afs — online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

afs - Wprowadzenie do poleceń AFS

OPIS

AFS udostępnia wiele poleceń, które umożliwiają użytkownikom i administratorom systemu korzystanie z i
dostosować jego funkcje. Wiele poleceń należy do następujących kategorii, tzw
komenda apartamenty.

backup
Interfejs do konfigurowania i obsługi systemu AFS Backup.

bos Interfejs do serwera Basic Overseer (BOS) do administrowania procesami serwera i
pliki konfiguracyjne.

fs Interfejs do administrowania listami kontroli dostępu (ACL), menedżerem pamięci podręcznej i innymi
różne funkcje systemu plików.

fstrace
Interfejs do śledzenia operacji Menedżera pamięci podręcznej podczas debugowania problemów.

kas Interfejs do serwera uwierzytelniania do administrowania bezpieczeństwem i uwierzytelnianiem
Informacja. Ten aspekt OpenAFS został wycofany.

pts Interfejs do Protection Server do administrowania identyfikatorem AFS i członkostwem w grupach
informacje.

uss Interfejs do automatycznego administrowania kontami użytkowników. Przestarzałe, można usunąć
z przyszłej wersji OpenAFS. Widzieć USS strona podręcznika, aby uzyskać więcej szczegółów.

vos Interfejs do serwera woluminów i serwera lokalizacji woluminów (VL) w celu administrowania
wolumeny.

Ponadto istnieje kilka poleceń, które nie należą do zestawów.

AFS Command Składnia
Komendy AFS należące do zestawów mają następującą strukturę:

pakiet_dowodzenia kod_operacji -przełącznik <wartość>[+] [-flaga]

Command nazwy

Razem pakiet_dowodzenia oraz kod_operacji tworzą komenda Nazwa.

pakiet_dowodzenia określa grupę powiązanych poleceń, do której należy polecenie,
i wskazuje, który interpreter poleceń i proces serwera wykonują polecenie. AFS ma
kilka zestawów dowodzenia, w tym bos, fs, kas, pakiet, pkt, USS (przestarzałe) i vos.
Niektóre z tych pakietów mają tryb interaktywny, w którym emitent pomija kod_operacji
część nazwy polecenia.

kod_operacji mówi interpreterowi poleceń i procesowi serwera, jaką akcję wykonać
dokonywać. Większość zestawów poleceń zawiera kilka kodów operacji. Strony podręcznika dla każdego
nazwa polecenia opisuje szczegółowo każdy kod operacji, a Otwórz AFS Administracja Guide
opisuje, jak ich używać w kontekście wykonywania zadań administracyjnych.

Kilka poleceń AFS nie należy do zestawu, więc ich nazwy nie mają
pakiet_dowodzenia część. Poza tym ich struktura jest podobna do poleceń w pakietach.

Opcje

Termin opcja odnosi się zarówno do argumentów, jak i flag, które opisano poniżej
działy.

Argumenty

Po nazwie polecenia może występować jeden lub więcej argumentów. Argumenty określają jednostki, na których
działać podczas wykonywania polecenia (na przykład, który serwer, proces serwera lub
plik). Aby zminimalizować ryzyko błędu, podaj argumenty polecenia w kolejności
określone w jego definicji składni.

Każdy argument składa się z dwóch części, które pojawiają się we wskazanej kolejności:

· wyłącznik określa typ argumentu i jest poprzedzone łącznikiem (-). Dla
przykład przełącznik -serwer zwykle wskazuje, że argument nazywa serwer
maszyna. Przełączniki często można pominąć, z zastrzeżeniem zasad określonych w „Warunkach
za pomijanie przełączników”.

· wartość nazywa konkretną jednostkę typu określonego przez poprzedni przełącznik. Dla
przykład, właściwa wartość dla a -serwer switch to nazwa serwera, taka jak
„fs3.abc.com”. W przeciwieństwie do przełączników (które mają wymaganą formę), wartości różnią się w zależności od
co emitent chce osiągnąć. Wartości są otoczone ostrymi nawiasami („<>”)
w opisach poleceń i pomocy online, aby pokazać, że są one dostarczane przez użytkownika
informacje zmienne.

Niektóre argumenty akceptują wiele wartości, na co wskazuje końcowy znak plus („+”) w pliku
opisy poleceń i pomoc online. Ile argumentów polecenia przyjmuje wielokrotność
wartości i ich uporządkowanie w odniesieniu do innych argumentów określają, kiedy to jest
dopuszczalne jest pominięcie przełączników. Patrz „Warunki pomijania przełączników”.

Niektóre polecenia mają zarówno opcjonalne, jak i wymagane argumenty; opisy poleceń i
pomoc online pokazuje opcjonalne argumenty w nawiasach kwadratowych („[]”).

Flagi

Niektóre polecenia mają jedną lub więcej flag, które określają sposób wykonania polecenia
interpreter i proces serwera wykonują polecenie lub jaki rodzaj danych wyjściowych generuje.
Flagi są poprzedzone myślnikami, podobnie jak przełączniki, ale nie przyjmują żadnych wartości. Chociaż polecenie
opisy i pomoc online zazwyczaj wyświetlają tam flagi polecenia po jego argumentach
nie ma określonej kolejności flag. Mogą pojawić się w dowolnym miejscu w następnym wierszu poleceń
kod operacji, z wyjątkiem pomiędzy częściami argumentu. Flagi są zawsze opcjonalne.

An Przykład Command

Poniższy przykład ilustruje różne części komendy należącej do AFS
pakiet poleceń.

% bos getdate -server fs1.abc.com -plik ptserver kaserver

gdzie

· bos to pakiet poleceń. Serwer BOS wykonuje większość poleceń w tym pakiecie.

· randka jest kodem operacji. Informuje serwer BOS na określonej maszynie serwera
(w tym przypadku „fs1.abc.com”) do zgłaszania dat modyfikacji plików binarnych w formacie
miejscowy /usr/lib/openafs katalogiem.

· „-server fs1.abc.com” to jeden argument, z -serwer jako przełącznik i „fs1.abc.com” jako
wartość. Ten argument określa serwer, na którym ma działać Serwer BOS
zbierać i raportować daty binarne.

· „-file ptserver kaserver” to argument, który przyjmuje wiele wartości. Przełącznik jest
-plik a wartościami są „ptserver” i „kaserver”. Ten argument informuje serwer BOS
raportowania dat modyfikacji plików /usr/lib/openafs/kaserver oraz
/usr/lib/openafs/ptserver.

Zasady dla Wprowadzanie AFS Polecenia

Wprowadź każdą komendę AFS w jednym wierszu (naciśnij tylko na końcu polecenia).
Niektóre polecenia w tym dokumencie są podzielone na wiele wierszy, ale to tylko dla
tylko czytelność.

Użyj spacji, aby oddzielić każdy element w linii poleceń od jego sąsiadów. Spacje raczej
niż przecinki oddzielają również wiele wartości argumentu.

W wielu przypadkach wystawca polecenia może zmniejszyć ilość koniecznego wpisywania, używając
jedną lub obie z następujących metod:

· Pomijanie przełączników.

· Stosowanie przyjętych skrótów dla kodów operacji, przełączników (jeśli są zawarte w
all) i niektóre typy wartości.

W poniższych sekcjach wyjaśniono warunki pominięcia lub skrócenia części
wiersz poleceń. Zawsze dopuszczalne jest wpisanie całego polecenia, ze wszystkimi jego przełącznikami
i bez skrótów.

Warunki pomijania przełączników

Wpisanie części argumentu będącej przełącznikiem jest zawsze dopuszczalne, ale w wielu przypadkach tak jest
niekoniecznie. W szczególności przełączniki można pominąć, jeśli spełnione są następujące warunki.

· Wszystkie wymagane argumenty polecenia pojawiają się w kolejności określonej przez składnię
komunikat.

· Nie ma przełącznika dla żadnego argumentu.

· Istnieje tylko jedna wartość dla każdego argumentu (ale zwróć uwagę na omówiony ważny wyjątek
w następnym akapicie).

Pomijanie przełączników jest możliwe tylko dlatego, że dla każdego polecenia jest określona kolejność
argumenty. Gdy wystawca nie zawiera przełączników, interpreter poleceń polega
zamiast tego w kolejności argumentów; zakłada, że ​​pierwszy element po operacji
kod jest pierwszym argumentem polecenia, następny element jest drugim argumentem polecenia,
i tak dalej. Ważnym wyjątkiem jest sytuacja, gdy ostatni wymagany argument polecenia jest akceptowany
wiele wartości. W takim przypadku interpreter poleceń zakłada, że ​​wystawca ma
poprawnie podał jedną wartość dla każdego argumentu aż do ostatniego, więc wszelkie dodatkowe
wartości na końcu należą do ostatniego argumentu.

Poniższa lista opisuje zasady pomijania przełączników z przeciwnej strony
perspektywa: należy podać przełącznik argumentu, gdy spełniony jest którykolwiek z poniższych warunków
zastosować.

· Argumenty polecenia nie pojawiają się w określonej kolejności.

· Argument opcjonalny jest pominięty, ale podany jest kolejny argument opcjonalny.

· Przełącznik jest przewidziany dla poprzedzającego argumentu.

· Dla poprzedzającego argumentu podano więcej niż jedną wartość (która musi przyjmować wielokrotność
wartości oczywiście); bez włączenia bieżącego argumentu, interpreter poleceń
zakłada, że ​​bieżący argument jest inną wartością dla poprzedniego argumentu.

Przykład pomijania przełączników

Rozważ ponownie przykładowe polecenie z „An Example Command”.

% bos getdate -server fs1.abc.com -plik ptserver kaserver

To polecenie ma dwa wymagane argumenty: nazwę serwera (identyfikowaną przez rozszerzenie
-serwer switch) i nazwę pliku binarnego (identyfikowaną przez rozszerzenie -plik przełącznik). Drugi argument
akceptuje wiele wartości. Spełniając wszystkie trzy warunki, emitent może pominąć
przełączniki:

% bos getdate fs1.abc.com ptserver kaserver

Ponieważ nie ma przełączników, interpreter poleceń bos opiera się na kolejności
argumenty. Zakłada się, że pierwszy element następujący po kodzie operacji, „fs1.abc.com”,
to nazwa serwera, a następny argument, „ptserver”, to nazwa pliku binarnego.
Następnie, ponieważ drugi (i ostatni) argument polecenia akceptuje wiele wartości, plik
interpreter poleceń poprawnie interpretuje „kaserver” jako wartość dodatkową.

Z drugiej strony, poniższe jest nie do przyjęcia, ponieważ narusza pierwsze dwa
warunki w „Warunkach pomijania przełączników”: mimo że istnieje tylko jedna wartość na
argument, argumenty nie pojawiają się w określonej kolejności i dostępny jest przełącznik
dla jednego argumentu, ale nie dla drugiego.

% bos getdate ptserver -server fs1.abc.com

Zasady dla Korzystanie z Skróty oraz Pseudonimy

W tej sekcji wyjaśniono, jak skracać kody operacji, nazwy opcji, urządzenie serwera
nazwy, nazwy partycji i nazwy komórek. Nie jest możliwe skrócenie innych typów
wartości.

Skracanie kodów operacji

Dopuszczalne jest skracanie kodu operacji do najkrótszej możliwej formy
odróżnia go od innych kodów operacji w swoim pakiecie.

Dopuszczalne jest np. skrócenie bos zainstalować do bos i bo innych nie ma
kody operacji w bos zestaw poleceń rozpoczynający się na literę „i”. W przeciwieństwie,
istnieje kilka bos kody operacji zaczynające się na literę „s”, czyli skróty
musi być dłuższy, aby pozostał jednoznaczny:

bos sa na ratunek Bosowi
bos zestaw dla bos setauth
bos ustaw dla bos setcellname
bos seter dla bos setrestart
bos sh do zamknięcia bosa
bos początek na początek szefa
bos rozpocząć na start bosa
bos stan za status szefa
bos sto na przystanek Bos

Oprócz skrótów, niektóre kody operacji mają alias, krótka forma, która nie jest
uzyskany poprzez skrócenie kodu operacji do jego najkrótszej jednoznacznej postaci. Na przykład,
pseudonim dla fs ustaw polecenie jest fs sa, natomiast najkrótsza jednoznaczna
skrót to fs zestaw.

Istnieją dwa typowe powody, dla których kod operacji ma alias:

· Ponieważ polecenie jest często wydawane, wygodnie jest mieć formę krótszą niż
ten uzyskany przez skrót. The fs ustaw polecenie jest przykładem.

· Ponieważ nazwa polecenia uległa zmianie, ale użytkownicy poprzednich wersji AFS znają ją
Dawna nazwa. Na przykład, bos hosty list ma pseudonim bos getcell, jego dawna nazwa.
Dopuszczalne jest skracanie aliasów do ich najkrótszej, jednoznacznej postaci (np
przykład, bos getcell do bos dostać).

Nawet jeśli kod operacji ma alias, nadal dopuszczalne jest użycie najkrótszego
jednoznaczna forma. Więc fs ustaw Polecenie ma trzy akceptowalne formy: fs ustaw (
pełna forma), fs zestaw (najkrótszy skrót) i fs sa (pseudonim).

Skróty przełączników i flag

Dopuszczalne jest skrócenie przełącznika lub flagi do najkrótszej wyróżniającej go formy
od innych przełączników i flag dla kodu operacji. Często można pominąć
przełączników w całości, z zastrzeżeniem warunków wymienionych w „Warunkach pominięcia przełączników”.

Skracanie nazw serwerów

Serwery AFS muszą mieć w pełni kwalifikowane nazwy hostów w stylu internetowym (np.
„fs1.abc.com”), ale nie zawsze jest konieczne wpisywanie pełnej nazwy w wierszu poleceń.
Polecenia AFS akceptują jednoznaczne skrócone formy, ale zależą od usługi nazw komórki
(takich jak usługa nazw domen) lub lokalna tabela hostów w celu rozwiązania skróconej nazwy do
w pełni kwalifikowany odpowiednik w momencie wydania polecenia.

Większość poleceń akceptuje również dziesiętną postać adresu IP urządzenia z kropkami jako an
identyfikator.

Skracanie nazw partycji

Partycje zawierające woluminy AFS muszą mieć nazwy w formacie /vicepx or /vicepxx, Gdzie
zmienna część końcowa to jedna lub dwie małe litery. Zgodnie z konwencją, pierwszy
nazywana jest partycja serwera utworzona na serwerze plików /wicepa, drugi /wicepb,
i tak dalej. The Otwórz AFS Szybki start Guide wyjaśnia, jak skonfigurować i nazwać serwer plików
partycji maszyny w ramach przygotowań do przechowywania na nich woluminów AFS.

Wydając polecenia AFS, możesz skrócić nazwę partycji, używając dowolnej z poniższych opcji
formy:

/vicepa = vicepa = a = 0
/vicepb = vicepb = b = 1

Po /vicepz (dla którego indeks wynosi 25) przychodzi

/vicepaa = vicepaa = aa = 26
/vicepab = vicepab = ab = 27

i tak dalej

/vicepiv = vicepiv = iv = 255

/wicepiw to ostatnia dozwolona nazwa partycji AFS. W praktyce nie będzie to dobrze działać;
zatrzymać się z /wicepiu jest wysoce zalecana.

Skracanie nazw komórek

Pełna nazwa komórki jest zwykle zgodna z nazwą domeny internetowej (np stateu.edu dla
State University lub „abc.com” dla ABC Corporation). Niektóre polecenia AFS akceptują jednoznaczne
formy skrócone, zazwyczaj w odniesieniu do miejscowych /etc/openafs/CellServDB filet ale
czasami w zależności od zdolności lokalnej usługi nazw do rozwiązania odpowiedniego
Nazwa domeny.

Wyświetlanie Online Pomoc dla AFS Polecenia

Aby wyświetlić pomoc online dla poleceń AFS należących do pakietów, użyj pliku pomoc oraz a propos
kody operacji. A -Pomoc flaga jest również dostępna przy prawie każdej komendzie AFS.

Wpis pomocy online dla polecenia składa się z dwóch lub trzech wierszy:

· Pierwsza linia nazywa polecenie i krótko opisuje jego działanie.

· Jeśli polecenie ma aliasy, pojawiają się one w następnym wierszu.

· Ostatnia linia, która rozpoczyna się ciągiem „Zastosowanie:”, zawiera listę opcji polecenia w
przepisany porządek; wpisy pomocy online używają tych samych symboli typograficznych (nawiasy kwadratowe
i tak dalej) jak ta dokumentacja.

Jeśli nie określono kodu operacji, pomoc kod operacji wyświetla pierwszą linię (short
opis) dla każdego kodu operacji w pakiecie:

% pomoc

Jeżeli wystawca określi jeden lub więcej kodów operacji, pomoc kod operacji wyświetla każdy
pełny wpis online polecenia (krótki opis, alias, jeśli istnieje, i składnia):

% pomoc +

-Pomoc flag wyświetla składnię polecenia, ale nie krótki opis lub alias:

% -pomoc

Odpowiedni kod operacji wyświetla krótki opis dowolnego polecenia w pakiecie, którego
kod operacji lub krótki opis zawiera podane słowo kluczowe:

% apropos " "

Poniższe przykładowe polecenie wyświetla pełny wpis pomocy online dla programu fs ustaw
polecenie:

% fs pomoc setacl
fs setacl: ustaw listę kontroli dostępu
pseudonimy: sa
Użycie: fs setacl -dir + -akl +
[-wyczyść] [-negatyw] [-identyfikator] [-jeśli] [-pomoc]

Aby wyświetlić tylko instrukcję składni, użyj metody -Pomoc Flaga:

% fs setacl - pomoc
Użycie: fs setacl -dir + -akl +
[-wyczyść] [-negatyw] [-identyfikator] [-jeśli] [-pomoc]

W poniższym przykładzie użytkownik chce wyświetlić przydział dla swojego woluminu domowego. Ona wie
że odpowiednie polecenie należy do fs pakiet, ale nie pamięta kodu operacji.
Ona używa udział jako słowo kluczowe:

% fs a propos limitu
listquota: limit wolumenu listy
przydział: pokaż wykorzystanie przydziału wolumenu
setquota: ustaw limit wolumenu

Poniżej przedstawiono komunikat o błędzie, który pojawia się w przypadku braku nazwy polecenia lub skrótu
opis zawiera słowo kluczowe:

% fs apropos „limitu listy”
Przepraszamy, nie znaleziono żadnych poleceń

PRZYWILEJ WYMAGANE

Wiele poleceń AFS wymaga jednego lub kilku typów uprawnień administracyjnych. Zobacz odniesienie
strona dla każdego polecenia.

Korzystaj z afs online za pomocą usług onworks.net