minccalc - آنلاین در ابر

برنامه:

نام

minccalc - انجام عملیات پیچیده ریاضی بر روی فایل های minc

خلاصه

مینکالک [ ] mnc [ .mnc...] mnc

شرح

مینکالک عملیات پیچیده ریاضی وکسل به وکسل را روی یک یا چند فایل minc انجام می دهد
با همان شکل و داشتن نمونه مختصات یکسان، یک فایل خروجی واحد تولید می کند.
عملیاتی که باید انجام شود با استفاده از -اصطلاح استدلال (نگاه کنید به اصطلاحات).
به طور پیش فرض، فایل خروجی آخرین آرگومان غیر گزینه ای است. با این حال، اگر -outfile
گزینه استفاده می شود، سپس تمام آرگومان های غیر گزینه ای فایل های ورودی و خروجی در نظر گرفته می شوند
نام فایل ها از -outfile گزینه هایی که می تواند بیش از یک مورد وجود داشته باشد.

OPTIONS

توجه داشته باشید که گزینه ها را می توان به صورت اختصاری (تا زمانی که منحصر به فرد باشند) و
را می توان در هر نقطه از خط فرمان داد.

-2 فایل های خروجی با فرمت MINC 2.0 ایجاد کنید.

-کمک خلاصه گزینه های خط فرمان را چاپ کنید و از آن خارج شوید.

-version
شماره نسخه برنامه را چاپ کرده و خارج شوید.

-کلوبگر
بازنویسی یک فایل موجود

-نوکلوببر
فایل موجود را بازنویسی نکنید (پیش‌فرض).

-no_clobber
مترادف کلمه -noclobber.

کلاهبرداری
اطلاعات پیشرفت را برای هر تکه داده کپی شده چاپ کنید (پیش فرض).

-ساکت اطلاعات پیشرفت را چاپ نکنید.

اشکال زدایی اطلاعات اشکال زدایی را چاپ کنید.

-copy_header
تمام اطلاعات هدر را از اولین فایل ورودی کپی کنید (پیش فرض برای یک ورودی
فایل).

-nocopy_header
تمام هدر را از اولین فایل ورودی کپی نکنید. کپی فقط مختصات
اطلاعات (پیش فرض برای بیش از یک فایل ورودی).

-نوع فایل
یک فایل خروجی با همان نوع فایل ورودی اول (پیش فرض) ایجاد کنید.

-بایت وکسل های خروجی را در قالب عدد صحیح 8 بیتی ذخیره کنید.

-کوتاه وکسل های خروجی را در قالب عدد صحیح 16 بیتی ذخیره کنید.

-int وکسل های خروجی را در قالب عدد صحیح 32 بیتی ذخیره کنید.

طولانی جایگزین شده توسط -int.

-شناور وکسل های خروجی را در قالب ممیز شناور 32 بیتی ذخیره کنید.

-دو برابر
وکسل های خروجی را در قالب ممیز شناور 64 بیتی ذخیره کنید.

-امضاء شده
از فرمت اعداد صحیح مکمل امضا شده دو استفاده کنید. فقط در صورت نوع وکسل خروجی اعمال می شود
مشخص شده است که یک نوع عدد صحیح (یکی از -بایت, -کوتاه, -int or طولانی).

-بدون امضا
از فرمت عدد صحیح بدون علامت استفاده کنید. فقط در صورتی اعمال می شود که نوع وکسل خروجی مشخص شده باشد
یک نوع عدد صحیح باشد (یکی از -بایت, -کوتاه, -int or طولانی).

-دامنه دقیقه حداکثر
محدوده معتبر داده های عدد صحیح را محدود کنید. فقط در صورتی اعمال می شود که یکی از -بایت,
-کوتاه, -int or طولانی گزینه ها مشخص شده است.

-max_buffer_size_in_kb اندازه
حداکثر اندازه بافرهای داخلی (به کیلوبایت) را مشخص کنید. پیش فرض 4096 است
(4MB).

-dimension کم رنگ
بعد را مشخص کنید که در طول آن می خواهیم یک عملیات تجمعی را انجام دهیم.

-چک_ابعاد
بررسی کنید که همه فایل‌های ورودی دارای نمونه‌گیری منطبق در ابعاد جهانی (پیش‌فرض) باشند.

-nocheck_dimensions
هر گونه تفاوت در نمونه برداری ابعاد جهانی برای فایل های ورودی را نادیده بگیرید.

-propagate_nan
برای عملیات بردار تجمعی (مجموع, تولید کننده و میانگین، داده های نامعتبر (Not-A-Number
یا NaN) در هر عنصر از بردار داده های نامعتبر در نتیجه تولید می کند
(پیش فرض)

-ignore_nan
برای عملیات بردار تجمعی، داده های نامعتبر (NaN) در بردار نادیده گرفته می شود، به عنوان مثال.
طوری رفتار می شود که انگار وجود ندارد.

-نان هنگامی که یک عملیات غیرقانونی بر روی یک وکسل (مانند تقسیم بر صفر) انجام می شود
نتیجه داده های نامعتبر است (NaN) (پیش فرض). نداشتن داده ورودی معتبر برای تجمعی
عملیات نیز زمانی که عملیات غیرقانونی محسوب می شود -ignore_nan استفاده می شود.

-زرو هنگامی که یک عملیات غیرقانونی بر روی یک وکسل (مانند تقسیم بر صفر) انجام می شود
نتیجه مقدار صفر است.

-ارزش_غیرقانونی ارزش
هنگامی که یک عملیات غیرقانونی بر روی یک وکسل (مانند تقسیم بر صفر) انجام می شود
نتیجه مقدار مشخص شده توسط این گزینه است.

-اصطلاح رشته
عبارتی را برای ارزیابی در هر وکسل مشخص کنید (به عبارت EXPRESSIONS مراجعه کنید).

-expile نام فایل
یک فایل حاوی یک عبارت برای ارزیابی در هر وکسل مشخص کنید (نگاه کنید به
اصطلاحات). اگر نام فایل "-" داده شود، عبارت از stdin خوانده می شود.
تنها تفاوت با عبارات خط فرمان این است که نظرات را می توان در آن قرار داد
پرونده. یک خط نظر با قرار دادن "#" به عنوان اولین مورد غیر مشخص می شود.
کاراکتر فضای خالی خط اسکریپت های Minccalc را می توان با تنظیم ایجاد کرد
خط اول به

#! /usr/local/mni/bin/minccalc -expfile

-outfile نماد فایل خروجی
مشخص کنید که خروجی باید در فایل مشخص شده با گرفتن مقادیر از
نمادی که باید در عبارت ایجاد شود (به مثال ها بخش). اگر
این گزینه داده می شود، سپس تمام آرگومان های غیر گزینه ای به عنوان فایل های ورودی گرفته می شوند. این
گزینه را می توان چندین بار برای چندین فایل خروجی استفاده کرد.

-eval_width ارزش
تعداد وکسل هایی که باید به صورت موازی پردازش شوند را مشخص کنید. پیش فرض 200 است.

اصطلاحات

La -اصطلاح آرگومان یک رشته واحد است که تابعی را که باید ارزیابی شود، توصیف می کند. در
عبارت تابع معمولاً بر حسب بردار A نوشته می شود.

به عنوان مثال، عبارت زیر دو فایل ورودی اول را با هم جمع می کند:

A[0] + A[1]

عبارات متعددی را می توان با نقطه ویرگول از هم جدا کرد که در این صورت فقط مقدار
آخرین عبارت استفاده می شود. این لیست های عبارت را می توان با انتساب استفاده کرد
عباراتی که سینتکس را بسیار شبیه به C می کند:

نسبت = A[0]/A[1]؛ A[2]*exp(-ratio)

لیست عبارات در براکت های فرفری یک عبارت معتبر است و مقدار last را برمی گرداند
بیان در لیست این به ویژه مفید است در برای و if عبارات (به زیر مراجعه کنید).

دو نوع مقدار در زبان وجود دارد: بردار و اسکالر. اسکالرها لفظی هستند
اعداد ممیز شناور یا ممکن است به عنوان نمادهایی ظاهر شوند که نام آنها با حروف کوچک شروع می شود.

علاوه بر عملگرهای معمولی اسکالر مانند +، -، * و /، زبان عبارت نیز وجود دارد
از عملگر نمایی infix ^ پشتیبانی می کند، عملگرهای رابطه ای معمول <, <=, >,
>=، ==، != و همچنین عملگرهای بولی && (و)، || (یا) و ! (نه). توجه داشته باشید که
&& و || عملگرهای بولی بر خلاف C. Scalar ریاضی همیشه هر دو عملوند را ارزیابی می کنند
توابع شامل ABS, sqrt, درصد این سطح, ورود به سیستم, بدون, کیهان, قهوهای مایل به زرد, آسین, acos و تانجانت قوسی. همچنین وجود دارد
برخی از عملکردهای تخصصی:

isnan(v) - 1 اگر v نامعتبر است و 0 در غیر این صورت
clamp(v1,v2,v3) - v1 محدود به [v2, v3]
segment(v1,v2,v3) - آزمایش می کند که آیا v1 در [v2, v3] است

ثابت اسکالر NaN به گونه ای تعریف می شود که isnan(NaN) 1 برمی گرداند.

بردارها را می توان به شکل «بسطی» زیر نوشت

[ value1، value2، ... ]

یا با استفاده از نمادهای تولید محدوده زیر:

[ a : b ] {a، a+1، ...، b-1، b} را ایجاد می کند.
[ a : b ) {a، a+1، ...، b-1} را ایجاد می کند.
(a : b ] {a+1، ...، b-1، b} را ایجاد می کند.
(a : b) {a+1، ...، b-1} را ایجاد می کند.

یا توسط "میت" ایجاد شود. عبارت intension زیر بردار را ایجاد می کند
{3,2,1،XNUMX،XNUMX}:

{ من در [1:3] | 4 - من }

بردارها همچنین ممکن است به عنوان نمادهایی ظاهر شوند که نام آنها با یک حرف بزرگ شروع می شود.

علاوه بر عملگرهای اسکالر، عملگرهای برداری زیر نیز ارائه شده است:

میانگین - مقدار متوسط ​​اسکالرها در بردار
لن - طول
sum - مجموع عناصر
prod - حاصلضرب عناصر
max - حداکثر مقدار
min - حداقل مقدار
imax - شاخص حداکثر مقدار
imin - شاخص حداقل مقدار
V[s] - هفتمین عنصر بردار V با مبدا 0.

نام نمادها با عبارات انتساب به یک جدول نماد جهانی معرفی می شوند
فرم

a = A[2] * ورود به سیستم(2)

نمادهایی که با حروف کوچک شروع می شوند نشان دهنده اسکالرها هستند در حالی که نمادهایی که با یک شروع می شوند
حروف بزرگ نشان دهنده بردارها هستند. از آنجایی که = یک عملگر است، نتیجه آن را می توان در an استفاده کرد
بیان (مانند C).

چند ساختار کنترلی ارائه شده است:

حلقه‌های for را می‌توان برای چرخش بر روی یک بردار ایجاد کرد و هر مقدار را به یک نماد اختصاص داد و سپس
ارزیابی یک عبارت این کار با عبارات فرم انجام می شود

total=0; برای{i در [0:len(A))} total=total+A[i]; جمع

که معادل sum (A) است. توجه داشته باشید که این شبیه به استفاده است

total=0; len{i در [0:len(A)) | total=total+A[i]}; جمع

از آنجا که برای ساختار در واقع یک عملگر است (اگرچه معمولاً فقط برای
تغییر مقادیر نماد). همچنین توجه داشته باشید که بدون "کل" نهایی، عبارت انجام می شود
خیلی مفید نیست زیرا فقط طول بردار را برمی گرداند.

مانند C، فهرستی از عبارات را می توان در curlies مشخص کرد:

total=total2 = 0;
برای {i در [0:len(A))} {
کل = کل + A[i];
total2 = total2 + A[i]^2
}

همچنین چند شکل از آن وجود دارد اگر-پس-جای دیگر ساختن:

A[0]<0 ? 0 : A[0]

if (A[0]<0) result=0 other result=A[0]

La دیگر اختیاری است باز هم ساختار if یک عملگر است و سپس or دیگر
عبارات می توانند لیست های عبارت در curlies باشند، در این صورت مقدار آخرین
عبارت برگردانده می شود. اگر دیگر عبارت وجود ندارد، سپس مقدار 0 برگردانده می شود
زمانی که عبارت تست 0 باشد (نادرست).

عجیب و غریب اصلی با برای و if ساختارها این است که بر خلاف دستورات C، آنها باید
از عبارت بعدی با یک نقطه ویرگول جدا شود حتی زمانی که یک لیست عبارت در آن وجود دارد
curlies استفاده می شود:

برای i در [0:len(A)) {total=total+A[i]} ; کل/لن (A)
if (A[i]>0) {result=2;} else {result=1} ; نتیجه*5

یک راه جایگزین برای معرفی نام نمادها از طریق آن است اجازه-اصطلاحات. به عنوان مثال
عبارت زیر همیشه به 3 ارزیابی می شود:

بگذارید a = 1، b = 2 در a + b

اینها در ابتدا برای ایجاد متغیرها فقط در عبارت ارزیابی شده طراحی شده بودند،
اما تغییراتی صورت گرفته است تا جدول نماد جهانی تغییر کند.

مثال ها

در اینجا عبارتی برای محاسبه انحراف معیار با در نظر گرفتن مقدار وجود دارد
امکان وجود داده های ورودی نامعتبر که نادیده گرفته می شود:

s0 = s1 = s2 = 0;

برای { i در [0:len(A)) } {
v=A[i];
اگر (!isnan(v)) {
s0 = s0 + 1;
s1 = s1 + v;
s2 = s2 + v*v;
}
};

اگر (s0 > 1) {
sqrt((s2 - s1*s1/s0) / (s0-1));
}
دیگر {
NaN;
};

اگر s0 > 0 باشد اما <= 0، آخرین if را می توان به 1 برگرداند.
براکت ها، اما پس از آن نباید یک ";" وجود داشته باشد. بین اگر و دیگری

اگر (s0 > 1)
sqrt((s2 - s1*s1/s0) / (s0-1))
در غیر این صورت (s0 > 0)
0
دیگر
NaN

اگر هم میانگین و هم انحراف معیار را بخواهیم، ​​می توانیم از آن استفاده کنیم -outfile گزینه،
فراخوانی دستور با

minccalc -expfile stdev \
-outfile mean mean.mnc \
-outfile stdev stdev.mnc \
infile1.mnc infile2.mnc ...

و با استفاده از فایل عبارت (با شکل دیگری از if):

s0 = s1 = s2 = 0;

برای {i در [0:len(A))} {
v=A[i];
اگر (!isnan(v)) {
s0 = s0 + 1;
s1 = s1 + v;
s2 = s2 + v*v;
}
};

stdev = (s0 > 1) ? sqrt((s2 - s1*s1/s0) / (s0-1)):
(s0 > 0) 0: NaN;
میانگین = (s0 > 0) ? s1 / s0 : NaN ;

هشدارها

چند نکته که باید به خاطر بسپارید...

متغیرهای برداری باید با یک حرف بزرگ شروع شوند.

نام متغیرهای برداری نباید یکی از کلیدواژه های تابع باشد،
sum، len، prod، ... و غیره

برای حلقه ها و اگر عبارات همیشه باید با a از عبارت بعدی جدا شوند
نقطه ویرگول

جدول نمادها جهانی است.

عملگرهای بولی && و || همیشه هر دو عملوند را ارزیابی کنید.

نکته ای در مورد موازی بودن: به دلایل کارایی، ارزیابی ها روی تعداد زیادی وکسل به طور همزمان انجام می شود
(تعداد وکسل ها به عنوان عرض ارزیابی نامیده می شود و با آن تغییر می کند
la -eval_width گزینه). یک پیامد عجیب این است که هر دو طرف اگر-دیگر هستند
بیانیه همیشه ارزیابی می شوند (مگر اینکه همه وکسل ها نتیجه آزمایش یکسانی را ارائه دهند)، اما
عبارات درون هر نتیجه فقط بر روی وکسل های مناسب ارزیابی می شوند. که در
به ویژه، ورودی‌های جدول نمادها فقط بر اساس یک ماسک وکسل اصلاح می‌شوند. آ
عارضه جانبی این است که هر نماد برداری که در نتیجه if-else تنظیم شده است نباید تغییر کند
طول نماد (اگرچه می تواند آن را ایجاد کند) و هر دو طرف علامت بعدی باید
در مورد طول هر نماد برداری که هر دو تغییر می دهند توافق دارند. اگر این واضح نیست،
فقط آن را امتحان کنید - اگر برنامه راضی نباشد شکایت خواهد کرد.

از minccalc به صورت آنلاین با استفاده از خدمات onworks.net استفاده کنید