initdb - آنلاین در ابر

برنامه:

نام

initdb - یک خوشه پایگاه داده PostgreSQL جدید ایجاد کنید

خلاصه

initdb [انتخاب...] [--pgdata | -D] فهرست راهنما

شرح

initdb یک خوشه پایگاه داده PostgreSQL جدید ایجاد می کند. خوشه پایگاه داده مجموعه ای از
پایگاه های داده ای که توسط یک نمونه سرور مدیریت می شوند.

ایجاد یک خوشه پایگاه داده شامل ایجاد دایرکتوری هایی است که پایگاه داده در آنها وجود دارد
داده ها زنده می شوند و جداول کاتالوگ مشترک را ایجاد می کنند (جدول هایی که به کل تعلق دارند
cluster به جای هر پایگاه داده خاص)، و ایجاد template1 و postgres
پایگاه های داده وقتی بعداً یک پایگاه داده جدید ایجاد می کنید، همه چیز در پایگاه داده template1 وجود دارد
کپی شده (بنابراین، هر چیزی که در template1 نصب شده باشد به طور خودکار در هر کدام کپی می شود
پایگاه داده بعدا ایجاد شد.) پایگاه داده postgres یک پایگاه داده پیش فرض است که برای استفاده توسط آن در نظر گرفته شده است
کاربران، برنامه های کاربردی و برنامه های شخص ثالث.

هر چند initdb سعی خواهد کرد دایرکتوری داده مشخص شده را ایجاد کند، ممکن است نداشته باشد
اجازه اگر دایرکتوری والد دایرکتوری داده مورد نظر متعلق به ریشه باشد. به
در چنین تنظیماتی مقداردهی اولیه کنید، یک فهرست داده خالی به عنوان root ایجاد کنید، سپس استفاده کنید دلم برات تنگ شده به
سپس مالکیت آن دایرکتوری را به حساب کاربری پایگاه داده اختصاص دهید su برای تبدیل شدن به
کاربر پایگاه داده اجرا شود initdb.

initdb باید به عنوان کاربری که مالک فرآیند سرور است اجرا شود، زیرا سرور نیاز دارد
برای دسترسی به فایل ها و دایرکتوری هایی که initdb ایجاد می کند. از آنجایی که سرور نمی تواند
به عنوان root اجرا شود، نباید اجرا شود initdb به عنوان ریشه یا. (در واقع از انجام این کار خودداری خواهد کرد.)

initdb محلی و کدگذاری مجموعه کاراکترهای پیش فرض خوشه پایگاه داده را مقداردهی اولیه می کند. در
رمزگذاری مجموعه کاراکترها، ترتیب ترتیب بندی (LC_COLLATE) و کلاس های مجموعه کاراکتر (LC_CTYPE،
به عنوان مثال بالا، پایین، رقم) را می توان به طور جداگانه برای پایگاه داده در هنگام ایجاد آن تنظیم کرد. initdb
آن تنظیمات را برای پایگاه داده template1 تعیین می کند که به عنوان پیش فرض عمل می کند
تمام پایگاه های داده دیگر

برای تغییر ترتیب ترتیب پیش‌فرض یا کلاس‌های مجموعه کاراکتر، از --lc-collate و
--lc-ctype گزینه ها. سفارش‌های جمع‌بندی غیر از C یا POSIX نیز عملکردی دارند
پنالتی به این دلایل مهم است که هنگام اجرا، محلی مناسب را انتخاب کنید initdb.

دسته بندی های محلی باقی مانده را می توان بعداً با راه اندازی سرور تغییر داد. تو می توانی
همچنین استفاده کنید --محلی برای تنظیم پیش‌فرض برای همه دسته‌های محلی، از جمله ترتیب دسته‌بندی
و کلاس های مجموعه شخصیت ها. تمام مقادیر محلی سرور (lc_*) را می توان از طریق نمایش داد SHOW همه.
جزئیات بیشتر را می توان در بخش 22.1، "پشتیبانی محلی" در مستندات یافت.

برای تغییر کدگذاری پیش فرض، از - رمزگذاری. جزئیات بیشتر را می توان در بخش یافت
22.3، "پشتیبانی از مجموعه شخصیت"، در مستندات.

OPTIONS

-A روش اعتبار
--auth=روش اعتبار
این گزینه روش احراز هویت را برای کاربران محلی مورد استفاده در pg_hba.conf مشخص می کند
(خطوط میزبان و محلی). از اعتماد استفاده نکنید مگر اینکه به همه کاربران محلی خود اعتماد کنید
سیستم. اعتماد پیش فرض برای سهولت نصب است.

--auth-host=روش اعتبار
این گزینه روش احراز هویت را برای کاربران محلی از طریق اتصالات TCP/IP مشخص می کند
در pg_hba.conf (خطوط میزبان) استفاده می شود.

--auth-local=روش اعتبار
این گزینه روش احراز هویت را برای کاربران محلی از طریق سوکت دامنه یونیکس مشخص می کند
اتصالات مورد استفاده در pg_hba.conf (خطوط محلی).

-D فهرست راهنما
--pgdata=فهرست راهنما
این گزینه دایرکتوری را مشخص می کند که در آن کلاستر پایگاه داده باید در آن ذخیره شود. این
تنها اطلاعات مورد نیاز است initdb، اما می توانید با تنظیم از نوشتن آن اجتناب کنید
la PGDATA متغیر محیطی که می تواند از سرور پایگاه داده راحت باشد
(postgres) می تواند دایرکتوری پایگاه داده را بعداً توسط همان متغیر پیدا کند.

-E پشتیبانی می کند
--Encoding=پشتیبانی می کند
کدگذاری پایگاه داده الگو را انتخاب می کند. این کدگذاری پیش فرض نیز خواهد بود
از هر پایگاه داده ای که بعداً ایجاد می کنید، مگر اینکه آن را در آنجا لغو کنید. پیش فرض مشتق شده است
از محل، یا SQL_ASCII اگر کار نمی کند. مجموعه شخصیت های پشتیبانی شده توسط
سرور PostgreSQL در بخش 22.3.1، "مجموعه کاراکترهای پشتیبانی شده" توضیح داده شده است.
مستندات

-k
--داده های چک
از جمع‌های چک در صفحات داده برای کمک به شناسایی فساد سیستم I/O استفاده کنید
در غیر این صورت سکوت کن فعال کردن جمع های چک ممکن است جریمه عملکرد قابل توجهی را به همراه داشته باشد.
این گزینه فقط در حین تنظیم اولیه قابل تنظیم است و بعدا نمی توان آن را تغییر داد. اگر
مجموعه، چک جمع ها برای همه اشیا، در همه پایگاه های داده محاسبه می شوند.

--محلی=محل
محلی پیش فرض را برای کلاستر پایگاه داده تنظیم می کند. اگر این گزینه مشخص نشده باشد،
محلی از محیطی به ارث برده شده است که initdb اجرا می شود. پشتیبانی محلی است
در بخش 22.1، "پشتیبانی محلی"، در اسناد شرح داده شده است.

--lc-collate=محل
--lc-ctype=محل
--lc-messages=محل
--lc-monetare=محل
--lc-numeric=محل
--lc-time=محل
پسندیدن --محلی، اما فقط محلی را در دسته مشخص شده تنظیم می کند.

--بدون محلی
معادل با --locale=C.

-N
--nosync
به طور پیش فرض، initdb منتظر می ماند تا همه فایل ها به طور ایمن روی دیسک نوشته شوند. این گزینه
علل initdb بازگشت بدون انتظار، که سریعتر است، اما به این معنی است که بعدی
خرابی سیستم عامل می تواند دایرکتوری داده ها را خراب کند. به طور کلی، این گزینه است
برای آزمایش مفید است، اما نباید هنگام ایجاد یک نصب تولید استفاده شود.

--pwfile=نام فایل
را initdb رمز عبور ابرکاربر پایگاه داده را از یک فایل بخوانید. خط اول از
فایل به عنوان رمز عبور گرفته می شود.

-S
--فقط همگام سازی
همه فایل های پایگاه داده را با خیال راحت روی دیسک بنویسید و از آن خارج شوید. این هیچ یک از موارد را انجام نمی دهد
عملیات عادی initdb

-T CFG
--text-search-config=CFG
پیکربندی پیش فرض جستجوی متن را تنظیم می کند. برای اطلاعات بیشتر به default_text_search_config مراجعه کنید
اطلاعات.

-U نام کاربری
-- نام کاربری =نام کاربری
نام کاربری ابرکاربر پایگاه داده را انتخاب می کند. این به طور پیش فرض به نام
کاربر موثر در حال اجرا initdb. واقعاً مهم نیست که نام ابرکاربر چیست
است، اما ممکن است انتخاب شود که نام مرسوم postgre باقی بماند، حتی اگر عملیاتی باشد
نام کاربر سیستم متفاوت است.

-W
--pwprompt
را initdb یک رمز عبور برای دادن ابرکاربر پایگاه داده درخواست کنید. اگر برنامه ریزی نکنید
در استفاده از احراز هویت رمز عبور، این مهم نیست. در غیر این صورت نمی توانید
برای استفاده از احراز هویت رمز عبور تا زمانی که رمز عبور را تنظیم نکنید.

-X فهرست راهنما
--xlogdir=فهرست راهنما
این گزینه دایرکتوری را مشخص می کند که لاگ تراکنش باید در آن ذخیره شود.

گزینه های دیگر که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند نیز در دسترس هستند:

-d
- رفع اشکال
خروجی اشکال زدایی را از باطن بوت استرپ و چند پیام کمتر دیگر چاپ کنید
علاقه برای عموم مردم باطن بوت استرپ همان برنامه است initdb استفاده می کند تا
جداول کاتالوگ را ایجاد کنید این گزینه مقدار بسیار زیادی از فوق العاده ایجاد می کند
خروجی خسته کننده

-L فهرست راهنما
محل را مشخص می کند initdb باید فایل های ورودی خود را برای مقداردهی اولیه خوشه پایگاه داده پیدا کند.
این معمولاً ضروری نیست. به شما گفته می شود که آیا نیاز دارید مکان آنها را مشخص کنید
صریحاً

-n
-- نوکلین
به طور پیش فرض ، چه زمانی initdb تعیین می کند که یک خطا از ایجاد کامل آن جلوگیری کرده است
خوشه پایگاه داده، هر فایلی را که ممکن است قبل از کشف ایجاد کرده باشد حذف می کند
که نمی تواند کار را تمام کند. این گزینه از مرتب کردن وسایل جلوگیری می کند و بنابراین برای آن مفید است
اشکال زدایی.

گزینه های دیگر:

-V
- نسخه
نسخه initdb را پرینت بگیرید و خارج شوید.

-?
--کمک
راهنمایی در مورد آرگومان های خط فرمان initdb نشان دهید و از آن خارج شوید.

محیط زیست

PGDATA
فهرستی را که قرار است کلاستر پایگاه داده در آن ذخیره شود را مشخص می کند. را می توان نادیده گرفت
با استفاده از -D گزینه.

TZ
منطقه زمانی پیش فرض خوشه پایگاه داده ایجاد شده را مشخص می کند. مقدار باید a باشد
نام منطقه تمام وقت (به بخش 8.5.3، "مناطق زمانی" در مستندات مراجعه کنید).

این ابزار، مانند بسیاری از ابزارهای دیگر PostgreSQL، از متغیرهای محیطی نیز استفاده می کند
پشتیبانی شده توسط libpq (به بخش 31.14، "متغیرهای محیطی"، در مستندات مراجعه کنید).

NOTES

initdb را نیز می توان از طریق فراخوانی کرد pg_ctl initdb.

با استفاده از خدمات onworks.net از initdb به صورت آنلاین استفاده کنید