makeindex - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

makeindex - procesor indeksujący ogólnego przeznaczenia, niezależny od formatera

STRESZCZENIE

makeindex [-c] [-g] [-i] [-l] [-o ind] [-p num] [-q] [-r] [-s splik] [-t log] [-L] [-T]
[idx0 idx1 idx2...]

OPIS

Program makeindex jest generatorem indeksów hierarchicznych ogólnego przeznaczenia; akceptuje jeden lub
więcej plików wejściowych (często tworzonych przez program formatujący tekst, taki jak TeX (tex(1L)) lub troff(1)
sortuje wpisy i tworzy plik wyjściowy, który można sformatować. Indeks może mieć
do trzech poziomów (0, 1 i 2) zagnieżdżenia podelementów. Sposób oznaczania słów
indeksowanie w dokumencie głównym zależy od użytego formatera; makeindex robi
nie zautomatyzować proces wybierania tych słów. Ponieważ indeks wyjściowy jest hierarchiczny,
makeindex można uznać za uzupełnienie Awk(1) oparte marka.indeks(1L) system
Bentley i Kernighan, który jest specyficzny dla troff(1), generuje wskaźniki niehierarchiczne,
i wykorzystuje znacznie prostszą składnię do wskazywania wpisów indeksu. Dla ilustracji użycia
w troff i TeX, zobacz sekcję PRZYKŁADY poniżej.

Formaty plików wejściowych i wyjściowych są określone w pliku stylu; domyślnie wprowadź
zakłada się, że jest to .idx plik wygenerowany przez LaTeX.

O ile nie określono inaczej, podstawowa nazwa pierwszego pliku wejściowego (idx0) jest używany do
określić nazwy innych plików. Dla każdej określonej nazwy pliku wejściowego odpowiedni plik
poszukiwane jest imię. Jeśli ten plik nie zostanie znaleziony, a nazwa pliku nie ma rozszerzenia, zostanie wyświetlony plik
rozbudowa .idx jest dołączony. Jeśli nie zostanie znaleziony żaden plik o tej nazwie, makeindex aborcje.

Jeśli podano dokładnie jeden plik wejściowy i nie określono jawnie pliku stylu using -s,
makeindex używa pliku z rozszerzeniem .mst jako domyślny plik stylu (jeśli jest obecny).

Ważne uwagi dotyczące wyboru słów kluczowych indeksu można znaleźć w cytowanym dokumencie Lamporta
poniżej. Jako kwestię odrębną od wyboru słów kluczowych indeksu, systematyczny mechanizm
Sugeruje się umieszczanie terminów indeksowych w dokumencie wskaźnik Przygotowanie i Przetwarzanie, A
cytowany poniżej artykuł.

OPCJE

-c Kompresuj spacje pośrednie (ignorując spacje początkowe i końcowe oraz tabulatory).
Domyślnie puste miejsca w kluczu indeksu są zachowywane.

-g W indeksie należy zastosować kolejność słów w języku niemieckim, zgodnie z zasadami określonymi w normie DIN
5007. Domyślnie makeindex stosuje kolejność słów, w której pierwszeństwo to:
symbole, cyfry, wielkie litery, małe litery. Sekwencja w języku niemieckim
kolejność słów to: symbole, małe litery, wielkie litery, cyfry.
Dodatkowo ta opcja umożliwia makeindex rozpoznawać niemieckie polecenia TeX-owe
{"a, "o, "u i "s} jako {ae, oe, ue i ss} podczas sortowania wpisów.
Znak cudzysłowu musi zostać ponownie zdefiniowany w pliku stylu (na przykład przedefiniuj
cytuj jako „+”). Jeśli znak cudzysłowu nie zostanie przedefiniowany, makeindex będzie produkować
komunikat o błędzie i przerwanie.

-i Weź dane wejściowe od stdin. Gdy ta opcja jest określona i -o nie jest, wyjście jest
zapisywane stdout.

-l Zamawianie listów; domyślnie stosowana jest kolejność słów (zobacz sekcję ZAMAWIANIE).

-o ind Zatrudniać ind jako wyjściowy plik indeksu. Domyślnie nazwa pliku jest tworzona przez
dołączenie rozszerzenia ind do nazwy bazowej pierwszego pliku wejściowego (idx0).

-p num Ustaw numer strony początkowej wyjściowego pliku indeksu na num (przydatne, gdy
plik indeksu należy sformatować osobno). Argument num może być numeryczny lub
jeden z następujących:

każdy Stroną początkową jest numer ostatniej strony źródłowej plus 1.

nieparzysty Strona początkowa to pierwsza strona nieparzysta następująca po ostatniej stronie źródłowej
liczba.

nawet Stroną początkową jest pierwsza parzysta strona po ostatnim źródle
numer strony.

Ostatnią stronę źródłową uzyskuje się, przeszukując plik dziennika wstecz w poszukiwaniu pliku
pierwsze wystąpienie liczby zawartej w parach nawiasów kwadratowych ([...]). Jeśli
brakuje numeru strony lub nie odnaleziono pliku dziennika, nie zostaną podjęte żadne próby
ustawić numer strony początkowej. Nazwa źródłowego pliku dziennika jest określana przez
dołączenie rozszerzenia .log do nazwy bazowej pierwszego pliku wejściowego (idx0).

-q Tryb cichy; nie wysyłaj żadnych wiadomości do stderr. Domyślnie komunikaty o postępie i błędach
są wysyłane do stderr jak również do pliku transkrypcji.

-r Wyłącz niejawne tworzenie zakresu stron; zakresy stron należy utworzyć przy użyciu
jawne operatory zakresu; zobacz EFEKTY SPECJALNE poniżej. Domyślnie trzy lub więcej
kolejne strony są automatycznie skracane w formie zakresu (np. 1–5).

-s chlew Zatrudniać chlew jako plik stylu (brak wartości domyślnej). Zmienna środowiskowa INDEXSTYLE
definiuje ścieżkę, w której powinien zostać znaleziony plik stylu.

-t log Zatrudniać log jako plik transkrypcji. Domyślnie nazwa pliku jest tworzona przez
dołączenie rozszerzenia .ilg do nazwy bazowej pierwszego pliku wejściowego (idx0).

-L sortuj w oparciu o ustawienia regionalne. Niedostępne we wszystkich systemach.

-T specjalne wsparcie dla tajskich dokumentów. Niedostępne we wszystkich systemach.

STYL FILE

Plik stylu informuje makeindex o formacie .idx pliki wejściowe i zamierzone
format końcowego pliku wyjściowego; przykłady znajdują się poniżej. Ten plik może znajdować się w dowolnym miejscu w
ścieżka zdefiniowana przez zmienną środowiskową INDEXSTYLE. Plik stylu zawiera listę
zspecyficzny, atrybut> pary. Istnieją dwa typy specyfikatorów: wejściowe i wyjściowe.
Pary nie muszą występować w jakiejś szczególnej kolejności. Linia rozpoczynająca się od „%” jest komentarzem.
Na poniższej liście specyfikatorów i argumentów znajdują się: jest dowolnym ciągiem
rozdzielone podwójnymi cudzysłowami („…”), to pojedyncza litera ujęta w pojedynczy cudzysłów
('...'), I jest nieujemną liczbą całkowitą. Maksymalna długość A jest rok 2048.
Dosłowny ukośnik odwrotny lub cudzysłów musi być poprzedzony znakiem ucieczki (ukośnikiem odwrotnym). Wszystko, co nie jest określone w
plikowi stylu zostanie przypisana wartość domyślna, która jest wyświetlana na początku pliku stylu
skrajna prawa kolumna.

WEJŚCIE STYL SPECYFIKATORY
rzeczywisty `@'
Symbol informujący, że na wyjściu ma pojawić się kolejny wpis
plik.

arg_zamknij `}`
Separator zamykający dla argumentu wpisu indeksu.

arg_otwarte `{`
Separator otwarcia dla argumentu wpisu indeksu.

zawrzeć `|`
Symbol wskazujący, że ma być reszta listy argumentów
używane jako polecenie enkapsulacji numeru strony.

uciec `\\'
Symbol, który zmienia następną literę, chyba że ją poprzedza
list jest uciec. Uwaga: zacytować służy do ucieczki przed literą która
następuje bezpośrednio po nim, ale jeśli jest poprzedzony przez uciec, to jest
traktowany jak zwykła postać. Te dwa symbole musi be
odrębny.

keyword "\\indeksowanie"
Polecenie, które mówi makeindex że jego argumentem jest indeks
wpis.

poziom „!”
Separator oznaczający nowy poziom podpozycji.

strona_kompozytor „-”
Separator oddzielający części złożonego numeru strony (patrz
EFEKTY SPECJALNE poniżej).

zacytować ```
Uwaga: zacytować służy do natychmiastowej ucieczki od litery, która
następuje po nim, ale jeśli jest poprzedzony uciec, jest traktowany jako
zwyczajny charakter. Te dwa symbole musi być wyraźnym.

zakres_zamknij `)'
Separator zamykający wskazujący koniec jawnego zakresu stron.

zakres_otwarty `(`
Separator otwarcia wskazujący początek jawnej strony
zakres.

WYDAJNOŚĆ STYL SPECYFIKATORY
preambuła "\\rozpocznij{indeks}\n"
Preambuła pliku wyjściowego.

poczta "\n\n\\end{indeks}\n"
Postamble pliku wyjściowego.

setpage_prefix "\n \\setcounter{strona}{"
Przedrostek polecenia ustawiającego numer strony początkowej.

setpage_suffix "}\N"
Przyrostek polecenia ustawiającego numer strony początkowej.

pomiń_grupę "\n\n \\przestrzeń indeksu\n"
Odstęp pionowy do wstawienia przed rozpoczęciem nowej grupy.

flaga_nagłówków 0
Flaga wskazująca traktowanie nowych nagłówków grup, które są
wstawiane przed nową grupą (symbole, cyfry i 26
litery): wartości dodatnie powodują, że litera będzie wielka
wstawiane pomiędzy przedrostkiem i przyrostkiem, a wartości ujemne powodują a
Należy wstawić małą literę (domyślnie jest to 0, co daje nr
nagłówek).

przedrostek_nagłówka „”
Przedrostek nagłówka litery, który należy wstawić przed rozpoczęciem nowej litery.

przyrostek_nagłówka „”
Sufiks nagłówka litery, który należy wstawić na początku nowej litery.

symhead_positive
"Symbolika"
Nagłówek symboli, które należy wstawić, jeśli flaga_nagłówków jest pozytywny.

symhead_negative
"symbolika"
Nagłówek symboli, które należy wstawić, jeśli flaga_nagłówków jest ujemny.

numhead_positive
"Liczby"
Nagłówek liczb, które należy wstawić, jeśli flaga_nagłówków jest pozytywny.

numhead_negative
"liczby"
Nagłówek liczb, które należy wstawić, jeśli flaga_nagłówków jest ujemny.

item_0 "\n \\element "
Polecenie do wstawienia pomiędzy dwoma elementami podstawowymi (poziom 0).

item_1 "\n \\podelement "
Polecenie do wstawienia pomiędzy dwoma elementami drugorzędnymi (poziom 1).

item_2 "\n \\podelement "
Polecenie do wstawienia pomiędzy dwa elementy poziomu 2.

item_01 "\n \\podelement "
Polecenie do wstawienia pomiędzy elementem poziomu 0 a elementem poziomu 1.

pozycja_x1 "\n \\podelement "
Polecenie do wstawienia pomiędzy pozycją poziomu 0 a pozycją poziomu 1,
gdzie pozycja poziomu 0 nie ma przypisanych numerów stron.

item_12 "\n \\podelement "
Polecenie do wstawienia pomiędzy elementem poziomu 1 a elementem poziomu 2.

pozycja_x2 "\n \\podelement "
Polecenie do wstawienia pomiędzy pozycją poziomu 1 a pozycją poziomu 2,
gdzie pozycja poziomu 1 nie ma przypisanych numerów stron.

delim_0 „”, „
Separator wstawiany pomiędzy kluczem poziomu 0 a jego pierwszą stroną
liczba (domyślnie: przecinek i spacja).

delim_1 „”, „
Separator wstawiany pomiędzy kluczem poziomu 1 a jego pierwszą stroną
liczba (domyślnie: przecinek i spacja).

delim_2 „”, „
Separator wstawiany pomiędzy kluczem poziomu 2 a jego pierwszą stroną
liczba (domyślnie: przecinek i spacja).

delim_n „”, „
Separator, który należy wstawić pomiędzy dwoma numerami stron w tym samym miejscu
klawisz na dowolnym poziomie (domyślnie: przecinek i spacja).

delim_r „--”
Separator do wstawienia pomiędzy stroną początkową i końcową
liczby z zakresu.

delim_t „”
Separator do wstawienia na końcu listy stron. Ten
ogranicznik nie ma wpływu na wpisy, które nie mają powiązanej strony
lista.

encap_prefix „\”
Pierwsza część przedrostka polecenia hermetyzującego stronę
liczba.

encap_infix „{”
Druga część przedrostka polecenia hermetyzującego stronę
liczba.

encap_suffix „}”.
Sufiks polecenia hermetyzującego numer strony.

strona_precedencja „rnaRA”.
Kolejność pierwszeństwa typów stron. Wartość domyślna określa: małe litery
łacińskie, numeryczne/arabskie, małe litery alfabetu, wielkie litery rzymskie,
wielkie litery alfabetu.

linia_maks 72
Maksymalna długość linii na wyjściu, powyżej której linia
okłady.

wcięcie_space „\t\t”
Spacja do wstawienia przed zawijaną linią (domyślnie: dwa
zakładki).

długość_wcięcia 16
Długość wcięcie_space (domyślnie: 16, co odpowiada 2 zakładkom).

przyrostek_2p „”
Separator zastępujący ogranicznik zakresu i drugą stronę
numer dwustronicowego wykazu. Jeśli jest obecny, zastępuje delim_r.
Przykład: „f.”

przyrostek_3p „”
Separator zastępujący ogranicznik zakresu i drugą stronę
numer trzystronicowego wykazu. Jeśli jest obecny, zastępuje delim_r
i przyrostek_mp. Przykład: „ff.”

przyrostek_mp „”
Separator zastępujący ogranicznik zakresu i drugą stronę
numer listy wielostronicowej (trzy lub więcej stron). Gdy
obecnie, to zastępuje delim_r. Przykład: „f.”

PRZYKŁADY

TeX PRZYKŁAD
Poniższy przykład pokazuje plik stylu o nazwie księgarz, który definiuje indeks dla a
książka, którą można sformatować niezależnie od głównego źródła:

preambuła
"\\documentstyle[12pt]{książka}
\\rozpocznij{dokument}
\\begin{indeks}
{\\mały\n"
poczta
"\n\n}
\\end{indeks}
\\end{dokument}\n"

Zakładając, że konkretny styl książki wymaga indeksu (jak również ewentualnych rozdziałów).
zaczynać od nieparzystego numeru strony i mieć nazwę pliku wejściowego foo.idx, następujące
wiersz poleceń generuje dane wyjściowe w pliku footmp.ind:

makeindex -s book.ist -o footmp.ind -p nieparzyste foo

W tym przypadku używana jest inna niż domyślna nazwa pliku wyjściowego, aby uniknąć zakłócania wyników książki
siebie (prawdopodobnie foo.dvi, która byłaby domyślną nazwą wyniku indeksu
plik!).

TROFF PRZYKŁAD
Przykładowy plik sterujący do tworzenia indeksu, który, jak zakładamy, znajduje się w pliku
próbka.ist:

słowo kluczowe „IX:”
preambuła
„.\\\” początek wyświetlania indeksu
\".\\\" wejdź w tryb dwóch kolumn
2C
.CII
.ten
INDEKS
.XS
INDEKS
.XE
.R
.ps 9p
.vs 11p
sp
de I1
.ti 0.25i
..
de I2
.ti 0.5i
.. ”
postamble "\n.\\\" koniec wyniku indeksu"
setpage_prefix "\n.nr % "
setpage_suffix ""
group_skip "\n.sp 1.0"
flaga_nagłówków 1
przedrostek_nagłówka "\n.IS\n"
przyrostek_nagłówka "\n.IE"
item_0 "\n.br\n"
item_1 "\n.I1\n"
item_2 "\n.I2\n"
item_01 "\n.I1\n"
item_x1 "\n.I1\n"
item_12 "\n.I2\n"
item_x2 "\n.I2\n"
delim_0 ","
delim_1 ","
delim_2 ","
delim_r "-"
usuń_t „.”
encap_prefix "\\fB"
encap_infix ""
encap_suffix "\\fP"
wcięcie_space ""
długość_wcięcia 0

Lokalny pakiet makr może wymagać modyfikacji, jak w tym przykładzie rozszerzenia
dotychczasowy -ms makra (należy pamiętać, że w niektórych witrynach to makro powinno obsługi produkcji rolnej, która zastąpiła istniejące makro
to samo imię):

.
de IX
.ie '\\n(.z'' .tm IX: \\$1 \\$2 \\$3 \\$4 \\$5 \\$6 \\$7 \\$8 \\$9 {\\n(PN}
.el \\!.IX \\$1 \\$2 \\$3 \\$4 \\$5 \\$6 \\$7 \\$8 \\$9 {\\n(PN}
..

(zwróć uwagę, że ciąg {\\n(PN} jest oddzielony od reszty linii tabulatorem. Jeśli twój
lokalny pakiet makr nie zawiera tego rozszerzenia, po prostu dołącz te linie w pliku
początek twojego pliku. Oto proste troff(1) plik wejściowy, który, jak założymy, to
o imieniu przykładowy.txt:

To jest przykładowy plik do testowania \fImakeindex\fP(1 XNUMX litrów)
programu i zobacz
.IX {indeksowanie!programy!język C}
.IX {makeindex@\fImakeindex\fP(1L)}
bp
.rs
.IX {Knuth}
.IX {skład! wspomagany komputerowo}
jak dobrze funkcjonuje w \fItroff\fP(1) środowisko.

Należy pamiętać, że wpisy indeksu są oznaczone symbolem .IX makro, które powoduje, że następujący tekst
być napisane stdout wraz z aktualnym numerem strony.

TWORZENIE THE INDEKS FILE IN THE KRES SHELL
Aby utworzyć plik wejściowy dla makeindex, in dotychczasowy Granica powłoka środowisko, zrób to samo
na twojej stronie polecenia:

psroff -ms -Tpsc -t przykład.txt > /dev/null 2> przykład.tmp

Niektóre witryny będą wymagać ditroff zamiast psroff. Aby odfiltrować każdy autentyczny błąd
wiadomości, zadzwoń grep(1):

grep '^IX: ' próbka.tmp > próbka.idx

TWORZENIE THE INDEKS FILE ZA POMOCĄ UCSF ULEPSZONE TROFF/TRANSKRYPT
Dzięki ulepszonemu troffowi/TRANSKRYPT UCSF plik -I opcja psroff(1L) może wyprodukować oba
dane wyjściowe formatera i plik indeksu:

psroff -ms -I próbka.inp -Tpsc próbka.txt

Jeśli chcesz ukryć dane wyjściowe formatera:

psroff -ms -I przykład.inp -Tpsc -t przykład.txt > /dev/null

UKOŃCZENIE THE INDEKS
Każda z powyższych procedur pozostawia dane wejściowe dla makeindex in próbka.inp. Następny krok
jest inwokować makeindex:

makeindex -s próbka.ist próbka.idx

To odchodzi troff(1)-gotowe wyjście w pliku próbka.ind.

ZAMÓWIENIE

Domyślnie makeindex zakłada słowo zamawiania; jeśli -l opcja jest aktywna, list
zamawiania Jest używane. W kolejności słów spacja poprzedza dowolną literę alfabetu, podczas gdy
w kolejności listów w ogóle się to nie liczy. Ilustruje to poniższe
przykład:

słowo zamówienie list zamówienie
foka lwa morskiego
foka lew morski

Liczby są zawsze sortowane w kolejności numerycznej. Na przykład,

9 (dziewięć), 123
10 (dziesięć), zob. Derek, Bo

Litery są najpierw sortowane bez względu na wielkość liter; gdy słowa są identyczne, wielkie litery
wersja poprzedza swój odpowiednik pisany małymi literami.

Symbol specjalny definiuje się tutaj jako dowolny znak nie występujący w sumie cyfr
i angielskie znaki alfabetu. Wzory rozpoczynające się od specjalnych symboli poprzedzają
cyfry, które poprzedzają wzorce rozpoczynające się od liter. W szczególnym przypadku ciąg
rozpoczynanie od cyfry, ale zmieszanie z liczbami niebędącymi cyframi, jest uważane za początek wzorca
ze specjalnym charakterem.

SPECIAL EFEKTY

Wpisy takie jak

\indexentry{alfa}{1}
\indexentry{alfa!beta}{3}
\indexentry{alpha!beta!gamma}{10}

w pliku wejściowym zostanie przekonwertowany na

\item alfa, 1
\podpunkt beta, 3
\subsubitem gamma, 10

w wyjściowym pliku indeksu. Zauważ, że poziom symbol (`!') jest użyty powyżej do rozgraniczenia
poziomy hierarchiczne.

Istnieje możliwość pojawienia się towaru w wyznaczonej formie za pomocą przycisku rzeczywisty („@”)
operator. Na przykład,

\indexentry{alpha@{\it alfa\/}}{1}

stanie się

\item {\it alfa\/}, 1

po przetworzeniu. Wzorzec poprzedzający `@' jest używany jako klucz sortowania, natomiast ten
po nim jest zapisywany w pliku wyjściowym. Należy pamiętać, że dwa wystąpienia tego samego klawisza,
jeden z i jeden bez rzeczywisty operatora, są uważane za odrębny wpisy.

Pola elementu, elementu podrzędnego i elementu podrzędnego mogą mieć indywidualne klucze sortowania:

\indexentry{aa@{\it aa\/}!bb@{\it bb\/}!cc@{\it cc\/}}{1}

To zostanie przekonwertowane na

\item {\it aa}, 1
\subitem {\it bb}, 3
\subsubitem {\it cc}, 10

Możliwe jest enkapsulowanie numeru strony za pomocą wyznaczonego polecenia za pomocą zawrzeć
(`|') operator:

\indexentry{alfa|bold}{1}

zostanie przekonwertowany na

\item alfa, \bold{1}

gdzie przy odpowiedniej definicji dla TeX-a \bold{n} rozwinie się do {\bf n}. W tym
na przykład trzy atrybuty wyjściowe powiązane z enkapsulacją strony encap_prefix,
encap_infix, encap_suffix, odpowiadają ukośnikowi odwrotnemu, lewemu i prawemu nawiasowi klamrowemu,
odpowiednio. Mechanizm ten umożliwia ustawienie numeracji stron przy użyciu różnych czcionek. Dla
przykładowo strona, na której pojawia się definicja słowa kluczowego, może być napisana jedną czcionką, tj
lokalizacja głównego przykładu może być zapisana inną czcionką, a inne wystąpienia w jeszcze trzeciej
czcionka.

Połączenia zawrzeć operatora można także używać do tworzenia odsyłaczy w indeksie:

\indexentry{alfa|patrz{beta}}{1}

stanie się

\item alfa, \see{beta}{1}

w pliku wyjściowym, gdzie

\zobacz{beta}{1}

rozszerzy się do

{\widzi\/} wersję beta

Należy pamiętać, że w takim odsyłaczu numer strony znika.

Para zawrzeć połączone z zakres_otwarty („|(”) i zakres_zamknij (`|)') tworzy
wyraźny zakres stron:

\indexentry{alfa|(}{1}
\indexentry{alfa|)}{5}

stanie się

\item alfa, 1–5

Strony pośrednie indeksowane tym samym kluczem zostaną domyślnie scalone z zakresem. Ten
jest szczególnie przydatne, gdy trzeba zaindeksować cały dział na dany temat,
w takim przypadku należy wstawić tylko operatory otwierania i zamykania zakresu
początek i koniec sekcji. Wyraźne tworzenie zakresu stron może również obejmować dodatek
komenda ustawiająca zakres stron wyznaczoną czcionką:

\indexentry{alfa|(pogrubienie}{1}
\indexentry{alfa|)}{5}

stanie się

\item alfa, \bold{1--5}

Warto wspomnieć o kilku potencjalnych problemach. Najpierw wpisy typu

\indexentry{alfa|(}{1}
\indexentry{alfa|bold}{3}
\indexentry{alfa|)}{5}

będzie interpretowane jako

\item alfa, \bold{3}, 1--5

ale z ostrzeżeniem w transkrypcji o napotkaniu niespójnej strony
enkapsulator. Wyraźny zakres rozpoczynający się numerem strony w języku rzymskim i kończący się w języku arabskim to
również uznane za błąd. W tym przypadku (jeśli to możliwe) zakres jest podzielony na dwie części
podzakresów, jeden w języku rzymskim, a drugi w języku arabskim. Na przykład,

\indexentry{alfa|(}{i}
\indexentry{alfa}{iv}
\indexentry{alfa}{3}
\indexentry{alfa|)}{7}

zostanie zamieniony

\item alfa, i--iv, 3--7

z komunikatem ostrzegawczym w pliku transkrypcji, skarżącym się na nielegalny zakres
tworzenie.

Każdy symbol specjalny wspomniany w tej sekcji może być poprzedzony znakiem zacytować operator („”).
A zatem

\indexentry{alpha"@beta}{1}

faktycznie stanie się

\item alfa@beta, 1

w wyniku wykonania makeindex. Siła cytowania zacytować jest eliminowany, jeśli tak jest
bezpośrednio poprzedzone uciec („\”). Na przykład,

\indexentry{f\ur}{1}

staje się

\item f\ur, 1

co oznacza „u” z akcentem umlautowym w rodzinie procesorów TeX.

Numer strony może być złożeniem jednego lub większej liczby pól oddzielonych ogranicznikiem
strona_kompozytor (`-'), np. II-12 dla strony 12 rozdziału II. Numery stron mogą zawierać górę
do dziesięciu pól.

Od wersji 2.11 z makeindexThe zacytować operator może zacytować każdy znak z zakresu 1
... 255. Znak 0 jest wykluczony, ponieważ jest używany wewnętrznie w makeindex źródło
kod jako terminator ciągu. Dzięki tej zmianie można tworzyć klucze sortowania dla wszystkich ośmiu bitów
znaków z wyjątkiem 0. Kolejność sortowania jest następująca

znaki interpunkcyjne (w kolejności ASCII),
cyfry,
znaki kontrolne (1...31),
spacja (32),
litery (ignorując wielkość liter),
znaków 127 ... 255.

Oto przykład pokazujący indeksowanie wszystkich drukowalnych znaków ASCII innych niż
litery i cyfry, przyjmując domyślny format TeX. Dla wygody numer strony
odniesieniami są odpowiadające im wartości porządkowe ASCII.

\indexentry{" @" (spacja)} {32}
\indexentry{"!@"! (wykrzyknik)}{33}
\indexentry{""@"" (cudzysłów)}{34}
\indexentry{"#@"\# (ostry znak)}{35}
\indexentry{"$@"\$ (znak dolara)}{36}
\indexentry{"%@"\% (znak procentu)}{37}
\indexentry{"&@"\& (ampersand)}{38}
\indexentry{"<@"$<$ (lewy nawias ostry)}{60}
\indexentry{"=@"= (równa się)} {61}
\indexentry{">@"$>$ (prawy nawias ostrokątny)}{62}
\indexentry{?@? (zapytanie)}{63}
\indexentry{"@@"@ (przy znaku)}{64}
\indexentry{"[@"[ (lewy nawias kwadratowy)}{91}
\indexentry{"\@"\verb=\= (ukośnik odwrotny)}}
\indexentry{"]@"] (prawy nawias kwadratowy)}{93}
\indexentry{"^@"\verb=^= (daszek)}}
\indexentry{"_@"\verb=_= (podkreślenie)}{95}
\indexentry{"`@"\verb=~= (poważny akcent)}{96}
\indexentry{"{@"\"{ (lewy nawias klamrowy)}{123}
\indexentry{"|@"\verb="|= (kreska pionowa)}{124}
\indexentry{"}@"\"} (prawy nawias klamrowy)}{125}
\indexentry{"~@"\verb=~= (tylda)}{126}

Znaki w rzeczywistych polach następujące po znaku `@', które mają charakter specjalny
znaczenie dla TeX-a należy przedstawić jako sekwencje sterujące lub znaki trybu matematycznego.
Zwróć szczególną uwagę na wpisy dotyczące znaku at, lewego i prawego nawiasu klamrowego oraz pionu
bar, są kodowane. Wyjście pliku indeksu przez makeindex dla tego przykładu wygląda to tak:

\begin{indeks}

\przedmiot ! (wykrzyknik), 33
\item " (cudzysłów), 34
\item \# (ostry znak), 35
\item \$ (znak dolara), 36
\item \% (znak procentu), 37
\item \& (ampersand), 38
\item $<$ (lewy nawias ostry), 60
\item = (równa się), 61
\item $>$ (prawy nawias ostry), 62
\przedmiot ? (zapytanie), 63
\item @ (przy znaku), 64
\item [ (lewy nawias kwadratowy), 91
\item \verb=\= (ukośnik odwrotny), 92
\item ] (prawy nawias kwadratowy), 93
\item \verb=^= (daszek), 94
\item \verb=_= (podkreślenie), 95
\item \verb=~= (akcent grobowy), 96
\item \{ (lewy nawias), 123
\item \verb=|= (pionowa kreska), 124
\item \} (prawy nawias klamrowy), 125
\item \verb=~= (tylda), 126

\przestrzeń indeksu

\item (spacja), 32

\end{indeks}

Korzystaj z makeindex online, korzystając z usług onworks.net