aribas — Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

aribas – wieloprecyzyjny interpreter arytmetyki

STRESZCZENIE

aribas [Opcje] [plik-ari> [argument1>argument2> ...]]

Ta strona podręcznika została napisana dla Debiana, ponieważ oryginalne oprogramowanie nie zawierało człowieka
strona.

OPIS

Ariba jest interaktywnym interpreterem odpowiednim do arytmetyki dużych liczb całkowitych i
arytmetyka zmiennoprzecinkowa o wielu precyzjach. Ma składnię podobną do Pascala lub Modula-2,
ale zawiera także funkcje z innych języków programowania, takich jak C, Lisp, Oberon.

ZASTOSOWANIE

Najprostszy sposób użycia aribas służy jako kalkulator do arytmetyki (dużej liczby całkowitej). Po
aribas zostanie uruchomiony, wyświetli się monit ==> i jest gotowy do przyjęcia danych wejściowych. Wystarczy wpisać
wyrażenie, które chcesz obliczyć, po którym następuje kropka, a następnie naciśnij klawisz RETURN, for
przykład

==> 123 + 456*789.

Ariba odpowiedzi

-: 359907

Symbol -: przedstawia wynik.
WAŻNY. Aby oznaczyć koniec wprowadzanego tekstu, należy zawsze wpisać kropkę „.” i wtedy
naciśnij POWRÓT.

Wynik obliczenia można przypisać do zmiennej, np

==> F6 := 2**64 + 1.
-: 18446_74407_37095_51617

To oblicza 6. liczbę Fermata (** oznacza potęgowanie) i przypisuje je do
zmienna F6 (zauważ, że aribas rozróżniana jest wielkość liter, więc to nie to samo, co f6). Później
możesz użyć tej zmiennej na przykład w wyrażeniu

==> 123**(F6 - 1) mod F6.
-: 688_66214_58712_63971

co pokazuje (z twierdzenia Fermata), że F6 nie jest liczbą pierwszą.
Trzy najnowsze wyniki są przechowywane w pseudozmiennych _, __, ___. Forum
przykład możesz zapisać ostatni wynik w zmiennej x za pomocą polecenia

==> x := _.
-: 688_66214_58712_63971

Jak widać na powyższych przykładach, aribas używa podkreślenia _ w celu ustrukturyzowania wyników
dużych liczb całkowitych (>= 2**32). Również do wprowadzania liczb całkowitych można użyć znaku podkreślenia, the
jedynym warunkiem jest to, że bezpośrednio przed i po podkreśleniu znajdują się cyfry,
przykład:

==> z := 123_4567_890.
-: 1234567890

Tutaj wynik nie zawiera podkreślenia, co pokazuje, że z jest mniejsze niż 2**32.

Ariba ma kilka wbudowanych funkcji, na przykład faktoryzacji rho_factorize, który
wykorzystuje algorytm rho Pollarda.

==> rho_factorize(F6).

pracujący ..
czynnik znaleziony po 512 iteracjach

-: 274177

Aby znaleźć pozostały kofaktor, wydaj polecenie

==> x := F6 div _.
-: 6728_04213_10721

Aby sprawdzić, czy ten czynnik jest liczbą pierwszą, użyj testu probabilistycznego Rabina rab_primetest może być
stosowany:

==> rab_primetest(x).
-: PRAWDA

Funkcja rho_factorize jest dobry do znajdowania małych czynników (powiedzmy do 10 miejsc po przecinku
cyfry); w przypadku bardziej skomplikowanych zadań faktoryzacji silniejszy algorytm, taki jak
sito kwadratowe qs_factorize powinien być używany

==> qs_factorize(2**128+1).

(W zależności od mocy komputera zajmie to od kilku sekund do kilku minut
aby otrzymać czynnik pierwszy siódmej liczby Fermata.)

Control Struktury
Połączenia dla pętla i Podczas pętla w aribas mają składnię jak w Modula-2. Na przykład
następująca sekwencja poleceń oblicza silnię 100.

==> x := 1;
dla i: = 2 do 100 zrobić
x := x*i;
puszki;
x.

Jak widać w tym przykładzie, dane wejściowe mogą rozciągać się na kilka linii.

Powyżej dla pętla jest równoważna poniższej Podczas pętla

==> x := 1; ja := 2;
podczas gdy ja <= 100 tak
x := x*i;
inc(i);
puszki;
x.

Konstrukcja rozgałęziająca
if ... następnie ... elsif ... więcej ... zakończenia
ma również taką samą składnię jak w Modula-2.

Wieloprecyzyjność unoszący się punkt arytmetyka
Ariba obsługuje różne typy liczb zmiennoprzecinkowych, które są reprezentowane wewnętrznie
z mantysami o różnej długości bitowej:

single_float 32 bity
double_float 64 bity
long_float 128 bitów

i kilka wyższych precyzji aż do limitu zależnego od implementacji, zazwyczaj 1024 lub
5120 bitów, które można określić za pomocą funkcji max_floatprec(). Domyślnie, kiedy
obliczenia za pomocą liczb typu danych realużywane są single_floats. Odpowiada to A
dokładność od 9 do 10 miejsc po przecinku. Precyzja 5120 bitów odpowiada ponad 1500
miejsca dziesiętne.

Dokładność można zmienić za pomocą funkcji set_floatprec. Funkcja przyjmuje jeden
argument będący liczbą całkowitą, czyli żądaną precyzją w bitach. Jest ona automatycznie zaokrąglana do
następną wyższą dostępną wartość. Na przykład po

==> set_floatprec(100).
-: 128

precyzja zmiennoprzecinkowa wynosi 128 bitów i można obliczyć

==> Arktan(kwadrat(3)).
-: 1.04719_75511_96597_74615_42144_61093_16762_8

==> _/pi.
-: 0.33333_33333_33333_33333_33333_33333_33333_33

Użytkownik zdefiniowane Funkcje
Użytkownik może definiować własne funkcje. Typowy przykład wygląda

==> funkcja fac(n: liczba całkowita): liczba całkowita;
było
x,i: liczba całkowita;
rozpocząć
x := 1;
dla i := 2 do n wykonaj
x := x*i;
puszki;
powrót x;
koniec.

Jeśli wpisałeś to poprawnie, aribas powtarza nazwę funkcji

-: twarz

i od tej chwili możesz korzystać uni analogicznie jak funkcja wbudowana, np

==> uni(32).
-: 2_63130_83693_36935_30167_21801_21600_00000

Należy pamiętać, że wewnątrz definicji funkcji wszystkie użyte zmienne muszą być jawnie zadeklarowane,
natomiast na najwyższym poziomie aribas Zmienne interpretera można po prostu utworzyć za pomocą
zadania. Oto kolejny przykład pokazujący inne typy danych obsługiwane przez
aribas:

==> funkcja sqrt_list(n: integer): tablica liczb rzeczywistych;
było
vec: tablica[n] wartości rzeczywistych;
i: liczba całkowita;
rozpocząć
dla i := 1 do n wykonaj
vec[i-1] := sqrt(i);
puszki;
zwróć vec;
koniec.

Ta funkcja zwraca tablicę pierwiastków kwadratowych z liczb całkowitych od 1 do n, for
przykład

==> lista_sqrt(10).
-: (1.00000000, 1.41421356, 1.73205081, 2.00000000,
2.23606798, 2.44948974, 2.64575131, 2.82842712, 3.00000000,
3.16227766)

W większym projekcie programistycznym, w którym potrzebujesz kilku funkcji, nie wprowadziłbyś ich
bezpośrednio na aribas podpowiadaj, ale przygotuj definicje funkcji z tekstem zewnętrznym
edytor i zapisz je w pliku z rozszerzeniem ari , Na przykład abcd.ari . Ten plik
można następnie załadować przez aribas używając polecenia

==> obciążenie("abcd").

Jeśli w pliku wystąpi błąd składniowy, pojawi się komunikat o błędzie formularza

błąd w linii <= 23 załadowanego pliku
jeśli: oczekiwany koniec

który informuje (w tym przykładzie), że wystąpił błąd w pliku if skonstruuj w linii 23 lub
wcześniej w pliku. (Pamiętaj, że komunikaty o błędach czasami nie są zbyt dokładne.) Ty
można następnie poprawić błąd i ponownie załadować plik.

Coaching pomoc
Komenda

==> symbole(aribas).

zwraca listę wszystkich słów kluczowych i nazw wbudowanych funkcji aribas. Ta lista ma
około 200 wpisów i zaczyna się i kończy w następujący sposób:

(ARGV, _, __, ___, abs, alloc i, arccos, arcsin, arctan, arctan2, aribas, array, atof,
atoi, Begin, binarny, bit_and, bit_clear, długość_bitu, ...... , tolower, toupper,
transkrypcja, prawda, trunc, typ, użytkownik, var, wersja, podczas gdy, napisz, write_block, write_byte,
napisz)

W przypadku większości symboli na tej liście można uzyskać krótką pomoc online, korzystając z tej funkcji
Wsparcie(). Na przykład polecenie

==> pomoc(ARGV).

podaje informację o wbudowanej zmiennej ARGV, natomiast

==> pomoc (podczas).

opisuje składnię Podczas pętla. Jeśli potrzebujesz więcej informacji niż zawarte
w pomocy online zapoznaj się z dokumentacją znajdującą się w /usr/share/doc/aribas.

W jaki sposób do wyjście
Aby zakończyć aribas sesja, wpisz wyjście na aribas podpowiedź

==> wyjdź

a następnie naciśnij klawisz POWRÓT (ENTER).

Jeśli nie chcesz odejść aribas, ale chcesz wyjść z nieskończonej pętli lub a
obliczenia, które trwają zbyt długo, wpisz kontrolka-C (jeśli używasz aribas z wewnątrz
Emacs, musisz dwukrotnie nacisnąć CTRL-C). To (w większości przypadków) zatrzyma prąd
obliczenia i powrót do aribas skłonić.

Jeśli nie używasz interfejsu Emacsa, ale wersji programu z wiersza poleceń aribas, Ty
czasami dochodzi do następującej sytuacji: W którymś poprzednim wierszu pojawił się błąd pisarski,
ale nie możesz wrócić do tej linii, aby ją poprawić. W takim przypadku należy po prostu wpisać a
kropka”.', po którym następuje POWRÓT. Otrzymasz komunikat o błędzie, który możesz bezpiecznie wykonać
zignorować i nowy monit ==> pojawi się, co umożliwi ponowną próbę.

COMMAND LINE ARGUMENTY

aribas [Opcje] [plik-ari> [argument1>argument2> ...]]

Opcje
Dostępne są następujące opcje:

-q (tryb cichy) Pomija wszystkie komunikaty na ekranie (nr wersji, informacja o prawach autorskich,
itp.) kiedy aribas jest uruchomiony

-v (tryb szczegółowy, domyślny) Nie ukrywa komunikatów na ekranie, gdy aribas is
zaczęło się.

-c
aribas wykonuje własne łamanie linii podczas pisania na ekranie. Zwykle tak się zakłada
że ekran (lub okno, w którym aribas działa) ma 80 kolumn. Z -c
opcję możesz ustawić inną liczbę, która musi mieścić się w przedziale od 40 do 160 (w systemie dziesiętnym
reprezentacja). Na przykład, jeśli biegasz aribas w oknie Xterm z 72
kolumnach użyj opcji -c72 (lub -c 72, odstęp między -c a liczbą wynosi
opcjonalny).

-m
Tutaj to liczba (w postaci dziesiętnej) z zakresu od 500 do 32000. To
liczba wskazuje, ile kilobajtów pamięci RAM aribas powinien używać dla aribas sterta.
Wartość domyślna zależy od opcji użytych kiedy aribas został skompilowany. Zazwyczaj
w systemie UNIX lub LINUX jest to 6 megabajtów, co odpowiada -m6000

-h <ścieżka of pomoc plik>
Pomoc online aribas zależy od pliku aribas.hlp, w którym powinien się on znajdować
zakres zmiennej środowiskowej PATH. Jeśli tak nie jest, możesz to określić
dokładna ścieżka pliku pomocy z opcją -h. Jeśli na przykład plik
plik aribas.hlp znajduje się w katalogu / usr / local / lib, użyj opcji -h / usr / local / lib
(spacja po -h nie jest konieczna). Opcji -h można również użyć, jeśli pomoc
plik ma inną nazwę. Jeśli plik pomocy ma nazwę help-aribas i znajduje się w
katalog /home/joe/ari, użyj -h/home/joe/ari/help-aribas.

Z poprawnie zainstalowanym pakietem Debiana aribas nie powinno być to konieczne
użyj tej opcji.

-p
Dzięki tej opcji możesz określić ścieżkę wyszukiwania, za pomocą której będą ładowane pliki aribas źródło
kod. może być (bezwzględną) ścieżką jednego katalogu lub
kilka nazw ścieżek oddzielonych dwukropkami. Załóżmy, że zadzwoniłeś aribas w
opcja

-p/usr/local/lib/aribas:~/ari/przykłady

i że twoim katalogiem domowym jest /home/alice/. Następnie polecenie

==> obciążenie("współczynnik").

przeszuka plik Factor.ari najpierw w bieżącym katalogu, a następnie w
katalog /usr/local/lib/aribas i na koniec w /home/alice/ari/examples.

-b Tryb wsadowy podczas ładowania pliku aribas plik kodu źródłowego z wiersza poleceń, patrz
poniżej.

Można na przykład scalić opcje jednoliterowe, które nie wymagają argumentów

aribas -q -b

odpowiada

aribas -qb

Dalej komenda linia argumenty

Następny argument wiersza poleceń po opcjach jest interpretowany jako nazwa a
plik z aribas kod źródłowy. Jeśli nazwa pliku ma rozszerzenie .ari, to
przedłużenie można pominąć. Plik jest ładowany tak, jak w przypadku polecenia obciążenie(" ")
zostało przyznane po rozpoczęciu aribas na aribas podpowiedź. Jeśli plik nie jest
znaleziony w bieżącym katalogu, jest przeszukiwany w katalogach określonych przez
-p opcja. Jeśli podano opcję -b, plik zostanie załadowany i wykonany.
Potem aribas wychodzi bez pokazywania monitu. Jeśli nie można załadować pliku
całkowicie z powodu błędu, aribas kończy się natychmiast po komunikacie o błędzie.

...
Gdy następują dalsze argumenty wiersza poleceń , są zbierane (jak
sznurki) razem z w wektorze ARGV z którego można uzyskać dostęp
w ciągu aribas. Przykład: Jeśli zadzwonisz aribas z linią poleceń

aribas startup 4536 eisenstein

a bieżący katalog zawiera plik startup.ari aribas ładuje i
wektor ARGV ma formę

==> ARGV.
-: („startup”, „4536”, „eisenstein”)

Jeśli potrzebujesz argumentów w postaci liczb, a nie ciągów znaków, możesz je przekształcić za pomocą
Atoi (lub atof); w naszym przykładzie

==> x := atoi(ARGV[1]).
-: 4536

zrobię to. Długość wektora ARGV można określić przez długość (ARGV).

BIEGANIE ARIBAS W CIĄGU EMACS

Możesz biegać aribas z poziomu Emacsa, wydając polecenie (w minibuforze Emacsa)

Mx run-aribas

(Jeśli nie masz klucza META, użyj ESC x zamiast Mx) Następnie aribas zostanie załadowany
okno Emacsa o nazwie *aribas*, w którym możesz edytować swoje dane wejściowe aribas ze zwykłym
Polecenia Emacsa.

Jeśli Twoje dane wejściowe kończą się kropką „.” i naciśniesz RETURN, wiadomość zostanie wysłana do aribas. Jeśli
jednakże całe wprowadzone dane nie kończą się kropką (na przykład w odpowiedzi na a
przeczytaj), dane wejściowe są wysyłane do aribas przez Cj (Control-j) lub Cc RETURN.

Jeśli chcesz powtórzyć poprzednie wejście, Mp (lub ESC p) przechodzi wstecz przez wejście
historia, a Mn (lub ESC n) przechodzi do przodu.

Control-C zostanie wysłany do aribas przez Cc Cc (naciśnij dwukrotnie Cc).

Istnieje również możliwość startu aribas z Emacsa z argumentami wiersza poleceń. Dla tego
cel polecenia

Cu Mx run-aribas

trzeba dać. Następnie podpowiedź

run-aribas: aribas

pojawia się w Minibuforze Emacsa i możesz na przykład uzupełnić wiersz poleceń

run-aribas: aribas startup 4536 eisenstein

(patrz wyżej).

KONFIGURACJA FILE

Opcje biegania aribas można określić również za pomocą pliku konfiguracyjnego o nazwie
.arirc. Ariba wyszukuje plik konfiguracyjny w następującej kolejności:

1) bieżący katalog
2) katalog domowy użytkownika

Istnieje trzecia możliwość: możesz zdefiniować zmienną środowiskową ARIRC zawierający
nazwa pliku konfiguracyjnego (może być inna niż .arirc), łącznie z pełną
ścieżka.

W pliku konfiguracyjnym możesz określić wszystkie opisane powyżej opcje wiersza poleceń
zaczynaj się od znaku -, jednak dla każdej opcji należy użyć osobnej linii. Linie
rozpoczynające się od znaku # lub puste linie są ignorowane. Oprócz opcji
opisane powyżej, plik konfiguracyjny może zawierać aribas kod źródłowy. W tym celu
musi być odczyt liniowy

-w tym

Wtedy wszystko po tej linii jest traktowane jako aribas kod źródłowy i wykonywany, kiedy aribas
jest rozpoczęty.

Istnienie pliku konfiguracyjnego dla aribas nie wyklucza możliwości dawania
argumenty wiersza poleceń. Jeśli opcja (np. opcja -m) jest określona zarówno w pliku
plik konfiguracyjny i wiersz poleceń, ale z różnymi wartościami, to specyfikacja
w wierszu poleceń jest prawidłowe. Analogicznie, opcja -v w wierszu poleceń zastępuje opcję -q
opcję w pliku konfiguracyjnym. Jeśli w pliku konfiguracyjnym znajduje się kod -init i plik
argument w wierszu poleceń, wówczas najpierw wykonywany jest kod -init i
potem jest ładowany, a jego kod wykonywany.

Korzystaj z Aribas online, korzystając z usług onworks.net