دسترسی به خط فرمان
پوسته مجموعه ای از متغیرها را به نام ارائه می کند پارامترهای موقعیتی که حاوی کلمات فردی در خط فرمان است. متغیرها نامگذاری شده اند 0 از طریق 9. آنها را می توان اینگونه نشان داد:
#! / bin / bash
# posit-param: اسکریپت برای مشاهده پارامترهای خط فرمان echo "
\$0 = 0 $
\$1 = 1 $
\$2 = 2 $
\$3 = 3 $
\$4 = 4 $
\$5 = 5 $
\$6 = 6 $
\$7 = 7 $
\$8 = 8 $
\$9 = $9"
یک اسکریپت بسیار ساده که مقادیر متغیرها را نمایش می دهد $ 0- $ 9. هنگامی که بدون آرگومان های خط فرمان اجرا می شود، نتیجه این است:
[me@linuxbox ~]$ posit-param
$0 = /home/me/bin/posit-param
[me@linuxbox ~]$ posit-param
$0 = /home/me/bin/posit-param
1 دلار =
2 دلار =
3 دلار =
4 دلار =
5 دلار =
6 دلار =
7 دلار =
8 دلار =
9 دلار =
1 دلار =
2 دلار =
3 دلار =
4 دلار =
5 دلار =
6 دلار =
7 دلار =
8 دلار =
9 دلار =
حتی زمانی که هیچ استدلالی ارائه نمی شود، $0 همیشه شامل اولین مورد ظاهر شده در خط فرمان است که نام مسیر برنامه در حال اجرا است. هنگامی که استدلال ارائه می شود، این نتایج را مشاهده می کنیم:
[me@linuxbox ~]$ abcd posit-param
$0 | = | /home/me/bin/posit-param |
$1 | = | a |
$2 | = | b |
$3 | = | c |
$4 | = | d |
$5 | = | |
$6 | = | |
$7 | = | |
$8 | = | |
$9 | = |
توجه: در واقع می توانید با استفاده از بسط پارامتر به بیش از نه پارامتر دسترسی داشته باشید. برای تعیین عدد بزرگتر از نه، عدد را در پرانتز قرار دهید. برای مثال ${10}، ${55}، ${211}، و غیره.