mf - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

mf, mf-nowin, inimf - Metafont, język do projektowania czcionek i logo

STRESZCZENIE

mf [Opcje] [Polecenia]

OPIS

Metafont czyta program w określonych plikach i wyświetla rastry czcionek (w gf format)
i metryki czcionek (w TFM format). Język Metafont jest opisany w Połączenia Metafontbook.

Podobnie jak TeX, Metafont jest zwykle używany z dużym zestawem prekompilowanych makr i czcionek
w szczególności generowanie wymaga obsługi kilku plików makr. Ta wersja
Metafont patrzy na swój wiersz poleceń, aby zobaczyć, pod jaką nazwą został wywołany. Obydwa inimf i
virmf są dowiązaniami symbolicznymi do mf wykonywalny. Kiedy nazywa się inimf (lub kiedy -ini Jest opcja
podane) można go użyć do wstępnej kompilacji makr do pliku .baza plik. Kiedy nazywa się virmf it
użyje zwykły baza. W przypadku wywołania pod jakąkolwiek inną nazwą Metafont użyje tej nazwy jako
nazwa bazy do użycia. Na przykład, gdy wywołany jako mf dotychczasowy mf używana jest podstawa, tj
identyczny z zwykły baza. Inne podstawy niż zwykły są rzadko używane.

Połączenia Polecenia podane w wierszu poleceń do programu Metafont są przekazywane do niego jako
pierwsza linia wprowadzania. (Ale często łatwiej jest wpisać rozszerzone argumenty jako pierwsze dane wejściowe
line, ponieważ powłoki UNIX mają tendencję do pochłaniania lub błędnej interpretacji ulubionych symboli Metafonta,
jak średniki, chyba że je cytujesz.) Jak opisano w Połączenia Metafontbook, to pierwsze
linia powinna zaczynać się od nazwy pliku, \kontroluje sekwencję, Lub &nazwa bazowa.

Normalnym użyciem jest powiedzenie

mf '\tryb= ; [mag=magstep(n);]' wejście chrzcielnica

aby rozpocząć przetwarzanie czcionka.mf. Pojedyncze cudzysłowy są najlepszym sposobem na zachowanie powłoki Uniksa
od błędnej interpretacji średników i usunięcia znaku \, który jest potrzebny
tutaj, aby Metafont nie pomyślał, że chcesz stworzyć czcionkę o nazwie tryb. (Albo Ty
mogę tylko powiedzieć mf i podaj inne rzeczy w następnym wierszu, bez cudzysłowów.) Inna kontrola
sekwencje, np tryb wsadowy (dla cichej pracy) może również pojawić się. Imię chrzcielnica będzie
być ``nazwą zadania'' i jest używane do tworzenia nazw plików wyjściowych. Jeśli Metafont nie otrzyma pliku
nazwa pliku w pierwszym wierszu, nazwa zadania to mfput. domyślne rozszerzenie, mf, może być
zastępowane przez jawne określenie rozszerzenia.

Dziennik komunikatów o błędach trafia do pliku Nazwa pracy.log. Pliki wyjściowe są Nazwa pracy.TFM
i Nazwa pracy.<numer>dziewczyna, Gdzie zależy od rozdzielczości i powiększenia
czcionka. The tryb w tym przykładzie jest pokazany ogólnie jako , symboliczne określenie dla
którym jest nazwa rzeczywistego urządzenia lub, najczęściej, nazwa lokalna czcionka (patrz poniżej) musi
zostać zastąpiony. Jeśli tryb nie jest określony lub nie jest odpowiedni dla Twojej witryny, Metafont to zrobi
domyślnie dowód tryb, który tworzy duże obrazy znaków do wykorzystania w projektowaniu czcionek i
udoskonalenie. Tryb sprawdzający można rozpoznać po sufiksie .2602gf po nazwie zadania.
Przykłady danych wyjściowych w trybie sprawdzania można znaleźć w Komputer Nowoczesne technologie Kroje pisma (tom E
Komputery i Skład tekstu). System Magstepy jest identyczny z systemem używanym przez
TeX, z wartościami ogólnie w zakresie 0.5, 1.0, 2.0, 3.0, 4.0 i 5.0. Lista gf
numery dla czcionek 118 dpi, 240 dpi i 300 dpi przedstawiono poniżej.

MAGSTEP 118 dpi 240 dpi 300 dpi
mag=Magstep(0) 118 240 300
mag=magstep(0.5) 129 263 329
mag=Magstep(1) 142 288 360
mag=Magstep(2) 170 346 432
mag=Magstep(3) 204 415 518
mag=Magstep(4) 245 498 622
mag=Magstep(5) 294 597 746

Powiększenie można również określić nie jako krok mag, ale jako dowolną wartość, np
1.315, aby tworzyć specjalne rozmiary znaków.

Przed rozpoczęciem produkcji czcionek konieczne jest skonfigurowanie odpowiednich plików bazowych.
Minimalny zestaw komponentów do produkcji czcionek dla danej maszyny drukarskiej to zwykły.mf
plik makr i plik local tryb_def plik. Makra w zwykły.mf można studiować w
dodatek do Metafontbook; zostały opracowane przez Donalda E. Knutha, a ten plik powinien
nigdy nie może być zmieniany, chyba że zostanie oficjalnie zaktualizowany. Każdy tryb_def Specyfikacja pomaga
dostosować czcionki do konkretnego silnika druku. Trwa regularna dyskusja nt tryb_defów w
Holownik, czasopismo Grupy Użytkowników TeX-a. Lokalne używane na tym komputerze
powinien być w środku tryby.mf.

Połączenia e odpowiedź na tryb odzyskiwania po błędach Metafonta wywołuje domyślny edytor systemowy pod adresem
błędna linia pliku źródłowego. Istnieje zmienna środowiskowa, MFEDIT, która
zastępuje domyślny edytor. Powinien zawierać ciąg z „%s” wskazującym, gdzie
nazwa pliku idzie, a „%d” wskazuje, gdzie idzie dziesiętny numer bielizny (jeśli istnieje). Dla
na przykład ciąg MFEDIT dla vi edytor można ustawić za pomocą csh komenda
settenv MFEDYCJA "wi +%d %s"

Wygodnym plikiem w bibliotece jest null.mf, nie zawierające niczego. Gdy mf nie mogę znaleźć
plik, który myśli, że chcesz wprowadzić, wciąż pyta o inną nazwę pliku; odpowiadać
`null' usuwa cię z pętli, jeśli nie chcesz niczego wprowadzać.

ONLINE GRAFIKA WYDAJNOŚĆ

Metafont może korzystać z większości nowoczesnych wyświetlaczy, więc możesz zobaczyć jego wydruk bez drukowania.
Rozdział 23 z Połączenia Metafontbook opisuje, co możesz zrobić. Ta implementacja Metafonta
używa zmiennych środowiskowych do określenia, którego urządzenia wyświetlającego chcesz użyć. Najpierw to
szuka zmiennej MFTERM, a następnie TERM. Jeśli nie może znaleźć żadnego z nich, otrzymujesz „nie”.
wyjście online. W przeciwnym razie wartość zmiennej określa urządzenie, którego należy użyć: hp2627,
słońce (dla starego SunView), tek, jednosemestralny (dla emulatora Atari ST Tek 4014), xterm (dla obu
X10 lub X11). Niektóre z tych urządzeń mogą nie być obsługiwane przez wszystkie pliki wykonywalne Metafont; the
wybór jest dokonywany w czasie kompilacji.

W niektórych systemach istnieją dwa pliki binarne Metafont, mf i mf-nowin. W tych systemach
mf binarny obsługuje grafikę, podczas gdy mf-nowin binarny nie. The mf-nowin binarny to
używany przez skrypty takie jak mktexk gdzie obsługa grafiki jest raczej utrapieniem niż czymś
pomocną.

OPCJE

Ta wersja Metafont obsługuje następujące opcje wiersza poleceń.

-baza baza
Zastosowanie baza jako nazwę bazy, która ma być używana, zamiast nazwy, pod którą Metafont
został nazwany lub %& Linia.

-błąd linii pliku
Wydrukuj komunikaty o błędach w formularzu plik:wiersz:błąd co jest podobne do wielu
kompilatory je formatują.

-brak-linii-błędu-pliku
Wyłącz drukowanie komunikatów o błędach w plik:wiersz:błąd styl.

-styl-błędu-pliku-linii
To jest stara nazwa -błąd linii pliku opcja.

-zatrzymaj się przy błędzie
Zakończ z kodem błędu, gdy podczas przetwarzania wystąpi błąd.

-Pomoc Wydrukuj wiadomość pomocy i wyjdź.

-ini Be inimf, dla baz zrzutowych; jest to niejawnie prawdziwe, jeśli program jest wywoływany jako
inimf.

-interakcja tryb
Ustawia tryb interakcji. Tryb może być jednym z tryb wsadowy, tryb ciągły,
tryb przewijania, błąd stopmode. Znaczenie tych trybów jest takie samo jak w przypadku
odpowiednie polecenia.

-Nazwa pracy Nazwa
Zastosowanie Nazwa dla nazwy zadania, zamiast wywodzić ją z nazwy pliku wejściowego.

-kpathsea-debug maska ​​bitowa
Ustawia flagi debugowania wyszukiwania ścieżki zgodnie z maską bitową. Zobacz Kpathsea
szczegółowe informacje w instrukcji.

-maketex fmt
Włącz mktexfmt, Gdzie fmt musi być mf.

-nie-maketex fmt
Wyłącz mktexfmt, Gdzie fmt musi być mf.

-katalog wyjściowy katalog
Zapisz pliki wyjściowe w katalog zamiast bieżącego katalogu. Wyszukaj dane wejściowe
plików w katalog najpierw wzdłuż normalnej ścieżki wyszukiwania.

-parse-pierwsza linia
Jeśli pierwszy wiersz głównego pliku wejściowego zaczyna się od %& przeanalizuj to, aby poszukać zrzutu
imię lub nazwisko -przetłumacz plik opcja.

-bez-parsowania-pierwszej-linii
Wyłącz parsowanie pierwszego wiersza głównego pliku wejściowego.

-program Nazwa
Udawaj, że jesteś programem Nazwa. Ma to wpływ zarówno na używany format, jak i na wyszukiwanie
ścieżki

-rejestrator
Włącz rejestrator nazw plików. Pozostawia to ślad po plikach otwartych do wprowadzenia
i wypisz w pliku z rozszerzeniem .fls.

-przetłumacz plik nazwa tcx
Użyj nazwa tcx tabela tłumaczeń.

-wersja
Wydrukuj informacje o wersji i zakończ.

ŚRODOWISKO

Zobacz dokumentację biblioteki Kpathsearch (węzeł `Specyfikacje ścieżki') po szczegóły
jak zmienne środowiskowe są używane podczas wyszukiwania. The kpsektóry użyteczność może być
służy do zapytania o wartości zmiennych.

Jeśli zmienna środowiskowa WYJŚCIE TEKSTU jest ustawiona, Metafont próbuje umieścić swoje pliki wyjściowe
w nim, jeśli nie można ich umieścić w bieżącym katalogu. Znowu, zobacz tex(1).

WPISY
Ścieżka wyszukiwania dla wkład i otwarcie akta.

MFEDYCJA Szablon polecenia do przejścia do edytora.

MFTERM Określa wyświetlanie grafiki online. Jeśli MFTERM nie jest ustawiony, a DISPLAY jest ustawiony,
używana jest obsługa okna Metafont dla X. (DISPLAY musi być ustawiony na prawidłowy X
specyfikacja serwera, jak zwykle.) Jeśli nie ustawiono ani MFTERM, ani DISPLAY, to TERM jest
używany do odgadywania obsługi okna do użycia.

FONT NARZĘDZIA

Dostępnych jest wiele programów narzędziowych. Poniżej znajduje się częściowa lista dostępnych
narzędzia i ich przeznaczenie. Aby uzyskać szczegółowe informacje, skonsultuj się z lokalnym guru Metafont.

gftopk Bierze gf plik i tworzy bardziej ciasno upakowane pk plik czcionki.

gftodvi Tworzy arkusze próbne czcionek.

gfttype Wyświetla zawartość a gf plik w mnemonikach i/lub obrazach.

typ Mnemonicznie wyświetla zawartość pliku a pk plik.

mft Formatuje plik źródłowy, jak pokazano w Komputer Nowoczesne technologie Kroje pisma.

Użyj mf online, korzystając z usług onworks.net