dds2tar - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

dds2tar - narzędzie do szybkiego dostępu do taśm

STRESZCZENIE

dds2tar [ -f urządzenie ] [ -t plik indeksu ] [opcje] ciąg ...

OPIS

dds2tar używa indeksu do wyszukiwania plików za pomocą wyszukiwania rekordów (szybka operacja DAT
urządzenia). Ponieważ do wyodrębniania plików używana jest struktura plików archiwów taśmowych, rozszerzenie
archiwum musi zostać utworzone przez smoła, skompresowany tylko przez (przezroczysty procesor sygnałowy)
urządzenie. Dzięki temu możesz bardzo szybko przeglądać archiwum i wyodrębniać pliki. The
indeks można utworzyć za pomocą indeks dds2 or smoła-vRt i jest zwykle przechowywany jako plik na dysku
dysk twardy.

Archiwum tar to sekwencja bloków (domyślnie np. 10240 bajtów), z których każdy zawiera plik
ta sama liczba (domyślnie 20) rekordów, każdy po 512 bajtów. dds2tar czyta taśmę i pisze
rekordy tar określonych plików (czyli rekord nagłówka i rekordy danych
każdego wybranego pliku) na standardowe wyjście. Możesz potokować dds2tar wyjście na standardowe wejście smoła
-xvvf - aby przywrócić pliki na dysk. (Widzieć PRZYKŁADY poniżej.) Przed plikiem
wyodrębniony, rekordy katalogów nadrzędnych pliku są również zapisywane na standardowe wyjście.

Indeks archiwum powinien zawierać wystarczającą ilość informacji, aby obliczyć liczbę plików
blok zawierający nagłówek każdego wybranego pliku. indeks dds2 podam taki stół, smoła
-Rvt np. nie będzie (podawane są tylko numery rekordów). Łatka dla GNU tar-1.12 is
dostępne, dodając opcję --plik-nagrania. Ta poprawka nie jest zawarta w wersji
tar dostarczany z Debianem. Alternatywnie istnieje kilka sztuczek, aby znaleźć zaginionego
informacje.

Ciągi znaków są wyrażeniami regularnymi służącymi do wybierania plików. Algorytm dopasowywania to
jeden z GNU tar. Jeśli opcja -l zostanie podane, dopasowane nazwy plików zostaną wypisane na standardowe wyjście
(Nie możesz przesyłać tej listy nazw ścieżek do tar!).

Domyślnym urządzeniem jest /dev/nst0, które można nadpisać zmienną środowiskową
TAŚMA, co z kolei może zostać nadpisane przez -f urządzenie opcja. Urządzenie musi być SCSI
urządzenie taśmowe.

OPCJE

-f plik urządzenia Urządzenie archiwum taśmowego. Musi to być urządzenie taśmowe SCSI.

-t plik indeksu
Określa plik indeksu (domyślnie jest to stdin).

-s # Ustaw numer pierwszego bloku taśmy w archiwum. Ta opcja jest tylko przydatna
jeśli plik indeksu zawiera szczegółowe dane wyjściowe smoła -Rvt. Wszelkie informacje dot
ta opcja zastąpi pierwszy blok w pliku indeksu. Jeśli nie
dostępne są informacje, archiwum musi być pierwszym plikiem na taśmie. Jeśli ty
umieściłeś taśmę w pierwszym bloku archiwum, możesz z niej skorzystać

dds2tar `mt-dds` -t wskaźnik ... | smoła -f - ...

aby uzupełnić informacje o wynikach smoła -Rvt zapisane w pliku indeksu.

-b # Ustaw rozmiar bloku archiwum (tar -b #). Ta opcja jest przydatna tylko wtedy, gdy
plik indeksu zawiera szczegółowe dane wyjściowe programu tar (lub jeśli masz problemy z plikiem
rozmiar wewnętrznego bufora dds2tar). Wszelkie informacje na temat rozmiaru bloku
wewnątrz pliku indeksu zostaną zastąpione tą opcją. Jeśli nie ma informacji
jest dostępny, używany jest domyślny rozmiar bloku tar.

-z Plik indeksu należy odczytać i zapisać w trybie skompresowanym.

OPCJE ty Czy nie naprawdę potrzeba

--z, --bez kompresji
Nie filtruj pliku archiwum przez gzip.

-Q, --szybki
Nie wyodrębniaj katalogów nadrzędnych wybranych obiektów z taśmy. --ciało
Zapisz tylko pierwszy wybrany plik na standardowe wyjście. Jest to przydatne, jeśli chcesz przeczytać np
plik lub wyodrębnij archiwum będące częścią bieżącego archiwum.

-v,--gadatliwy
tryb szczegółowy.

--tryb skrótu
Wydrukuj znak skrótu dla każdego MB.

-V,--wersja
Wydrukuj tylko numer wersji na stderr.

-l Nie uzyskuj dostępu do taśmy, ale wydrukuj nazwy plików na standardowe wyjście. Możesz tego nie przesyłać
lista nazw ścieżek do pliku tar.

--wyciąg
Standardowe wyjście jest zamykane i otwierane przez potok do polecenia smoła -fxb - 1 . Możesz
uważam tę opcję za wygodną, ​​lubię ręcznie przesyłać dane wyjściowe do tar.

PRZYKŁADY

Przykład miejsce dotychczasowy wskaźnik z domyślnej taśmy /dev/nst0 i zapisanie jej w pliku
archiwum.idx:

dds2index -t archiwum.idx

Alternatywnie możesz użyć poprawionej wersji tar, aby utworzyć plik indeksu. Z
patch możesz skierować błędy i ostrzeżenia na standardowe wyjście i informacje o indeksie, w tym
informacja o rozmiarze bloku i numerze pierwszego bloku w pliku:

tar -t --rekord-plik-archiwum.idx

Jeśli archiwum jest pierwszym plikiem na taśmie, a domyślny rozmiar bloku wynosi 20, ty
może użyć szczegółowego wyniku polecenia tar (-Rv) jako pliku indeksu.

tar -t -v -R | tee Archive.idx

Jeśli archiwum nie jest pierwszym plikiem na taśmie, możesz przechowywać wszystkie niezbędne pliki
informacje zawarte w pliku indeksu za pomocą mt-dds i smoła :

mt asf...
mt-dds tell > Archive.idx
tar -tvR >>archiwum.idx

Przykład za pomocą dds2tar aby wyodrębnić bibliotekę gnu (wszystkie pliki zawierające ciąg
„glibc” w nazwie pliku) z domyślnej taśmy /dev/nst0, używając wcześniej zapisanego indeksu
plik archiwum.idx:

dds2tar -t archiwum.idx '*glibc*' | tar xvvf -

Aby zobaczyć z wyprzedzeniem, co stanie się w poprzednim poleceniu, bez konieczności pisania
cokolwiek na swój dysk, możesz użyć:

dds2tar -t archiwum.idx '*glibc*' | tar tvvf -

Przykład sprawdzania dopasowań. Możesz spróbować:

dds2tar -t archiwum.idx -l '*glibc*'

TŁA INFORMACJE

taśmy
Urządzenie taśmowe obsługuje wszystkie wejścia/wyjścia (odczyt, zapis, wyszukiwanie) w jednostkach: taśma dokumentacja. Im większy A
nagrane na taśmie, tym zazwyczaj dostęp jest skuteczniejszy (i im mniej luk jest w QIC-
taśmy). Jednak zwykle program odczytuje lub zapisuje tylko kompletne nagrania na taśmie.

Zwykłe napędy taśmowe pozwalają na wyszukiwanie jedynie względem aktualnej pozycji. Jednak niektórzy
nowsze taśmy SCSI-2, czyli DAT, zgodne ze standardem DDS, śledzą absolut
miejsce na taśmie, wstawiając numer nagrania na każdej ścieżce. Ten numer
można odczytać podczas wykonywania szybkiego wyszukiwania.

Połączenia smoła(1) program używa nieco innej terminologii. To dzwoni taśma Bloki co
normalnie się nazywa taśma dokumentacja. W poniższych sekcjach używamy terminologii tar
uniknąć nieporozumień.

smoła
Jednostka wewnątrz a smoła archiwum jest smoła rekord o stałej długości 512 bajtów. Każdy
plik, katalog lub miękki link zajmie co najmniej jeden rekord tar z informacjami o
nazwa ścieżki, informacje o uprawnieniach i tak zwany rekord nagłówka. Dane każdego pliku to
przechowywane w dodatkowych rekordach tar bezpośrednio po rekordzie nagłówka tego pliku.

tar raportuje smoła rekord numer każdego rekordu nagłówka w archiwum z opcją -R
opcja. tar zlicza rekordy w sposób ciągły, zaczynając od 0 (jeśli wywołane jako tar -tR) lub
w 1 (jeśli zostanie wywołane jako tar -cR).

tar obsługuje wiele rekordów jako plik a smoła blok, głównie w celu umożliwienia dostępu do taśm (lub dysków)
bardziej wydajne (i oszczędzają miejsce na taśmach QIC). tar zapisuje i odczytuje tylko pełne bloki
do lub z archiwum. Opcja -b kontroli tar, ile rekordów znajduje się w jednym bloku.
Domyślna liczba rekordów w bloku wynosi 20. Liczba ta jest zwykle nazywana smoła
blok rozmiar. Termin ten jest jednak nieco mylący, gdyż nie oznacza tzw
liczba bajtów w bloku. Zatem być może lepszą nazwą byłoby smoła bloking czynnik.

smoła on taśmy
tar zapisuje lub odczytuje swoje archiwum na taśmę lub z taśmy w jednostkach bloków tar. Jak stwierdzono powyżej,
na taśmę/z taśmy można przenieść tylko cały blok taśmy. Aby wyodrębnić konkretny plik tar
blok z taśmy, należy wczytać cały blok taśmy do bufora i wyodrębnić go
ręcznie określony rekord tar z bufora. Jeśli chcesz przeczytać zapis tar
mając podany numer, musisz znać numer pierwszego bloku taśmy w archiwum
oraz rozmiar bloku tar, aby obliczyć liczbę bloków taśmy zawierających smołę
zapis do przeczytania. Jeśli archiwum tar jest pierwszym plikiem na taśmie, plik taśma blok numer
jest równy smoła blok numer.

Przykład: Plik o numerze rekordu tar 1234 (rekordy zaczynają się od 0) można znaleźć w pliku a
archiwum tar na taśmie, zapisane ze współczynnikiem blokowania 20. Można je znaleźć w bloku tar
z numerem
blk = (int) 1234/20 = (int) 61.7 = 61
który jest jednocześnie numerem bloku taśmy. Żądany plik znajduje się w tym bloku tar w lokalizacji
przesunięcie rekordu
rec = 1234-(61*20) = 14
w jednostkach 512 bajtów.

Jeśli bieżące archiwum nie jest pierwszym archiwum na taśmie, wówczas liczba taśma Bloki
do obliczonego powyżej numeru bloku należy dodać wszystkie poprzednie archiwa, aby otrzymać
aktualne taśma blok numer. Należy uzyskać liczbę poprzednich nagrań taśmowych
Urządzenia DDS, gdy taśma znajduje się na początku bieżącego archiwum (użyj mt-
Dds bez argumentów).

Przykład: Zakładając, że archiwum w powyższym przykładzie jest drugim plikiem na taśmie i
archiwum zaczyna się od bloku taśmy 20222. Następnie znajdziemy nasz plik z numerem rekordu tar
1234 w bloku taśmy
tblk = 20222 + (int) 1234/20 = 20283
na taśmie. Przesunięcie zapisu wewnątrz bloku taśmy będzie takie samo jak powyżej.

OSTRZEŻENIE

Ten program może czytać tylko rekordy (tar nazywa je blokami taśmy) o rozmiarze do 32 kilobajtów
do ograniczeń sterownika urządzenia Linux. Wyodrębnione archiwum jest zapisywane na standardowe wyjście
o rozmiarze bloku 512 bajtów.

ŚRODOWISKO

Zmienna środowiskowa TAŚMA zastępuje domyślne urządzenie taśmowe /dev/nst0. Zmienna
DDS2TAR jak be używany do dać kilka Opcje na przykład --Kompresja, -z, -s # , -b #.

Korzystaj z dds2tar online, korzystając z usług onworks.net