dcmgpdir — online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

dcmgpdir - Utwórz DICOMDIR ogólnego przeznaczenia

STRESZCZENIE

dcmgpdir [opcje] [dcmfile-in...]

OPIS

Połączenia dcmgpdir narzędzie tworzy DICOMDIR plik z określonych plików DICOM, do których istnieją odniesienia
zgodnie z DICOM Part 11 Media Storage Application Profiles.

Obecnie obsługiwane są następujące profile:

· Uniwersalna wymiana płyt CD-R (STD-GEN-CD)
· Wymiana ogólnego przeznaczenia na nośnikach DVD-RAM (STD-GEN-DVD-RAM)
dcmmkdir to rozszerzona wersja tego narzędzia, która obsługuje również inne nośniki pamięci
Profile aplikacji niż te ogólnego przeznaczenia (np. oba profile cardio wymagające
wykorzystanie obrazów ikon).

PARAMETRY

Plik DICOM, do którego odwołuje się plik dcmfile-in (lub katalog do przeskanowania)

OPCJE

ogólny Opcje
-h --pomoc
wydrukuj ten tekst pomocy i wyjdź

--wersja
wydrukuj informacje o wersji i wyjdź

--argumenty
wypisz rozszerzone argumenty wiersza poleceń

-q --cichy
tryb cichy, drukuj bez ostrzeżeń i błędów

-v --pełne
tryb szczegółowy, szczegóły przetwarzania wydruku

-d --debuguj
tryb debugowania, drukuj informacje debugowania

-ll --log-level [poziom] poziom: ciąg znaków
(krytyczny, błąd, ostrzeżenie, informacje, debugowanie, śledzenie)
użyj poziomu l dla rejestratora

-lc --log-config [f]nazwa_pliku: ciąg
użyj pliku konfiguracyjnego f dla loggera
wkład Opcje
Identyfikatory DICOMDIR:

+F --fileset-id [i]d: łańcuch
użyj określonego identyfikatora zestawu plików
(domyślnie: DCMTK_MEDIA_DEMO, „” oznacza brak)

+R --descriptor [f]lename: string
dodaj identyfikator pliku deskryptora zestawu plików
(np. README, domyślnie: bez deskryptora)

+C --char-set [c]zestaw: łańcuch
dodaj określony zestaw znaków dla deskryptora
(domyślnie: „ISO_IR 100”, jeśli obecny jest deskryptor)

czytanie:

+id --input-directory [d]directory: string
odczytaj przywoływane pliki DICOM z katalogu d
(domyślnie dla --recurse: bieżący katalog)

-m --keep-nazwy plików
oczekiwać, że nazwy plików będą w formacie DICOM (domyślnie)

+m --map-nazwy-plików
mapuj na nazwy plików DICOM (małe->wielkie,
i usuń okres końcowy)

-r --bez rekurencji
nie powtarzaj się w katalogach (domyślnie)

+r --rekurencja
rekurencja w katalogach systemu plików

+p --pattern [p]attern: łańcuch (tylko z --recurse)
wzorzec dopasowywania nazw plików (symbole wieloznaczne)

# prawdopodobnie nie jest dostępny we wszystkich systemach
przetwarzanie Opcje
kontrola spójności:

-W --brak-sprawdzenia-spójności
nie sprawdzaj plików pod kątem spójności

+ W --ostrzegaj-niespójne-pliki
ostrzegaj o niespójnych plikach (domyślnie)

-a --abort-niespójny-plik
przerwij na pierwszym niespójnym pliku

atrybuty typu 1:

-I --ścisłe
zakończ z błędem, jeśli DICOMDIR typu 1 atrybuty
brakuje w pliku DICOM (domyślnie)

+I --wynajduję
wymyśl atrybuty DICOMDIR typu 1, jeśli ich brakuje w pliku DICOM

+Ipi --wynajduj-identyfikator-pacjenta
wymyśl nowy identyfikator pacjenta w przypadku niezgodności
Atrybuty nazwy pacjenta

inne kontrole:

+Nrs --pozwól-na emeryturze-sop
pozwalają na wycofane klasy SOP zdefiniowane w poprzednich edycjach
standardu DICOM

-Nxc --no-xfer-check
nie odrzucaj obrazów o niestandardowej składni transferu
(po prostu ostrzegaj)
wydajność Opcje
plik DICOMDIR:

+D --output-file [f]filename: string
wygeneruj określony plik DICOMDIR
(domyślnie: DICOMDIR w bieżącym katalogu)

pisanie:

-A --zamień
zastąp istniejący DICOMDIR (domyślnie)

+A --dołącz
dołącz do istniejącego DICOMDIR

+U --aktualizacja
zaktualizuj istniejący DICOMDIR

-w --odrzuć
nie wypisuj DICOMDIR

utworzyć kopię zapasową:

--Utwórz kopię zapasową
utwórz kopię zapasową istniejącego DICOMDIR (domyślnie)

-nb --brak kopii zapasowej
nie twórz kopii zapasowej istniejącego DICOMDIR

reprezentacje wartości po 1993 roku:

+u --enable-new-vr
włącz obsługę nowych VR (UN/UT) (domyślnie)

-u --wyłącz-nowy-vr
wyłącz obsługę nowych VR, przekonwertuj na OB

kodowanie długości grupy:

-g --grupa-długość-usuń
pisać bez elementów długości grupy (domyślnie)

+g --grupa-długość-utwórz
pisz z elementami długości grupy

kodowanie długości w sekwencjach i elementach:

+e --długość-wyraźna
pisz z wyraźnymi długościami (domyślnie)

-e --długość-nieokreślona
pisz z nieokreślonymi długościami

UWAGI

Wszystkie pliki określone w wierszu poleceń (lub wykryte przez rekurencyjne badanie
zawartość katalogów z +r opcja) są najpierw oceniane pod kątem ich kompatybilności
z profilem wymiany obrazu ogólnego przeznaczenia na płytach CD-R (Suplement 19). Tylko właściwe
pliki zakodowane przy użyciu składni nieskompresowanego transferu Explicit VR Little Endian będą
przyjęty. Pliki o nieprawidłowych nazwach zostaną odrzucone (zasady można złagodzić poprzez
dotychczasowy +m opcja). Pliki bez wymaganych atrybutów zostaną odrzucone ( +I opcja może
rozluźnij to zachowanie).
A DICOMDIR plik zostanie skonstruowany tylko wtedy, gdy wszystkie pliki przejdą wstępne testy.
Połączenia dcmgpdir narzędzie pozwala również dodawać nowe wpisy i aktualizować istniejące
wpisy w a DICOMDIR plik. Korzystanie z opcji +A nowe wpisy są dołączane tylko do DICOMDIR,
tj. istniejące zapisy, takie jak te dotyczące informacji PACJENTA, nie są aktualizowane. Korzystanie z opcji
+U również istniejące zapisy są aktualizowane zgodnie z informacjami zawartymi w przywołanej
pliki DICOM. Pamiętaj, że ten proces aktualizacji może być wolniejszy niż samo dodawanie nowych
wpisy. Jednak zapewnia, że ​​dodatkowe informacje, które są wymagane dla
wybrany profil aplikacji jest również dodawany do istniejących rekordów.
Skanowanie Katalogi
Dodawanie plików z katalogów możliwe jest za pomocą opcji --rekurencja. Jeśli nie ma dalszych poleceń
podane są parametry linii, katalog określony przez opcję --katalog-wejściowy (domyślny:
bieżący katalog) jest skanowany w poszukiwaniu plików. Jeśli podano parametry, mogą one albo określić
nazwa pliku lub katalogu; katalog wejściowy jest zawsze poprzedzony. Jeśli pliki w
podane katalogi powinny być wybierane według określonego wzorca nazw (np. za pomocą
dopasowanie symboli wieloznacznych), opcja --wzór musi być używany. Należy pamiętać, że ten wzór pliku
dotyczy tylko plików w skanowanych katalogach, a jeśli występują inne wzorce
określone w wierszu poleceń poza --katalog-wejściowy opcja (np. aby
wybierz dalsze pliki), nie dotyczą one określonych katalogów.

LOGOWANIE

Poziom rejestrowania danych wyjściowych różnych narzędzi wiersza poleceń i podstawowych bibliotek może:
być określony przez użytkownika. Domyślnie w standardzie zapisywane są tylko błędy i ostrzeżenia
strumień błędów. Korzystanie z opcji --gadatliwy także komunikaty informacyjne, takie jak szczegóły przetwarzania
Jest zgłoszony. Opcja --odpluskwić można wykorzystać, aby uzyskać więcej szczegółów na temat działalności wewnętrznej,
np. do celów debugowania. Inne poziomy rejestrowania można wybrać za pomocą opcji --Dziennik-
poziom, w --cichy w trybie zgłaszane są tylko błędy krytyczne. W tak bardzo poważnych błędach,
aplikacja zwykle kończy się. Aby uzyskać więcej informacji na temat różnych poziomów rejestrowania,
patrz dokumentacja modułu 'oflog'.
W przypadku, gdy dane wyjściowe logowania powinny być zapisywane do pliku (opcjonalnie z rotacją logów),
do syslog (Unix) lub opcji dziennika zdarzeń (Windows) --log-config może być użyty. Ten
plik konfiguracyjny pozwala również na kierowanie tylko niektórych komunikatów na określone wyjście
strumienia i do filtrowania niektórych wiadomości na podstawie modułu lub aplikacji, w której są
Są generowane. Przykładowy plik konfiguracyjny znajduje się w /logger.cfg.

COMMAND LINE

Wszystkie narzędzia wiersza poleceń używają następującej notacji dla parametrów: nawiasy kwadratowe otocz
wartości opcjonalne (0-1), trzy końcowe kropki oznaczają, że dozwolone są różne wartości
(1-n), kombinacja obu oznacza od 0 do n wartości.
Opcje wiersza poleceń są odróżniane od parametrów przez wiodący znak '+' lub '-',
odpowiednio. Zazwyczaj kolejność i pozycja opcji wiersza poleceń są dowolne (tzn
może pojawić się w dowolnym miejscu). Jeśli jednak opcje wzajemnie się wykluczają, najbardziej odpowiedni wygląd
jest używany. To zachowanie jest zgodne ze standardowymi regułami oceny powszechnych powłok uniksowych.
Ponadto jeden lub więcej plików poleceń można określić za pomocą znaku „@” jako przedrostka do
nazwa pliku (np. @komenda.txt). Taki argument polecenia jest zastępowany treścią
odpowiedni plik tekstowy (wiele białych znaków jest traktowanych jako pojedynczy separator, chyba że
pojawiają się między dwoma cudzysłowami) przed dalszą oceną. Proszę to zanotować
plik poleceń nie może zawierać innego pliku poleceń. To proste, ale skuteczne podejście
pozwala podsumować typowe kombinacje opcji/parametrów i uniknąć długich i
mylące wiersze poleceń (przykład znajduje się w pliku) /dumppat.txt).

ŚRODOWISKO

Połączenia dcmgpdir narzędzie spróbuje załadować słowniki danych DICOM określone w
ŚCIEŻKA DDMDICT Zmienna środowiskowa. Domyślnie, tj. jeśli ŚCIEŻKA DDMDICT zmienna środowiskowa
nie jest ustawiony, plik /dicom.dic zostanie załadowany, chyba że słownik zostanie zbudowany
do aplikacji (domyślnie dla Windows).
Preferowane jest zachowanie domyślne, a ŚCIEŻKA DDMDICT tylko zmienna środowiskowa
używane, gdy wymagane są alternatywne słowniki danych. ten ŚCIEŻKA DDMDICT zmienna środowiskowa
ma taki sam format jak powłoka uniksowa PATH zmienna, w której oddziela się dwukropek (':')
wpisy. W systemach Windows średnik (';') jest używany jako separator. Słownik danych
kod spróbuje załadować każdy plik określony w ŚCIEŻKA DDMDICT Zmienna środowiskowa. Ono
jest błędem, jeśli nie można załadować słownika danych.

Korzystaj z dcmgpdir online za pomocą usług onworks.net