gzip — online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

gzip, gunzip, zcat - kompresuj lub rozszerzaj pliki

STRESZCZENIE

gzip [ -acdfhklLnNrtvV19 ] [--Możliwość synchronizacji] [-S przyrostek] [ Nazwa ... ]
pistolet [ -acfhklLnNrtvV ] [-S przyrostek] [ Nazwa ... ]
zkat [ -fhlLV ] [ Nazwa ... ]

OPIS

Gzip zmniejsza rozmiar nazwanych plików za pomocą kodowania Lempel-Ziv (LZ77). Zawsze, gdy
możliwe, każdy plik jest zastępowany jednym z rozszerzeniem .gz, zachowując to samo
tryby własności, czasy dostępu i modyfikacji. (Domyślne rozszerzenie to -gz dla VMS, z
dla MSDOS, OS/2 FAT, Windows NT FAT i Atari.) Jeśli nie określono żadnych plików lub jeśli plik
nazwa to "-", standardowe wejście jest kompresowane na standardowe wyjście. Gzip będzie tylko
spróbuj skompresować zwykłe pliki. W szczególności zignoruje dowiązania symboliczne.

Jeśli nazwa skompresowanego pliku jest zbyt długa dla jego systemu plików, gzip obcina go. Gzip
próbuje skrócić tylko części nazwy pliku dłuższe niż 3 znaki. (Część jest
oddzielone kropkami). Jeśli nazwa składa się tylko z małych części, najdłuższe części to
kadłubowy. Na przykład, jeśli nazwy plików są ograniczone do 14 znaków, gzip.msdos.exe to
skompresowane do gzi.msd.exe.gz. Nazwy nie są skracane w systemach, które nie mają
limit długości nazwy pliku.

Domyślnie gzip zachowuje oryginalną nazwę pliku i znacznik czasu w skompresowanym pliku. Te
są używane podczas dekompresji pliku za pomocą -N opcja. Jest to przydatne, gdy
skompresowana nazwa pliku została obcięta lub gdy znacznik czasu nie został zachowany po pliku
przenosić.

Skompresowane pliki można przywrócić do ich oryginalnej postaci za pomocą gzip -d or pistolet or zkat.
Jeśli oryginalna nazwa zapisana w skompresowanym pliku nie jest odpowiednia dla jego systemu plików, a
nowa nazwa jest tworzona z oryginalnej, aby była legalna.

pistolet pobiera listę plików w wierszu poleceń i zastępuje każdy plik, którego nazwa się kończy
z .gz, -gz, .z, -z lub _z (ignorując wielkość liter) i który zaczyna się od poprawnej magii
numer z nieskompresowanym plikiem bez oryginalnego rozszerzenia. pistolet również rozpoznaje
specjalne rozszerzenia . Tgz i .taz jako skróty dla .tar.gz i .tar.Z odpowiednio.
Podczas kompresji gzip używa . Tgz rozszerzenie w razie potrzeby zamiast obcinania pliku
z .smoła rozbudowa.

pistolet może obecnie dekompresować pliki utworzone przez gzip, zamek błyskawiczny, kompresować, kompresować -H or pakiet.
Wykrywanie formatu wejściowego jest automatyczne. Używając dwóch pierwszych formatów, pistolet
sprawdza 32-bitowy CRC. Do pakiet i pistolet sprawdza długość nieskompresowaną. Standardowy
kompresować format nie został zaprojektowany w celu umożliwienia kontroli spójności. Jednakże pistolet jest czasami
w stanie wykryć zły plik .Z. Jeśli podczas dekompresowania pliku .Z pojawi się błąd, nie
załóżmy, że plik .Z jest poprawny po prostu dlatego, że standard rozpakuj nie
narzekać. Ogólnie oznacza to, że standard rozpakuj nie sprawdza swoich danych wejściowych i
szczęśliwie generuje wyjście śmieci. Format SCO compress -H (metoda kompresji lzh)
nie zawiera CRC, ale umożliwia również pewne kontrole spójności.

Pliki utworzone przez zamek błyskawiczny mogą być rozpakowane przez gzip tylko wtedy, gdy mają jednego członka
skompresowany metodą „deflacji”. Ta funkcja ma tylko pomóc w konwersji
plików tar.zip do formatu tar.gz. Aby wyodrębnić zamek błyskawiczny złożyć wniosek z jednym członkiem, użyj a
polecenie jak pistolet <foo.zip or pistolet -S .zamek błyskawiczny foo.zip. Aby wyodrębnić pliki zip z kilkoma
członkowie, użyj rozsunąć suwak zamiast pistolet.

zkat jest identyczny z pistolet -c. (W niektórych systemach zkat może być zainstalowany jako gzcat do
zachowaj oryginalny link do kompresować.) zkat dekompresuje listę plików w
wiersza poleceń lub jego standardowego wejścia i zapisuje nieskompresowane dane na standardowym wyjściu.
zkat zdekompresuje pliki, które mają poprawną liczbę magiczną, niezależnie od tego, czy mają .gz
przyrostek, czy nie.

Gzip wykorzystuje algorytm Lempel-Ziv używany w zamek błyskawiczny i PKZIP. Stopień kompresji
otrzymane zależy od wielkości danych wejściowych i rozkładu wspólnych podciągów.
Zazwyczaj tekst, taki jak kod źródłowy lub angielski, jest redukowany o 60-70%. Kompresja jest
ogólnie znacznie lepszy niż osiągnięty przez LZW (stosowany w kompresować), kodowanie Huffmana (as
stosowane w pakiet) lub adaptacyjne kodowanie Huffmana (kompaktowy).

Kompresja jest zawsze wykonywana, nawet jeśli skompresowany plik jest nieco większy niż
oryginał. Najgorsze rozszerzenie to kilka bajtów na nagłówek pliku gzip plus 5 bajtów
każdy blok 32 KB lub współczynnik rozszerzenia 0.015% w przypadku dużych plików. Zwróć uwagę, że rzeczywisty
liczba używanych bloków dyskowych prawie nigdy nie wzrasta. gzip zachowuje tryb, własność i
znaczniki czasu plików podczas kompresji lub dekompresji.

OPCJE

-a --ASCI
Tryb tekstowy ASCII: konwertuj końce wierszy przy użyciu lokalnych konwencji. Ta opcja to
obsługiwane tylko w niektórych systemach innych niż Unix. W systemie MSDOS CR LF jest konwertowany na LF, gdy
kompresji, a LF jest konwertowany na CR LF podczas dekompresji.

-c -- stdout --do wyjścia
Zapisz dane wyjściowe na standardowym wyjściu; zachowaj oryginalne pliki bez zmian. Jeśli tam są
kilka plików wejściowych, wyjście składa się z sekwencji niezależnie skompresowanych
członków. Aby uzyskać lepszą kompresję, połącz wcześniej wszystkie pliki wejściowe
kompresując je.

-d --rozprężać --rozpakuj
Rozprężać.

-f --siła
Wymuś kompresję lub dekompresję, nawet jeśli plik ma wiele łączy lub
odpowiedni plik już istnieje lub jeśli skompresowane dane są odczytywane z lub
zapisany do terminala. Jeśli dane wejściowe nie są w formacie rozpoznawanym przez gzip,
jeśli podano również opcję --stdout, skopiuj dane wejściowe bez zmian do
standardowe wyjście: niech zkat zachowywać się jak jak. Jeśli -f nie jest podany, a gdy nie działa
w tle, gzip monituje o sprawdzenie, czy istniejący plik powinien być
nadpisany.

-h --help
Wyświetl ekran pomocy i zakończ.

-k --trzymać
Zachowaj (nie usuwaj) plików wejściowych podczas kompresji lub dekompresji.

-l --lista
Dla każdego skompresowanego pliku wypisz następujące pola:

skompresowany rozmiar: rozmiar skompresowanego pliku
rozmiar nieskompresowany: rozmiar nieskompresowanego pliku
stosunek: stopień kompresji (0.0% jeśli nieznany)
uncompressed_name: nazwa nieskompresowanego pliku

Rozmiar nieskompresowany jest podawany jako -1 dla plików nie w formacie gzip, takich jak
skompresowane pliki .Z. Aby uzyskać nieskompresowany rozmiar takiego pliku, możesz użyć:

zcat plik.Z | wc-c

W połączeniu z opcją --verbose wyświetlane są również następujące pola:

metoda: metoda kompresji
crc: 32-bitowy CRC nieskompresowanych danych
data i godzina: znacznik czasu dla nieskompresowanego pliku

Obecnie obsługiwane metody kompresji to deflate, compress, lzh (SCO
skompresować -H) i spakować. Crc jest podawany jako ffffffff dla pliku nie w formacie gzip.

Z --name, nieskompresowana nazwa, data i godzina są przechowywane w
skompresuj plik, jeśli jest obecny.

Z --verbose całkowity rozmiar i współczynnik kompresji dla wszystkich plików również są
wyświetlane, chyba że niektóre rozmiary są nieznane. Z --cicho, wiersze tytułu i sumy
nie są wyświetlane.

-L --licencja
Wyświetl gzip licencji i zrezygnuj.

-n --bez nazwy
Podczas kompresji domyślnie nie zapisuj oryginalnej nazwy pliku i znacznika czasu.
(Oryginalna nazwa jest zawsze zapisywana, jeśli trzeba ją skrócić.) Kiedy
dekompresowanie, nie przywracaj oryginalnej nazwy pliku, jeśli jest obecna (usuń tylko
gzip sufiks z nazwy skompresowanego pliku) i nie przywracaj oryginalnego czasu
stempel, jeśli jest obecny (skopiuj go ze skompresowanego pliku). Ta opcja jest domyślna
podczas dekompresji.

-N --Nazwa
Podczas kompresji zawsze zapisuj oryginalną nazwę pliku i znacznik czasu; to jest
domyślny. Podczas dekompresji przywróć oryginalną nazwę pliku i znacznik czasu, jeśli:
obecny. Ta opcja jest przydatna w systemach, które mają limit długości nazwy pliku lub
gdy znacznik czasu został utracony po przesłaniu pliku.

-q --cichy
Pomiń wszystkie ostrzeżenia.

-r - rekurencyjny
Przechodź rekursywnie po strukturze katalogów. Jeśli którakolwiek z nazw plików określonych na
linia poleceń to katalogi, gzip zejdzie do katalogu i skompresuje
wszystkie pliki, które tam znajdzie (lub zdekompresuj je w przypadku pistolet ).

--Możliwość synchronizacji
Podczas kompresji od czasu do czasu synchronizuj dane wyjściowe na podstawie danych wejściowych. Ten
w większości przypadków zwiększa rozmiar o mniej niż 1 procent, ale oznacza to, że rsync(1)
program może wykorzystać podobieństwa w nieskompresowanych danych wejściowych, gdy
synchronizacja dwóch plików skompresowanych z tą flagą. pistolet nie mogę powiedzieć
różnica między skompresowanym plikiem utworzonym za pomocą tej opcji a plikiem utworzonym
bez tego.

-S suf --przyrostek suf
Podczas kompresji użyj przyrostka .suf zamiast .gz. Każdy niepusty sufiks może być
podane, ale należy unikać przyrostków innych niż .z i .gz, aby uniknąć nieporozumień, gdy
pliki są przesyłane do innych systemów.

Podczas dekompresji dodaj .suf na początku listy przyrostków do wypróbowania, gdy
wyprowadzanie nazwy pliku wyjściowego z nazwy pliku wejściowego.

-t --test
Test. Sprawdź integralność skompresowanego pliku.

-v --gadatliwy
Gadatliwy. Wyświetl nazwę i procent redukcji dla każdego skompresowanego pliku lub
zdekompresowany.

-V --wersja
Wersja. Wyświetl numer wersji i opcje kompilacji, a następnie zakończ.

-# --szybki --Najlepsza
Reguluj prędkość kompresji za pomocą określonej cyfry #, Gdzie -1 or --szybki
wskazuje najszybszą metodę kompresji (mniejsza kompresja) oraz -9 or --Najlepsza
wskazuje najwolniejszą metodę kompresji (najlepszą kompresję). Domyślny
poziom kompresji to -6 (czyli nastawiony na wysoką kompresję kosztem
prędkość).

ADVANCED ZASTOSOWANIE

Można połączyć wiele skompresowanych plików. W tym przypadku, pistolet wyciągnie wszystko
członków na raz. Na przykład:

gzip -c plik1 > foo.gz
gzip -c plik2 >> foo.gz

Następnie

gunzip -c foo

odpowiada

kot plik1 plik2

W przypadku uszkodzenia jednego elementu pliku .gz, inne elementy nadal można odzyskać (jeśli:
uszkodzony członek jest usuwany). Możesz jednak uzyskać lepszą kompresję, kompresując wszystko
członkowie na raz:

kot plik1 plik2 | gzip > foo.gz

kompresuje lepiej niż

gzip -c plik1 plik2 > foo.gz

Jeśli chcesz ponownie skompresować połączone pliki, aby uzyskać lepszą kompresję, wykonaj:

gzip -cd stary.gz | gzip > nowy.gz

Jeśli skompresowany plik składa się z kilku elementów, zgłaszany jest rozmiar nieskompresowany i CRC
opcja --list dotyczy tylko ostatniego członka. Jeśli potrzebujesz nieskompresowanego rozmiaru
dla wszystkich członków możesz skorzystać z:

gzip -cd plik.gz | wc-c

Jeśli chcesz utworzyć jeden plik archiwum z wieloma członkami, aby członkowie mogli:
później wyodrębnione niezależnie, użyj archiwizatora, takiego jak tar lub zip. GNU tar obsługuje
-z opcja do wywołania programu gzip w sposób przezroczysty. gzip został zaprojektowany jako uzupełnienie tar, a nie jako
wymiana.

ŚRODOWISKO

Zmienna środowiskowa GZIP może przechowywać zestaw domyślnych opcji dla gzip. Te opcje
są interpretowane jako pierwsze i mogą być nadpisane przez jawne parametry wiersza poleceń. Do
przykład:
dla sh: GZIP="-8v --name"; eksportuj GZIP
dla csh: setenv GZIP "-8v --name"
dla MSDOS: ustaw GZIP=-8v --name

W Vax/VMS nazwa zmiennej środowiskowej to GZIP_OPT, aby uniknąć konfliktu z
zestaw symboli do wywołania programu.

Korzystaj z gzip online za pomocą usług onworks.net