git-pack-objects - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

git-pack-objects - Utwórz spakowane archiwum obiektów

STRESZCZENIE

odrzutowiec paczka-obiekty [-q | --postęp | --cały-postęp] [--dorozumiany-cały postęp]
[--no-reuse-delta] [--delta-base-offset] [--niepuste]
[--local] [--inkrementalny] [--window= ] [--głębokość= ]
[--revs [--rozpakowane | --all]] [--stdout | nazwa bazowa]
[--shallow] [--keep-true-parents] < lista-obiektów

OPIS

Odczytuje listę obiektów ze standardowego wejścia i zapisuje spakowane archiwum z określonym
base-name lub na standardowe wyjście.

Spakowane archiwum to wydajny sposób na przeniesienie zestawu obiektów między dwoma repozytoriami
a także dostęp do wydajnego formatu archiwalnego. W spakowanym archiwum obiekt jest albo
przechowywane jako skompresowana całość lub jako różnica w stosunku do innego obiektu. Ten ostatni to
często nazywany deltą.

Format spakowanego archiwum (.pack) został zaprojektowany jako samodzielny, dzięki czemu może być
rozpakowany bez dalszych informacji. Dlatego każdy obiekt, od którego zależy delta
musi znajdować się w opakowaniu.

Plik indeksu pakietu (.idx) jest generowany w celu szybkiego, losowego dostępu do obiektów w pakiecie.
Umieszczenie zarówno pliku indeksu (.idx), jak i spakowanego archiwum (.pack) w pakiecie/
podkatalog $GIT_OBJECT_DIRECTORY (lub dowolny z katalogów w
$GIT_ALTERNATE_OBJECT_DIRECTORIES) umożliwia Gitowi odczytywanie archiwum pakietów.

Połączenia odrzutowiec rozpakuj-obiekty polecenie może odczytać spakowane archiwum i rozwinąć obiekty
zawarte w pakiecie w formacie „jeden plik, jeden obiekt”; zazwyczaj robi to
polecenia smart-pull, gdy pakiet jest tworzony w locie w celu wydajnego transportu sieciowego przez
ich rówieśnicy.

OPCJE

nazwa-podstawowa
Napisz do pary plików (.pack i .idx), używając określić nazwę
utworzonego pliku. Gdy ta opcja jest używana, dwa pliki są zapisywane w
- Pliki .{pack,idx}. jest haszem opartym na zawartości paczki i
jest zapisywany na standardowym wyjściu polecenia.

-- stdout
Zapisz zawartość paczki (co zostałoby zapisane w pliku .pack) do
standardowe wyjście.

--rev
Odczytaj argumenty wersji ze standardowego wejścia, zamiast z pojedynczego obiektu
nazwy. Argumenty wersji są przetwarzane w taki sam sposób, jak odrzutowiec lista rewizji z
Flaga --objects używa swoich argumentów commit do zbudowania listy obiektów, które wyprowadza. ten
obiekty na liście wynikowej są pakowane. Oprócz poprawek --not lub --shallow
linie są również akceptowane.

--rozpakowany
To implikuje --rev. Podczas przetwarzania listy argumentów wersji odczytanych z
standardowe wejście, ogranicz spakowane obiekty do tych, które nie są jeszcze spakowane.

--wszystko
To implikuje --rev. Oprócz listy argumentów rewizji odczytanych z
standardowe wejście, udawaj, że wszystkie odnośniki pod refs/ mają być uwzględnione.

--włącz-tag
Uwzględnij nieproszone tagi z adnotacjami, jeśli obiekt, do którego się odwołują, był zawarty w
wynikowy plik pakietu. Może to być przydatne przy wysyłaniu nowych tagów do natywnych klientów Git.

--okno= , --głębokość=
Te dwie opcje wpływają na sposób przechowywania obiektów zawartych w pakiecie przy użyciu delta
kompresja. Obiekty są najpierw wewnętrznie sortowane według typu, rozmiaru i opcjonalnie
nazwy i porównywane z innymi obiektami w --window, aby sprawdzić, czy używasz delta
kompresja oszczędza miejsce. --depth ogranicza maksymalną głębokość delty; robiąc to zbyt głęboko
wpływa na wydajność po stronie rozpakowującej, ponieważ należy zastosować dane delta
tyle razy, aby dostać się do potrzebnego obiektu. Domyślna wartość --window to 10
a --głębokość wynosi 50.

--pamięć-okna=
Ta opcja zapewnia dodatkowe ograniczenie na górze --window; rozmiar okna będzie
dynamicznie zmniejszać, aby nie zajmować więcej niż bajtów w pamięci. To jest
przydatne w repozytoriach z mieszanką dużych i małych obiektów, aby nie zabrakło pamięci
z dużym oknem, ale nadal możesz skorzystać z dużego okna na
mniejsze przedmioty. Do rozmiaru można dodać „k”, „m” lub „g”. --pamięć-okna=0
sprawia, że ​​użycie pamięci jest nieograniczone, co jest ustawieniem domyślnym.

--maksymalny-rozmiar-paczki=
Maksymalny rozmiar każdego pliku pakietu wyjściowego. Do rozmiaru można dodać „k”, „m” lub „g”.
Minimalny dozwolony rozmiar jest ograniczony do 1 MiB. Jeśli określono, wiele plików pakietów może być
Utworzony. Wartość domyślna jest nieograniczona, chyba że zmienna konfiguracyjna pack.packSizeLimit to
ustawiony.

--honor-pack-utrzymaj
Ta flaga powoduje, że obiekt już w lokalnym pakiecie, który ma plik .keep, będzie
ignorowane, nawet jeśli w innym przypadku byłoby zapakowane.

--przyrostowe
Ta flaga powoduje, że obiekt znajdujący się już w paczce jest ignorowany, nawet jeśli miałby
inaczej zapakowane.

--lokalny
Ta flaga powoduje, że obiekt wypożyczony z alternatywnej składnicy obiektów jest
ignorowane, nawet jeśli w innym przypadku byłoby zapakowane.

--niepuste
Twórz spakowane archiwum tylko wtedy, gdy zawiera co najmniej jeden obiekt.

--postęp
Stan postępu jest domyślnie raportowany w standardowym strumieniu błędów, gdy jest
dołączony do terminala, chyba że podano -q. Ta flaga wymusza nawet status postępu
jeśli standardowy strumień błędów nie jest skierowany do terminala.

--cały postęp
Po określeniu --stdout podczas zliczania obiektów wyświetlany jest raport postępu
i fazy kompresji, ale wstrzymane podczas fazy wypisywania. Powodem jest to, że w
w niektórych przypadkach strumień wyjściowy jest bezpośrednio połączony z innym poleceniem, które może chcieć
wyświetla status postępu podczas przetwarzania przychodzących danych paczek. Ta flaga to
jak --progress, z tym wyjątkiem, że wymusza raport o postępach również w fazie wypisywania
nawet jeśli użyto --stdout.

--cały postęp-dorozumiany
Służy do implikowania --all-progress zawsze, gdy aktywowane jest wyświetlanie postępu. w odróżnieniu
--all-progress ta flaga nie wymusza sama z siebie wyświetlania postępu.

-q
Ta flaga powoduje, że polecenie nie raportuje swojego postępu w standardowym strumieniu błędów.

--no-reuse-delta
Podczas tworzenia spakowanego archiwum w repozytorium, które zawiera istniejące pakiety, polecenie
ponownie wykorzystuje istniejące delty. Czasami skutkuje to nieco nieoptymalnym opakowaniem. Ten
flaga mówi poleceniu, aby nie używało ponownie istniejących delt, ale oblicza je od podstaw.

--obiekt bez ponownego użycia
Ta flaga mówi poleceniu, aby w ogóle nie używało ponownie istniejących danych obiektu, w tym nie
obiekt deltyfikowany, wymuszający rekompresję wszystkiego. To implikuje --no-reuse-delta.
Przydatne tylko w niejasnym przypadku, gdy hurtowe egzekwowanie innej kompresji
wymagany jest poziom spakowanych danych.

--kompresja=
Określa poziom kompresji dla nowo skompresowanych danych w wygenerowanym pakiecie. Jeśli nie
określony, poziom kompresji pakietów jest określany najpierw przez pack.compression, a następnie przez
core.compression i domyślnie -1, domyślna wartość zlib, jeśli żadna z nich nie jest ustawiona. Dodać
--no-reuse-object, jeśli chcesz wymusić jednolity poziom kompresji dla wszystkich danych nie
ma znaczenie źródło.

--cienki
Utwórz „cienki” pakiet, pomijając wspólne obiekty między nadawcą a odbiorcą w
w celu zmniejszenia transferu sieciowego. Ta opcja ma sens tylko w połączeniu z
--wyj.wyj.

Uwaga: Cienka paczka narusza format spakowanego archiwum, pomijając wymagane obiekty i
jest zatem bezużyteczny przez Git bez uczynienia go samowystarczalnym. Użyj git index-pack
--fix-cienki (patrz git-index-pack(1)) w celu przywrócenia własności samodzielnej.

--Płycizna
Zoptymalizuj pakiet, który zostanie dostarczony klientowi z płytkim repozytorium. Ten
opcja w połączeniu z --thin może skutkować mniejszym pakietem kosztem szybkości.

---przesunięcie-podstawy-delta
Spakowane archiwum może wyrazić obiekt bazowy delty jako obiekt 20-bajtowy
lub jako przesunięcie w strumieniu, ale starożytne wersje Git nie rozumieją
końcowy. Domyślnie, odrzutowiec paczka-obiekty używa tylko poprzedniego formatu na lepsze
zgodność. Ta opcja pozwala poleceniu na użycie tego ostatniego formatu dla
ścisłość. W zależności od średniej długości łańcucha delta ta opcja zazwyczaj
zmniejsza wynikowy plik pakietu o 3-5 procent.

Uwaga: polecenia dla porcelany, takie jak git gc (zobacz git-gc(1)), przepakuj git (patrz git-
Przepakować(1)) przekaż tę opcję domyślnie we współczesnym Git, gdy umieszczają obiekty w twoim
repozytorium do plików paczek. Podobnie jak pakiet git (patrz pakiet git(1)) gdy tworzy
pakiet.

--wątki=
Określa liczbę wątków do odrodzenia podczas wyszukiwania najlepszych dopasowań delta. Ten
wymaga kompilacji obiektów pakietów z pthreads, w przeciwnym razie ta opcja jest ignorowana
z ostrzeżeniem. Ma to na celu skrócenie czasu pakowania na maszynach wieloprocesorowych. ten
wymagana ilość pamięci dla okna wyszukiwania delta jest jednak mnożona przez
Liczba wątków. Określenie 0 spowoduje, że Git automatycznie wykryje liczbę procesorów i
odpowiednio ustaw liczbę wątków.

--indeks-wersja= [, ]
Jest przeznaczony wyłącznie do użytku przez zestaw testów. Pozwala wymusić wersję dla
wygenerowanego indeksu pakietu oraz wymuszenia 64-bitowych wpisów indeksu na obiektach znajdujących się powyżej
podane przesunięcie.

--zachowaj-prawdziwych-rodziców
Dzięki tej opcji rodzice, którzy są ukryci przez przeszczepy, są mimo to pakowani.

Korzystaj z git-pack-objects online za pomocą usług onworks.net