<قبلی | فهرست | بعدی>

گزینه ها و استدلال ها

این ما را به یک نکته بسیار مهم در مورد نحوه عملکرد بیشتر دستورات می رساند. دستورات اغلب توسط یک یا چند مورد دنبال می شوند گزینه های که رفتار خود را تغییر می دهند، و بیشتر، توسط یک یا چند استدلال، مواردی که دستور بر اساس آنها عمل می کند. بنابراین اکثر دستورات به شکل زیر به نظر می رسند:

آرگومان های command -Options

آرگومان های command -Options

اکثر دستورات از گزینه‌هایی استفاده می‌کنند که شامل یک کاراکتر است که قبل از آن یک خط تیره، به عنوان مثال، "-l"، اما بسیاری از دستورات، از جمله دستورات پروژه گنو، نیز پشتیبانی می‌کنند. گزینه های طولانی، متشکل از کلمه ای است که قبل از آن دو خط تیره قرار می گیرد. همچنین، بسیاری از دستورات به چندین گزینه کوتاه اجازه می‌دهند تا در کنار هم قرار گیرند. در این مثال، ls دستور دو گزینه داده می شود، گزینه "l" برای تولید خروجی با فرمت طولانی، و گزینه "t" برای مرتب کردن نتیجه بر اساس زمان تغییر فایل.

[me@linuxbox ~]$ ls -lt

[me@linuxbox ~]$ ls -lt

سرگرمی بیشتر با ls

برای معکوس کردن ترتیب مرتب سازی، گزینه طولانی "--reverse" را اضافه می کنیم:

[me@linuxbox ~]$ ls -lt -- معکوس

[me@linuxbox ~]$ ls -lt -- معکوس

توجه داشته باشید که گزینه های فرمان، مانند نام فایل ها در لینوکس، به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند.

La ls دستور دارای تعداد زیادی گزینه ممکن است. رایج ترین آنها در جدول 3-1 ذکر شده است.

جدول 3-1: گزینه های رایج ls

<قبلی | فهرست | بعدی>