مستندات3.1.3. مدیریت فرآیندها
یک فرآیند نمونه ای در حال اجرا از یک برنامه است که برای ذخیره خود برنامه و داده های عملیاتی آن به حافظه نیاز دارد. هسته مسئول ایجاد و ردیابی فرآیندها است. هنگامی که یک برنامه اجرا می شود، هسته ابتدا مقداری حافظه را کنار می گذارد، کد اجرایی را از سیستم فایل در آن بارگذاری می کند و سپس کد را شروع می کند. اطلاعات مربوط به این فرآیند را نگه می دارد که قابل مشاهده ترین آنها یک شماره شناسایی است که به نام the شناخته می شود شناسه فرآیند (PID).
مانند اکثر سیستم عامل های مدرن، سیستم عامل هایی که هسته های مشابه یونیکس دارند، از جمله لینوکس، قادر به انجام چند کار هستند. به عبارت دیگر، آنها به سیستم اجازه می دهند تا چندین فرآیند را همزمان اجرا کند. در واقع فقط یک فرآیند در حال اجرا در هر زمان وجود دارد، اما هسته زمان CPU را به تکه های کوچک تقسیم می کند و هر فرآیند را به نوبه خود اجرا می کند. از آنجایی که این برش‌های زمانی بسیار کوتاه هستند (در محدوده میلی‌ثانیه)، ظاهر فرآیندهایی را ایجاد می‌کنند که به صورت موازی اجرا می‌شوند، اگرچه فقط در بازه زمانی خود فعال هستند و بقیه زمان‌ها بیکار هستند. وظیفه هسته تنظیم مکانیسم های زمان بندی خود برای حفظ آن ظاهر و در عین حال به حداکثر رساندن عملکرد سیستم جهانی است. اگر برش های زمانی خیلی طولانی باشد، ممکن است برنامه به اندازه دلخواه پاسخگو ظاهر نشود. خیلی کوتاه است، و سیستم با تعویض مکرر وظایف زمان خود را از دست می دهد. این تصمیم‌ها را می‌توان با اولویت‌های فرآیندی اصلاح کرد، جایی که فرآیندهای با اولویت بالا برای دوره‌های طولانی‌تر و با برش‌های زمانی مکرر نسبت به فرآیندهای با اولویت پایین اجرا می‌شوند.
سیستم های چند پردازنده ای محدودیتی که در بالا توضیح داده شد، در مورد اجرای تنها یک فرآیند در یک زمان، همیشه اینطور نیست (و انواع) اعمال: محدودیت واقعی این است که فقط یک فرآیند در حال اجرا می تواند وجود داشته باشد در هر هسته پردازنده. چند پردازنده، چند هسته ای یا ابر رشته ای سیستم ها اجازه می دهند چندین
فرآیندها به صورت موازی اجرا شوند. با این حال، از همان سیستم برش زمانی برای رسیدگی به مواردی استفاده می‌شود که در آنها فرآیندهای فعال‌تری نسبت به هسته‌های پردازنده موجود وجود دارد. این غیرعادی نیست: یک سیستم پایه، حتی یک سیستم عمدتاً غیرفعال، تقریباً همیشه دارای ده‌ها فرآیند در حال اجرا است.
سیستم های چند پردازنده ای محدودیتی که در بالا توضیح داده شد، در مورد اجرای تنها یک فرآیند در یک زمان، همیشه اینطور نیست (و انواع) اعمال: محدودیت واقعی این است که فقط یک فرآیند در حال اجرا می تواند وجود داشته باشد در هر هسته پردازنده. چند پردازنده، چند هسته ای یا ابر رشته ای سیستم ها اجازه می دهند چندین
فرآیندها به صورت موازی اجرا شوند. با این حال، از همان سیستم برش زمانی برای رسیدگی به مواردی استفاده می‌شود که در آنها فرآیندهای فعال‌تری نسبت به هسته‌های پردازنده موجود وجود دارد. این غیرعادی نیست: یک سیستم پایه، حتی یک سیستم عمدتاً غیرفعال، تقریباً همیشه دارای ده‌ها فرآیند در حال اجرا است.
هسته اجازه می دهد تا چندین نمونه مستقل از یک برنامه اجرا شود، اما هر کدام مجاز است فقط به برش های زمانی و حافظه خود دسترسی داشته باشد. بنابراین داده های آنها مستقل باقی می مانند.