مستندات1.2.1. جنبش نرم افزار آزاد
در دهه 1960، معمول بود که نرم افزار به صورت آزاد توسط شرکت هایی مانند IBM توزیع و بین کاربران به اشتراک گذاشته شود. سپس نرم افزار به عنوان عاملی برای سخت افزار در نظر گرفته شد که مدل کسب و کار این شرکت ها بر اساس آن ساخته شد. نرم افزار با کد منبع ارائه شد که قابل بهبود و اصلاح بود. بنابراین این بذر اولیه نرم افزار منبع باز بود. با این حال، با ارزان‌تر شدن سخت‌افزار و کاهش حاشیه سود در دهه 1970، تولیدکنندگان به دنبال نرم‌افزاری برای ارائه جریان‌های درآمد اضافی بودند.
در سپتامبر 1983، ریچارد متیو استالمن، برنامه نویس سابق آزمایشگاه هوش مصنوعی MIT، پروژه GNU را برای ایجاد یک سیستم عامل (OS) رایگان شبیه یونیکس راه اندازی کرد. او نگران رشد نرم افزارهای اختصاصی و ناتوانی کاربران در دسترسی و اصلاح برنامه های رایانه هایشان بود. محدودیت توسعه‌دهنده بر خلاف آزادی رایج بود. با راه اندازی پروژه گنو، استالمن جنبش نرم افزار آزاد را راه اندازی کرد و در اکتبر 1985 بنیاد نرم افزار آزاد را راه اندازی کرد.
استالمن در تعریف و ویژگی های نرم افزار منبع باز و مفهوم کپی لفت پیشگام بود. او نویسنده اصلی چندین مجوز کپی‌لفت، از جمله مجوز عمومی عمومی گنو (GPL) است که پرکاربردترین مجوز نرم‌افزار آزاد است.
خوب است بدانی:
برای اطلاعات بیشتر در مورد ریچارد استالمن و پروژه گنو، به آدرس زیر مراجعه کنید: http://
en.wikipedia.org/wiki/Richard_stallman.
تا سال 1991، تعدادی از ابزارهای گنو، از جمله مجموعه قدرتمند کامپایلر گنو (GCC) ایجاد شد. با این حال، هنوز یک هسته رایگان برای ساخت یک سیستم عامل رایگان که از این ابزارها استفاده کند، در دسترس نبود.