postgres - آنلاین در ابر

برنامه:

نام

postgres - سرور پایگاه داده PostgreSQL

خلاصه

postgres [انتخاب...]

شرح

postgres سرور پایگاه داده PostgreSQL است. برای اینکه یک برنامه مشتری به a
پایگاه داده (از طریق شبکه یا محلی) به یک در حال اجرا متصل می شود postgres نمونه، مثال. در
postgres به عنوان مثال، یک فرآیند سرور جداگانه برای مدیریت اتصال شروع می شود.

یک postgres instance همیشه داده های دقیقاً یک خوشه پایگاه داده را مدیریت می کند. یک پایگاه داده
خوشه مجموعه ای از پایگاه های داده است که در یک مکان سیستم فایل مشترک ذخیره می شود
"منطقه داده"). بیش از یکی postgres نمونه می تواند در یک سیستم در یک زمان اجرا شود، تا زمانی که
آنها از مناطق مختلف داده و پورت های ارتباطی مختلف استفاده می کنند (به زیر مراجعه کنید). چه زمانی postgres
شروع می شود باید مکان ناحیه داده را بداند. مکان باید توسط
la -D گزینه یا PGDATA متغیر محیطی؛ هیچ پیش فرضی وجود ندارد معمولا، -D or
PGDATA مستقیماً به دایرکتوری ناحیه داده ایجاد شده توسط initdb(1). دیگر ممکن است
طرح‌بندی فایل‌ها در بخش 18.2، "موقعیت‌های فایل" در مستندات بحث شده است.

به صورت پیش فرض postgres در پیش زمینه شروع می شود و پیام های گزارش را با خطای استاندارد چاپ می کند
جریان در کاربردهای عملی postgres باید به عنوان یک فرآیند پس زمینه شروع شود،
شاید در زمان راه اندازی

La postgres فرمان را می توان در حالت تک کاربره نیز فراخوانی کرد. استفاده اولیه برای این حالت
در طول بوت استرپ توسط است initdb(1). گاهی اوقات برای اشکال زدایی یا فاجعه استفاده می شود
بهبود؛ توجه داشته باشید که اجرای یک سرور تک کاربره واقعاً برای اشکال زدایی مناسب نیست
سرور، از آنجایی که هیچ ارتباط بین فرآیندی واقع بینانه و قفلی اتفاق نخواهد افتاد. چه زمانی
در حالت تک کاربره از پوسته، کاربر می تواند پرس و جوها و نتایج را وارد کند
روی صفحه چاپ می شود، اما به شکلی که برای توسعه دهندگان مفیدتر از پایان باشد
کاربران در حالت تک کاربر، کاربر جلسه روی کاربر با شناسه 1 تنظیم می شود و
قدرت های ابرکاربر ضمنی به این کاربر اعطا می شود. این کاربر در واقع مجبور نیست
وجود دارد، بنابراین حالت تک کاربر می تواند برای بازیابی دستی از انواع خاصی استفاده شود
آسیب تصادفی به کاتالوگ های سیستم

OPTIONS

postgres آرگومان های خط فرمان زیر را می پذیرد. برای بحث مفصل در مورد
گزینه ها به فصل 18، پیکربندی سرور، در مستندات مراجعه کنید. شما می توانید ذخیره کنید
بیشتر این گزینه ها را با تنظیم یک فایل پیکربندی تایپ کنید. برخی از گزینه های (ایمن) می توانند
همچنین از سرویس گیرنده اتصال به روشی وابسته به برنامه تنظیم شود تا فقط برای آن درخواست شود
آن جلسه به عنوان مثال، اگر متغیر محیطی PGOPTIONS تنظیم شده است، سپس مبتنی بر libpq است
کلاینت ها آن رشته را به سرور ارسال می کنند که آن را به صورت تفسیر می کند postgres
گزینه های خط فرمان

سوالات عمومی هدف
-B nbuffers
تعداد بافرهای مشترک را برای استفاده توسط فرآیندهای سرور تنظیم می کند. مقدار پیش فرض
این پارامتر به طور خودکار توسط initdb انتخاب می شود. تعیین این گزینه می باشد
معادل تنظیم پارامتر پیکربندی shared_buffers.

-c نام=ارزش
یک پارامتر زمان اجرا با نام را تنظیم می کند. پارامترهای پیکربندی پشتیبانی شده توسط PostgreSQL
در فصل 18، پیکربندی سرور، در مستندات توضیح داده شده است. بیشتر
سایر گزینه های خط فرمان در واقع فرم های کوتاه چنین تخصیص پارامتری هستند. -c
می تواند چندین بار برای تنظیم چندین پارامتر ظاهر شود.

-C نام
مقدار پارامتر زمان اجرا نامگذاری شده را چاپ می کند و از آن خارج می شود. (نگاه کنید به -c گزینه بالا
برای جزئیات.) این می تواند در سرور در حال اجرا استفاده شود و مقادیر را از آن برمی گرداند
postgresql.conf، با هر پارامتر ارائه شده در این فراخوانی اصلاح شده است. انجام نمیدهد
پارامترهای ارائه شده هنگام شروع خوشه را منعکس می کند.

این گزینه برای سایر برنامه هایی است که با یک نمونه سرور تعامل دارند، مانند
pg_ctl(1)، به پرس و جو مقادیر پارامترهای پیکربندی. برنامه های کاربردی رو به روی کاربر باید
در عوض استفاده کنید SHOW(7) یا نمای pg_settings.

-d در سطح اشکال زدایی
سطح اشکال زدایی را تنظیم می کند. هرچه این مقدار بیشتر باشد، خروجی اشکال زدایی بیشتر است
در گزارش سرور نوشته شده است. مقادیر از 1 تا 5 هستند. همچنین امکان عبور -d 0 وجود دارد
برای یک جلسه خاص، که از سطح گزارش سرور والد جلوگیری می کند postgres
فرآیند از انتشار تا این جلسه

-D datadir
مکان سیستم فایل فایل های پیکربندی پایگاه داده را مشخص می کند. بخش را ببینید
18.2، "محل های فایل"، در اسناد برای جزئیات.

-e
سبک تاریخ پیش‌فرض را روی «اروپایی» تنظیم می‌کند، یعنی ترتیب DMY فیلدهای تاریخ ورودی.
این همچنین باعث می شود که روز قبل از ماه در خروجی تاریخ خاصی چاپ شود
فرمت ها برای اطلاعات بیشتر به بخش 8.5، "انواع تاریخ/زمان" در اسناد مراجعه کنید
اطلاعات.

-F
غیرفعال می شود fsync خواستار بهبود عملکرد، در معرض خطر فساد داده ها در
رویداد خرابی سیستم تعیین این گزینه معادل غیرفعال کردن fsync است
پارامتر پیکربندی قبل از استفاده از این، اسناد دقیق را بخوانید!

-h نام میزبان
نام میزبان IP یا آدرسی که در آن قرار دارد را مشخص می کند postgres گوش دادن به TCP/IP است
اتصالات از برنامه های مشتری این مقدار همچنین می تواند یک لیست جدا شده با کاما باشد
آدرس ها، یا * برای مشخص کردن گوش دادن در تمام رابط های موجود. یک مقدار خالی
مشخص می کند که به هیچ آدرس IP گوش نمی دهد، در این صورت فقط سوکت های دامنه یونیکس
می توان برای اتصال به سرور استفاده کرد. به طور پیش فرض برای گوش دادن فقط در لوکال هاست.
تعیین این گزینه معادل تنظیم تنظیمات listen_addresses است
پارامتر.

-i
به مشتریان راه دور اجازه می دهد تا از طریق اتصالات TCP/IP (دامنه اینترنت) متصل شوند. بدون
این گزینه، فقط اتصالات محلی پذیرفته می شود. این گزینه معادل تنظیم است
گوش_آدرس ها به * در postgresql.conf یا از طریق -h.

این گزینه منسوخ شده است زیرا اجازه دسترسی به عملکرد کامل را نمی دهد
گوش_آدرس ها. معمولاً تنظیم بهتر است گوش_آدرس ها به طور مستقیم.

-k فهرست راهنما
دایرکتوری سوکت دامنه یونیکس که در آن قرار دارد را مشخص می کند postgres برای گوش دادن است
اتصالات از برنامه های مشتری این مقدار همچنین می تواند یک لیست جدا شده با کاما باشد
دایرکتوری ها یک مقدار خالی مشخص می کند که در هیچ سوکت دامنه یونیکس گوش داده نشود
در این حالت فقط سوکت های TCP/IP می توانند برای اتصال به سرور استفاده شوند. مقدار پیش فرض
به طور معمول دایرکتوری / tmp، اما در زمان ساخت قابل تغییر است. تعیین این گزینه می باشد
معادل تنظیم پارامتر پیکربندی unix_socket_directories.

-l
اتصالات امن را با استفاده از SSL فعال می کند. PostgreSQL باید با پشتیبانی کامپایل شده باشد
برای SSL برای این گزینه در دسترس باشد. برای اطلاعات بیشتر در مورد استفاده از SSL، مراجعه کنید
بخش 17.9، "اتصالات TCP/IP ایمن با SSL" در مستندات.

-N حداکثر اتصالات
حداکثر تعداد اتصالات مشتری را که این سرور می پذیرد را تنظیم می کند. در
مقدار پیش فرض این پارامتر به طور خودکار توسط initdb انتخاب می شود. مشخص کردن این
گزینه معادل تنظیم پارامتر پیکربندی max_connections است.

-o گزینه های اضافی
آرگومان های سبک خط فرمان مشخص شده در گزینه های اضافی به همه سرورها منتقل می شوند
فرآیندهای آغاز شده توسط این postgres روند.

فضاهای درون گزینه های اضافی به عنوان آرگومان های مجزا در نظر گرفته می شوند، مگر اینکه با آنها گریزان شوند
اسلش معکوس (\); \\ را بنویسید تا یک بک اسلش واقعی را نشان دهد. آرگومان های متعدد می توانند
همچنین از طریق چندین کاربرد مشخص شود -o.

استفاده از این گزینه منسوخ شده است. تمام گزینه های خط فرمان برای فرآیندهای سرور می توانند
به طور مستقیم بر روی مشخص شود postgres خط فرمان.

-p بندر
پورت TCP/IP یا پسوند فایل سوکت دامنه یونیکس محلی را که در آن قرار دارد را مشخص می کند postgres
گوش دادن به اتصالات از برنامه های مشتری است. پیش‌فرض مقدار the
PGPORT متغیر محیطی یا اگر PGPORT تنظیم نشده است، سپس مقدار را پیش‌فرض می‌کند
در طول تدوین (به طور معمول 5432) ایجاد شد. اگر پورتی غیر از
پورت پیش‌فرض، سپس همه برنامه‌های سرویس گیرنده باید همان پورت را با استفاده از هر کدام مشخص کنند
گزینه های خط فرمان یا PGPORT.

-s
اطلاعات زمان و سایر آمارها را در پایان هر دستور چاپ کنید. این مفید است
برای محک زدن یا استفاده در تنظیم تعداد بافرها.

-S کار-مم
مقدار حافظه مورد استفاده توسط مرتب سازی داخلی و هش قبل را مشخص می کند
توسل به فایل های دیسک موقت توضیحات را ببینید work_mem پیکر بندی
پارامتر در بخش 18.4.1، "حافظه"، در مستندات.

-V
- نسخه
نسخه postgres را چاپ کرده و خارج شوید.

--نام=ارزش
یک پارامتر زمان اجرا با نام را تنظیم می کند. یک شکل کوتاه تر از -c.

-describe-config
این گزینه متغیرهای پیکربندی داخلی سرور، توضیحات و
پیش‌فرض در تب جدا شده است کپی کردن قالب این در درجه اول برای استفاده توسط طراحی شده است
ابزارهای مدیریتی

-?
--کمک
راهنمایی درباره آرگومان های خط فرمان postgres نشان دهید و از آن خارج شوید.

نیمه داخلی گزینه
گزینه های توضیح داده شده در اینجا عمدتاً برای اهداف اشکال زدایی و در برخی موارد استفاده می شوند
کمک به بازیابی پایگاه های داده به شدت آسیب دیده هیچ دلیلی برای استفاده از آنها وجود ندارد
در راه اندازی پایگاه داده تولید آنها فقط برای استفاده توسط سیستم PostgreSQL در اینجا فهرست شده اند
توسعه دهندگان علاوه بر این، این گزینه ها ممکن است در نسخه های بعدی تغییر کنند یا حذف شوند
بدون اطلاع قبلی

-f {s | من | o | b | t | n | m | h }
استفاده از روش‌های خاص اسکن و پیوستن را ممنوع می‌کند: s و i غیرفعال کردن متوالی و
اسکن ایندکس به ترتیب، o، b و t اسکن فقط شاخص، اسکن نمایه بیت مپ، و
TID به ترتیب اسکن می کند، در حالی که n، m، و h اتصالات حلقه تودرتو، ادغام و هش را غیرفعال می کنند.
بود.

نه اسکن های متوالی و نه اتصال های حلقه تودرتو را نمی توان به طور کامل غیرفعال کرد. -fs و
گزینه های -fn به سادگی بهینه ساز را از استفاده از آن انواع طرح در صورت وجود منصرف می کند
جایگزین دیگر

-n
این گزینه برای اشکال زدایی مشکلاتی است که باعث می شود فرآیند سرور به طور غیرعادی از بین برود.
استراتژی معمولی در این شرایط این است که به تمام فرآیندهای سرور دیگر اطلاع داده شود
آنها باید پایان دهند و سپس حافظه مشترک و سمافورها را مجدداً راه اندازی کنند. این هست
زیرا یک فرآیند سرور اشتباه می‌توانست برخی از وضعیت‌های مشترک را قبلاً خراب کرده باشد
خاتمه دادن این گزینه مشخص می کند که postgres داده های مشترک را مجدداً اولیه نمی کند
سازه های. سپس یک برنامه نویس سیستم آگاه می تواند از یک دیباگر برای بررسی استفاده کند
حافظه مشترک و حالت سمافور

-O
اجازه می دهد تا ساختار جداول سیستم تغییر یابد. این مورد استفاده قرار می گیرد initdb.

-P
هنگام خواندن جداول سیستم، نمایه‌های سیستم را نادیده بگیرید، اما زمانی که فهرست‌ها را به‌روزرسانی کنید
اصلاح جداول این هنگام بازیابی از نمایه های سیستم آسیب دیده مفید است.

-t pa[rser] | pl[anner] | e[مجری]
چاپ آمار زمان بندی برای هر درخواست مربوط به هر یک از ماژول های اصلی سیستم.
این گزینه را نمی توان همراه با استفاده کرد -s گزینه.

-T
این گزینه برای اشکال زدایی مشکلاتی است که باعث می شود فرآیند سرور به طور غیرعادی از بین برود.
استراتژی معمولی در این شرایط این است که به تمام فرآیندهای سرور دیگر اطلاع داده شود
آنها باید پایان دهند و سپس حافظه مشترک و سمافورها را مجدداً راه اندازی کنند. این هست
زیرا یک فرآیند سرور اشتباه می‌توانست برخی از وضعیت‌های مشترک را قبلاً خراب کرده باشد
خاتمه دادن این گزینه مشخص می کند که postgres تمام فرآیندهای سرور دیگر را متوقف می کند
با ارسال سیگنال SIGSTOP، اما باعث خاتمه آنها نمی شود. این اجازه می دهد
برنامه نویسان سیستم برای جمع آوری زباله های هسته از تمام فرآیندهای سرور با دست.

-v پروتکل
شماره نسخه پروتکل frontend/backend را برای استفاده برای a مشخص می کند
جلسه خاص این گزینه فقط برای استفاده داخلی است.

-W ثانیه
تأخیر این چند ثانیه زمانی رخ می دهد که یک فرآیند سرور جدید، پس از آن شروع شود
روال احراز هویت را انجام می دهد. این در نظر گرفته شده است تا فرصتی برای
با دیباگر به فرآیند سرور متصل شود.

گزینه برای تک کاربره حالت
گزینه های زیر فقط برای حالت تک کاربره اعمال می شود.

--تنها
حالت تک کاربره را انتخاب می کند. این باید اولین آرگومان در خط فرمان باشد.

پایگاه داده
نام پایگاه داده مورد نظر را مشخص می کند. این باید آخرین استدلال باشد
خط فرمان اگر حذف شود، به طور پیش فرض به نام کاربری تبدیل می شود.

-E
همه دستورات را تکرار کنید.

-j
استفاده از newline را به عنوان جداکننده بیانیه غیرفعال می کند.

-r نام فایل
ارسال تمام خروجی ورود به سیستم سرور به نام فایل. این گزینه تنها زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که به عنوان یک ارائه شود
گزینه خط فرمان

محیط زیست

PGCLIENTENCODING
رمزگذاری کاراکتر پیش‌فرض که توسط مشتریان استفاده می‌شود. (مشتریان می توانند این را لغو کنند
به صورت جداگانه.) این مقدار را می توان در فایل پیکربندی نیز تنظیم کرد.

PGDATA
مکان پیش‌فرض فهرست اطلاعات

PGDATESTYLE
مقدار پیش‌فرض پارامتر DateStyle زمان اجرا. (استفاده از این محیط
متغیر منسوخ شده است.)

PGPORT
شماره پورت پیش فرض (ترجیحاً در فایل پیکربندی تنظیم شود)

TZ
منطقه زمانی سرور

عیب یابی

یک پیام شکست که به semget یا shmget اشاره می کند احتمالاً نشان می دهد که شما باید پیکربندی کنید
هسته خود را برای ارائه حافظه مشترک و سمافورهای کافی. برای بحث بیشتر رجوع کنید به
بخش 17.4، "مدیریت منابع هسته"، در مستندات. شما ممکن است بتوانید
پیکربندی مجدد هسته خود را با کاهش shared_buffers به ​​تعویق بیندازید تا میزان اشتراک گذاری کاهش یابد.
مصرف حافظه PostgreSQL و/یا با کاهش max_connections برای کاهش
مصرف سمافور

یک پیام خرابی که نشان می دهد سرور دیگری از قبل در حال اجرا است باید بررسی شود
با دقت، به عنوان مثال با استفاده از دستور

$ ps ax | grep استفاده postgres

or

$ ps -اگر | grep استفاده postgres

بسته به سیستم شما اگر مطمئن هستید که هیچ سرور متناقضی در حال اجرا نیست، شما
می تواند فایل قفل ذکر شده در پیام را حذف کرده و دوباره امتحان کنید.

یک پیام شکست که نشان دهنده ناتوانی در اتصال به یک پورت است ممکن است نشان دهد که آن پورت درست است
در حال حاضر توسط برخی از فرآیندهای غیر PostgreSQL استفاده می شود. اگر شما هم ممکن است این خطا را دریافت کنید
خاتمه دادن postgres و بلافاصله با استفاده از همان پورت آن را مجددا راه اندازی کنید. در این صورت شما باید
فقط چند ثانیه صبر کنید تا سیستم عامل پورت را ببندد و دوباره امتحان کنید.
در نهایت، اگر شماره پورت سیستم عامل خود را مشخص کنید، ممکن است این خطا را دریافت کنید
محفوظ می داند. به عنوان مثال، بسیاری از نسخه های یونیکس شماره پورت های زیر را در نظر می گیرند
1024 قابل اعتماد باشد و فقط به ابرکاربر یونیکس اجازه دسترسی به آنها را بدهد.

NOTES

دستور utility pg_ctl(1) می تواند برای شروع و خاموش کردن استفاده شود postgres سرور
با خیال راحت و راحت

در صورت امکان ، do نه از SIGKILL برای کشتن اصلی استفاده کنید postgres سرور انجام این کار خواهد شد
جلوگیری از postgres از آزادسازی منابع سیستم (به عنوان مثال، حافظه مشترک و سمافورها)
که قبل از فسخ نگه می دارد. این ممکن است مشکلاتی را برای شروع تازه ایجاد کند postgres
را اجرا کنید.

برای خاتمه دادن به postgres سرور به طور معمول، سیگنال های SIGTERM، SIGINT یا SIGQUIT می تواند باشد
استفاده شده. اولی منتظر می ماند تا همه مشتریان قبل از ترک کار خاتمه دهند، دومی این کار را انجام می دهد
تمام کلاینت ها را به زور قطع کنید و سومی فوراً بدون نیاز به کار قطع می کند
خاموش شدن، که منجر به اجرای بازیابی در حین راه اندازی مجدد می شود.

سیگنال SIGHUP فایل های پیکربندی سرور را دوباره بارگذاری می کند. امکان ارسال نیز وجود دارد
SIGHUP به یک فرآیند سرور فردی، اما معمولا معقول نیست.

برای لغو یک کوئری در حال اجرا، سیگنال SIGINT را به فرآیند اجرای آن فرمان ارسال کنید. به
یک فرآیند باطن را به طور کامل خاتمه دهید، SIGTERM را به آن فرآیند ارسال کنید. همچنین ببینید
pg_cancel_backend و pg_terminate_backend در بخش 9.26.2، "Server Signaling
توابع»، در مستندات مربوط به معادل‌های قابل فراخوانی SQL این دو عمل.

La postgres سرور از SIGQUIT استفاده می کند تا به فرآیندهای سرور فرعی بگوید که بدون خاتمه خاتمه دهند
پاکسازی معمولی این سیگنال باید نه توسط کاربران استفاده شود. ارسال SIGKILL نیز عاقلانه نیست
به یک فرآیند سرور - اصلی postgres فرآیند این را به عنوان یک تصادف و اراده تفسیر می کند
به عنوان بخشی از روش استاندارد بازیابی تصادف، تمام فرآیندهای خواهر و برادر را مجبور به ترک آن کند.

با استفاده از خدمات onworks.net از postgres آنلاین استفاده کنید