جمعبندی
در فصلهای بعدی، برنامههای مختلفی را بررسی خواهیم کرد که طیف وسیعی از حوزههای کاربردی را پوشش میدهند. در حالی که اکثر این برنامهها معمولاً بهطور پیشفرض نصب میشوند، ممکن است نیاز به نصب بستههای اضافی داشته باشیم، اگر برنامههای ضروری از قبل بر روی سیستم ما نصب نشده باشند. با دانش جدید (و قدردانی) ما از مدیریت بسته، مشکلی در نصب و مدیریت برنامه های مورد نیاز خود نداریم.
افسانه نصب نرم افزار لینوکس
افرادی که از پلتفرمهای دیگر مهاجرت میکنند، گاهی قربانی این افسانه میشوند که نصب نرمافزار تحت لینوکس به نحوی دشوار است و طرحهای بستهبندی متنوعی که توسط توزیعهای مختلف استفاده میشود، مانع است. خوب، این یک مانع است، اما فقط برای فروشندگان نرم افزار اختصاصی که مایلند نسخه های باینری نرم افزار مخفی خود را توزیع کنند.
اکوسیستم نرم افزار لینوکس بر اساس ایده کد منبع باز است. اگر یک توسعهدهنده برنامه کد منبع یک برنامه را منتشر کند، احتمالاً شخصی که با یک توزیع مرتبط است، برنامه را بستهبندی کرده و در مخزن خود قرار میدهد. این روش تضمین میکند که برنامه به خوبی در توزیع ادغام شده است و کاربر به جای جستجوی وبسایت هر برنامه، راحتی «خرید یکجا» برای نرمافزار را در اختیار کاربر قرار میدهد.
درایورهای دستگاه نیز تقریباً به همین روش مدیریت میشوند، با این تفاوت که به جای اینکه آیتمهای جداگانه در مخزن توزیع باشند، بخشی از هسته لینوکس میشوند. به طور کلی، چیزی به نام "دیسک درایور" در لینوکس وجود ندارد. یا هسته از یک دستگاه پشتیبانی می کند یا نه، و هسته لینوکس دستگاه های زیادی را پشتیبانی می کند. در واقع، بسیار بیشتر از ویندوز. البته، اگر دستگاه خاصی که نیاز دارید پشتیبانی نشود، مایه تسلی نیست. وقتی این اتفاق می افتد، باید علت را بررسی کنید. فقدان پشتیبانی راننده معمولاً ناشی از یکی از سه مورد است:
1. دستگاه خیلی نو است. از آنجایی که بسیاری از فروشندگان سخت افزار به طور فعال از توسعه لینوکس پشتیبانی نمی کنند، نوشتن کد درایور هسته بر عهده یکی از اعضای جامعه لینوکس است. این زمان می برد.
2. دستگاه بیش از حد عجیب و غریب است. همه توزیعها شامل هر درایور دستگاه ممکن نیستند. هر توزیع هستههای مخصوص به خود را میسازد، و از آنجایی که هستهها بسیار قابل تنظیم هستند (این همان چیزی است که اجرای لینوکس را بر روی همه چیز از ساعت مچی گرفته تا رایانههای بزرگ ممکن میسازد) ممکن است دستگاه خاصی را نادیده گرفته باشند. با یافتن و دانلود کد منبع برای درایور، این امکان برای شما (بله، شما) وجود دارد که خودتان درایور را کامپایل و نصب کنید. این فرآیند خیلی سخت نیست، اما بیشتر درگیر است. در فصل بعد در مورد کامپایل نرم افزار صحبت خواهیم کرد.
3. فروشنده سخت افزار چیزی را پنهان می کند. آنها نه کد منبع را برای درایور لینوکس منتشر کردهاند و نه اسناد فنی را برای کسی منتشر کردهاند که یکی برای آنها ایجاد کند. این بدان معنی است که فروشنده سخت افزار سعی می کند رابط های برنامه نویسی دستگاه را مخفی نگه دارد. از آنجایی که ما نمیخواهیم دستگاههای مخفی در رایانههایمان وجود داشته باشد، پیشنهاد میکنم سختافزار توهینآمیز را بردارید و آن را با سایر موارد بیفایده خود در سطل زباله بیاندازید.
برای مطالعه بیشتر