hp2xx — Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

hp2xx - Konwerter HPGL na niektóre formaty wektorowe i rastrowe

ZASTOSOWANIE

hp2xx [-opcje] [pliki-hpgl]

OPCJA PODSUMOWANIE

Opcja Format Domyślny Opis
-------------------------------------------------- -----------------------
Opcje ogólne:
-c char * 11111111 Kolor(y) pisaka. Ważne: od 1 do 8 cyfr po 0–7 każda.
0=wyłączony, 1=czarny, 2=czerwony, 3=zielony, 4=niebieski, 5=cyjan,
6=purpurowy, 7=żółty.
-f char * "" Nazwa pliku wyjściowego. „” = automat., „-” = standardowe wyjście
-l char * "" Nazwa opcjonalnego pliku dziennika
-m znak * tryb wstępny. Poprawne (niektóre są opcjami czasu kompilacji):
mf,cad,dxf,em,emf,epic,eps,escp2,fig,jpg,gpt,hpgl,
rgip,pcl,pcx,pic,img,pbm,png,pre,svg,tiff,pdf,nc
-p char * 11111111 Pensize(s) [kropki] (domyślnie), [1/10 mm] (mf, ps).
Ważne: od 1 do 8 cyfr od 0 do 9 (lub znaków AZ w przypadku
szerokości powyżej 0.9 mm) każdy.
-P int 0:0 Wybrany zakres stron (m:n) (0 = 0:0 = wszystkie strony)
-q wyłącza tryb cichy. Brak wyjścia diagnostycznego.
-r double 0.0 Kąt obrotu [stopnie]. -r90 daje krajobraz
-s char * hp2xx.swp Nazwa pliku wymiany

Kontrola rozmiaru:
-podwójny współczynnik proporcji 1.0. Ważne: > 0.0
-h double 200 Wysokość [mm] obrazu
-w double 200 Szerokość [mm] obrazu
-x double - Wstępnie ustawiona wartość xmin zakresu współrzędnych HPGL
-X double - Wstępnie ustawiona wartość xmax zakresu współrzędnych HPGL
-y double - Wstępnie ustawiona wartość ymin zakresu współrzędnych HPGL
-Y double - Wstępnie ustawiona wartość ymax zakresu współrzędnych HPGL
-z podwójne zaangażowanie 1.0 Z (głębokość robocza) (używane tylko na wyjściu NC)
-Z double -1.0 Z głębokość wycofania (używane tylko na wyjściu NC)
-t wyłącza tryb prawdziwego rozmiaru. Blokuje działanie -a -h -w

Elementy sterujące obsługą HPGL:
-n wyłączone Brak wypełniania wielokątów; zamiast tego rysuje kontur
-N wyłączone Ignoruje polecenia PS, oblicza rozmiar wykresu według potrzeb
-e int 0 Rozszerz limity obcinania IW o podaną wartość
-M int 0 Przypisz ponownie polecenia pióra nr 0 do danego pióra

Sterowanie formatem rastrowym:
-d int wartość 75 DPI (x lub oba x&y)
-D int wartość 75 DPI (tylko y)

Tylko PCL:
-F wyłączone Wyślij wysuw formularza po danych graficznych
-i off Wstępnie inicjuj drukarkę
-S int 0 (Deskjet) Polecenia specjalne: 0=wyłącz,1=b/w,3=CMY,4=CMYK
-d (patrz wyżej) Ważne TYLKO 300, 150, 100, 75
-D (patrz wyżej) NIEPRAWIDŁOWE dla PCL!

EPS, PCL i niektóre podglądy:
-o double 0.0 x przesunięcie [mm] obrazu (lewy margines)
-O podwójne przesunięcie 0.0 y [mm] obrazu (margines górny)
-C Zmodyfikuj -o -O, aby wyśrodkować obraz w ramce -w -h

Tylko TIFF:
-S int 0 Kompresja: 0/1=wyłączona,2=RLE,3=G3FAX,4=G4FAX,
6=OJPEG,7=JPEG,8=opróżnij

Podgląd na komputerach PC (DOS):
-V int 18 bajtów trybu VGA (dziesiętnie)
-------------------------------------------------- -----------------------
-H Pokaż pomoc.

OPIS

hp2xx odczytuje pliki źródłowe HPGL ASCII, interpretuje je i konwertuje na oba
inny format wektorowy lub jeden z kilku formatów plików rastrowych. Obecnie jest to HPGL
parser rozpoznaje duży podzbiór HPGL/2. Niektóre funkcje wysokiego poziomu związane z wielokątem
brakuje wypełnienia. Ponadto tylko niektóre czcionki wektorowe o stałej przestrzeni i żadna z nich
obsługiwane są czcionki łukowe o zmiennej przestrzeni. Oprócz tych ograniczeń, hp2xx udowodniło, że działa
z wieloma źródłami HP-GL bez żadnych problemów.

GENERAŁ OPCJE

hp2xx czyta ze standardowego wejścia lub z pliku, jeśli taki został podany w wierszu poleceń. Jeśli nie ma pliku wyjściowego
nazwa jest podana (domyślnie), dane wyjściowe automatycznie trafiają do pliku, którego nazwa pochodzi
z nazwy pliku wejściowego i bieżącego trybu. Na przykład, hp2xx -m szt foo.hpgl pisze,
wyjście do pliku „foo.pcl”. Użyj opcji -f plik wyjściowy aby określić nazwę pliku wyjściowego
jawnie lub -I -f-, aby zapisać na standardowe wyjście, np. podczas potoku do kolejki.

Program skanuje aktualne źródło HPGL, konwertuje wszystkie polecenia rysunkowe na elementarne
wektorów, zapisuje je w pliku tymczasowym i jednocześnie określa maksimum
używany zakres współrzędnych. Następnie przetwarza wektory, odwzorowując je na zdefiniowane przez użytkownika
układu współrzędnych, zachowując proporcje oryginalnych danych.

Ten układ współrzędnych domyślnie pasuje do okna o wymiarach 200 mm na 200 mm. Zmienić
użyj rozmiaru tego okna ograniczającego -h wysokość i -w szerokość aby ustawić żądaną (maks.).
wysokość i szerokość obrazu wyjściowego; opcjonalnie użyć -a czynnik aspektu zmienić
współczynnik proporcji według podanego współczynnika (współczynnik proporcji < 1 zawęża obraz). Wygenerowane
obraz zawsze zmieści się w oknie zdefiniowanym przez -h wysokość i -w szerokość, uzupełnione za pomocą
w razie potrzeby kolor tła na dolnym lub prawym marginesie.

Drugi sposób definiowania rozmiarów opiera się na rozmiarze, jaki obraz faktycznie by pokazywał
wydrukowane na kartce papieru za pomocą plotera kompatybilnego z HP. Aktywując flagę -I -t (true
size), opcje -a, -h i -w są ignorowane, a rozmiary są pobierane z pliku HP-GL
zakładając, że 1 jednostka HP = 1/40 mm.

Option -r kąt obrotu (w stopnie) pozwala obrócić obiekt przed skalowaniem
operacje. Jego głównym zastosowaniem jest ułatwienie formatu poziomego: -r90 obraca całość
zdjęcie, np. z formatu portretowego na poziomy. Jednak każdy rozsądny kąt obrotu jest
ważny.

Nazywając plik opcją -l plik dziennika możesz przekierować wyjścia diagnostyczne do
danego pliku, nawet bez mechanizmu przekierowania dla stderr jak w powłokach UNIX (np.
DOS-owe). Opcja -q (cichy) pozbywa się ich całkowicie.

Jeśli chcesz przetworzyć serię podobnych obiektów, które powinny zostać dokładnie przetłumaczone
w tym samym układzie współrzędnych, istnieje sposób na obejście automatycznego skalowania: Najpierw uruchom wszystko
pliki oddzielnie i zanotuj informacje o zastosowanych zakresach współrzędnych. Następnie wybierz zakres
obejmie WSZYSTKIE Twoje zdjęcia. Możesz teraz przypisać wartości domyślne do wygenerowanych wewnętrznie
limity zakresu poprzez określenie -x xmin, -X xmaks., -y Ymin, i -Y ymax. UWAGA: Tylko przycinanie
obsługiwane za pomocą polecenia IW! Jeśli jakakolwiek współrzędna obrazu przekroczy Twoje limity, tak się stanie
nadpisany.

Użyj opcji -m tryb aby wybrać tryb programu, czyli format wyjściowy. Obecnie
obsługiwane: mode = "mf" (Metafont), "em" (polecenia emTeX \special{}), "epic" (rysowanie linii
używanie makr TeX-owych w epic.sty), „eps” (PostScript), „dxf” (Autocad), „emf/emp” (MS
Ulepszony metaplik/drukowanie — dostępny tylko w plikach wykonywalnych zbudowanych w systemie Windows), „svg”
(Skalowalna grafika wektorowa), „fig” (XFig 3.2), „gpt” (GnuPlot ascii), „hpgl” (uproszczony
HP-GL, np. do zadań importowych), „pcl” (format HP-PCL poziomu 3 (odpowiedni do drukowania na urządzeniu HP
Laserjet II, DeskJet lub kompatybilna drukarka), „escp2” (polecenia drukarki Epson Esc/P2,
nadaje się do drukowania na modelach Epson Stylus), „img” (format GEMs IMG), „jpg” (JPEG
obraz), „pdf” (format Adobe Portable Document), „pbm” (przenośna mapa bitowa / przenośna mapa PixMap
w przypadku wydruków kolorowych), „pcx” (format PC-Paintbrush, akceptowany również przez MS-Paintbrush / Windows
3.0 i wiele innych rendererów pikseli na komputery PC), „png” (format przenośnej grafiki sieciowej),
„nc” (kod G CNC, do grawerowania) lub „rgip” (Uniplex RGIP). Jest też podgląd
opcja „pre”, która obsługuje karty VGA (DOS), ATARI, AMIGA, serwery X11 i Sunview.
Domyślny tryb to „pre”. (Ponieważ niektóre z tych trybów opierają się na bibliotekach zewnętrznych, mogą nie
być domyślnie wbudowany i nie być dostępny w prekompilowanych plikach binarnych dostarczanych np. w Linuksie
dystrybucje. Komunikat o użyciu wygenerowany po wywołaniu hp2xx bez parametrów zostanie wyświetlony
zawsze wymieniaj dokładnie te tryby, które są aktualnie dostępne.)

Jeśli używasz formatu rastrowego, obraz jest domyślnie rasteryzowany do rozdzielczości 75 DPI
obraz. Użyj opcji -d wartość_DPI aby zmienić rozdzielczość, np. -d300 spowoduje HP LJ-II
kompatybilna rasteryzacja 300 dpi. Istnieje sposób określenia innej rozdzielczości dla
kierunek Y: -D DPI_y_wartość

Stwierdzono, że niektóre programy generują dane wyjściowe HPGL ze zbyt wąskimi granicami obcinania, co
prowadzić na przykład do obcięcia niektórych fragmentów znaków tekstowych. Użyj opcji -e ekstrakt
aby dodać dodatkową ilość miejsca do przycięcia obszarów, aby obejść takie błędy. Na przykład,
-e 40 doda 40 dodatkowych jednostek plotera po każdej stronie obszaru przycinania, co w rzeczywistości wynosi 1 mm
rozmiar.

Podczas przetwarzania dużych obrazów w wysokiej rozdzielczości na komputerach z małą ilością pamięci, zazwyczaj poniżej
DOS, program może rozpocząć wymianę. Opcjonalnie zmień plik wymiany za pomocą -s Zamień plik,
np. aby przyspieszyć przetwarzanie poprzez zamianę na dysk RAM.

Chyba że plik hpgl określa własny wybór szerokości pisaków i kolorów (do 256
długopisy), symulowana jest karuzela z 8 długopisami. Dla każdego z nich można określić rozmiary i kolory pisaków
te pióra za pomocą opcji -p ciąg i -c ciąg. „string” musi składać się z 1..8 cyfr (0-9
dla rozmiaru, 0-7 dla koloru). Cyfra n (licząc od lewej) odpowiada numerowi pióra
N. Wartość cyfrowa oznacza kolor lub rozmiar tego pióra w jednostkach wewnętrznych. Jednostka szerokości pióra
odpowiada 1/10 mm - stosowanie pisaków o szerokości większej niż 0.9 mm możliwe jest przy użyciu liter
alfabetu łacińskiego, tak aby A=1mm, B=1.1mm itd. Domyślny rozmiar to 1 dla wszystkich pisaków.
Kolory przydzielane są według: 0=wyłączony, 1=czarny, 2=czerwony, 3=zielony, 4=niebieski, 5=cyjan,
6=purpurowy, 7=żółty. Przykłady użycia: -s22222222 -c33333333 zmienia wszystkie rozmiary penów na 2
jednostek, wszystkie kolory na zielony -s302 -c407 sprawia, że ​​pióro nr 1 jest niebieskie w rozmiarze 3, a pióro nr 3 jest żółte
pióro rozmiaru 2, blokuje wszelkie rysowanie piórem nr 2 i zachowuje wszystkie inne rozmiary pisaków i
zabarwienie. Ustawienie opcji -p lub -c zastąpi równoważne polecenia HPGL/2 (PC,PW) w
plik HP-GL.

Czasami pliki HP-GL zawierają kilka stron wyników plotera. hp2xx rozpoznaje HP-
Polecenia GL dla „przewinięcia do przodu”, „pauzy” lub „nowej strony” i domyślnie rysują każdy obraz jako
osobną stronę (zapisanie do kolejno ponumerowanych plików wyjściowych lub otwarcie nowego podglądu).
okno dla każdego). Korzystając z opcji, możesz wybrać dowolny konkretny zakres stron -P
pierwsza strona: ostatnia strona co powoduje hp2xx aby pominąć wszystkie polecenia rysowania z wyjątkiem tych na
podane strony. Należy pamiętać, że nawet jeśli faktycznie narysowana jest tylko jedna strona, hp2xx będzie
mimo to przetwarza cały plik HP-GL. Dzięki temu efekty wczesnych stron będą widoczne
wewnętrzne tryby rzeczywiście wpływają na późniejsze strony, jak na prawdziwym ploterze.

WEKTOR FORMATY

Obsługiwane formaty wektorowe to: TeX/Metafont, emTex-specjalne, TeX/epic-Makra, Autocad DXF
CNC G-Code XRys 3.2, GnuPlot ASCII, Uproszczony HP_GL, Unipleks RGIP Skalowalne wektor
Grafika (SVG) Adobe PDF(jeśli bibliotekapdf is dostępny) i -I PostScript. Używać -m mf przekonwertować na
rysunek HPGL do znaku Metafont, który ma zostać dołączony do dokumentu TeX jako
znak „Z” specjalnej czcionki, którą możesz utworzyć. Edytuj źródło metafontu, np. do
zmienić literę „Z” na inną lub zmienić grubość linii, która jest ustawiona na 0.4 pkt
domyślnie. Inne tryby związane z TeX-em („cad” dla kodu kompatybilnego z TeXcadem, „em” dla
stosując makra \special{em:line} i „epic” do rysowania linii za pomocą makr
„epic.sty”) uwzględnia różne kompromisy, aby poradzić sobie ze słabymi możliwościami rysowania linii TeX-a
i generalnie nie są zalecane ani w pełni obsługiwane. Zachęcamy do eksperymentowania z nimi
-- generują dane wyjściowe ASCII, które należy „wprowadzić” do dokumentów TeX/LaTeX.

Użyj opcji -p średni rozmiar do kontroli rozmiaru pióra: Rzeczywisty Metafont lub PostScript
rozmiar pióra będzie wynosić „rozmiar pióra * 0.1 mm”, przy czym rozmiar pióra = 0 - 9 (0 = brak rysunku). Ten sam
dotyczy

W trybie PostScript (-M eps), może być również konieczne użycie opcji -o i -O (patrz poniżej).
od tego czasu odpowiednie marginesy na papierze hp2xx umieszcza Twoje zdjęcie „równo” na lewym i górnym papierze
domyślnie limit.

RASTER FORMATY

Obsługiwane są następujące formaty: HP-PCL, Esc/P2, PCX, PIC, IMG, JPG, PBM/PPM, PNG,
TIFF i podglądy. (Formaty PNG i TIFF opierają się na zewnętrznych bibliotekach libpng, zlib i libtiff, JPG
opiera się na libjpeg. Wersje zbudowane na systemach MS Windows - lub wersje powiązane
libEMF na innych platformach - może dodatkowo obsługiwać generowanie i drukowanie EMF.)

Dodawanie innych formatów jest łatwe dla programistów dzięki hp2xx Modułowa
Struktura. Program przydziela bitmapę linia po linii, zamieniając linie na dysk
jeśli to konieczne, i nanosi na tę bitmapę. W zależności od wybranego formatu, konwersja
następuje wówczas aktywacja modułu, który można łatwo zastąpić innymi konwerterami. Dodaj więcej
formaty, jeśli chcesz!

Option -p średni rozmiar kontroluje rozmiar (w pikselach) wirtualnego pióra kreślącego. Jedyny
realizowany kształt końcówki pióra to kwadrat o zadanej długości. rozmiary piór 5...9
jednostki zostaną zaakceptowane, ale zastąpione przez 4 jednostki. Określenie -p4 w trybie 75 DPI będzie
rób dość niezdarne zdjęcia, chociaż możesz preferować -p2 zamiast -p1 w rozdzielczości 300 DPI.

PCX: Rozmiar obrazu PCX jest kontrolowany poprzez jego określoną wysokość i bieżące DPI
wartość. Aby utworzyć obraz PCX o wysokiej rozdzielczości, wystarczy odpowiednio zwiększyć wartość DPI. PCX
format nie akceptuje przesunięć.

IMG: Zobacz PCX.

PBM/PPM: Opcje można znaleźć w PCX. Jeśli plik hpgl nie jest monochromatyczny, zrobi to hp2xx
automatycznie tworzy plik PPM (przenośna mapa pikselowa) zamiast bitmapy PBM. (Użyj -c11111111
aby wymusić generowanie PBM z kolorowego pliku hpgl). W zależności od opcji czasu kompilacji
PBM_ASCII, hp2xx utworzy pliki ascii lub binarne pbm (ppm) - zwykle jest to bardziej wydajne
preferowany powinien być format binarny.

(Opcje nieobsługiwane) PIC, PAC: Ekrany ATARI ST (640x400 pikseli) można łatwo zrzucić do
akta. Programy takie jak STAD akceptują grafikę, dołączając takie pliki zrzutów ekranu.
Grafikę wypełniającą więcej niż jeden ekran można podzielić na bloki wielkości ekranu i
załadowany/montowany blokowo. hp2xx konwertuje do formatu mapy bitowej ATARI, próbując dopasować
wynikowy obraz w odpowiednik pojedynczego ekranu (maks. 400 wierszy, maks. 80 bajtów (640
piksel) na wiersz). Jeśli się to uda, hp2xx tworzy pojedynczy plik wyjściowy. Określ TYLKO jego
nazwa bazowa (opcja -f), ponieważ hp2xx automatycznie dodaje rozszerzenie pliku „.pic” lub „.pac”.
NIE próbuj pracować jednocześnie na więcej niż jednym pliku HPGL! NIE stosować więcej niż 6
znaków w nazwie pliku i unikaj cyfr. Jeśli potrzeba więcej bloków ekranu
poziomo i/lub pionowo, hp2xx automatycznie podzieli obraz na osobne części
plików, licząc je kolumnowo (od góry do dołu i od lewej do prawej), dodając dwie cyfry
numer do podanej nazwy pliku. Obsługiwanych jest maksymalnie 10 kolumn. Zdjęcie jest
w razie potrzeby uzupełnione kolorem tła po prawej stronie i dolnym marginesie. Plik funkcji PAC
kompresja, PIC nie.

PCL: format HP-PCL poziomu 3, najbardziej przydatny w przypadku bezpośredniego wydruku. Dzięki tej akcji,
dodano kilka dodatkowych flag i opcji: Użyj flagi -i wysłać drukarkę
sekwencja inicjująca przed rzeczywistym obrazem. Między innymi będzie to pouczać
drukarkę, jaki rozmiar papieru ma użyć. Flaga -F dodaje wysuw formularza (FF, hex 0C) po obrazie
jest ukończony, a tego właśnie możesz chcieć przez większość czasu. Jednakże drukowanie nakładkowe
kilka plików jest możliwe poprzez pominięcie opcji -F.

Aby uzyskać dodatkową kontrolę nad ostatecznym położeniem obrazu na papierze, możesz dodać x lub y
przesunięcia za pomocą -o Przesunięcie X or -O Przesunięcie Y. Na przykład, -o 20 -O 30 będzie dać ty 30 mm dodatkowy
Top margines i 20 mm dodatkowego lewego marginesu. Opcja -C modyfikuje te przesunięcia do środka
obraz w ramce zdefiniowanej przez -w -h.

Opcja -C podejmie próbę automatycznego wyśrodkowania rysunku na papierze. Uwaga również
że hp2xx teraz honoruje wszelkie polecenia PS (rozmiar strony) w pliku hpgl, który może również tworzyć
białą przestrzeń wokół rzeczywistego rysunku.

Opcja -N sprawi, że hp2xx zignoruje wszelkie polecenia PS podane w pliku hpgl i
zamiast tego przelicz ponownie rozmiar obrazu w oparciu o rzeczywistą geometrię.

Opcja -n sprawi, że hp2xx zignoruje wszelkie polecenia wypełniania wielokątów, renderując tylko ich
wytyczne. Może to służyć zarówno jako obejście ograniczonej obsługi polifillu hp2xx, jak i
poprawić przejrzystość miniatur projektów PCB i tym podobnych.

Opcja -M numer pióra przemapuje dowolne polecenia koloru lub rysowania z pióra 0 na
określonego pióra (które w przeciwnym razie zwykle nie byłoby używane na rysunku). Historycznie rzecz biorąc,
wybranie pióra 0 poinstruowało ploter pisakowy, aby odłożył pióro i przestał rysować, podczas gdy
nowoczesne plotery atramentowe mogą używać go jak każdego innego koloru. Z powodu tej niejednoznaczności, hp2xx tak będzie
rysuj tło grafiki rastrowej w kolorze pióra 0, chyba że zostanie wybrana ta opcja.

W przypadku drukarek DeskJet / DeskJet Plus / DeskJet 500 / Deskjet 550 dostępne są specjalne
polecenia drukarki. Aktywuj je za pomocą opcji -S n. n=0 wyłącza je, n=1 aktywuje
tryb czarno-biały, n=3 (tylko DJ500C i DJ550) obsługuje dane kolorów CMY, n=4 (tylko DJ550C)
obsługuje dane kolorów CMYK. Dowolne n!=0 aktywuje kompresję danych PLC (tryb TIFF: 2).

Esc/P2: Jest to język sterowania używany w rodzinie drukarek atramentowych Epson Stylus. hp2xx
obecnie nie adresuje więcej niż jednej linii dysz w głowicy drukującej, więc drukowanie,
choć dokładny, jest niezwykle powolny. Użytkownicy mogą preferować przesyłanie danych wyjściowych PostScriptu
moduł przez Ghostscript dopóki ten problem nie zostanie rozwiązany.

PNG: opiera się na obsłudze formatu Portable Network Graphics biblioteka który jest dostępny
z www.libpng.org.

PRE: Podgląd na wszystkich komputerach. Użyj opcji -h -w -o -O -C, aby zdefiniować rozmiar ekranu i
pozycja wyjścia (-o -O -C może nie zawsze mieć zastosowanie). Pod X11 możesz przesuwać obiekt
obraz większy niż rozmiar ekranu poprzez „przeciągnięcie” go myszą (naciśnięcie przycisku
1, przesuwając mysz w żądanym kierunku). Dowolny inny przycisk myszy lub klawisz klawiatury
zakończy podgląd. Dla kart VGA (DOS), opcja -V Tryb VGA daje prosty sposób
aby korzystać z trybów SVGA. Proszę uważać, aby nie definiować większych okien niż grafika
urządzenie może sobie poradzić, ponieważ wyniki są nieprzewidywalne. Ponieważ hp2xx używa standardowych wywołań BIOS-u do
ustaw piksele na kartach VGA (wolnych, ale przenośnych), możesz wybrać dowolny obsługiwany tryb wysokiej rozdzielczości
systemu, po prostu określając bajt trybu za pomocą tej opcji.

TIFF: Format pliku obrazu ze znacznikami jest obsługiwany przez większość grafik i manipulacji obrazami
programy. Obsługa formatu TIFF w hp2xx polega na TIFF biblioteka Dostępny
www.libtiff.org, który oferuje kilka sposobów kompresji obrazu. The -S wiersz poleceń
Opcja wybiera pomiędzy nimi w następujący sposób: -S 0 or -S 1: Nie kompresja -S 2: RLE (biegać długość
kodowanie) -S 3: Zarządzanie 3 FAKS (monochromia) -S 4: Zarządzanie 4 FAKS (monochromia) -S 5: GIF (nie jesteś
dostępny by domyślna, bo of dotychczasowy UNISYS patent) -S 6: JPEG ('stary' TIFF 6.0 styl) -S
7: JPEG -S 8: siadać

PRZYKŁADY

% hp2xx -m pcx -f moje_wyjście.pcx -d300 -p2222 -h50 -a 1.2 moje_wejście.hp

tworzy plik PCX w rozdzielczości 300 DPI i wysokości 50 mm, stosując współczynnik proporcji
1.2 i rozmiar pisaka 2 piksele dla pisaków 1-4.

% mój_hpgl_generator | hp2xx -f- -o20 -O30 -F -q | lpr -P moja_drukarka_PCL

Wyjście HPGL jest przesyłane przez hp2xx; wynikowy kod PCL jest przesyłany do
kolejkę drukarki, dając obraz o wysokości 100 mm w rozdzielczości 75 DPI.
Tworzony jest dodatkowy lewy margines o wielkości 20 mm i górny o wielkości 30 mm.
Zostanie dodany wysuw formularza (przydatny, jeśli kolejka drukarki tego nie robi).

% hp2xx moje_wejście.hp

Podgląd na ekranie lub w oknie.

ORYGINAŁ AUTOR

Heinz W. Werntges, Fizyczne. Biologia, Geb. 26.12,
Heinrich-Heine-Universitaet,
D-40225 Duesseldorf, Niemcy.

UTRZYMUJĄCY OD V 3.30

Martin Kroeker, daVeg GmbH,
Schottener Weg 2
D-64289 Darmstadt, Niemcy.
[email chroniony] or [email chroniony]

Funkcje ATARI i tryby PIC, PAC, IMG są dziełem Norberta Meyera z Duesseldorfu.
Autorem wersji AMIGA i trybu PBM jest Claus Langhans, Kelkheim (Ts.)
Autorem podglądu X11 jest Michael Schoene z Duesseldorfu.
Dziękuję za wsparcie VAX i mnóstwo testów
Michael Schmitz i Gerhard Steger, Duesseldorf
Wiele pomocy w OS/2 zawdzięczamy gospodarzowi Szillat z Berlina.
(Późniejsi autorzy: patrz plik TEXINFO).

DIAGNOSTYKA

Podana jest liczba ignorowanych i/lub nieznanych poleceń HPGL. Zostaniesz poinformowany, jeśli
rozpoczyna się zamiana. Postęp jest wskazywany przez logarytmiczną liczbę wektorów wewnętrznych podczas
skanowanie i kreślenie lub według punktów podczas wydruku (w trybie rastrowym), gdzie każda kropka odpowiada
do 10 linii skanowania.

Korzystaj z hp2xx online, korzystając z usług onworks.net