minicom — online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

minicom - przyjazny program do komunikacji szeregowej

STRESZCZENIE

Minicom [opcje] [konfiguracja]

OPIS

Minicom to program komunikacyjny, który nieco przypomina program shareware TELIX
ale jest darmowy z kodem źródłowym i działa pod większością Uniksów. Funkcje obejmują wybieranie numeru
katalog z automatycznym ponownym wybieraniem, obsługa plików blokujących w stylu UUCP na urządzeniach szeregowych, a
oddzielny interpreter języka skryptowego, przechwytywanie do pliku, wielu użytkowników z indywidualnym
konfiguracje i nie tylko.

WIERSZ POLECEŃ

-tak, --Ustawiać
Setup. Root edytuje w ten sposób ogólnosystemowe ustawienia domyślne w /etc/minicom/minirc.dfl
opcja. Kiedy jest używany, robi to minicom nie initialize, ale przenosi cię bezpośrednio do pliku
menu konfiguracji. Jest to bardzo przydatne, jeśli minicom nie chce się uruchomić, ponieważ twój
system się zmienił lub po raz pierwszy uruchamiasz minicom. W przypadku większości systemów
rozsądne ustawienia domyślne są już wkompilowane.

-o, --noinit
Nie inicjuj. Minicom pominie kod inicjujący. Ta opcja jest przydatna
jeśli wyjdziesz z minicom bez resetowania, a następnie chcesz ponownie uruchomić sesję. To jest
potencjalnie niebezpieczne: nie sprawdza się plików blokujących itp., więc zwykły użytkownik
może kolidować z takimi rzeczami jak UUCP... może zostanie to usunięte później. Na razie
zakłada się, że użytkownicy, którym udzielono dostępu do modemu, są wystarczająco odpowiedzialni za
ich akcje.

-M, --metakey
Zastąp klawisz polecenia klawiszem Meta lub ALT. Jest to ustawienie domyślne w wersji 1.80 i może
również być skonfigurowane w jednym z menu minicom, ale jeśli używasz różnych terminali wszystkie
czas, z którego niektóre nie mają klawisza Meta lub ALT, warto ustawić wartość domyślną
klawisz polecenia do Ctrl-A i użyj tej opcji, jeśli masz klawiaturę obsługującą Meta lub
klawisze ALT. Minicom zakłada, że ​​twój klucz Meta wysyła prefiks ESC, a nie inny
wariant ustawiający najwyższy bit znaku.

-M, --metakey8
To samo co -m, ale zakłada, że ​​twój klucz Meta ustawia ósmy bit znaku na wysoki
(wysyła 128 + znakowy kod).

-z, --stat
Użyj linii stanu terminala. Działa to tylko na terminalach, które to obsługują i które mają
odpowiednie informacje w nich termcap or termino wpis do bazy danych.

-ja, --ansi
Literacyjne tłumaczenie znaków z ustawionym wysokim bitem. Z tą flagą, minikomie
spróbuje przetłumaczyć znaki linii IBM na ASCII. Wiele klonów PC-unix będzie
poprawnie wyświetlać znaki bez tłumaczenia (Linux w trybie specjalnym, Coherent
i SKO).

-L, --izo
To samo, ale załóżmy, że ekran używa zestawu znaków ISO8859.

-w, --zawinąć
Domyślnie włącza zawijanie linii podczas uruchamiania.

-H, --wyświetl szesnastkowy
Włącz wyjście w trybie szesnastkowym.

-za, --attrib=wł./wył
Aużycie atrybutu. Niektóre terminale, zwłaszcza Televideo, mają fatalną obsługę atrybutów
(szeregowy zamiast równoległego). Domyślnie minicom używa '-a on', ale jeśli używasz
taki terminal możesz (musisz!) podać opcję '-a off'. Końcowe „na” lub
potrzebne jest „wyłączenie”.

-T, --termin=TERMIN
Ttyp terminala. Za pomocą tej flagi można zastąpić zmienną środowiskową TERM. Ten
jest przydatny do użycia w zmiennej środowiskowej MINICOM; można stworzyć specjalne
wpis termcap do użytku z minicomem na konsoli, który inicjalizuje ekran na surowy
mode, tak aby w połączeniu z opcją -l wyświetlane były znaki linii IBM
nieprzetłumaczone.

-C, --kolor = wł./wył
Cużycie koloru. Niektóre terminale (takie jak konsola Linux) obsługują kolory z rozszerzeniem
standardowe sekwencje specjalne ANSI. Ponieważ najwyraźniej nie ma obsługi termcap dla
koloru, te sekwencje ucieczki są zakodowane na stałe w minicomie. Dlatego ta opcja jest
domyślnie wyłączone. Możesz go włączyć za pomocą „-c on”. To i opcja „-m” są dobre
kandydatów do umieszczenia w zmiennej środowiskowej MINICOM.

-S, --script=SKRYPT
scenariusz. Uruchom nazwany skrypt podczas uruchamiania. Do tej pory przekazanie nazwy użytkownika i hasła do a
skrypt startowy nie jest obsługiwany. Jeśli użyjesz również opcji -d, aby rozpocząć wybieranie numeru
uruchamiania, skrypt -S zostanie uruchomiony PRZED wybraniem wpisów określonych za pomocą -d.

-D, --dial=WPIS
Dial wpis z katalogu wybierania przy starcie. Możesz określić numer indeksu,
ale także podłańcuch nazwy wpisu. Jeśli określisz nazwę, która ma
wielu wpisów w książce telefonicznej, wszystkie są oznaczone do wybierania. Możesz również
określić wiele nazw lub numerów indeksów, oddzielając je przecinkami. Wybieranie numeru
rozpocznie się od pierwszego wpisu określonego po inicjalizacji wszystkich innych programów
procedury są zakończone.

-P, --ptty=TTYP
Pterminal seudo do użycia. To zastępuje port terminala zdefiniowany w konfiguracji
plików, ale tylko jeśli jest to pseudo TTY. Podana nazwa pliku musi mieć postać
(/ dev /)tty[pz/][0-f], (/ dev /)pts[pz/][0-f] lub (/ dev /)pty[pz/][0-f]. Na przykład,
/dev/ttyp1, pts/0 lub /dev/ptyp2.

-DO, --capturefile=PLIK
filename. Otwórz plik przechwytywania podczas uruchamiania.

-F, --statlinefmt
Format linii stanu. Dostępne są następujące specyfikatory formatu:
%H Klawisz Escape do ekranu pomocy.
%V Łańcuch wersji minicom.
%b Informacje o połączeniu, takie jak szybkość transmisji.
%T Typ terminala.
%C Tryb kursora.
%D Ścieżka urządzenia, prawdopodobnie zwarta do pozostałego dostępnego miejsca.
%t Czas online.
%% % postać.

Przykład: „%H o pomoc | %b | Minicom %V | %T | %C | %t”

-B, --szybkość transmisji
Określ szybkość transmisji, zastępując wartość podaną w pliku konfiguracyjnym.

-D, --urządzenie
Określ urządzenie nadpisując wartość podaną w pliku konfiguracyjnym.

-R, --zdalny zestaw_zestawu
Określ zestaw znaków używany przez system zdalny i przekonwertuj go na
zestaw znaków strony lokalnej. Przykładem może być „latin1”.

-7, --7 bitowy
Tryb 7-bitowy dla terminali, które nie obsługują 8-bitowego. 8-bitowe jest domyślne, jeśli środowisko
jest do tego skonfigurowany przez LANG lub LC_ALL, w przeciwnym razie 7-bitowy.

-8, --8 bitowy
8-bitowe znaki przechodzą bez żadnych modyfikacji. „Ciągłe” oznacza nie
sekwencje kontrolne lokalizacji/atrybutu są wstawiane bez rzeczywistej zmiany
zlokalizować/atrybut. Ten tryb służy do wyświetlania 8-bitowych znaków wielobajtowych, takich jak
Język japoński. Nie jest potrzebny w każdym języku ze znakami 8-bitowymi. (Na przykład wyświetlanie
Tekst fiński tego nie potrzebuje.)

-H, --help
Wyświetl pomoc i wyjdź.

-v, --wersja
Wydrukuj wersję minicom.

Kiedy Minicom uruchamia się, najpierw przeszukuje zmienną środowiskową MINICOM w poszukiwaniu polecenia-
argumenty wiersza, które można przesłonić w wierszu poleceń. Tak więc, jeśli zrobiłeś

MINICOM='-m -c na'
eksport MINICOM
lub odpowiednik i uruchom minicom, minicom założy, że twój terminal ma a
Meta lub klucz i ten kolor jest obsługiwany. Jeśli następnie zalogujesz się z terminala
bez obsługi kolorów i ustawiłeś MINICOM w swoim starcie (.profile lub
odpowiednik) i nie chcesz ponownie ustawiać zmiennej środowiskowej, możesz wpisać
„minicom -c off” i uruchom bez obsługi kolorów dla tej sesji.

konfiguracja
Połączenia konfiguracja argument jest ciekawszy. Zwykle minicom otrzymuje swoje ustawienia domyślne
z pliku o nazwie „minirc.dfl”. Jeśli jednak podasz argument minicomowi, tak się stanie
spróbuj uzyskać jego wartości domyślne z pliku o nazwie „minirc.konfiguracja„. Więc jest to możliwe
do tworzenia wielu plików konfiguracyjnych, dla różnych portów, różnych użytkowników itp.
Najrozsądniej jest używać nazw urządzeń, takich jak tty1, tty64, sio2 itp. Jeśli użytkownik
utworzy swój własny plik konfiguracyjny, pojawi się on w jego katalogu domowym jako
„.minirc.dfl” lub „.minirc.konfiguracja".

UŻYWAĆ

Minicom jest oparty na oknie. Aby wyświetlić okno z żądaną funkcją, naciśnij Control-A
(od teraz CA będziemy oznaczać Control-A), a następnie klawisz funkcyjny (az lub AZ).
Naciskając najpierw CA, a następnie „z”, pojawi się ekran pomocy z krótkim podsumowaniem wszystkiego
polecenia. Ten klawisz Escape może zostać zmieniony podczas konfigurowania minicoma (opcja -s lub CA O),
ale na razie pozostaniemy przy Control-A.

Dla każdego menu można użyć kolejnych klawiszy:
UP strzałka w górę lub „k”
DOWN strzałka w dół lub „j”
LEWA strzałka w lewo lub „h”
PRAWO strzałka w prawo lub „l”
WYBIERZ Wchodzę
ANULUJ Ucieczka.

Ekran jest podzielony na dwie części: górne 24 linie to emulator terminala
ekran. W tym oknie interpretowane są sekwencje specjalne ANSI lub VT100. Jeśli tam jest
linii pozostawionej na dole, umieszczana jest tam linia stanu. Jeśli nie jest to możliwe
Linia stanu będzie wyświetlana za każdym razem, gdy naciśniesz CA. Na terminalach, które mają special
linia stanu, która zostanie użyta, jeśli informacje termcap są kompletne i dotychczasowy -k flaga ma
zostało podane.

Możliwe polecenia są wymienione poniżej, w porządku alfabetycznym.
CA Powtórne naciśnięcie CA spowoduje wysłanie CA do zdalnego systemu. Jeśli masz
zmieniłeś swój „znak ucieczki” na coś innego niż CA, działa to analogicznie
dla tej postaci.
A Włącz/wyłącz opcję „Dodaj wysuw wiersza”. Jeśli jest włączona, przed każdym karetką dodawany jest nowy wiersz
powrót wyświetlany na ekranie.
B Daje bufor przewijania wstecz. Możesz przewijać w górę za pomocą u, Niżej z d, strona w górę z
b, strona w dół z f, a jeśli je masz strzałka i strona góra/strona na dół klucze mogą
być również używany. Możesz wyszukiwać tekst w buforze za pomocą s (rozróżniana jest wielkość liter) lub S
(wielkość liter nie ma znaczenia). N znajdzie następne wystąpienie ciągu. c wejdzie
tryb cytowania. Pojawi się kursor tekstowy i określisz linię początkową, naciskając Enter
klucz. Następnie tryb przewijania do tyłu zakończy się i zawartość z prefiksem „>” zostanie wysłana.
C Czyści ekran.
D Wybierz numer lub przejdź do książki telefonicznej.
E Włączanie i wyłączanie lokalnego echa (jeśli twoja wersja minicoma to obsługuje).
F Do modemu wysyłany jest sygnał przerwy.
G Uruchom skrypt (Go). Uruchamia skrypt logowania.
H Rozłącz się.
I Przełącz typ sekwencji ucieczki wysyłanej przez klawisze kursora między normalną a
tryb aplikacji. (Zobacz także komentarz dotyczący linii stanu poniżej).
J Skok do skorupy. Po powrocie cały ekran zostanie przerysowany.
K Czyści ekran, uruchamia kermit i przerysowuje ekran po powrocie.
L Wyłącz opcję Przechwyć plik. Jeśli ta opcja jest włączona, wszystkie dane wyjściowe wysyłane na ekran będą
również przechwycony w pliku.
M Wysyła łańcuch inicjujący modem. Jeśli jesteś w trybie online, a ustawienie linii DCD jest takie
włączony, zostaniesz poproszony o potwierdzenie przed inicjalizacją modemu.
N Przełączaj między trzema stanami, niezależnie od tego, czy każda linia jest poprzedzona bieżącą datą i
czas, znacznik czasu jest dodawany co sekundę lub nie ma znaczników czasu.
O Skonfiguruj minicoma. Powoduje przejście do menu konfiguracji.
P Parametry komunikacji. Umożliwia zmianę szybkości bps, parzystości i liczby
bitów.
Q Wyjdź z Minicom bez resetowania modemu. Jeśli makra uległy zmianie i nie zostały zapisane, ty
będzie miał ku temu okazję.
R Odbierz pliki. Wybierz spośród różnych protokołów (zewnętrznych). Jeśli masz nazwę pliku
okno wyboru i monit o włączenie katalogu pobierania, otrzymasz plik
okno wyboru do wyboru katalogu do pobrania. W przeciwnym razie pobieranie
zostanie użyty katalog zdefiniowany w menu Nazwy plików i ścieżki.
S Wyślij pliki. Wybierz protokół, tak jak w przypadku polecenia odbierania. Jeśli nie
mieć włączone okno wyboru nazwy pliku (w menu Protokoły przesyłania plików),
wystarczy wpisać nazwy plików w oknie dialogowym. Jeśli masz
włączone okno wyboru, pojawi się okno pokazujące nazwy przesyłanych plików
informator. Nazwy plików można oznaczać i usuwać, naciskając spację i przesuwając kursor
w górę iw dół za pomocą klawiszy kursora lub j/k. Zostaną wyświetlone wybrane nazwy plików
podświetlony. Nazwy katalogów są wyświetlane [w nawiasach] i można je przesuwać w górę lub w dół
w drzewie katalogów, naciskając dwukrotnie spację. Na koniec wyślij pliki przez
naciskając ENTER lub wyjść naciskając ESC.
T Wybierz emulację terminala: Ansi(kolor) lub vt100. Możesz także zmienić spację
tutaj, włącz lub wyłącz pasek stanu i zdefiniuj opóźnienie (w milisekundach) po
każdy nowy wiersz, jeśli tego potrzebujesz.
W Włącz/wyłącz zawijanie linii.
X Wyjdź z Minicom, zresetuj modem. Jeśli makra uległy zmianie i nie zostały zapisane, będziesz mieć plik
szansę to zrobić.
Y Wklej plik. Odczytuje plik i wysyła jego konkursy tak, jakby były wpisane.
Z Wyświetl ekran pomocy.

WYBIERANIE KATALOG

Po naciśnięciu CA D program przeniesie Cię do książki telefonicznej. Wybierz polecenie wg
naciskając wielką literę lub przesuwając kursor w prawo/lewo za pomocą klawiszy strzałek lub h/l
klawisze i naciskając Enter. Możesz dodawać, usuwać lub edytować wpisy oraz przenosić je w górę i w dół
lista katalogów. Wybierając opcję „wybierz” numery telefonów z oznaczonych wpisów, lub jeśli
nic nie jest oznaczone, zostanie wybrany numer podświetlonego wpisu. Podczas gdy modem jest
wybierania numeru, możesz nacisnąć Escape, aby anulować wybieranie. Każdy inny klawisz zamknie okno wybierania,
ale nie anuluje samego wybierania. Twoja książka telefoniczna zostanie zapisana w pliku
„.dialdir” w twoim katalogu domowym. Możesz przewijać w górę iw dół za pomocą klawiszy strzałek, ale
możesz także przewijać całe strony, naciskając klawisze PageUp lub PageDown. Jeśli nie
je masz, użyj Control-B (wstecz) i Control-F (do przodu). Możesz użyć spacji, aby
etykieta pewna liczba wpisów i minicom będzie przewijać się przez tę listę, jeśli połączenie nie może być
zrobiony. W katalogu przed nazwami oznaczonych wpisów rysowany jest symbol „>”.

Menu „edycja” mówi samo za siebie, ale omówię je tutaj pokrótce.
A - Imię Nazwa tego wpisu
B - Numer
i jego numer telefonu.
C - Dial ciąg #
Którego konkretnego ciągu wybierania chcesz użyć do połączenia. Istnieją trzy różne
łańcuchy wybierania (prefiksy i sufiksy), które można skonfigurować w pliku modem i
wybieranie numeru menu.
D - miejscowy przegapić
może być włączony lub wyłączony dla tego systemu (jeśli obsługuje go twoja wersja minicom).
E - Scenariusz
Skrypt, który musi zostać wykonany po pomyślnym nawiązaniu połączenia (zob
podręcznik dla runscript)
F - Użytkownik
Nazwa użytkownika przekazywana do programu runscript. Przechodzi się w
ciąg środowiskowy „$LOGIN”.
G - Hasło
Hasło jest przekazywane jako „$PASS”.
H - terminal Współzawodnictwo
Użyj emulacji ANSI lub VT100.
I - Backspace klucz wysyła
Jaki kod (Backspace lub Delete) wysyła klawisz Backspace.
J - Zawijanie linii
Może być włączony lub wyłączony.
K - Linia w panelu ustawień
Szybkość Bps, bity, parzystość i liczba bitów stopu do wykorzystania dla tego połączenia. Ty
może wybrać aktualne dla prędkości, tak aby użyła dowolnej prędkości
używany w danym momencie (przydatne, jeśli masz wiele modemów).
L - Konwersja stół
Możesz określić tabelę konwersji znaków, która ma być ładowana za każdym razem, gdy ten wpis
odpowiedzi przed uruchomieniem skryptu logowania. Jeśli to pole jest puste, konwersja
tabela pozostaje bez zmian.
Menu edycji pokazuje również ostatnią datę i godzinę wywołania tego wpisu oraz sumę
liczbę połączeń tam, ale nie pozwala ich zmienić. Są one aktualizowane automatycznie
kiedy się łączysz.

Polecenie moVe umożliwia przesunięcie podświetlonego wpisu w górę lub w dół w katalogu wybierania
za pomocą klawiszy strzałek w górę/w dół lub klawiszy k i j. Naciśnij Enter lub ESC, aby zakończyć przesuwanie
wpis.

KONFIGURACJA

Naciskając CA O zostaniesz przeniesiony do menu ustawień.

Nazwy plików i ścieżki
To menu definiuje domyślne katalogi.
A - Do pobrania katalog
gdzie trafiają pobrane pliki.
B - Prześlij katalog
skąd odczytywane są przesłane pliki.
C - Scenariusz katalog
Miejsce przechowywania skryptów logowania.
D - Scenariusz program
Którego programu użyć jako interpretera skryptów. Domyślnie w programie
„runscript”, ale jeśli chcesz użyć czegoś innego (np. / Bin / sh lub „oczekiwać”) jest
możliwy. Stdin i stdout są podłączone do modemu, stderr do ekranu.
Jeśli ścieżka jest względna (tj. nie zaczyna się od ukośnika), to jest względna
twój katalog domowy, z wyjątkiem interpretera skryptów.
E - Kermit program
Gdzie znaleźć plik wykonywalny dla kermita i jego opcje. Niektóre proste makro może
być używany w wierszu poleceń: „%l” jest rozwijane do pełnej nazwy pliku wybierania
out-device, „%f” jest rozwijane do deskryptora pliku portu szeregowego, a „%b” jest
rozszerzony do bieżącej szybkości portu szeregowego.
F - Logowanie Opcje
Opcje konfiguracji zapisu pliku dziennika.

A - filet Nazwa
Tutaj możesz wprowadzić nazwę pliku dziennika. Plik zostanie zapisany w twoim
katalog domowy, a wartością domyślną jest „minicom.log”. Jeśli wyczyścisz
nazwa, wszystkie logowanie jest wyłączone.

B - Zaloguj łączy i rozłączenia
Ta opcja określa, czy plik dziennika jest zapisywany, gdy zdalny koniec
odbierze połączenie lub się rozłączy. Lub gdy sam wydasz polecenie rozłączenia lub
opuść minicom bez rozłączania się w trybie online.

C - Zaloguj filet transfery
Czy chcesz wpisy dziennika dotyczące odbierania i wysyłania plików.
Na polecenie „log” w skryptach nie mają wpływu opcje rejestrowania B i C. Jest
zawsze wykonywane, jeśli masz zdefiniowaną nazwę pliku dziennika.

filet przelew protokoły
Zdefiniowane tutaj protokoły pojawią się po naciśnięciu CA s/r. „Imię” na początku
linia to nazwa, która pojawi się w menu. „Program” to ścieżka do pliku
protokół. „Nazwa” po tym określa, czy program potrzebuje argumentu, np. pliku, który ma być
przekazywane. U/D określa, czy ten wpis powinien pojawić się podczas przesyłania, czy pobierania
menu. Fullscr określa, czy program powinien działać na pełnym ekranie, czy tylko minicom
pokaż, że to stderr w oknie. IO-Red określa, czy minicom powinien dołączać programy
standardowe wejście i wyjście do portu modemu, czy nie. „Multi” mówi o wyborze nazwy pliku
okno, czy protokół może wysyłać wiele plików za pomocą jednego polecenia. Nie ma
wpływa na protokoły pobierania, a jeśli tego nie zrobisz, jest również ignorowany w przypadku protokołów wysyłania
skorzystaj z okna wyboru nazwy pliku. Stare sz i rz nie są pełnoekranowe i mają IO-
Czerwony zestaw. Istnieją jednak wersje przynajmniej rz oparte na klątwach, które ich nie chcą
stdin i stdout przekierowane i uruchom pełny ekran. Uruchamiane są wszystkie protokoły przesyłania plików
z UID użytkownika, a nie z UID=root. „%l”, „%f” i „%b” mogą być użyte na
linia poleceń jak w przypadku kermita. W tym menu możesz również określić, czy chcesz używać
okno wyboru nazwy pliku po wyświetleniu monitu o przesłanie plików i jeśli chcesz
monit o podanie katalogu pobierania za każdym razem, gdy uruchamiane jest automatyczne pobieranie. Jeśli ty
pozostaw opcję katalogu pobierania wyłączoną, katalog pobierania zdefiniowany w pliku
i używane jest menu katalogowe.

Seryjny Port ustawienie
A - Seryjny urządzenie
/dev/tty1 lub /dev/ttyS1 dla większości ludzi. /dev/cua jest nadal możliwe pod
GNU/Linux, ale nie jest już zalecane, ponieważ te urządzenia są przestarzałe i wiele systemów
z jądrem 2.2.x lub nowszym nie mają ich. Użyj /dev/ttyS Zamiast. Możesz
mieć również /dev/modem jako dowiązanie symboliczne do prawdziwego urządzenia.
Jeśli masz modemy podłączone do dwóch lub więcej portów szeregowych, możesz określić wszystkie
je tutaj na liście oddzielonej spacją, przecinkiem lub średnikiem. Kiedy Minicom się uruchamia, to
sprawdza listę, dopóki nie znajdzie dostępnego modemu i go nie użyje. (Jednak ty
nie można określić dla nich różnych ciągów inicjujących ... przynajmniej jeszcze nie.)
Aby używać gniazda UNIX do komunikacji, nazwa urządzenia musi być poprzedzona prefiksem
„unix#”, po którym następuje pełna ścieżka i nazwa pliku gniazda. Minicom będzie
następnie spróbuj połączyć się z tym gniazdem jako klient. O ile nie może połączyć się z
socket pozostaje „offline”. Gdy tylko połączenie zostanie nawiązane, minicom działa
'online'. Jeśli serwer zamknie gniazdo, minicom ponownie przełącza się w tryb „offline”.
B - Zablokować filet lokalizacja
W większości systemów powinno to być /usr/spool/uucp. Systemy GNU/Linux używają /var/lock. Jeśli
ten katalog nie istnieje, minicom nie będzie próbował użyć plików blokujących.
C - dzwonić program
Jeśli masz uugetty lub coś w swoim porcie szeregowym, być może chcesz
program do uruchomienia w celu przełączenia modemu cq. port w tryb wybierania/wydzwaniania. To jest
program, aby przejść do trybu wybierania numeru.
D - Objaśnienie program
A to, aby przejść do trybu wybierania numeru.
E - Bps/par/bity
Domyślne parametry przy starcie.

Jeśli któryś z wpisów pozostanie pusty, nie zostanie użyty. Więc jeśli ci nie zależy
blokowania i nie masz uruchomionego getty na linii modemowej, wpisy B - D powinny zostać pozostawione
pusty.

modem i Wybieranie numeru
Tutaj definiowane są parametry twojego modemu. Nie będę tego dalej wyjaśniał, bo
ustawienia domyślne dotyczą ogólnych modemów Hayes i powinny zawsze działać. Ten plik nie jest plikiem
Samouczek Hayesa :-) Jedyne, co warto zauważyć, to to, że postacie kontrolne mogą być
wysyłane przez poprzedzenie ich znakiem „^”, w którym „^^” oznacza samo „^”, a znak „\”
należy również podwoić jako „\\”, ponieważ odwrotny ukośnik jest używany specjalnie w makrze
definicje. Niektóre opcje nie mają jednak wiele wspólnego z modemem, ale bardziej z nim
zachowanie samego minicoma:
M - Dial czas
Liczba sekund, po których minicom przekroczy limit czasu, jeśli połączenie nie zostanie nawiązane.
N - Opóźnienie zanim ponowne wybieranie
Minicom ponownie wybierze numer, jeśli połączenie nie zostało nawiązane, ale najpierw czeka przez jakiś czas.
O - Numer of próbuje
Maksymalna liczba prób połączenia przez minicom.
P - Spadek DTR czas
Jeśli ustawisz to na 0, minicom rozłączy się, wysyłając sekwencję rozłączenia typu Hayesa. Jeśli
podasz wartość różną od zera, rozłączenie zostanie wykonane przez usunięcie linii DTR. The
wartość mówi w sekundach, jak długo DTR będzie utrzymywany na niskim poziomie.
Q - Samochody bps wykryć
Jeśli ta opcja jest włączona, minicom próbuje dorównać szybkości wybieranej strony. Z najnowocześniejszymi
modemów NIE jest to pożądane, ponieważ modem buforuje dane i konwertuje je
prędkość.
R - modem ma DCD linia
Jeśli twój modem i twój system operacyjny obsługują linię DCD (to jest „wysokie”, gdy a
połączenie zostanie nawiązane) minicom go użyje. Gdy masz tę opcję włączoną, minicom to zrobi
NIE rozpoczynaj także wybierania numeru, gdy jesteś już online.
S - Rynek linia przedstawia DTE prędkość / linia prędkość
Możesz przełączyć linię stanu, aby wyświetlić prędkość DTE (prędkość, która
minicom używa do komunikacji z twoim modemem) lub prędkość linii (szybkość, z jaką twój
modem używa na linii do komunikowania się z drugim modemem). Zauważ, że linia
prędkość może się zmienić podczas połączenia, ale nadal będziesz widzieć tylko inicjał
prędkość, z jaką modemy rozpoczynały połączenie. To dlatego, że modem
nie informuje programu o zmianie prędkości. Ponadto, aby zobaczyć prędkość linii, ty
należy ustawić modem tak, aby wyświetlał go w ciągu połączenia. Inaczej będziesz
widzi tylko 0 jako prędkość linii.
T - Wieloliniowy odznacz
Możesz przełączyć tę funkcję, aby usuwać znaczniki wpisów z książki telefonicznej, gdy a
zostanie nawiązane połączenie z wieloliniowym BBS. Wszystkie oznaczone wpisy, które mają
o tej samej nazwie są nieoznaczone.

Note że a specjalny wyjątek is zrobiony dla to Menu: każdy użytkownik mogą zmiana cała kolekcja
parametry tutaj, ale kilka of im będzie nie be zapisane.

Ekran i klawiatura
A - Command klucz is
„Hot Key”, który przenosi cię do trybu poleceń. Jeśli jest to ustawione na „ALT” lub „meta
key”, możesz bezpośrednio wywoływać polecenia za pomocą klawisza Alt zamiast klawisza HotKey.
B - Backspace klucz wysyła
Nadal istnieją systemy, które chcą, aby VT100 wysyłał DEL zamiast BS. Z tym
opcja możesz włączyć tę głupotę. (Ech, nawet domyślnie jest włączony...)
C - Rynek linia is
Włączone lub wyłączone. Niektóre wolne terminale (na przykład terminale X) powodują
linia stanu, aby przeskakiwać „w górę iw dół” podczas przewijania, dzięki czemu można ją wyłączyć, jeśli
pożądany. Nadal będzie wyświetlany w trybie poleceń.
D - Alarm dźwięk
Jeśli jest włączony, minicom wyda alarm (tylko na konsoli) po udanej próbie
połączenia i kiedy przesyłanie/pobieranie zostanie zakończone.
E - Pierwszy plan Kolor (menu)
wskazuje kolor pierwszego planu, który ma być używany we wszystkich oknach konfiguracyjnych w minicomie.
F - Tło Kolor (menu)
wskazuje kolor tła, który ma być używany we wszystkich oknach konfiguracyjnych w minicomie.
Zauważ, że minicom nie pozwoli ci ustawić kolorów pierwszego planu i tła
ta sama wartość.
G - Pierwszy plan Kolor (termin)
wskazuje kolor pierwszego planu do użycia w oknie terminala.
H - Tło Kolor (termin)
wskazuje kolor tła do użycia w oknie terminala. Zwróć uwagę na minikom
nie pozwoli ustawić kolorów pierwszego planu i tła na tę samą wartość.
I - Pierwszy plan Kolor (statystyka)
wskazuje kolor pierwszego planu, który ma być używany w pasku stanu.
J - Tło Kolor (statystyka)
wskazuje kolor, który ma być używany w pasku stanu. Zauważ, że minicom ci na to pozwoli
aby ustawić kolory pierwszego planu i tła paska stanu na tę samą wartość. Ten
skutecznie sprawi, że pasek stanu będzie niewidoczny, ale jeśli takie są twoje intencje,
proszę zobaczyć opcję
K - Historia bufor rozmiar
Liczba linii do przechowywania w buforze historii (do przewijania wstecz).
L - Makra filet
to pełna ścieżka do pliku zawierającego makra. Makra umożliwiają zdefiniowanie ciągu
do wysłania po naciśnięciu określonego klawisza. W minicom możesz zdefiniować F1 do F10
wysłać do 256 znaków [jest to ustawiane w czasie kompilacji]. Nazwa pliku ty
określanie jest weryfikowane, gdy tylko naciśniesz ENTER. Jeśli nie masz uprawnień do
utwórz określony plik, pojawi się komunikat o błędzie i będziesz zmuszony
aby ponownie edytować nazwę pliku. Jeśli masz pozwolenie na utworzenie pliku, minicom sprawdza
zobacz czy już istnieje. Jeśli tak, zakłada, że ​​jest to plik makro i wczytuje go. If
tak nie jest, cóż, to twój problem :-) Jeśli plik nie istnieje, nazwa pliku jest
przyjęty.
M - Edytuj Makra
otwiera nowe okno, w którym można edytować makra od F1 do F10.
N - Makra włączony
- Tak lub Nie. Jeśli makra są wyłączone, klawisze F1-F10 po prostu wyślą VT100/VT220
sekwencje ucieczki klawiszy funkcyjnych.
O - Postać konwersja
Nazwa pliku aktywnej tabeli konwersji jest pokazana tutaj. Jeśli nie widzisz nazwy, nie
konwersja jest aktywna. Naciskając O, zobaczysz menu edycji tabeli konwersji.

Edytuj Makra
Tutaj zdefiniowane są makra dla F1 do F10. Dolna część okna pokazuje
legenda kombinacji znaków, które mają szczególne znaczenie. Pozwalają ci
wprowadzić specjalne znaki kontrolne zwykłym tekstem, poprzedzając je znakiem „^”,
w którym „^^” oznacza samo „^”. Możesz wysłać 1-sekundowe opóźnienie za pomocą „^~”
kod. Jest to przydatne, gdy próbujesz się zalogować po ftp'ingu lub telnet'ingu
gdzieś. Możesz również dołączyć swoją obecną nazwę użytkownika i hasło z
phone w makrach odpowiednio za pomocą „\u” i „\p”. Jeśli potrzebujesz
znak ukośnika odwrotnego w makrze, zapisz go podwojony jako „\\”. Aby edytować makro,
naciśnij cyfrę (lub literę dla F10), a zostaniesz przeniesiony na koniec
makro. Podczas edycji linii możesz użyć strzałek w lewo iw prawo, Home & End
klawisze, Delete i BackSpace oraz ESC i RETURN. ESC anuluje wszelkie wprowadzone zmiany
podczas gdy ENTER akceptuje zmiany.

Postać konwersja
Tutaj możesz edytować tabelę konwersji znaków. Jeśli nie jesteś Amerykaninem,
wiesz, że w wielu językach istnieją znaki, których nie ma
zestaw znaków ASCII, aw dawnych czasach mogli zastąpić trochę mniej
ważne znaki w ASCII i teraz są często reprezentowane przez znak
kody powyżej 127. ORAZ istnieją różne sposoby ich reprezentacji. To jest
gdzie możesz edytować tabele konwersji dla systemów, które używają zestawu znaków
inny niż ten na twoim komputerze.

A - Załadować stół
Pewnie się domyśliłeś. To polecenie ładuje tabelę z dysku. Jesteś
poprosił o nazwę pliku dla tabeli. Predefiniowane tabele .mciso, .mcpc8 i .mcsf7
należy dołączyć do programu. Tabela .mciso nie konwertuje, .mcpc8
ma być używany do połączeń z systemami wykorzystującymi 8-bitowy znak pc
set, a .mcsf7 zapewnia kompatybilność z systemami, które używają starego dobrego
7-bitowe kodowanie w celu zastąpienia znaków {|}[]\ znakami diakrytycznymi
używany w języku fińskim i szwedzkim.

B - Zapisz stół
Ten zapisuje aktywną tabelę w podanej nazwie pliku.

C - edit zwęglać
Tutaj możesz wprowadzić własne modyfikacje do istniejącej tabeli.
Najpierw zostaniesz zapytany o wartość znaku (w systemie dziesiętnym), którego konwersję chcesz
zmienić. Następnie powiesz, kiedy i jaką postać chcesz zobaczyć na ekranie
ta postać pochodzi ze świata zewnętrznego. A potem zostaniesz zapytany, co ty
chcesz zostać wysłany po wprowadzeniu tego znaku z klawiatury.

D - Następny ekran

E - prev ekran
Tak, pewnie zauważyłeś, że ten ekran pokazuje, jakiego rodzaju konwersje
są aktywne. Ekran jest po prostu (zwykle) za mały, aby wyświetlić cały stół
raz w łatwym do zrozumienia formacie. W ten sposób możesz przewijać tabelę
lewo i prawo.

F - konwertować zdobyć
Przełącza, czy tabela konwersji znaków jest używana podczas pisania
plik przechwytywania.

Zapisz ustawienie as Pan
Zapisz parametry jako domyślne do następnego uruchomienia programu. Zamiast
dfl, może pojawić się dowolna inna nazwa parametru, w zależności od tego, która z nich została użyta podczas
program został uruchomiony.

Zapisz ustawienie Jak..
Zapisz parametry pod specjalną nazwą. Ilekroć Minicom jest uruchamiany z tą nazwą jako
argumentu, użyje tych parametrów. Ta opcja jest oczywiście uprzywilejowana do rootowania.

Wyjście
Wyjdź z tego menu bez zapisywania. Można to również zrobić za pomocą ESC.

Wyjście od Minicom
Tylko root zobaczy tę pozycję menu, jeśli uruchomił minicoma z opcją '-s'. Ten
sposób, możliwa jest zmiana konfiguracji bez faktycznego uruchamiania minicom.

STATUS LINE

Linia statusu ma kilka wskaźników, które mówią same za siebie. Tajemnicza aplikacja lub
Wskaźnik NOR prawdopodobnie wymaga wyjaśnienia. Klawisze kursora VT100 mogą pracować w dwóch trybach:
tryb aplikacji i tryb kursora. Jest to kontrolowane przez sekwencję specjalną. Jeśli znajdziesz
że klawisze kursora nie działają w, powiedzmy, vi, gdy jesteś zalogowany przy użyciu minicom, a następnie ty
może zobaczyć za pomocą tego wskaźnika, czy klawisze kursora znajdują się w trybie aplikacji czy w trybie kursora.
Możesz przełączać te dwa klawisze CA I. Jeśli klawisze kursora działają, prawdopodobnie jest to an
błąd w ciągach inicjujących termcap systemu zdalnego (is).

MIEJSCOWOŚCI

Minicom obsługuje lokalne języki. Oznacza to, że możesz zmienić większość angielskiego
wiadomości i inne łańcuchy znaków na inny język, ustawiając zmienną środowiskową LANG.

MISC

Jeśli minicom jest zawieszony, zabij go za pomocą SIGTERM . (Oznacza to zabicie -15 lub ponieważ sigterm jest
domyślnie po prostu „zabij Spowoduje to płynne wyjście minicoma
resety i tyle. Możesz zabić minicoma ze skryptu poleceniem "! killall -9
minicom” bez rozłączania linii. Bez parametru -9 minicom najpierw się rozłącza
przed wyjściem.

Ponieważ wiele sekwencji specjalnych zaczyna się od ESC (strzałka w górę to ESC [ A), Minicom tego nie robi
wiedzieć, czy znak ucieczki, który dostaje, to naciśnięcie klawisza ucieczki, czy część a
sekwencja.

Stara wersja Minicom, V1.2, rozwiązała to w dość prymitywny sposób: aby uzyskać klucz Escape,
trzeba było nacisnąć dwa razy.

Od wersji 1.3 sytuacja uległa poprawie: teraz wbudowany jest 1-sekundowy limit czasu, jak w
wi. W przypadku systemów z wywołaniem systemowym select() limit czasu wynosi 0.5 sekundy. I...
niespodzianka: specjalny zależny od Linuksa siekać :-) zostało dodane. Teraz minicom może oddzielić pliki
klawisz ucieczki i sekwencje specjalne. Aby zobaczyć, jak brudno to zrobiono, zajrzyj do wkeys.c. Ale
To działa jak urok!

DEBIAN KONKRETNY

W systemach Debian GNU/Linux minicom nie jest ustawionym rootem. Użytkownicy, którzy muszą z niego korzystać, muszą to zrobić
zostać dodanym do połączenie telefoniczne grupy w celu korzystania z urządzeń portu szeregowego.

Korzystaj z minicom online, korzystając z usług onworks.net