m68hc12-objdump — Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

objdump - wyświetla informacje z plików obiektowych.

STRESZCZENIE

zrzut obiektu [-a|--nagłówki-archiwum]
[-b nazwa_bf|--cel=nazwa_bf]
[-C|--demangować[=styl] ]
[-d|--demontować]
[-D|--deasembluj-wszystko]
[-z|--deasembluj-zera]
[-EB|-TEN|--endian={duży | mały }]
[-f|--plik-nagłówki]
[--kontekst-startu-pliku]
[-g|--debugowanie]
[-e|--debugging-tags]
[-h|--nagłówki-sekcji|--nagłówki]
[-i|--informacje]
[-j Sekcja|--sekcja=Sekcja]
[-l|--Numery linii]
[-S|--źródło]
[-m maszyna|--architektura=maszyna]
[-M Opcje|--opcje-deasemblera=Opcje]
[-p|--prywatne-nagłówki]
[-r|--relok]
[-R|--dynamiczna relokacja]
[-s|--pełna-treść]
[-W|--krasnolud]
[-G|-- dźgnięcia]
[-t|--symbole]
[-T|--dynamic-symy]
[-x|--wszystkie nagłówki]
[-w|--szeroki]
[--start-adres=adres]
[--stop-adres=adres]
[--prefiks-adresy]
[--[nie-]show-raw-insn]
[--dostosuj-vma=offset]
[--symbole-specjalne]
[-V|--wersja]
[-H|--help]
plik obj...

OPIS

objdump wyświetla informacje o co najmniej jednym pliku obiektowym. Opcje kontrolują co
konkretne informacje do wyświetlenia. Ta informacja jest przydatna głównie dla programistów, którzy:
pracują nad narzędziami do kompilacji, w przeciwieństwie do programistów, którzy po prostu chcą ich
program do kompilacji i pracy.

plik obj... to pliki obiektowe do zbadania. Kiedy określasz archiwa, objdump przedstawia
informacje o każdym z plików obiektów członka.

OPCJE

Długie i krótkie formy opcji, pokazane tutaj jako alternatywy, są równoważne. Przynajmniej
jedna opcja z listy -a,-d,-D,-e,-f,-g,-G,-h,-H,-p,-r,-R,-s,-S,-t,-T,-V ,-x musi być
dany.

-a
--nagłówek-archiwum
Jeśli którykolwiek z plik obj pliki są archiwami, wyświetlają informacje nagłówka archiwum (w
format podobny do ls -l). Oprócz informacji, z którymi możesz wymienić ar tv, objdump
-a pokazuje format pliku obiektowego każdego członka archiwum.

--dostosuj-vma=offset
Podczas zrzucania informacji najpierw dodaj offset do wszystkich adresów sekcji. To jest
przydatne, jeśli adresy sekcji nie odpowiadają tablicy symboli, która może:
zdarzają się, gdy umieszczasz sekcje pod konkretnymi adresami, gdy używasz formatu, który nie może
reprezentują adresy sekcji, takie jak a.out.

-b nazwa_bf
--cel=nazwa_bf
Określ, że format kodu obiektu dla plików obiektowych to nazwa_bf. Ta opcja może
nie być konieczne; objdump może automatycznie rozpoznawać wiele formatów.

Na przykład,

objdump -b oasys -m vax -h fu.o

wyświetla informacje podsumowujące z nagłówków sekcji (-h) z fu.o, który jest
wyraźnie zidentyfikowane (-m) jako plik obiektowy VAX w formacie wyprodukowanym przez Oasys
kompilatory. Możesz wyświetlić listę dostępnych formatów za pomocą -i opcja.

-C
--demangle[=styl]
Dekoduj (rozszarpać) nazwy symboli niskiego poziomu na nazwy na poziomie użytkownika. Oprócz usunięcia jakichkolwiek
początkowe podkreślenie poprzedzone przez system sprawia, że ​​nazwy funkcji w C++ są czytelne.
Różne kompilatory mają różne style manglowania. Opcjonalny styl rozczesywania
Argument może być użyty do wybrania odpowiedniego stylu deanglingu dla twojego kompilatora.

-g
--debugowanie
Wyświetl informacje debugowania. Próbuje to przeanalizować informacje debugowania zapisane w
plik i wydrukuj go, używając składni podobnej do C. Tylko niektóre typy debugowania
informacje zostały wdrożone. Niektóre inne typy są obsługiwane przez Czytelnik -w.

-e
--debugging-tags
Jak -g, ale informacje są generowane w formacie zgodnym z narzędziem ctags.

-d
--demontować
Wyświetl mnemoniki asemblera dla instrukcji maszyny od plik obj, To
opcja demontuje tylko te sekcje, które powinny zawierać instrukcje.

-D
--deasembluj-wszystko
Jak -d, ale zdemontuj zawartość wszystkich sekcji, nie tylko tych, których oczekuje się od
zawierają instrukcje.

--prefiks-adresy
Podczas demontażu wydrukuj pełny adres w każdym wierszu. To jest starszy
format demontażu.

-EB
-TEN
--endian={duży|mały}
Określ koniec plików obiektowych. Dotyczy to tylko demontażu. To może
być przydatne podczas demontażu formatu pliku, który nie opisuje endianowości
informacje, takie jak rekordy S.

-f
--plik-nagłówki
Wyświetl podsumowanie informacji z ogólnego nagłówka każdego z plik obj akta.

--kontekst-startu-pliku
Określ, że podczas wyświetlania interlistowanego kodu źródłowego/deasemblacji (przy założeniu -S) od
plik, który nie został jeszcze wyświetlony, rozszerz kontekst do początku pliku.

-h
--nagłówki-sekcji
--nagłówki
Wyświetl podsumowanie informacji z nagłówków sekcji pliku obiektowego.

Segmenty plików mogą być przenoszone na niestandardowe adresy, na przykład za pomocą
-Ttekst, -Tdanelub -Tbs opcje do ld. Jednak niektóre formaty plików obiektowych, takie jak
a.out, nie przechowuj adresu początkowego segmentów plików. W takich sytuacjach
chociaż ld prawidłowo przenosi sekcje, używając objdump -h aby wyświetlić plik
nagłówki sekcji nie mogą pokazywać poprawnych adresów. Zamiast tego pokazuje zwykłe
adresy, które są niejawne dla celu.

-H
--help
Wydrukuj podsumowanie opcji, aby objdump i wyjść.

-i
--informacje
Wyświetl listę pokazującą wszystkie architektury i formaty obiektów dostępne dla
specyfikacja z -b or -m.

-j Nazwa
--sekcja=Nazwa
Wyświetlaj informacje tylko dla sekcji Nazwa.

-l
--Numery linii
Oznacz ekran (używając informacji debugowania) nazwą pliku i wierszem źródłowym
numery odpowiadające pokazanemu kodowi obiektu lub relokacji. Przydatne tylko z -d, -Dlub
-r.

-m maszyna
--architektura=maszyna
Określ architekturę, która ma być używana podczas demontażu plików obiektów. To może być przydatne
podczas demontażu plików obiektowych, które nie opisują informacji o architekturze, np.
jako rekordy S. Możesz wyświetlić listę dostępnych architektur za pomocą -i opcja.

-M Opcje
--opcje-deasemblera=Opcje
Przekaż konkretne informacje o celu deasemblerowi. Obsługiwane tylko w niektórych celach.
Jeśli konieczne jest określenie więcej niż jednej opcji deasemblera, to wiele -M
opcje mogą być używane lub mogą być umieszczone razem na liście oddzielonej przecinkami.

Jeśli celem jest architektura ARM, za pomocą tego przełącznika można wybrać, który:
zestaw nazw rejestrów jest używany podczas deasemblera. Określanie -M reg-names-std (
domyślnie) wybierze nazwy rejestrów używane w zestawie instrukcji ARM
dokumentacja, ale z rejestrem 13 zwanym „sp”, rejestrem 14 zwanym „lr” i rejestrem
15 o nazwie 'szt.'. Określanie -M reg-names-apcs wybierze zestaw nazw używany przez ARM
Procedura Call Standard, podczas określania -M reg-names-raw po prostu użyje r następnie
według numeru rejestru.

Istnieją również dwa warianty schematu nazewnictwa rejestrów APCS włączone przez: -M rej-
nazwy-naszt i -M reg-names-specjalne-atpcs które korzystają z wywołania procedury ARM/Kciuk
Standardowe konwencje nazewnictwa. (Albo z normalnymi nazwami rejestru lub specjalnymi)
nazwy rejestru).

Ta opcja może być również używana dla architektur ARM, aby wymusić deasembler do:
interpretować wszystkie instrukcje jako instrukcje kciuka za pomocą przełącznika
--disassembler-options=force-kciuk. Może to być przydatne podczas próby demontażu
kod kciuka stworzony przez inne kompilatory.

W przypadku x86 niektóre opcje powielają funkcje -m przełącz, ale pozwól lepiej
ziarnista kontrola. Wiele wyborów z poniższych może być określonych jako przecinek
oddzielony ciąg. x86-64, i386 i i8086 wybierz demontaż dla danego
architektura. intel i do wybierz między trybem składni Intel a trybem składni AT&T.
adres 64, adres 32, adres 16, data32 i data16 określ domyślny rozmiar adresu i argument
rozmiar. Te cztery opcje zostaną zastąpione, jeśli x86-64, i386 or i8086 pojawić się później
ciąg opcji. W końcu, przyrostek, gdy jest w trybie AT&T, instruuje dezasembler
wypisuje sufiks mnemoniczny, nawet jeśli sufiks można wywnioskować z operandów.

Dla PPC, książka, książka32 i książka64 wybierz demontaż instrukcji BookE. 32 i
64 wybierz odpowiednio demontaż PowerPC i PowerPC64. e300 wybiera demontaż
dla rodziny e300. 440 wybiera demontaż dla PowerPC 440.

W przypadku MIPS ta opcja steruje drukowaniem nazw mnemonicznych instrukcji i rejestru
nazwy w zdemontowanych instrukcjach. Można wybrać wiele opcji z następujących:
określony jako ciąg oddzielony przecinkami, a nieprawidłowe opcje są ignorowane:

„bez aliasów”
Wypisz mnemonik instrukcji 'surowej' zamiast jakiegoś mnemonika pseudo instrukcji.
Np. wypisz „daddu” lub „lub” zamiast „przenieś”, „sll” zamiast „nie” itd.

"nazwy-gpr=ABI"
Wydrukuj nazwy GPR (rejestru ogólnego przeznaczenia) zgodnie z określonym ABI.
Domyślnie nazwy GPR są wybierane zgodnie z ABI istoty binarnej
zdemontowany.

"nazwy-fpr=ABI"
Wydrukuj nazwy FPR (rejestr zmiennoprzecinkowy) odpowiednie dla określonego ABI.
Domyślnie drukowane są numery FPR, a nie nazwy.

"nazwy-cp0=ŁUK"
Wydrukuj nazwy rejestrów CP0 (koprocesor kontroli systemu; koprocesor 0) jako
odpowiednie dla procesora lub architektury określonej przez ŁUK. Domyślnie CP0
nazwy rejestrów są wybierane zgodnie z architekturą i procesorem binarnym
jest zdemontowany.

"nazwy-hwr=ŁUK"
Wydrukuj nazwy HWR (rejestr sprzętowy, używany przez instrukcję "rdhwr") jako
odpowiednie dla procesora lub architektury określonej przez ŁUK. Domyślnie nazwy HWR
są wybierane zgodnie z architekturą i procesorem istoty binarnej
zdemontowany.

"nazwy-reg=ABI"
Wydrukuj nazwy GPR i FPR odpowiednio do wybranego ABI.

"nazwy-reg=ŁUK"
Wydrukuj nazwy rejestrów specyficznych dla procesora (rejestry CP0 i nazwy HWR) odpowiednio dla
wybrany procesor lub architekturę.

W przypadku dowolnej z wymienionych powyżej opcji, ABI or ŁUK można określić jako numeryczna mieć
numery drukowane zamiast nazw dla wybranych typów rejestrów. Możesz wymienić
dostępne wartości ABI i ŁUK używając --help opcja.

W przypadku VAX można określić adresy wejścia funkcji za pomocą -M wpis: 0xf00ba. Możesz użyć
to wielokrotnie, aby poprawnie zdeasemblować pliki binarne VAX, które nie zawierają symbolu
tabele (jak zrzuty pamięci ROM). W takich przypadkach maska ​​wprowadzania funkcji wyglądałaby inaczej:
dekodowane jako instrukcje VAX, które prawdopodobnie prowadziłyby resztę funkcji, będąc
błędnie zdemontowany.

-p
--prywatne-nagłówki
Wydrukuj informacje specyficzne dla formatu pliku obiektu. Dokładne informacje
drukowane zależy od formatu pliku obiektu. W przypadku niektórych formatów plików obiektowych nie
drukowane są dodatkowe informacje.

-r
--relok
Wydrukuj wpisy relokacji pliku. Jeśli jest używany z -d or -D, przeprowadzki są
drukowane przeplatane demontażem.

-R
--dynamiczna relokacja
Wydrukuj wpisy dynamicznej relokacji pliku. Ma to znaczenie tylko w przypadku dynamiki
obiektów, takich jak określone typy bibliotek współdzielonych.

-s
--pełna-treść
Wyświetl pełną zawartość żądanych sekcji. Domyślnie wszystkie niepuste
wyświetlane są sekcje.

-S
--źródło
Wyświetl kod źródłowy pomieszany z dezasemblacją, jeśli to możliwe. Implikuje -d.

--show-raw-inn
Podczas rozkładania instrukcji wydrukuj instrukcję w postaci szesnastkowej oraz symbolicznej
Formularz. Jest to ustawienie domyślne, z wyjątkiem sytuacji, gdy --prefiks-adresy Jest używane.

--no-show-raw-inn
Podczas demontażu instrukcji nie drukuj bajtów instrukcji. To jest
domyślnie, gdy --prefiks-adresy Jest używane.

-W
--krasnolud
Wyświetla zawartość sekcji debugowania DWARF w pliku, jeśli taka istnieje.

-G
-- dźgnięcia
Wyświetl pełną zawartość żądanych sekcji. Wyświetl zawartość
sekcje .stab i .stab.index oraz .stab.excl z pliku ELF. To jest tylko przydatne
w systemach (takich jak Solaris 2.0), w których znajdują się wpisy w tablicy symboli debugowania ".stab"
przewożony w sekcji ELF. W większości innych formatów plików debugowanie wpisów w tablicy symboli
są przeplatane symbolami powiązań i są widoczne w --symbole wyjście.

--start-adres=adres
Rozpocznij wyświetlanie danych pod podanym adresem. Wpływa to na wyjście -d, -r
i -s opcje.

--stop-adres=adres
Przestań wyświetlać dane pod podanym adresem. Wpływa to na wyjście -d, -r
i -s opcje.

-t
--symbole
Wydrukuj wpisy tablicy symboli pliku. To jest podobne do informacji
dostarczone przez nm program.

-T
--dynamic-symy
Wydrukuj wpisy dynamicznej tablicy symboli pliku. Ma to znaczenie tylko dla
obiekty dynamiczne, takie jak niektóre typy bibliotek współdzielonych. To jest podobne do
informacje dostarczone przez nm program, gdy podano -D (--dynamiczny) opcja.

--symbole-specjalne
Podczas wyświetlania symboli uwzględnij te, które cel uważa za szczególne w niektórych
sposób i który normalnie nie byłby interesujący dla użytkownika.

-V
--wersja
Wydrukuj numer wersji objdump i wyjść.

-x
--wszystkie nagłówki
Wyświetl wszystkie dostępne informacje nagłówka, w tym tablicę symboli i relokację
wpisy. Za pomocą -x jest równoważne określeniu wszystkich -a -f -h -p -r -t.

-w
--szeroki
Sformatuj niektóre wiersze dla urządzeń wyjściowych, które mają więcej niż 80 kolumn. Również nie
obcinaj nazwy symboli, gdy są wyświetlane.

-z
--deasembluj-zera
Normalnie wyjście deasemblacji pomija bloki zer. Ta opcja kieruje
deasembler, aby zdeasemblować te bloki, tak jak inne dane.

@filet
Czytaj opcje wiersza poleceń z filet. Odczytane opcje są wstawiane w miejsce
oryginał @filet opcja. Gdyby filet nie istnieje lub nie można go odczytać, to opcja
będą traktowane dosłownie, a nie usuwane.

Opcje w filet są oddzielone białymi znakami. Może być dołączony znak odstępu
w opcji, otaczając całą opcję pojedynczym lub podwójnym cudzysłowem. Każdy
znak (w tym ukośnik odwrotny) może być dołączany przez poprzedzenie znaku, który ma być
w zestawie z odwrotnym ukośnikiem. ten filet może sam zawierać dodatkowe @filet opcje; każdy
takie opcje będą przetwarzane rekurencyjnie.

Użyj m68hc12-objdump online, korzystając z usług onworks.net