این دستور macs2_bdgdiff است که می تواند در ارائه دهنده هاست رایگان OnWorks با استفاده از یکی از چندین ایستگاه کاری آنلاین رایگان ما مانند Ubuntu Online، Fedora Online، شبیه ساز آنلاین ویندوز یا شبیه ساز آنلاین MAC OS اجرا شود.
برنامه:
نام
macs2_bdgdiff - تجزیه و تحلیل مبتنی بر مدل برای چیپ-توالی
شرح
استفاده: macs2 bdgdiff [-h] --t1 T1BDG --t2 T2BDG --c1 C1BDG --c2 C2BDG
[-C CUTOFF] [-l MINLEN] [-g MAXGAP] [--d1 DEPTH1]
[--d2 DEPTH2] [--outdir OUTDIR] (--o-پیشوند OPREFIX | -o OFILE OFILE OFILE)
اختیاری استدلال ها:
-h, --کمک
این پیام راهنما را نشان داده و خارج شوید
--t1 T1BDG
MACS pileup bedGraph برای شرایط 1. ناسازگار با callpeak --SPMR خروجی.
مورد نیاز
--t2 T2BDG
MACS pileup bedGraph برای شرایط 2. ناسازگار با callpeak --SPMR خروجی.
مورد نیاز
--c1 C1BDG
نشانگر بستر لامبدا کنترل MACS برای شرایط 1. ناسازگار با callpeak --SPMR
خروجی ضروری
--c2 C2BDG
نشانگر بستر لامبدا کنترل MACS برای شرایط 2. ناسازگار با callpeak --SPMR
خروجی ضروری
-C قطع، -- قطع قطع
قطع logLR. پیش فرض: 3 (نسبت احتمال = 1000)
-l مینلن، --min-len مینلن
حداقل طول منطقه دیفرانسیل. برای حذف مناطق کوچک، مقدار بیشتری را امتحان کنید.
پیش فرض: 200
-g MAXGAP، -- حداکثر شکاف MAXGAP
حداکثر فاصله برای ادغام مناطق دیفرانسیل نزدیک. شکاف گسترده تری را برای گسترده در نظر بگیرید
نشانه ها حداکثر فاصله باید کمتر از حداقل طول باشد (-g). پیش فرض: 100
--d1 عمق 1، -- عمق 1 عمق 1
عمق توالی (# قرائت غیر زائد به میلیون) برای شرط 1. این خواهد بود
همراه با استفاده می شود --d2. توضیحات را ببینید --d2 در زیر برای نحوه اختصاص آنها.
پیش فرض: 1
--d2 عمق 2، -- عمق 2 عمق 2
عمق توالی (# قرائت غیر زائد به میلیون) برای شرط 2. این خواهد بود
همراه با استفاده می شود --d1. برای محاسبه مقیاس بندی از DEPTH1 و DEPTH2 استفاده می شود
فاکتور برای هر نمونه، برای کاهش مقیاس نمونه بزرگتر به سطح نمونه کوچکتر.
به عنوان مثال، هنگام مقایسه 10 میلیون شرط 1 و 20 میلیون شرط 2، استفاده کنید
--d1 10 --d2 20، سپس مقدار pileup در bedGraph برای شرط 2 بر تقسیم می شود
2. پیش فرض: 1
-- outdir OUTDIR
در صورت مشخص شدن تمام فایل های خروجی در آن دایرکتوری نوشته می شود. پیش فرض:
فهرست کار فعلی
--o-پیشوند OPREFIX
پیشوند فایل خروجی فایل های واقعی به عنوان PREFIX_cond1.bed نامگذاری می شوند،
PREFIX_cond2.bed و PREFIX_common.bed. متقابل منحصر به فرد با -o/--فایل.
-o OFILE OFILE OFILE, -- فایل OFILE OFILE OFILE
نام فایل های خروجی باید به ترتیب سه آرگومان ارائه شود: 1. فایل برای مناطق منحصر به فرد در
شرط 1; 2. فایل برای مناطق منحصر به فرد در شرایط 2. 3. فایل برای مناطق مشترک
در هر دو شرایط توجه: متقابل با --o-پیشوند.
از macs2_bdgdiff به صورت آنلاین با استفاده از خدمات onworks.net استفاده کنید