ttf2tfm - Bulutta Çevrimiçi

Program:

ADI

ttf2tfm - TrueType yazı tipinden TeX metrik dosyaları oluşturun

SİNOPSİS

ttf2tfm ttf dosyası[ttf|.ttc] [-c büyük harf-yükseklik faktörü] [-e uzatma faktörü] [-E kodlama kimliği]
[-f yazı tipi dizini] [-l] [-L bitişik dosya[.sfd]] [-n] [-N] [-O] [-p Inencfile[. Enc]]
[-P platform kimliği] [-q] [-r eski isim yeni glif adı] [-R yedek dosya[.rpl]]
[-s eğik faktör] [-t dış dosya[. Enc]] [-T inoutenc dosyası[. Enc]] [-u]
[-v vpl dosyası[.vpl]] [-V scvpl dosyası[.vpl]] [-w] [-x] [-y dikey kaydırma faktörü]
[tfm dosyası[.tfm]]
ttf2tfm --versiyon | --yardım et

TANIM

Bu program, bir TrueType yazı tipinin metrik ve karakter aralığı bilgilerini çıkarır ve
TeX tarafından kullanılabilen metrik dosyalara (oldukça benzer afm2tfm ki bunun bir parçası dvip'ler
paket; çeşitli parametreler hakkında daha fazla ayrıntı için lütfen bilgi dosyalarına bakın
(özellikle kodlama dosyaları).

Bir TrueType yazı tipi genellikle 256'dan fazla glif içerdiğinden, eşlemek için bazı araçlar gereklidir.
bir TeX yazı tipine TrueType gliflerinin bir alt kümesi. Bunu yapmak için iki eşleme tablosu
gerekli: birincisi ("girdi" veya "ham" kodlama olarak adlandırılır) TrueType yazı tipini ham bir TeX ile eşler
yazı tipi (bu eşleme tablosu her ikisi tarafından da kullanılır) ttf2tfm ve ttf2pk) ve ikincisi ( denir
'çıktı' veya 'sanal' kodlama), ham TeX yazı tipini başka bir (sanal) TeX yazı tipiyle eşler,
TeX'in ihtiyaç duyduğu tüm karakter aralığı ve birleştirme bilgilerini sağlar.

Bu iki aşamalı eşleme, bir ham yazı tipine çeşitli şekillerde erişilebilmesi avantajına sahiptir.
Sanal yazı tipi mekanizması aracılığıyla LaTeX kodlamaları (örneğin T1 ve OT1) ve yalnızca bir PK dosyası
gerekli.

CJKV (Çince/Japonca/Korece/eski Vietnamca) yazı tipleri için farklı bir mekanizma sağlanır
(görmek ALT FONT TANIM DOSYALAR altında).

PARAMETRELERİ

Komut satırı anahtarı adlarının çoğu, aşağıdakilerle aynıdır: afm2tfm kolaylık sağlamak için. Bir ya da
bir seçenek ile değeri arasında daha fazla boşluk karakteri zorunludur; seçenekler olamaz
birleştirilmiş. Tarihsel nedenlerden dolayı, ilk parametre değil bir anahtar ol ama olmalı
yazı tipi adı.

-c büyük harf-yükseklik faktörü
ile yapılan küçük kapakların yüksekliği -V değiştirmek. Bu gerçeğin varsayılan değeri
sayı, büyük harfli gliflerin yüksekliğinin 0.8 katıdır.

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-e uzatma faktörü
Karakterleri yatay olarak uzatmak için uzatma faktörü. Bunun varsayılan değeri
gerçek sayı 1.0'dır; 1.0'dan küçükse, yoğun bir yazı tipi elde edersiniz.

-E kodlama kimliği
TrueType kodlama kimliği. Bu negatif olmayan tam sayının varsayılan değeri 1'dir.

varsa yoksayılır -N kullanıldı.

-f yazı tipi dizini
TrueType Koleksiyonundaki yazı tipi dizini. Varsayılan ilk yazı tipidir (dizin 0).
[TrueType koleksiyonları genellikle bazı CJK yazı tiplerinde bulunur; örneğin ilk yazı tipi
dizin yatay yazma için glifleri ve ölçüleri belirtir ve ikinci yazı tipi
index dikey yazma için aynı şeyi yapar. TrueType koleksiyonları genellikle
uzantısı `.ttc'.]

Sıradan TrueType yazı tipleri için yoksayılacak.

-l Tüm orijinalin birinci ve ikinci baytları arasında alt yazı tiplerinde bitişik harfler oluşturun
karakter kodları. Örnek: Karakter kodu 0xABCD, içindeki 123 karakter konumuyla eşlenir
alt yazı tipi 45. Ardından alt yazı tipi 45'te 0xAB konumu ile 0xCD işareti arasında bir bitişik harf
123 karakterine göre üretilecektir. Korece HLaTeX paketinin yazı tipleri bunu kullanır
özellik. Bu seçeneğin yalnızca TrueType yazı tipleri için doğru bitişik harfler oluşturduğunu unutmayın.
burada girdi cmap'i çıktı kodlamasıyla aynıdır. HLaTeX durumunda, TTF'ler
platform kimliği 3 ve kodlama kimliği 5 olmalıdır.

Alt yazı tipi modunda değilse yok sayılır.

-L bitişik dosya
Aynısı -l, ancak bitişik harfler için karakter kodları şurada belirtilmiştir: bitişik dosya. Için
örneğin, `-L KS-HLaTeX' Korece HLaTeX paketi için doğru bitişik harfleri oluşturur
platformdan ve kullanılan TrueType yazı tipinin kodlama kimliğinden bağımsız olarak (KS-
HLaTeX.sfd, ttf2pk paketinin bir parçasıdır).

Ligatür dosyaları, SFD dosyalarıyla aynı biçime ve uzantıya sahiptir. Bu seçenek
alt yazı modunda değilse yok sayılır.

-n TrueType yazı tipinin PS adlarını (gliflerin) kullanın. Yalnızca geçerli bir girişi olan glifler
seçilen cmap kullanılır.

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-N TrueType yazı tipinin yalnızca PS adlarını kullanın. Hiçbir cmap kullanılmaz, bu nedenle anahtarlar -E ve
-P hiçbir etkisi yoktur ve bir uyarı mesajına neden olur.

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-O VPL dosyasındaki tüm karakter kodları için adlar yerine sekizlik değerler kullanın; bu
'A' gibi karakter adlarının anlamsız olduğu sembol veya CJK yazı tipleri için kullanışlıdır.

-p Inencfile
TTF→ham TeX eşlemesi için girdi kodlama dosyası adı. Bu parametrenin olması gerekir
için ttf2pk.cfg'ye kaydedilen bir harita dosyasında (varsayılan: ttfonts.map) belirtilen
ardışık ttf2pk çağırır.

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-P platform kimliği
TrueType platform kimliği. Bu negatif olmayan tam sayının varsayılan değeri 3'tür.

varsa yoksayılır -N kullanıldı.

-q Yapmak ttf2tfm sessizlik. Uyarı dışında herhangi bir bilgi çıktısını bastırır ve
hata mesajları. CJK yazı tipleri için, belirtmezseniz çıktı oldukça büyüyebilir.
bu anahtar.

-r eski isim yeni glif adı
Yerini eski isim ile yeni glif adı. Bu anahtar, isterseniz kullanışlıdır.
adsız bir glif verin (yani, ".gXXX" ile temsil edilebilen bir glif veya
`.cXXX') bir ad seçin veya zaten var olan bir glif adını yeniden adlandırmak istiyorsanız. Sen
için ".gXXX" veya ".cXXX" glif adı yapılarını kullanamazsınız yeni glif adı; çoklu
oluşumları -r mümkündür.

Alt yazı tipi modundaysa veya kodlama dosyası belirtilmemişse, bu anahtar yok sayılır.

-R yedek dosya
Çok sayıda yedek çiftiniz varsa bu anahtarı kullanın; bir şekilde toplanabilirler
uzantısı olarak `.rpl' olması gereken dosya. Bu tür bir değiştirmede kullanılan sözdizimi
dosyalar basittir: Boş olmayan her satır bir çift içermelidir `eski isim
yeni glif adı' boşlukla ayrılır (tırnak işaretleri olmadan). yüzde
işareti bir satır yorumu başlatır; ile bir sonraki satırda bir satıra devam edebilirsiniz.
son karakter olarak ters eğik çizgi.

Alt yazı tipi modundaysa veya kodlama dosyası belirtilmemişse, bu anahtar yok sayılır.

-s eğik faktör
Yazı tipini eğmek için eğiklik faktörü, genellikle 1'den çok daha küçüktür.
bu gerçek sayı 0.0'dır; değer sıfırdan büyükse, karakterler
sağa, aksi takdirde sola.

-t dış dosya
Sanal yazı tipi(ler) için çıktı kodlama dosyası adı. Sadece ham karakterler
TeX yazı tipi kullanılır.

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-T inoutenc dosyası
Bu şuna eşdeğerdir `-p inoutenc dosyası -t inoutenc dosyası'.

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-u Yalnızca çıktı kodlamasında belirtilen karakterleri kullanın, başkalarını kullanmayın. Tarafından
, varsayılan ttf2tfm tüm karakterleri sanal yazı tipine dahil etmeye çalışır.
sanal yazı tipinin kodlamasında mevcut değil (onları aksi halde koyar-
kullanılmayan konumlar, keyfi olarak).

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-v vpl dosyası
TFM dosyasına ek olarak bir VPL dosyası çıktısı alın. Çıktı kodlama dosyası yoksa
belirtildi, ttf2tfm varsayılan bir yazı tipi kodlaması (cmtt10) kullanır. Not: dikkatli olun
sanal yazı tipi ve ham yazı tipi için farklı isimler!

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-V scvpl dosyası
Aynısı -v, ancak oluşturulan sanal yazı tipi, tarafından elde edilen sözde küçük büyük harfli bir yazı tipidir.
büyük harfleri 0.8 ile ölçeklendirme (ile belirtilen değere karşılık -c) dizgi yapmak
küçük harf. Bu yazı tipi aksanlı harfleri işler ve uygun karakter aralığını korur.

Alt yazı tipi modunda yoksayılacak.

-w Glif indeksleri içeren PostScript kodlama vektörleri oluşturun, öncelikle
TrueType yazı tiplerini pdfTeX'e gömün. ttf2tfm TFM adlarını alır ve
.enc ile son ek; yani, foo01.tfm, foo02.tfm dosyaları için ... oluşturur
foo01.enc, foo02.enc, ... aynı yerde.

Alt yazı tipi modunda değilse yok sayılır.

-x Tüm glifleri saat yönünün tersine 90 derece döndürün. Eğer hayırsa -y parametre verilir,
döndürülen glifler dikey olarak 0.25em aşağı kaydırılır.

Alt yazı tipi modunda değilse yok sayılır.

-y dikey kaydırma faktörü
Döndürülen glifleri verilen miktar kadar aşağı kaydırın (birim em).

Alt yazı tipi modunda değilse veya glifler döndürülmezse yoksayılır.

--versiyon
Şu anki sürümünü gösterir ttf2tfm ve kullanılan dosya arama kitaplığı (örn.
kpathsea).

--yardım et Kullanım bilgilerini gösterir.

TFM dosya adı verilmezse, tam yol dahil TTF dosyasının adı kullanılır.
ve uzantıyı `.tfm' ile değiştirmek.

CMAP'ler

Type 1 PostScript yazı tiplerinin aksine (ancak yeni CID PostScript yazı tipi biçimine benzer),
Çoğu TrueType yazı tipinde, cmap olarak da adlandırılan birden fazla yerel eşleme tablosu bulunur.
(dahili) TTF glif indekslerini (harici) TTF karakter kodlarına eşler. Yaygın
örnekler, Unicode kodlu karakter konumlarına eşleme tablosu ve standart
Macintosh eşleme.

Bir TrueType eşleme tablosu belirtmek için seçenekleri kullanın. -P ve -E. Ile -P sen belirt
platform kimliği; tanımlanan değerler şunlardır:

platform platform ID (bit)
───────────────────────────────
Elma Unicode 0
Macintosh 1
ISO 2
Microsoft 3

Kodlama kimliği platforma bağlıdır. pid=0 için, -E parametre ayarı
eşleme tablosu her zaman Unicode sürüm 2.0 olduğundan, sıfıra). pid=1 için,
aşağıdaki tablo tanımlanan değerleri listeler:

platform kimliği = 1

senaryo kodlama ID (bayram)
───────────────────────────────
Romalı 0
Japonca 1
Çince 2
Korece 3
Arapça 4
İbranice 5
Yunan 6
Rusça 7
Roma Sembolü 8
Devanagari 9
gurmukhi 10
Gucerat dili 11
Ortaca 12
Bengalce 13
Tamilce 14
15
Kannadaca 16
Malayalamca 17
Sinhalaca 18
Birmanya 19
Kmer 20
Taylandlı 21
Laos 22
Gürcü 23
Ermeni 24
Maldiv 25
Tibet 26
Moğol 27
Tanrım 28
Slav 29
Vietnamca 30
Sintçe 31
yorumlanmamış 32

İşte ISO kodlama kimlikleri:

platform kimliği = 2

kodlama kodlama ID (bayram)
ASCII0
ISO 10646 1
ISO 8859-1 2

Ve son olarak, Microsoft kodlama kimlikleri:

platform kimliği = 3

kodlama kodlama ID (bayram)
Sembol 0
Unicode 2.0 1
JIS 2'yi değiştir
Büyük Britanya 2312 (1980) 3
Büyük 5 4
KS X 1001 (Wansung) 5
KS X 1001 (Johab) 6
UCS-4 10

Geçersiz bir platform/kodlama kimliği çifti belirtirseniz program durdurulur. o zaman olacak
olası pid/eid çiftlerini göster. Lütfen çoğu yazı tipinin en fazla iki veya üç
cmap'ler, genellikle pid/eid çiftlerine (1,0), (3,0) veya Latince olması durumunda (3,1) karşılık gelir
tabanlı yazı tipleri. Geçerli Microsoft yazı tiplerinin bir (3,1) eşleme tablosu olmalıdır, ancak bazı yazı tipleri
Unicode'da kodlanmamış bir (3,1) cmap'e sahip (çoğunlukla Asya yazı tipleri) vardır. nedeni
bu garip davranış, bazı eski MS Windows sürümlerinin yazı tiplerini reddetmesidir.
(3,1) olmayan bir cmap'e sahip olmak (çünkü Unicode olmayan tüm Microsoft kodlama kimlikleri Asya için
MS Windows sürümleri).

The -P ve -E seçenekleri ttf2tfm için eşit olarak belirtilmelidir ttf2pk; karşılık gelen
bir harita dosyasındaki parametreler sırasıyla 'Pid' ve 'Eid'dir.

Varsayılan pid/eid çifti (3,1)'dir.

Benzer şekilde, bir -f seçenek bir harita dosyasında `Fontindex' parametresi olarak belirtilmelidir.

Eğer kullanıyorsanız -N geçiş, tüm cmap'ler yok sayılır, yalnızca içindeki PostScript adları kullanılır.
TrueType yazı tipi. Bir harita dosyasındaki karşılık gelen seçenek 'PS=Yalnızca' seçeneğidir. kullanırsanız -n
geçiş, yerleşik varsayılan glif adları ttf2tfm PS glif adlarıyla değiştirilir
yazı tipinde bulundu. Çoğu durumda istediğiniz bu değildir, çünkü dosyadaki glif adları
yazı tipi genellikle yanlış veya standart dışıdır. Bir harita dosyasındaki ilgili seçenek
'PS=Evet'.

ile belirtilen tek değiştirme glif adları -r doğrudan ` olarak verilmelidireski isim
yeni glif adı' bir harita dosyasında; -R 'Değiştirme' seçeneğine eşdeğerdir.

GİRİŞ VE ÇIKTI KODLAMALAR

TrueType yazı tipinden ham TeX yazı tipine ve
ham TeX yazı tipini sanal TeX yazı tipine tam olarak olduğu gibi afm2tfmama sende daha çok var
karakter kodlarını ele alma olasılıkları. ['kodlama vektörü' ile bir eşleme tablosu
PostScript vektörü şeklinde 256 giriş ile kastedilen; bunun T1-WGL4.enc dosyasına bakın
örnek için paket.] İle afm2tfm, her glifle Adobe glifi ile erişmeniz gerekir.
ad, örneğin `/quotedsingle' veya `/Acircumflex'. Bu ile uzatıldı ttf2tfm; şimdi
kullanarak kod noktalarına ve/veya gliflere doğrudan erişebilirsiniz (ve bazen gerekir).
karakter konumunu ondalık, sekizlik veya onaltılık olarak belirtmek için aşağıdaki sözdizimi
gösterim: `/.c', `/.c0' veya `/.c0x'.
Örnekler: `/.c72', `/.c0646', `/.c0x48'. Bir glif dizinine doğrudan erişmek için
yeni tanıtılan gösterimde 'c' yerine 'g' karakteri. Örnek: `/.g0x32'. [Not:
`.cXXX' gösterimi şu durumlarda bir anlam ifade etmez: -N kullanıldı.]

pid/bayram çiftleri (1,0) ve (3,1) için, her ikisi de ttf2tfm ve ttf2pk yerleşik varsayılanı tanı
Adobe glif adları; ilki, `Inside' kitabının Ek E'sinde verilen isimleri takip eder.
Macintosh', cilt 6, ikincisi TrueType Spesifikasyonunda (WGL4,
bir Unicode alt kümesi). Belirli bir glif için Adobe adlarının genellikle benzersiz olmadığını ve
bazen farklılık gösterir, örneğin, birçok PS yazı tipinde `mu' glifi bulunur, oysa bu glife denir
WGL1 karakter kümesindeki `mu4', onu gerçek Yunan harfi mu'dan ayırmak için. Ayrıca ol
OpenType (yani TrueType 2.0) yazı tiplerinin güncellenmiş bir WGL4 tablosu kullandığının farkında olun; verileri kullanıyoruz
en son yayınlanan TrueType spesifikasyonundan (1.66). Bu haritaları bulabilirsiniz
ttfenc.c kaynak kod dosyasındaki tablolar.

Öte yandan, anahtarlar -n ve -N yapar ttf2tfm PostScript'i okuyun ve kullanın
adlar varsayılan yerine TrueType yazı tipinin kendisinde ('post' tablosunda saklanır)
Adobe glif adları.

Kullan -r tek glif adlarını yeniden eşlemeye geçin ve -R içeren bir dosya belirtmek için
değiştirme glif adı çiftleri.

Bir giriş kodlaması seçmezseniz, TrueType yazı tipinin ilk 256 glifi bir
seçilen cmap'teki geçerli giriş, TeX ham yazı tipiyle eşleştirilecektir ( -q
seçeneği ttf2tfm bu eşleme tablosunu standart çıktıya yazdırır), ardından tüm glifler
henüz seçilen cmap'te ele alındı. Ancak, (1,0) pid/eid çifti için bazı kod noktaları
TeX: 0x00 (boş), 0x08 için yararlı glifleri temsil etmedikleri için atlanmıştır.
(geri al), 0x09 (yatay tablo), 0x0d (satır başı) ve 0x1d (grup
ayırıcı). 0 glif indeksli "geçersiz karakter" de atlanacaktır.

Seçerseniz -N geçiş, geçerli bir TrueType yazı tipinin ilk 256 glifi
Giriş kodlamasının belirtilmemesi durumunda PostScript adı kullanılacaktır. Yine, bazı glifler
atlanmıştır: ".notdef", ".null" ve "işaretsiz dönüş".

Bir çıktı kodlaması seçmezseniz, ttf2tfm ile aynı eşleme tablosunu kullanır afm2tfm
kullanırdı (bunu texenc.c kaynak kod dosyasında bulabilirsiniz); TeX'e karşılık gelir
daktilo metni. Kullanılmayan konumlar (eşlemedeki boş kod noktalarından kaynaklanır)
TrueType yazı tipindeki tablo veya eksik glifler) (oldukça keyfi olarak) ile doldurulacaktır.
Girdi kodlamasında bulunan ancak çıktı kodlamasında belirtilmeyen karakterler (olmadan
the -q seçenek ttf2tfm son çıktı kodlamasını standart çıktıya yazdırır). Kullan -u
çıktıda tanımlanan sanal yazı tipinde yalnızca glifler istiyorsanız seçenek
kodlama dosyası ve başka bir şey değil.

Bir özellik eksik afm2tfm LaTeX'in T1 kodlaması için gerekli olan eklendi:
ttf2tfm "Germandbls" glifini oluşturacaktır (sadece iki "S" glifini birleştirerek)
mümkünse normal yazı tipleri için bile. Glif listesinde son öğe olarak işaretlenmiş olarak görünür.
yıldız işaretiyle. Bu gerçek bir glif olmadığından yalnızca sanal
yazı tipi.

Hem giriş hem de çıkış kodlaması için, glif ile boş bir kod konumu temsil edilir.
`/.notdef' adı.

Kodlama dosyalarında, bir satırın son karakteri olarak `\' kullanabilirsiniz.
giriş sonraki satırda devam ettirilir. Ters eğik çizgi ve aşağıdaki yeni satır karakteri
kaldırılacaktır.

ALT FONT TANIM DOSYALAR

CJKV (Çince/Japonca/Korece/eski Vietnamca) yazı tipleri genellikle birkaç bin içerir
glifler; bunları TeX ile kullanmak için bu kadar büyük yazı tiplerini alt yazı tiplerine bölmek gerekir.
Altyazı tanım dosyaları (genellikle `.sfd' uzantısına sahiptir) bunu yapmanın basit bir yoludur.
bu sorunsuz.

Bir alt yazı tipi dosya adı genellikle bir önek, bir alt yazı tipi iç eki ve bir son ekten (ki bu
çoğu durumda boş), örn.

ntukai23 → önek: ntukai, ek: 23, sonek: (boş)

Burada bir SFD dosyasındaki bir alt yazı tipini açıklayan bir satırın sözdizimi:



:=
boşluk dışında herhangi bir şey. Yalnızca alfasayısal karakterler kullanmak en iyisidir.

:=
boşluk, form besleme, satır başı, yatay ve dikey sekmeler -- yeni satır yok
karakterler.

:=
|
|


:=


:=
`_'

:=
`:'

:=
onaltılık ("0x" öneki), ondalık veya sekizli ("0" öneki)

Bir sonraki satırda, satırı sonlandıran bir ters eğik çizgi ile bir satıra devam edilebilir. aralıklar
örtüşmemelidir; ofsetler 0-255 aralığında olmalıdır.

Örnek:

Çizgi

03 10: 0x2349 0x2345_0x2347

'10' ekine sahip alt yazı tipinin 11, 12, 13 ve 03 kod konumlarına atar
karakter kodları sırasıyla 0x2349, 0x2345, 0x2346 ve 0x2347.

Dağıtımdaki SFD dosyaları, LaTeX için CJK paketi için özelleştirilmiştir.

SFD dosya adını TFM yazı tipi adına gömmeniz gerekir (infix'in bulunduğu yerde).
belirecektir) komut satırında iki `@' işareti ile çevrilidir. bir harita dosyası; ikisi birden
ttf2tfm ve ttf2pk sonra alt yazı moduna geçin.

Tek bir SFD dosyasından virgül ve virgülle ayırarak birden fazla SFD dosyası kullanmak mümkündür.
Beyaz boşluk; belirli bir alt yazı tipi için, ilk dosya bir giriş için taranır, ardından bir sonraki
dosya vb. Daha sonraki girişler, daha önce bulunan girişleri geçersiz kılar (muhtemelen yalnızca kısmen).
Örneğin, ilk SFD dosyası 0x10-0xA0 aralığını ayarlar ve sonraki dosya girişleri değiştirir
0x12 ve 0x25. Kolayca görülebileceği gibi, bu algoritma ekleme ve değiştirmeye izin verir, ancak
girişleri kaldırmak için değil.

Alt yazı modu seçenekleri devre dışı bırakır -n, -N, -p, -r, -R, -t, -T, -u, -v, -V ve -w için
ttf2tfm; benzer şekilde, bir harita dosyasında hiçbir "Kodlama" veya "Değiştirme" parametresine izin verilmez.
Tek değiştirme glif adları da yok sayılır.

ttf2tfm SFD dosyalarında belirtilen tüm alt yazı tipi TFM dosyalarını oluşturacaktır (alt yazı tipi
glifler içerir) tek seferde.

Örnek:

Arama

ttf2tfm ntukai.ttf ntukai@Big5,Big5-supp@

üreten Big5.sfd ve Big5-supp.sfd'yi kullanacak herşey alt yazı tipi dosyaları ntukai01.tfm,
ntukai02.tfm, vb.

DÖNÜŞ DEĞER

ttf2tfm başarı durumunda 0, hata durumunda 1 döndürür; uyarı ve hata mesajları yazılır
standart hata.

BAZI NOTLAR ON DOSYA ARAMAK

Her ikisi de ttf2pk ve ttf2tfm ya kullan kpathsea, emtexdirya da MİKTeX arama için kitaplık
Dosyalar (emtexdir yalnızca MS-DOSish arka planına sahip işletim sistemlerinde çalışacak,
yani MS-DOS, OS/2, Windows; MiKTeX MS Windows'a özgüdür).

Son çare olarak, her iki program da bir arama kitaplığı olmadan derlenebilir; aranan
dosyalar geçerli dizinde olmalı veya bir yol ile belirtilmelidir. Varsayılan uzantılar
ayrıca eklenecektir ('.ttc'nin değil, yalnızca '.ttf'nin eklenmesi dışında).

kpathsea
İkisinden birini ararsanız, kpathsea'nin gerçek sürümü ekranda görüntülenir. ttf2pk or ttf2tfm
ile --versiyon komut satırı anahtarı.

İşte dosya tipinin bir tablosu ve ilgili kpathsea değişkenler. TTF2PKINPUTS
ve TTF2TFMINPUTS, içinde tanıtılan programa özel ortam değişkenleridir. kpathsea
sürüm 3.2:

.ttf ve .ttc TTFONTS
ttf2pk.cfg TTF2PKINPUTS
.map TTF2PKINPUTS
.enc TTF2PKINPUTS, TTF2TFMINPUTS
.rpl TTF2PKINPUTS, TTF2TFMINPUTS
.tfm TFMFONTS
.sfd TTF2PKINPUTS, TTF2TFMINPUTS

Lütfen bilgi dosyalarına bakın kpathsea Bu değişkenlerle ilgili ayrıntılar için.

TEXMFCNF değişkenini, texmf.cnf yapılandırmanızın bulunduğu dizine ayarlamalısınız.
dosya bulunur.

Bir a'nın hangi değere ulaştığını bulmak için uygun komut kpathsea değişken ayarlandı (kullanıyoruz
Örnek olarak TTFONTS). Bu, özellikle texmf.cnf'de bir değişken ayarlanmamışsa veya
ortamda, böylece sabit kodlanmış varsayılan değere işaret eder.
kpathsea kütüphane.

kpsewhat -progname=ttf2tfm -expand-var='$TTFONTS'

Değişkenleri belirlemek mümkün olduğu için program adını da seçiyoruz.
sadece belirli bir program arandı -- bizim örneğimizde bu TTFONTS.ttf2tfm olurdu.

Benzer ama aynı olmayan bir yöntem söylemektir

kpsewhat -progname=ttf2tfm -show-path='truetype yazı tipleri'

[Komutta `kpsewhat --help' söylenerek format türlerinin tam listesi elde edilebilir.
satır istemi.] İşte tam olarak böyle ttf2tfm (Ve ttf2pk) dosyaları arar; NS
dezavantajı, tüm değişkenlerin çok uzun dizelere neden olabilecek şekilde genişletilmesidir.

emtexdir
Burada, ayarlanacak son eklerin ve ilgili ortam değişkenlerinin listesi
autoexec.bat (OS/2 için config.sys dosyasında):

.ttf ve .ttc TTFONTS
ttf2pk.cfg TTFCFG
.map TTFCFG
.enc TTFCFG
.rpl TTFCFG
.tfm METİNTFM
.sfd TTFCFG

Değişkenlerden biri ayarlanmazsa bir uyarı mesajı verilir. geçerli dizin
her zaman aranacaktır. Her zamanki gibi, bir dizin yoluna eklenen bir ünlem işareti
bir düzey derinlikteki alt dizinlerin aranmasına neden olur, iki ünlem işareti tümüne neden olur
aranacak alt dizinler Örnek:

TTFONTS=c:\fonts\truetype!;d:\myfonts\truetype!

`c:\fonts!!\truetype' gibi yapılar mümkün değildir.

MİKTeX
Her ikisi de ttf2tfm ve ttf2pk tamamen entegre edilmiştir MİKTeX. Lütfen bakın
belgeleri MİKTeX dosya arama hakkında daha fazla ayrıntı için.

SORUNLAR

çok vptovf uygulamalar, TFM başlığı için yalnızca 100 bayta izin verir (sınır,
TFM dosya formatının kendisi): Sağlama toplamı ve tasarım boyutu için 8 bayt, aile için 40 bayt
ad, kodlama için 20 bayt ve bir yüz baytı için 4 bayt. Sadece 28 bayt kaldı
tarafından kullanılan bazı ek bilgiler için ttf2tfm bir tanımlama dizisi için
(aslında komut satırının bir kopyasıdır) ve bu sınır her zaman aşılır.

Optimal çözüm, değerini artırmaktır. max_header_bytes vptovf.web dosyasında
(ve muhtemelen pltotf.web de) diyelim ki 400'e ve yeniden derleyin vptovf (Ve plotf). Aksi takdirde
gibi bazı (zararsız) hata mesajları alacaksınız

Bu HEADER dizini, mevcut tablo boyutum için çok büyük

hangi güvenle göz ardı edilebilir.

onworks.net hizmetlerini kullanarak ttf2tfm'yi çevrimiçi kullanın