Anatomy Of A Prompt از خط فرمان لینوکس توسط OnWorks

برو سر اصل مطلب، گذشتن از مسائل غیرضروری

آناتومی یک اعلان

اعلان پیش فرض ما چیزی شبیه به این است:

[me@linuxbox ~]$

توجه داشته باشید که شامل نام کاربری، نام میزبان و دایرکتوری فعلی ما است، اما چگونه به این شکل رسید؟ خیلی ساده، معلوم است. اعلان توسط یک متغیر محیطی به نام تعریف می شود PS1 (مخفف "رشته اعلان یک"). ما می توانیم محتویات را مشاهده کنیم PS1 با از دست فرمان:

[me@linuxbox ~]$ echo $PS1

[\u@\h \W]\$

[me@linuxbox ~]$ echo $PS1

[\u@\h \W]\$

توجه: اگر نتایج شما دقیقاً مشابه مثال بالا نیست نگران نباشید. هر توزیع لینوکس رشته درخواست را کمی متفاوت تعریف می کند، برخی کاملاً عجیب و غریب.

از نتایج، ما می توانیم آن را ببینیم PS1 شامل تعداد کمی از شخصیت‌هایی است که در فرمان خود می‌بینیم، مانند براکت‌ها، علامت at-sign و علامت دلار، اما بقیه یک راز هستند. زیرک میان ما اینها را می شناسد کاراکترهای ویژه بک اسلش پسندیدن

آناتومی یک اعلان

آنهایی که در فصل 7 دیدیم. در اینجا فهرستی جزئی از شخصیت‌هایی وجود دارد که بر هم زدن به طور خاص در رشته سریع رفتار می کند:

جدول 13-1: کدهای فرار مورد استفاده در درخواست های شل