
عنوان[$target_name]: $html_desc_prefix$html_if_title_desc -- $sysname
صفحه بالای صفحه[$target_name]: $html_desc_prefix$html_if_title_desc -- $sysname



سیستم:
$sysname در $html_syslocation


نگهدارنده:
$html_syscontact


شرح:
$html_if_description


ifType:
$html_if_type_desc ($if_type_num)


ifName:
$html_if_snmp_name

ECHO

$target_lines .= <

نام بندر:
$if_port_name

ECHO

$target_lines .= <

نام بندر:
$if_pp_port_name

ECHO

$target_lines .= <

حداکثر سرعت:
$if_speed_str

ECHO

$target_lines .= <

IP:
$if_ip ($if_dns_name)

ECHO

$target_lines .= <


ECHO
} دیگری {
$head_lines="";
$problem_lines="";
$target_lines="";
$separator_lines="";
}

قالب مثال 2: ساده تر نسخه of مثال 1

مثال 1 تا حدی برای نشان دادن نحوه سفارشی کردن نسل رابط طراحی شده است
اهداف و همچنین برای ارائه اشاره ای به نحوه استفاده از متغیرها در قالب "پیش فرض".
که می توان در نظر گرفت که cfgmaker معمولا از آن استفاده می کند.

اگر شما فقط به ساده ترین راه برای حذف کامل موارد رد علاقه مند هستید
اینترفیس ها، الگوی زیر با استفاده از آن نیز این کار را انجام می دهد $default_target_lines.

if ($if_ok) {
$target_lines = $default_target_lines;
} دیگری {
$head_lines="";
$problem_lines="";
$target_lines="";
$separator_lines="";
}

قالب مثال 3: ایجاد پردازنده اهداف برای میزبان

در زیر نمونه ای از قالب هاست آورده شده است.

$head_lines .= <
#------------------------------------------------ --------------------
ECHO

my $target_name = $router_name. ".cpu"؛

$target_lines .= <

YLegend[$target_name]: درصد بار CPU
ShortLegend[$target_name]: %
Legend1[$target_name]: بار CPU بر حسب %
Legend2[$target_name]:
Legend3[$target_name]: حداکثر بار مشاهده شده CPU
Legend4[$target_name]:
LegendI[$target_name]: بارگذاری CPU:
LegendO[$target_name]:
WithPeak[$target_name]: ywm
MaxBytes[$target_name]: 100
گزینه‌ها[$target_name]: رشد، اندازه‌گیری، بدون درصد
عنوان[$target_name]: $router_name بارگذاری CPU
هدف[$target_name]: 1.3.6.1.4.1.9.2.1.58.0&1.3.6.1.4.1.9.2.1.58.0:$router_connect
صفحه بالای صفحه[$target_name]: $router_name بار CPU



سیستم:
$router_name در $html_syslocation


نگهدارنده:
$html_syscontact


شرح:
$html_sysdescr


منبع:
CPU.



ECHO

مثال ها

مثال اول یک فایل پیکربندی برای router.place.xyz: روتر دارای
نام جامعه عمومی. رابط ها با شماره IP آنها شناسایی می شوند. دو گزینه جهانی
به فایل کانفیگ اضافه شود. فایل پیکربندی به آن هدایت می شود mrtg.conf. '\'
نشانه های انتهای خط به این معنی است که این دستور باید در یک خط نوشته شود.

cfgmaker --global "WorkDir: /home/tobi" \
--جهانی "گزینه ها[_]: growright,bits" \
--ifref=ip \
[ایمیل محافظت شده] > mrtg.cfg

توجه: اگر cfgmaker در مسیر شما نیست، اما در دایرکتوری قرار دارید که cfgmaker در آن قرار دارد
ذخیره شده، می توانید آن را با ./cfgmaker شروع کنید

مثال بعدی یک فایل پیکربندی برای چهار دستگاه ایجاد می کند: router1.place.xyz,
router2.place.xyz, switch1.place.xyz و switch2.place.xyz همه با جامعه عمومی.

دو روتر خواهند داشت --ifref مجموعه را به دیسکر در حالی که دو سوئیچ استفاده خواهند کرد --ifref
مجموعه را به نام. در ادامه روترها استفاده خواهند کرد --ifdesc مجموعه را به نام مستعار و switch1.place.xyz
استفاده خواهد کرد --ifdesc مجموعه را به دیسکر در حالی که switch2.place.xyz استفاده کنید نام به جای آن.

در نهایت، دو خط گزینه در پیکربندی درج خواهد شد: یکی در قسمت خواهد بود
شروع، در حالی که دیگری بعد از خطوط مربوط به دو روتر درج می شود
اما قبل از آن خطوط مربوط به سوئیچ ها.

cfgmaker --global "WorkDir: /home/tobi" \
--جهانی "گزینه ها[_]: growright,bits" \
--ifref=descr \
--ifdesc=نام مستعار \
[ایمیل محافظت شده] \
[ایمیل محافظت شده] \
--جهانی "گزینه ها[_]: growright" \
--ifref=name \
--ifdesc=descr \
[ایمیل محافظت شده] \
--ifdesc=name \
[ایمیل محافظت شده] > mrtg.cfg

مثال بعدی نحوه استفاده از آن را نشان می دهد --انجمن, --snmp-Options و --dns-domain
برای ساده تر کردن خط فرمان تمام تجهیزات از جامعه استفاده خواهند کرد مخفی، بجز
برای سرور ppp که از جامعه استفاده می کند دسترسی. همه تجهیزات از این گزینه های SNMP استفاده می کنند: 1s
فاصله, 1 دوباره سعی کنید و SNMP نسخه 2 (بکش کنار و بندر نامشخص است به این معنی که آنها استفاده می کنند
مقادیر پیش فرض). استثنا دوباره سرور ppp است که از آن استفاده می کند SNMP نسخه 1.
در نهایت، تمام تجهیزات بخشی از دامنه است مکان.xyz، به جز سرور ppp
که بخشی از دامنه است remote.place.xyz. توجه داشته باشید که دومی به سادگی توسط
تعیین نام ppp-server که باید باشد سرور pppدور .

cfgmaker --global "WorkDir: /home/tobi" \
--جهانی "گزینه ها[_]: growright,bits" \
--dns-domain=place.xyz \
--community=hidden \
--snmp-options=::1:1::2 \
روتر 1 \
روتر 2 \
روتر 3 \
روتر 4 \
روتر 5 \
سوئیچ 1 \
سوئیچ 2 \
سوئیچ 3 \
سوئیچ 4 \
سوئیچ 5 \
سوئیچ 6 \
سوئیچ 7 \
[ایمیل محافظت شده]:::::1 > mrtg.cfg

با استفاده از خدمات onworks.net از cfgmaker آنلاین استفاده کنید