medNCARG - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

med - edytor ramek metapliku NCAR CGM

STRESZCZENIE

med [ -e komenda ]* [ -f nazwa_pliku ] [ -l lokalny_katalog ] [ -V ] [ filename]

OPIS

med jest edytorem metaplików na poziomie ramki zaprojektowanym tak, aby przypominał składniowo UNIX sed(1) i
ed(1). med działa na kopii filename, zwany buforem i nadpisuje tylko plik
kiedy wydajesz w (zapis) polecenie. med udostępnia polecenia edycji zorientowane liniowo, aby
wyświetlać lub usuwać klatki z bufora, przenosić, kopiować lub scalać klatki w buforze,
lub zapisywać ramki z bufora i wczytywać je do bufora. Domyślnie med czyta w komendach
ze standardowego wejścia.

OPCJE

-e komenda
komenda jest singlem med Komenda. Ważny med polecenia są omówione w
Polecenia poniżej. Wiele -e opcje mogą pojawić się w jednym wierszu poleceń.
Uważaj, aby używać cudzysłowów, jeśli twoje polecenie zawiera spacje lub metaznaki, które:
mogą być interpretowane przez powłokę. Kiedy ta opcja jest używana med nie wchodzi
tryb interaktywny. Po prostu wykonuje podane polecenia, a następnie kończy działanie.

-f nazwa_pliku
Wykonaj med rozdzielona wierszami lista poleceń w pliku nazwa_pliku. Po
komendy są wyczerpane med wyjdzie.

-l lokalny_katalog
Zastosowanie lokalny_katalog jako katalog tmp dla miejsca na dysku magazynującym. Jeśli ta opcja nie jest
określony med użyje wartości $NCARG_TMP albo $ TMPDIR środowisko
zmienny. Widzieć ncargintro(1ncarg) do dyskusji na temat środowiska NCAR Graphics
zmiennych.

-V Wydrukuj numer wersji, a następnie wyjdź.

ZASTOSOWANIE

Command Structure
med komendy próbują mieć składniowo identyczną formę do tych z ed(1) lub sed(1).
Polecenia składają się z opcjonalnych adres lub dwa opcjonalne, oddzielone przecinkami, Adresy,
następnie komenda, który może być skrótem, po którym może następować trzeci adres lub
komenda specyficzny argument lista:

[ adres [, adres ] ] komenda [ adres | args ]

Jeśli tylko jeden adres jest określony, operacje są wykonywane na tej ramce. Jeśli dwa
adrese są określone, med wykonuje operację na całym zakresie ramek. Gdyby
nie podano adresu, wtedy aktualne domyślnie używana jest ramka. Wyjątek od tego
są w (napisz) i a (dołącz) polecenia. Domyślny adres dla w jest cały?
bufor.

Na przykład, 1,10p oznacza „drukuj (wyświetlaj) ramki od 1 do 10” (dwa adresy), d znaczy
„usuń bieżącą ramkę” (brak adresu oznacza, że ​​domyślnie używana jest bieżąca ramka), oraz
1,5c5 oznacza „dołącz kopię ramek od 1 do 5 w ramce 5” (trzy adresy). ten
znaczenie argument różni się dla każdej operacji. w Medycyna aktualny stan jedyny ważny
argument to nazwa pliku — do zapisu, w , na przykład polecenie, argument jest imię
plik do zapisu.

W przeciwieństwie do swoich przyjaciół ed(1) i sed(1) med stara się być dość przyjazna dla użytkownika. Jeśli nieważny
lub wydano niejednoznaczne polecenie med powie ci to. Gdyby med myśli, że rozpoznaje polecenie
z nieprawidłowymi argumentami podana jest instrukcja użycia dla nieprawidłowego polecenia. Jeśli
konkretne polecenie kończy się niepowodzeniem i med jest na tyle sprytny, aby dowiedzieć się, dlaczego ci to powie. med
prawie ZAWSZE zakończy się natychmiast, gdy wystąpi błąd podczas przetwarzania poleceń
z pliku lub wiersza poleceń. Pomoc jest dostępna za pomocą h Komenda. Stosowanie
zestawienia dla konkretnego polecenia można uzyskać za pomocą: h komenda Nazwa .

Adresy
Ramki można adresować na kilka sposobów:

nnn Według numeru klatki. Klatki w buforze są ponumerowane w stosunku do początku
bufor. Pierwsza klatka to klatka 1.

$ Ostatnia ramka bufora.

. Aktualna ramka. med śledzi klatkę, na której ostatnio wykonywałeś/aś
operacja. Ta ramka nazywa się aktualne rama. Możesz zaadresować tę ramkę przez
wpisanie znaku „kropki”.

±n Według względnego numeru klatki. Zaadresuj numer ramki, który jest n klatki wyżej, lub n
klatki niższe niż bieżąca klatka.

adres±n
Adres, po którym następuje znak plus (+) lub znak minus (-), po którym następuje ułamek dziesiętny
number, określa ten adres plus lub minus wskazaną liczbę ramek. Gdyby
adres jest pomijany, bieżąca ramka jest używana jako podstawa. Na przykład „31-3 '
adresuje ramkę 28 w buforze.

Jeśli nie określisz adresu dla polecenia, na którym ma działać, polecenie, które wymaga
adres dostarcza domyślnie jeden, zwykle bieżącą ramkę.

Para adresów oddzielonych przecinkiem oznacza pełen zakres ramek, a
bieżąca ramka nie jest zmieniana, chyba że zmieni ją polecenie.

Polecenia
W jednym wierszu może pojawić się tylko jedno polecenie. Polecenia mogą akceptować zero, jeden lub dwa adresy,
po którym następuje ewentualnie trzeci adres lub argument. Polecenia, które akceptują do dwóch
adresy uznają trzecią za błąd. Podobnie polecenia, które nie akceptują argumentu
uważaj jeden za błąd. Polecenia mogą być skracane.

W przypadku braku drugiego adresu dla polecenia z dwoma lub trzema adresami, polecenie:
uważaj drugi adres za taki sam jak pierwszy. Na przykład, 2d odpowiada 2,2d
. Brak pierwszego adresu, jeśli jest wymagany, spowoduje, że bieżąca ramka zostanie
używane jako domyślne. To samo dotyczy braku wymaganego trzeciego adresu. Do
przykład, c odpowiada .,.C..

Polecenia q (zakończ) i e (edycja) może następować po znaku '!' przekroczyć Medycyna użytkownik
ochrona.

Na poniższej liście med polecenia, domyślne adresy/argumenty pojawiają się w
zdanie wtrącone; adresy w nawiasach nie są częścią polecenia. Chyba że inaczej
zauważono, że polecenie nie zmienia bieżącego numeru klatki.

(1,$)dodać metaplik
Dołącz bufor do pliku. Dołącz adresowane ramki w buforze do metaplik. If
nie podano adresu, zapisywany jest cały bufor. Jeśli plik nie istnieje
Stwórz To.
(.,.) Kopiuj (.)
Kopiuj ramki. Zduplikuj adresowane ramki w buforze i dołącz je po
trzeci adres. Bieżąca klatka staje się miejscem docelowym ostatniej skopiowanej klatki.
(.,.)usunąć
Usuń adresowane linie z bufora. usunąć akceptuje jeden lub dwa adresy;
domyślna jest bieżąca ramka. Bieżąca klatka jest ustawiona na pierwszą klatkę
po usuniętych ramkach.
edit metaplik
Edytuj metaplik. Bieżąca zawartość bufora, jeśli istnieje, jest usuwana. Nazwany
metaplik jest wczytywany do bufora. Wynikowa bieżąca ramka jest ostatnią ramką w
bufor. Jeśli dokonano zmian w buforze od ostatniego zapisu med będzie
odrzuć żądanie, chyba że do polecenia zostanie dołączony znak '!'. edit drukuje
liczba klatek w metapliku. Jeśli nie metaplik podany jest bieżący metaplik, jeśli
każdy jest używany. Bieżąca klatka staje się ostatnią klatką w pliku.
pomoc komenda
Wsparcie. Podaj wiadomość o użytkowaniu dla komenda . Jeśli nie podano żadnego polecenia, wypisz listę
nazwy poleceń z krótkim opisem każdego z nich.
(.,.)etykieta ciąg
Oznacz adresowane ramki za pomocą ciąg . Połączenia CGM Rozpocząć Obrazek zawarty element
w każdej ramce metapliku pozwala na kodowanie danych znakowych. etykieta zapewnia
środki dostępu do tych danych.
(.,.)łączyć
Scal zawartość drugiej zaadresowanej ramki na górze pierwszej zaadresowanej
rama. W ten sposób zmienia się pierwsza zaadresowana ramka. Druga ramka pozostaje
To samo. Bieżąca ramka jest ustawiana na pierwszą zaadresowaną ramkę.
(.,.) ruszaj się (.)
Przenieś adresowane ramki do pierwszej ramki następującej po trzecim adresie.
(.,.)
Pokaż zawartość bufora pod podanym adresem. To, co jest faktycznie wyświetlane, to
informacje dotyczące zaadresowanych ramek. Te informacje obejmują: krewny
numer ramki w buforze, ilość rekordów zawartych w ramce,
rekord startowy dla ramki i zawartości CGM element ZACZYNAĆ OBRAZEK .
Jeśli nie określono adresu, bieżąca ramka nie ulega zmianie. W przeciwnym razie staje się
ostatnia wydrukowana ramka.
porzucić
Zrezygnować. Zakończ sesję edycji bez zapisywania zawartości bufora. W celu
zapisać bufor należy wykonać jawny zapis. Jeśli zmiany w buforze mają
powstało od ostatniego zapisu med odmówi rozwiązania, chyba że porzucić jest dołączony
z '!'.
(.)czytać metaplik
Przeczytaj w metapliku. Przeczytaj zawartość metaplik do bufora i dołącz go w
podany adres. metaplik musi być ważnym CGM NCAR. Wynikowa bieżąca ramka
to ostatnia wczytana ramka.
(1, $)dzielić plik wyjściowy
Podziel bieżący metaplik na numer akta. dzielić polecenie próbuje utworzyć
numer metapliki z zaadresowanych ramek, z których każdy zawiera około n /
liczba ramek, gdzie 'n' jest całkowitą liczbą zaadresowanych ramek. Pierwszy plik to
o imieniu plik wyjściowy001.ncgm, drugi plik ma nazwę plik wyjściowy002.ncgm i tak dalej
leksykograficznie. Jeśli nie plik wyjściowy jest podawany, med jest używany domyślnie (pliki wyjściowe
będzie się nazywać med001.ncgm, med002.ncgm itd.).
(1,$)napisać metaplik
Bufor zapisu. Zapisz adresowane ramki w buforze do metaplik. Jeśli nie ma adresu
jest określony, zapisywany jest cały bufor. Jeśli plik nie istnieje, utwórz go. Gdyby
nie podano nazwy pliku med używa ostatniej zapamiętanej nazwy pliku, jeśli taka istnieje.
Aktualnie zapamiętana nazwa pliku to nazwa pliku z najnowszego edit
polecenie lub nazwę pliku med został powołany z jeśli nie edit komendy były
wydany.
! komenda
Ucieknij do powłoki i wykonaj dowództwo. komenda jest poprawnym poleceniem UNIX.

ŚRODOWISKO

NCARG_TMP
Jeśli jest ustawiona, ta zmienna środowiskowa zawiera ścieżkę katalogu, która ma być używana do
pliki tymczasowe. W większości systemów domyślnym ustawieniem jest / Tmp.

Korzystaj z medNCARG online za pomocą usług onworks.net