ttf2tfm - آنلاین در ابر

برنامه:

نام

ttf2tfm - فایل های متریک TeX را از فونت TrueType بسازید

خلاصه

ttf2tfm ttffile[.ttf|ttc] [-c کلاهک-فاکتور ارتفاع] [-e عامل گسترش] [-E رمزگذاری-id]
[-f فونت-شاخص] [-l] [-L لیگاتور-پرونده[.sfd]] [-n] [-N] [-O] [-p inncfile[.نقره]]
[-P platform-id] [-q] [-r نام گلیف قدیمی جدید گلیف] [-R فایل جایگزین[.rpl]]
[-s عامل مایل] [-t outencfile[.نقره]] [-T inoutencfile[.نقره]] [-u]
[-v vplfile[vpl]] [-V scvplfile[vpl]] [-w] [-x] [-y عامل تغییر عمودی]
[tfmfile[tfm]]
ttf2tfm - نسخه | --کمک

شرح

این برنامه اطلاعات متریک و هسته یک فونت TrueType را استخراج کرده و تبدیل می کند
آن را به فایل های متریک قابل استفاده توسط TeX (کاملا شبیه به afm2tfm که بخشی از است dvips
بسته؛ لطفاً برای جزئیات بیشتر در مورد پارامترهای مختلف به فایل های اطلاعات آن مراجعه کنید
(مخصوصاً کدگذاری فایل ها).

از آنجایی که یک فونت TrueType اغلب حاوی بیش از 256 گلیف است، ابزارهایی برای نقشه برداری لازم است.
زیر مجموعه ای از حروف TrueType بر روی فونت TeX. برای انجام این کار، دو جدول نگاشت هستند
مورد نیاز: اولین (به نام رمزگذاری "ورودی" یا "خام") فونت TrueType را به یک TeX خام نگاشت می کند.
فونت (این جدول نگاشت توسط هر دو استفاده می شود ttf2tfm و ttf2pk) و دومی (به نام
«خروجی» یا «رمزگذاری مجازی») فونت TeX خام را به فونت TeX دیگر (مجازی) نگاشت می‌کند.
ارائه تمام اطلاعات کرنینگ و لیگاتور مورد نیاز TeX.

این نگاشت دو مرحله ای این مزیت را دارد که یک فونت خام با انواع مختلف قابل دسترسی است
رمزگذاری LaTeX (به عنوان مثال T1 و OT1) از طریق مکانیسم فونت مجازی، و فقط یک فایل PK
لازم است

برای فونت های CJKV (چینی/ژاپنی/کره ای/ویتنامی قدیم)، مکانیزم متفاوتی ارائه شده است.
(نگاه کنید به SUBFONT تعریف فایل ها در زیر).

پارامترهای

اکثر نام های سوئیچ خط فرمان مانند in است afm2tfm برای راحتی. یکی یا
فاصله بیشتر بین یک گزینه و مقدار آن الزامی است. گزینه ها نمی توانند باشند
بهم پیوسته به دلایل تاریخی، اولین پارامتر می تواند نه سوئیچ باشد اما باید باشد
نام فونت

-c کلاهک-فاکتور ارتفاع
ارتفاع کلاهک های کوچک ساخته شده با -V تعویض. مقدار پیش فرض این واقعی است
عدد 0.8 برابر ارتفاع حروف بزرگ است.

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-e عامل گسترش
عامل گسترش برای کشش کاراکترها به صورت افقی. مقدار پیش فرض این
عدد واقعی 1.0 است. اگر کمتر از 1.0 باشد، یک فونت فشرده دریافت می کنید.

-E رمزگذاری-id
شناسه رمزگذاری TrueType. مقدار پیش فرض این عدد صحیح غیر منفی 1 است.

نادیده گرفته خواهد شد اگر -N استفاده می شود.

-f فونت-شاخص
فهرست فونت در مجموعه TrueType. پیش فرض اولین فونت (شاخص 0) است.
[مجموعه‌های TrueType معمولاً در برخی از فونت‌های CJK یافت می‌شوند. مثلا اولین فونت
ایندکس حروف و متریک برای نوشتن افقی و فونت دوم را مشخص می کند
index همین کار را برای نوشتن عمودی انجام می دهد. مجموعه های TrueType معمولاً دارای این هستند
پسوند '.ttc'.]

برای فونت های معمولی TrueType نادیده گرفته می شود.

-l بین بایت های اول و دوم تمام فایل های اصلی، لیگاتورهایی را در زیر قلم ها ایجاد کنید
کدهای کاراکتر مثال: کد کاراکتر 0xABCD به موقعیت کاراکتر 123 اینچ نگاشت می شود
زیر قلم 45. سپس یک پیوند در زیر قلم 45 بین موقعیت 0xAB و 0xCD اشاره می کند.
به شخصیت 123 تولید خواهد شد. فونت های بسته HLaTeX کره ای از این استفاده می کنند
ویژگی. توجه داشته باشید که این گزینه فقط برای فونت های TrueType لیگاتورهای صحیح ایجاد می کند
جایی که cmap ورودی با کدگذاری خروجی یکسان است. در مورد HLaTeX، TTFs
باید شناسه پلتفرم 3 و شناسه رمزگذاری 5 داشته باشد.

اگر در حالت زیر فونت نباشد نادیده گرفته می شود.

-L لیگاتور-پرونده
مثل -l، اما کدهای کاراکتر برای لیگاتورها در آن مشخص شده است لیگاتور-پرونده. برای
به عنوان مثال، «-L KS-HLaTeX» پیوندهای صحیحی را برای بسته HLaTeX کره ای ایجاد می کند.
صرف نظر از پلت فرم و شناسه رمزگذاری فونت TrueType استفاده شده (فایل KS-
HLaTeX.sfd بخشی از بسته ttf2pk است).

فایل های Ligature فرمت و پسوندی مشابه فایل های SFD دارند. این گزینه خواهد بود
اگر در حالت زیر فونت نباشد نادیده گرفته شود.

-n از نام‌های PS (حرف‌ها) از فونت TrueType استفاده کنید. فقط گلیف هایی با ورودی معتبر در
cmap انتخاب شده استفاده می شود.

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-N فقط از نام های PS فونت TrueType استفاده کنید. هیچ cmap استفاده نمی شود، بنابراین سوئیچ ها -E و
-P هیچ تاثیری ندارند و باعث ایجاد یک پیام هشدار می شوند.

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-O از مقادیر هشتگانه برای همه کدهای کاراکتر در فایل VPL به جای نام ها استفاده کنید. این هست
برای نمادها یا فونت‌های CJK که نام کاراکترهایی مانند «A» بی‌معنی هستند مفید است.

-p inncfile
نام فایل رمزگذاری ورودی برای نقشه برداری خام TeX TTF. این پارامتر باید باشد
مشخص شده در یک فایل نقشه (پیش‌فرض: ttfonts.map) که در ttf2pk.cfg ثبت شده است.
پی در پی ttf2pk تماس می گیرد

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-P platform-id
شناسه پلتفرم TrueType. مقدار پیش فرض این عدد صحیح غیر منفی 3 است.

نادیده گرفته خواهد شد اگر -N استفاده می شود.

-q ساخت ttf2tfm ساکت. هر خروجی اطلاعاتی را به جز هشدار و
پیغام خطا. برای فونت های CJK، اگر مشخص نکنید، خروجی می تواند بسیار بزرگ شود
این سوئیچ

-r نام گلیف قدیمی جدید گلیف
جایگزین نام گلیف قدیمی با جدید گلیف. اگر بخواهید این سوئیچ مفید است
علامتی بی نام بدهید (یعنی علامتی که می تواند با «.gXXX» یا نشان داده شود
«فقط cXXX») یک نام یا اگر می‌خواهید نام علامت قبلی موجود را تغییر نام دهید. شما
نمی توان از ساختارهای نام علامت «.gXXX» یا «.cXXX» برای استفاده کرد جدید گلیف; چندگانه
وقوع از -r ممکن است

اگر در حالت زیر فونت یا اگر فایل رمزگذاری مشخص نشده باشد، این سوئیچ نادیده گرفته می شود.

-R فایل جایگزین
اگر جفت های جایگزین زیادی دارید از این سوئیچ استفاده کنید. آنها را می توان در یک جمع آوری کرد
فایلی که باید ".rpl" را به عنوان پسوند داشته باشد. نحو مورد استفاده در چنین جایگزینی
فایل ها ساده هستند: هر خط غیر خالی باید دارای یک جفت `` باشدنام گلیف قدیمی
جدید گلیف' با فضای خالی (بدون علامت نقل قول) از هم جدا شده است. یک درصد
علامت شروع یک نظر خط. می توانید یک خط را در خط بعدی با a ادامه دهید
اسلش به عنوان آخرین شخصیت.

اگر در حالت زیر فونت یا اگر فایل رمزگذاری مشخص نشده باشد، این سوئیچ نادیده گرفته می شود.

-s عامل مایل
فاکتور مایل برای کج کردن فونت، معمولاً بسیار کوچکتر از 1. پیش فرض
این عدد واقعی 0.0 است. اگر مقدار بزرگتر از صفر باشد، نویسه ها به سمت شیب می یابند
سمت راست، در غیر این صورت سمت چپ.

-t outencfile
نام فایل کدگذاری خروجی برای فونت(های) مجازی. فقط کاراکترهای خام
از فونت TeX استفاده می شود.

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-T inoutencfile
این معادل «-p inoutencfile -t inoutencfile'.

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-u فقط از آن کاراکترهایی استفاده کنید که در کدگذاری خروجی مشخص شده اند، و نه کاراکترهای دیگر. توسط
پیش فرض، ttf2tfm سعی می کند تمام کاراکترها را در فونت مجازی گنجانده باشد، حتی آن ها
در رمزگذاری فونت مجازی وجود ندارد (آنها را در غیر این صورت قرار می دهد-
موقعیت های استفاده نشده، و نه خودسرانه).

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-v vplfile
خروجی یک فایل VPL علاوه بر فایل TFM. اگر هیچ فایل کدگذاری خروجی وجود ندارد
مشخص شده، ttf2tfm از یک کدگذاری فونت پیش فرض (cmtt10) استفاده می کند. توجه داشته باشید: در استفاده دقت کنید
نام های مختلف برای فونت مجازی و فونت خام!

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-V scvplfile
مثل -v، اما فونت مجازی تولید شده یک فونت شبه کوچک است که توسط
کوچک کردن حروف بزرگ با 0.8 (معادل مقدار مشخص شده با -c) تایپ کردن
حروف کوچک این فونت حروف برجسته را مدیریت می کند و هسته بندی مناسب را حفظ می کند.

در حالت زیر فونت نادیده گرفته می شود.

-w تولید بردارهای رمزگذاری پست اسکریپت حاوی شاخص های گلیف، که عمدتاً برای
فونت های TrueType را در pdfTeX جاسازی کنید. ttf2tfm نام های TFM را می گیرد و جایگزین می کند
پسوند با .enc; یعنی برای فایل های foo01.tfm، foo02.tfm، ... ایجاد می کند
foo01.enc، foo02.enc، ... در همان مکان.

اگر در حالت زیر فونت نباشد نادیده گرفته می شود.

-x همه حروف‌ها را 90 درجه در خلاف جهت عقربه‌های ساعت بچرخانید. اگر نه -y پارامتر داده شده است،
حروف چرخانده شده به صورت عمودی 0.25em به پایین جابه جا می شوند.

اگر در حالت زیر فونت نباشد نادیده گرفته می شود.

-y عامل تغییر عمودی
حروف های چرخانده شده را با مقدار داده شده به پایین جابجا کنید (واحد برابر است em).

اگر در حالت زیر فونت نیست یا حروف‌های حروف چرخانده نشده باشند، نادیده گرفته می‌شود.

- نسخه
نسخه فعلی را نشان می دهد ttf2tfm و کتابخانه جستجوی فایل مورد استفاده (به عنوان مثال
kpathsea).

--کمک اطلاعات استفاده را نشان می دهد.

اگر نام فایل TFM داده نشده باشد، نام فایل TTF شامل مسیر کامل استفاده می شود
و جایگزین کردن پسوند با ".tfm".

CMAPS

برخلاف فونت‌های پست اسکریپت نوع 1 (اما شبیه به قالب جدید فونت پست اسکریپت CID)،
بیشتر فونت های TrueType بیش از یک جدول نگاشت بومی دارند که به آن cmap نیز می گویند
شاخص‌های گلیف TTF (داخلی) را به کدهای کاراکتر (خارجی) TTF نگاشت می‌کند. مشترک
نمونه ها یک جدول نگاشت به موقعیت های کاراکتر رمزگذاری شده یونیکد و استاندارد هستند
نقشه برداری مکینتاش

برای تعیین جدول نگاشت TrueType، از گزینه ها استفاده کنید -P و -E. با -P شما را مشخص کنید
شناسه پلت فرم؛ مقادیر تعریف شده عبارتند از:

سکو سکو ID (پید)
───────────────────
اپل یونیکد 0
مکینتاش 1
ISO 2
مایکروسافت 3

شناسه رمزگذاری بستگی به پلتفرم دارد. برای pid=0، ما را نادیده می گیریم -E پارامتر (تنظیم
آن را به صفر می رساند) زیرا جدول نقشه برداری همیشه نسخه یونیکد 2.0 است. برای pid=1،
جدول زیر مقادیر تعریف شده را فهرست می کند:

شناسه پلت فرم = 1

خط پشتیبانی می کند ID (عید)
───────────────────
رومی 0
ژاپنی 1
چینی 2
کره ای 3
عربی ۲۶۴
عبری 5
یونانی 6
روسی 7
نماد رومی 8
دوانگاری 9
گورموخی 10
گجراتی 11
اوریا 12
بنگالی 13
14
تلوگو 15
کانادا 16
مالایایی 17
سینهالی 18
برمه 19
خمر 20
تایلندی 21
لائوس 22
گرجی 23
ارمنی 24،XNUMX
مالدیو 25
تبتی 26
مغولی 27
جیز 28
اسلاوی 29
ویتنامی 30
سندی 31
تفسیر نشده 32

در اینجا شناسه های کدگذاری ISO آمده است:

شناسه پلت فرم = 2

پشتیبانی می کند پشتیبانی می کند ID (عید)
اسکی 0
ایزو 10646 1
ISO 8859-1 2

و در نهایت، شناسه های رمزگذاری مایکروسافت:

شناسه پلت فرم = 3

پشتیبانی می کند پشتیبانی می کند ID (عید)
نماد 0
یونیکد 2.0 1
Shift JIS 2
GB 2312 (1980) 3
بزرگ 5 4
KS X 1001 (وانسونگ) 5
KS X 1001 (جوهاب) 6
UCS-4 10

اگر جفت شناسه پلت فرم/رمزگذاری نامعتبر را مشخص کنید، برنامه لغو می شود. سپس خواهد شد
جفت های احتمالی pid/eid را نشان دهید. لطفا توجه داشته باشید که اکثر فونت ها حداکثر دو یا سه قلم دارند
cmaps، معمولاً مربوط به جفت pid/eid (1,0،3,0)، (3,1،XNUMX)، یا (XNUMX،XNUMX) در مورد لاتین
فونت های مبتنی بر فونت های معتبر مایکروسافت باید یک جدول نقشه برداری (3,1،XNUMX) داشته باشند، اما برخی از فونت ها
(بیشتر فونت های آسیایی) که دارای cmap (3,1،XNUMX) هستند که در یونیکد کدگذاری نشده است. دلیل اینکه
این رفتار عجیب این واقعیت است که برخی از نسخه های قدیمی MS Windows فونت ها را رد می کنند
داشتن cmap غیر (3,1،XNUMX) (زیرا همه شناسه‌های کدگذاری غیریونیکد مایکروسافت برای آسیایی هستند
نسخه های MS Windows).

La -P و -E گزینه های ttf2tfm باید به طور مساوی برای آن مشخص شود ttf2pk; مربوطه
پارامترهای موجود در فایل نقشه به ترتیب 'Pid' و 'Eid' هستند.

جفت پیش فرض pid/eid (3,1،XNUMX) است.

به طور مشابه ، یک -f گزینه باید به عنوان پارامتر "Fontindex" در یک فایل نقشه مشخص شود.

اگر از شما استفاده می کنید -N سوئیچ، تمام cmap ها نادیده گرفته می شوند و فقط از نام های PostScript در آن استفاده می کنند
فونت TrueType گزینه مربوطه در یک فایل نقشه 'PS=Only' است. اگر از -n
سوئیچ، نام‌های پیش‌فرض گلیف تعبیه‌شده در آن ttf2tfm با نام حروف PS جایگزین می شوند
در فونت پیدا شد در بسیاری از موارد این چیزی نیست که شما می خواهید، زیرا اسامی علامت در
فونت ها اغلب نادرست یا غیر استاندارد هستند. گزینه مربوطه در یک فایل نقشه است
"PS=بله".

نام‌های گلیف جایگزین تک مشخص شده با -r باید مستقیماً به عنوان «نام گلیف قدیمی
جدید گلیف' در یک فایل نقشه; -R معادل گزینه «جایگزینی» است.

INPUT و OUTPUT کدگذاری ها

باید بردارهای رمزگذاری را از فونت TrueType تا فونت خام TeX و از
فونت خام TeX به فونت TeX مجازی دقیقاً مانند afm2tfm، اما شما بیشتر دارید
امکان پرداختن به کدهای کاراکتر [با «بردار رمزگذاری» یک جدول نگاشت
با 256 ورودی در قالب یک بردار PostScript منظور شده است. فایل T1-WGL4.enc را ببینید
بسته برای مثال.] با afm2tfm، باید به هر علامت با علامت Adobe دسترسی داشته باشید
نام، به عنوان مثال «/quotedsingle» یا «/Acircumflex». این با تمدید شده است ttf2tfm؛ اکنون
با استفاده از
دستور زیر برای تعیین موقعیت کاراکتر در اعشار، اکتال یا هگزادسیمال
علامت گذاری: `/.c', '/.c0'، یا '/.c0x'.
مثال‌ها: «/.c72»، «/.c0646»، «/.c0x48». برای دسترسی مستقیم به یک نمایه گلیف، از
کاراکتر "g" به جای "c" در نماد تازه معرفی شده. مثال: «/.g0x32». [توجه داشته باشید:
نماد '.cXXX' معنی ندارد اگر -N استفاده می شود.]

برای جفت های pid/eid (1,0،3,1) و (XNUMX،XNUMX)، هر دو ttf2tfm و ttf2pk تشخیص پیش فرض داخلی
نام های Adobe Glyph; اولی از نام‌هایی پیروی می‌کند که در پیوست E کتاب «درون».
مکینتاش، جلد 6، دومی از نام های داده شده در مشخصات TrueType (WGL4،
یک زیر مجموعه یونیکد). توجه داشته باشید که نام‌های Adobe برای یک علامت خاص اغلب منحصر به فرد نیستند
گاهی اوقات متفاوت است، به عنوان مثال، بسیاری از فونت های PS علامت "mu" دارند، در حالی که این علامت نامیده می شود
«mu1» در کاراکتر WGL4 تنظیم شده است تا آن را از حرف یونانی واقعی mu متمایز کند. هم باش
آگاه باشید که فونت های OpenType (یعنی TrueType 2.0) از جدول WGL4 به روز شده استفاده می کنند. از داده ها استفاده می کنیم
از آخرین مشخصات منتشر شده TrueType (1.66). شما می توانید آن نقشه برداری را پیدا کنید
جداول در فایل کد منبع ttfenc.c.

از سوی دیگر سوئیچ ها -n و -N می سازد ttf2tfm پست اسکریپت را بخوانید و از آن استفاده کنید
نام ها در خود فونت TrueType (ذخیره شده در جدول "پست") به جای پیش فرض
نام های ادوبی گلیف.

استفاده از -r تغییر به remap نام تک علامت و -R برای تعیین فایل حاوی
جفت نام گلیف جایگزین.

اگر رمزگذاری ورودی را انتخاب نکنید، 256 علامت اول فونت TrueType با یک
ورودی معتبر در cmap انتخابی به فونت خام TeX (بدون -q
گزینه، ttf2tfm این جدول نگاشت را به خروجی استاندارد چاپ می‌کند)، و به دنبال آن همه حروف‌های علامت‌دار نه
هنوز در cmap انتخاب شده آدرس داده شده است. با این حال، برخی از کدها برای جفت (1,0) pid/eid هستند
از قلم افتاده اند زیرا حروف های مفید برای TeX را نشان نمی دهند: 0x00 (تهی)، 0x08
(backspace)، 0x09 (جدول بندی افقی)، 0x0d (بازگشت کالسکه) و 0x1d (گروهی)
جداکننده). "نویسه نامعتبر" با شاخص علامت 0 نیز حذف خواهد شد.

اگر شما انتخاب کنید -N سوئیچ، 256 علامت اول فونت TrueType با یک علامت معتبر
در صورتی که هیچ کدگذاری ورودی مشخص نشده باشد، از نام پست اسکریپت استفاده خواهد شد. باز هم، چند گلیف
حذف شده اند: «.notdef»، «.null» و «nonmarkingreturn».

اگر رمزگذاری خروجی را انتخاب نکنید، ttf2tfm از همان جدول نقشه برداری استفاده می کند afm2tfm
استفاده کنید (شما می توانید آن را در فایل کد منبع texenc.c پیدا کنید)؛ با TeX مطابقت دارد
متن ماشین تحریر موقعیت های استفاده نشده (هر دو ناشی از نقاط کد خالی در نقشه برداری هستند
جدول یا علامت‌های از دست رفته در فونت TrueType) (به‌طور خودسرانه) با
کاراکترهایی که در کدگذاری ورودی وجود دارند اما در کدگذاری خروجی مشخص نشده اند (بدون
la -q انتخاب ttf2tfm کدگذاری خروجی نهایی را به خروجی استاندارد چاپ می کند). استفاده کنید -u
اگر فقط حروف در فونت مجازی که در خروجی تعریف شده است می خواهید
فایل رمزگذاری، و هیچ چیز بیشتر.

یک ویژگی از دست رفته است afm2tfm اضافه شده است که توسط رمزگذاری T1 LaTeX مورد نیاز است:
ttf2tfm علامت "Germandbls" را می سازد (به سادگی با به هم پیوستن دو علامت "S")
حتی برای فونت های معمولی در صورت امکان. در فهرست حروف به عنوان آخرین مورد، علامت گذاری شده ظاهر می شود
با یک ستاره از آنجایی که این یک علامت واقعی نیست، فقط در فضای مجازی در دسترس خواهد بود
قلم

برای هر دو رمزگذاری ورودی و خروجی، یک موقعیت کد خالی با علامت نشان داده می شود
نام '/.notdef'.

در رمزگذاری فایل‌ها، می‌توانید از «\» به‌عنوان کاراکتر پایانی یک خط برای نشان دادن اینکه
ورودی در خط بعدی ادامه می یابد. بک اسلش و کاراکتر خط جدید زیر
حذف خواهد شد.

SUBFONT تعریف فایل ها

فونت های CJKV (چینی/ژاپنی/کره ای/ویتنامی قدیم) معمولا حاوی چندین هزار
گلیف؛ برای استفاده از آنها با TeX لازم است چنین فونت های بزرگی را به زیر فونت ها تقسیم کنید.
فایل های تعریف زیر قلم (معمولا دارای پسوند '.sfd') وسیله ساده ای برای انجام این کار هستند
این هموار

نام فایل زیر قلم معمولاً از یک پیشوند، یک پسوند زیر قلم و یک پسوند (که
در بیشتر موارد خالی است)، به عنوان مثال

ntukai23 ← پیشوند: ntukai، پسوند: 23، پسوند: (خالی)

در اینجا نحو یک خط در یک فایل SFD که یک زیرفونت را توصیف می کند:



:=
هر چیزی به جز فضای خالی بهتر است فقط از کاراکترهای الفبایی استفاده کنید.

:=
فضا، فورمفید، بازگشت کالسکه، زبانه های افقی و عمودی -- بدون خط جدید
کاراکتر باشد.

:=
|
|


:=


:=
"_"

:=
`:'

:=
هگزادسیمال (پیشوند "0x")، اعشاری، یا اکتال (پیشوند "0")

یک خط را می توان در خط بعدی با یک بک اسلش که خط را به پایان می رساند ادامه داد. محدوده ها
نباید همپوشانی داشته باشند؛ افست باید در محدوده 0-255 باشد.

مثال:

خط

03 10: 0x2349 0x2345_0x2347

به موقعیت های کد 10، 11، 12 و 13 زیر فونت با پسوند «03» اختصاص می دهد.
کد کاراکترها به ترتیب 0x2349، 0x2345، 0x2346 و 0x2347 هستند.

فایل های SFD در توزیع برای بسته CJK برای LaTeX سفارشی شده اند.

شما باید نام فایل SFD را در نام فونت TFM (در جایی که infix
ظاهر خواهد شد) که توسط دو علامت «@» احاطه شده است، در خط فرمان resp. یک فایل نقشه؛ هر دو
ttf2tfm و ttf2pk سپس به حالت زیر فونت بروید.

استفاده از بیش از یک فایل SFD با جدا کردن آنها با کاماتا و شماره امکان پذیر است
فضای سفید؛ برای یک زیر قلم داده شده، اولین فایل برای یک ورودی اسکن می شود، سپس فایل بعدی
فایل و غیره ورودی‌های بعدی، ورودی‌هایی را که قبلاً پیدا شده‌اند لغو می‌کنند (احتمالاً فقط تا حدی).
برای مثال، اولین فایل SFD محدوده 0x10-0xA0 را تنظیم می کند و فایل بعدی ورودی ها را تغییر می دهد.
0x12 و 0x25. همانطور که می توان به راحتی مشاهده کرد، این الگوریتم امکان افزودن و جایگزینی را فراهم می کند، اما
نه برای حذف ورودی ها

حالت Subfont گزینه ها را غیرفعال می کند -n, -N, -p, -r, -R, -t, -T, -u, -v, -V و -w برای
ttf2tfm; به طور مشابه، هیچ پارامتر «رمزگذاری» یا «جایگزینی» در فایل نقشه مجاز نیست.
نام‌های گلیف جایگزین نیز نادیده گرفته می‌شوند.

ttf2tfm تمام فایل های TFM زیر فونت مشخص شده در فایل های SFD را ایجاد می کند (به شرط زیرفونت
شامل گلیف) در یک اجرا.

مثال:

تماس

ttf2tfm ntukai.ttf ntukai@Big5,Big5-supp@

از Big5.sfd و Big5-supp.sfd برای تولید استفاده خواهد کرد تمام فایل های زیر قلم ntukai01.tfm،
ntukai02.tfm و غیره

برگشت ارزش

ttf2tfm 0 در مورد موفقیت و 1 در خطا برمی گرداند. پیام های اخطار و خطا به آن نوشته می شود
خطای استاندارد.

مقداری NOTES ON فایل جستجوکردن

هر دو ttf2pk و ttf2tfm استفاده کنید kpathsea, emtexdir، یا MiKTeX کتابخانه برای جستجو
فایل ها (emtexdir فقط روی سیستم عامل هایی کار می کند که دارای پس زمینه MS-DOSish هستند،
یعنی MS-DOS، OS/2، Windows. MikTeX مخصوص MS Windows است).

به عنوان آخرین راه حل، هر دو برنامه را می توان بدون کتابخانه جستجو کامپایل کرد. جستجو شده
سپس فایل ها باید در دایرکتوری فعلی باشند یا با یک مسیر مشخص شوند. پسوندهای پیش فرض
همچنین اضافه خواهد شد (با این استثنا که فقط ".ttf" اضافه شده است و نه ".ttc").

kpathsea
در صورت تماس، نسخه واقعی kpathsea روی صفحه نمایش داده می شود ttf2pk or ttf2tfm
با - نسخه سوئیچ خط فرمان.

در اینجا یک جدول از نوع فایل و مربوطه است kpathsea متغیرها TTF2PKINPUTS
و TTF2TFMINPUTS متغیرهای محیطی خاص برنامه هستند که در آن معرفی شده اند kpathsea
نسخه 3.2:

TTFONTS .ttf و .ttc
ttf2pk.cfg TTF2PKINPUTS
نقشه TTF2PKINPUTS
.enc TTF2PKINPUTS، TTF2TFMINPUTS
rpl TTF2PKINPUTS، TTF2TFMINPUTS
TFMFONTS tfm
.sfd TTF2PKINPUTS، TTF2TFMINPUTS

لطفا به فایل های اطلاعات مراجعه کنید kpathsea برای جزئیات بیشتر در مورد این متغیرها

شما باید متغیر TEXMFCNF را در دایرکتوری که در آن پیکربندی texmf.cnf شما قرار دارد تنظیم کنید.
فایل ساکن است.

در اینجا دستور مناسب برای تعیین مقدار a وجود دارد kpathsea متغیر تنظیم شده است (ما استفاده می کنیم
TTFONTS به عنوان مثال). این به ویژه در صورتی مفید است که متغیری در texmf.cnf یا تنظیم نشده باشد
در محیط، بنابراین به مقدار پیش‌فرض اشاره می‌کند که به صورت سخت کدگذاری شده است
kpathsea کتابخانه

kpsewhich -progname=ttf2tfm -expand-var='$TTFONTS'

ما نام برنامه را نیز انتخاب می کنیم زیرا امکان تعیین متغیرهایی وجود دارد که هستند
فقط برای یک برنامه خاص جستجو شد -- در مثال ما TTFONTS.ttf2tfm خواهد بود.

یک روش مشابه اما نه یکسان این است که بگوییم

kpsewhich -progname=ttf2tfm -show-path='fonts Truetype'

[لیست کامل انواع قالب‌ها را می‌توان با گفتن «kpsewhich --help» در دستور به دست آورد
خط اعلان.] این دقیقاً چگونه است ttf2tfm (و ttf2pk) فایل ها را جستجو می کند. را
عیب این است که همه متغیرها بسط می یابند که می تواند باعث ایجاد رشته های بسیار طولانی شود.

emtexdir
در اینجا لیستی از پسوندها و متغیرهای محیطی مرتبط با آنها که باید در آن تنظیم شوند، وجود دارد
autoexec.bat (مثلاً در config.sys برای OS/2):

TTFONTS .ttf و .ttc
ttf2pk.cfg TTFCFG
نقشه TTFCFG
.enc TTFCFG
rpl TTFCFG
tfm TEXTFM
.sfd TTFCFG

اگر یکی از متغیرها تنظیم نشده باشد، یک پیام هشدار منتشر می شود. دایرکتوری فعلی
همیشه جستجو خواهد شد طبق معمول، یک علامت تعجب به مسیر دایرکتوری اضافه شد
باعث می شود زیرشاخه های یک سطح عمیق جستجو شوند، دو علامت تعجب باعث همه می شود
زیر شاخه های مورد جستجو مثال:

TTFONTS=c:\fonts\truetype!!;d:\myfonts\truetype!

ساخت‌هایی مانند «c:\fonts!!\truetype» امکان‌پذیر نیست.

MiKTeX
هر دو ttf2tfm و ttf2pk به طور کامل ادغام شده اند MiKTeX. لطفا به
مستندات از MiKTeX برای جزئیات بیشتر در مورد جستجوی فایل

مشکلات

بسیاری vptovf پیاده سازی ها تنها 100 بایت را برای هدر TFM اجازه می دهند (محدودیت آن 1024 اینچ است
خود فرمت فایل TFM): 8 بایت برای جمع بندی و اندازه طراحی، 40 بایت برای خانواده
نام، 20 بایت برای رمزگذاری، و 4 بایت برای بایت چهره. تنها 28 بایت باقی مانده است
برای برخی اطلاعات اضافی که توسط ttf2tfm برای یک رشته شناسایی
(که در اصل یک کپی از خط فرمان است)، و همیشه از این حد فراتر می رود.

راه حل بهینه افزایش ارزش است max_header_bytes در فایل vptovf.web
(و احتمالاً pltotf.web نیز) به مثلاً 400 و کامپایل مجدد vptovf (و pltotf). در غیر این صورت
برخی از پیام های خطا (بی ضرر) مانند

این شاخص HEADER برای اندازه جدول فعلی من خیلی بزرگ است

که می توان با خیال راحت از آن چشم پوشی کرد.

با استفاده از خدمات onworks.net از ttf2tfm به صورت آنلاین استفاده کنید