مستنداتجمعبندی
مثل همیشه، مستندات هر یک از دستوراتی را که در این فصل پوشش داده ایم، بررسی کنید. ما فقط ابتدایی ترین کاربرد آنها را دیده ایم. همه آنها تعدادی گزینه جالب دارند. با کسب تجربه لینوکس، خواهیم دید که ویژگی تغییر مسیر خط فرمان برای حل مشکلات تخصصی بسیار مفید است. دستورات زیادی وجود دارند که از ورودی و خروجی استاندارد استفاده می کنند و تقریباً همه برنامه های خط فرمان از خطای استاندارد برای نمایش پیام های اطلاعاتی خود استفاده می کنند.
لینوکس درباره تخیل است
وقتی از من خواسته می شود که تفاوت بین ویندوز و لینوکس را توضیح دهم، اغلب از یک قیاس اسباب بازی استفاده می کنم.
ویندوز مانند یک Game Boy است. شما به فروشگاه می روید و یکی کاملاً براق در جعبه می خرید. شما آن را به خانه می برید، روشن می کنید و با آن بازی می کنید. گرافیک زیبا، صداهای زیبا. با این حال، پس از مدتی، از بازی همراه با آن خسته می شوید، بنابراین به فروشگاه برمی گردید و یکی دیگر را می خرید. این چرخه بارها و بارها تکرار می شود. در نهایت، به فروشگاه برمی‌گردید و به شخصی که پشت پیشخوان است می‌گویید: «من یک بازی می‌خواهم که این کار را انجام دهد!» فقط باید گفت که چنین بازی وجود ندارد زیرا "تقاضای بازار" برای آن وجود ندارد. سپس می گویید: "اما من فقط باید این یک چیز را تغییر دهم!" شخص پشت پیشخوان می گوید نمی توانید آن را تغییر دهید. بازی ها همه در کارتریج های خود مهر و موم شده اند. متوجه می شوید که اسباب بازی شما محدود به بازی هایی است که دیگران تصمیم گرفته اند شما به آن نیاز دارید و نه بیشتر.
لینوکس، از سوی دیگر، مانند بزرگترین مجموعه ارکتور در جهان است. شما آن را باز می کنید و فقط مجموعه عظیمی از قطعات است. تعداد زیادی پایه فولادی، پیچ، مهره، چرخ دنده، قرقره، موتور و چند پیشنهاد در مورد ساخت چه چیزی. بنابراین شما شروع به بازی با آن می کنید. شما یکی از پیشنهادات را می سازید و سپس دیگری را. پس از مدتی متوجه می شوید که ایده های خود را در مورد اینکه چه چیزی بسازید دارید. شما هرگز مجبور نیستید به فروشگاه برگردید، زیرا از قبل همه چیز مورد نیاز خود را دارید. ست ارکتور شکل تخیل شما را به خود می گیرد. آن کاری را که شما می خواهید انجام می دهد.
انتخاب اسباب‌بازی‌های شما، البته، یک چیز شخصی است، بنابراین کدام اسباب‌بازی را رضایت‌بخش‌تر می‌بینید؟