systemd - آنلاین در ابر

برنامه:

نام

systemd، init - systemd system and service manager

خلاصه

systemd [گزینه ها...]

init انجام [گزینه ها...] {COMMAND}

شرح

systemd یک مدیر سیستم و سرویس برای سیستم عامل های لینوکس است. هنگامی که به عنوان اولین اجرا شود
پردازش در هنگام بوت (به عنوان PID 1)، به عنوان سیستم اولیه عمل می کند که فضای کاربران را بالا می آورد و حفظ می کند.
خدمات.

برای سازگاری با SysV، اگر systemd به عنوان نامیده شود init انجام و PID که 1 نیست، خواهد شد
اجرا کردن telini و همه آرگومان های خط فرمان را بدون تغییر ارسال کنید. یعنی init انجام و
telini زمانی که از جلسات ورود به سیستم معمولی فراخوانی می شوند، اکثراً معادل هستند. دیدن telini(8) برای
اطلاعات بیشتر.

هنگامی که به عنوان یک نمونه سیستم اجرا می شود، systemd فایل پیکربندی system.conf و را تفسیر می کند
فایل های موجود در فهرست های system.conf.d؛ هنگامی که به عنوان یک نمونه کاربر اجرا می شود، systemd تفسیر می کند
فایل پیکربندی user.conf و فایل های موجود در فهرست های user.conf.d. دیدن سیستم
system.conf(5) برای اطلاعات بیشتر

OPTIONS

گزینه های زیر قابل درک است:

--تست
دنباله راه اندازی را تعیین کنید، آن را تخلیه کنید و خارج شوید. این یک گزینه مفید برای اشکال زدایی است
تنها.

--dump-configuration-item
موارد پیکربندی واحد درک شده را تخلیه کنید. این خروجی یک لیست کوتاه اما کامل از
موارد پیکربندی درک شده در فایل های تعریف واحد.

--واحد=
واحد پیش فرض را تنظیم کنید تا در هنگام راه اندازی فعال شود. اگر مشخص نشده باشد، به طور پیش فرض روی default.target قرار می گیرد.

--سیستم, --کاربر
برای --سیستم، به systemd بگویید تا یک نمونه سیستم را اجرا کند، حتی اگر شناسه فرآیند 1 نباشد،
یعنی systemd به عنوان فرآیند اولیه اجرا نمی شود. --کاربر برعکس عمل می کند و کاربر را اجرا می کند
برای مثال حتی اگر شناسه فرآیند 1 باشد
این گزینه ها، زیرا systemd به طور خودکار حالتی را که در آن راه اندازی شده است تشخیص می دهد
از این رو گزینه ها به جز اشکال زدایی کاربرد کمی دارند. توجه داشته باشید که پشتیبانی نمی شود
بوت کردن و حفظ یک سیستم کامل با سیستم در حال اجرا در داخل --سیستم حالت، اما PID
نه 1. در عمل پاس دادن --سیستم به صراحت فقط در رابطه با مفید است
--تست.

--دامپ-هسته
فعال کردن هسته dumping در هنگام خرابی. این سوئیچ هنگام اجرا به عنوان نمونه کاربر هیچ تاثیری ندارد.
این تنظیم همچنین ممکن است در هنگام بوت در خط فرمان هسته از طریق فعال شود
systemd.dump_core= گزینه زیر را ببینید

--crash-vt=VT
در هنگام خرابی به یک کنسول مجازی خاص (VT) بروید. یک عدد صحیح مثبت در می گیرد
محدوده 1-63 یا یک آرگومان بولی. اگر یک عدد صحیح ارسال شود، انتخاب می کند که کدام VT را تغییر دهید
به. اگر بله، پیام های هسته VT که در آن نوشته شده اند انتخاب شده است. اگر نه، هیچ سوئیچ VT وجود ندارد
تلاش. این سوئیچ هنگام اجرا به عنوان نمونه کاربر هیچ تاثیری ندارد. این تنظیم ممکن است
همچنین در هنگام بوت، در خط فرمان هسته از طریق فعال شود systemd.crash_vt=
گزینه زیر را ببینید

--تصادف-پوسته
اجرای یک پوسته در تصادف. این سوئیچ هنگام اجرا به عنوان نمونه کاربر هیچ تاثیری ندارد. این
تنظیمات همچنین ممکن است در هنگام بوت، در خط فرمان هسته از طریق فعال شود
systemd.crash_shell= گزینه زیر را ببینید

-- خرابی-راه اندازی مجدد
در هنگام خرابی سیستم را به طور خودکار راه اندازی مجدد کنید. این سوئیچ در هنگام اجرا هیچ تاثیری ندارد
نمونه کاربر این تنظیم همچنین ممکن است در هنگام بوت، در دستور هسته فعال شود
خط از طریق systemd.crash_reboot= گزینه زیر را ببینید

-- تایید - تخم ریزی
در هنگام تخم ریزی فرآیندها درخواست تأیید کنید. این سوئیچ در هنگام اجرا هیچ تاثیری ندارد
نمونه کاربر

--show-status=
نمایش اطلاعات مختصر وضعیت سرویس هنگام بوت شدن. این سوئیچ هیچ تاثیری ندارد زمانی که
به عنوان نمونه کاربر اجرا شود. یک آرگومان بولی می گیرد که ممکن است حذف شود
تفسیر شده است درست.

--log-target=
تنظیم هدف ورود به سیستم استدلال باید یکی از کنسول, روزنامه, kmsg, journal-or-kmsg, تهی.

--log-level=
سطح گزارش را تنظیم کنید. به عنوان استدلال، این یک سطح ورود به سیستم عددی یا شناخته شده را می پذیرد
syslog(3) اسامی نمادین (کوچک): ظاهر شد, هوشیار, منتقد, گمراه شدن, هشدار, اطلاع, اطلاعات,
اشکال زدایی کردن.

--log-color=
پیام های گزارش مهم را برجسته کنید. آرگومان یک مقدار بولی است. اگر استدلال است
حذف شده است، به طور پیش فرض به درست.

--log-location=
مکان کد را در پیام های گزارش وارد کنید. این بیشتر برای اهداف اشکال زدایی مرتبط است.
آرگومان یک مقدار بولی است. اگر آرگومان حذف شود، به طور پیش‌فرض در حالت پیش‌فرض قرار می‌گیرد درست.

--default-standard-output=, --default-standard-error=
خروجی پیش فرض یا خروجی خطا را به ترتیب برای همه سرویس ها و سوکت ها تنظیم می کند.
یعنی کنترل پیش فرض برای خروجی استاندارد= و StandardError= (نگاه کنید به
systemd.exec(5) برای جزئیات). یکی را می گیرد به ارث می برند, تهی, تله تایپ, روزنامه,
ژورنال + کنسول, syslog, syslog + کنسول, kmsg, kmsg+کنسول. اگر استدلال است
omitted,en --default-standard-output= پیش فرض به روزنامه و --default-standard-error=
به به ارث می برند.

--machine-id=
دستگاه شناسه دستگاه روی هارد دیسک را نادیده بگیرید که برای راه‌اندازی شبکه یا برای مفید است
ظروف ممکن است روی تمام صفرها تنظیم نشود.

-h, --کمک
یک متن راهنما کمک کنید و خروج را چاپ کنید.

- نسخه
یک رشته نسخه کوتاه را چاپ کنید و خروج کنید

مفاهیم

systemd یک سیستم وابستگی بین موجودیت های مختلف به نام "واحدهای" 12 ارائه می دهد
انواع متفاوت. واحدها اشیاء مختلفی را کپسوله می کنند که مربوط به راه اندازی سیستم هستند
و نگهداری. اکثر واحدها در فایل های پیکربندی واحد پیکربندی می شوند
نحو و مجموعه اصلی گزینه ها در شرح داده شده است systemd.unit(5)، با این حال برخی ایجاد شده است
به طور خودکار از پیکربندی های دیگر، به صورت پویا از وضعیت سیستم یا به صورت برنامه ای
در زمان اجرا واحدها ممکن است "فعال" باشند (به معنی شروع، متصل، وصل، ...، بسته به
نوع واحد، به زیر مراجعه کنید)، یا "غیرفعال" (به معنای متوقف، بدون اتصال، قطع شده، ...)
و همچنین در فرآیند فعال یا غیرفعال شدن، یعنی بین دو حالت
(به این حالت ها «فعال کردن»، «غیرفعال کردن» می گویند). یک حالت خاص "شکست خورده" است
موجود است که بسیار شبیه به "غیر فعال" است و در هنگام سرویس وارد می شود
به نحوی شکست خورد (فرآیند کد خطا را در هنگام خروج برگرداند، یا خراب شد، یا عملیات به زمان رسید
بیرون). اگر این حالت وارد شود، علت برای ارجاع بعدی ثبت خواهد شد. توجه داشته باشید که
انواع واحدهای مختلف ممکن است تعدادی زیرشاخه اضافی داشته باشند که به آنها نگاشت می شوند
پنج حالت واحد تعمیم یافته در اینجا شرح داده شده است.

انواع واحدهای زیر موجود است:

1. واحدهای خدماتی که دیمون ها و فرآیندهایی که از آنها تشکیل شده است را راه اندازی و کنترل می کنند. برای
جزئیات، ببینید systemd.service(5).

2. واحدهای سوکت، که IPC محلی یا سوکت های شبکه را در سیستم کپسوله می کنند، مفید برای
فعال سازی مبتنی بر سوکت برای جزئیات بیشتر در مورد واحدهای سوکت، نگاه کنید systemd.socket(5) ، برای
جزئیات فعال سازی مبتنی بر سوکت و سایر اشکال فعال سازی را ببینید روح پلید(7).

3. واحدهای هدف برای گروه بندی واحدها یا ارائه نقاط همگام سازی شناخته شده مفید هستند
در هنگام راه اندازی، ببینید systemd.target(5).

4. واحدهای دستگاه، دستگاه های هسته را در systemd نشان می دهند و ممکن است برای پیاده سازی استفاده شوند
فعال سازی مبتنی بر دستگاه برای جزئیات، نگاه کنید systemd.device(5).

5. واحدهای مانت، نقاط نصب را در سیستم فایل کنترل می کنند، برای جزئیات بیشتر رجوع کنید systemd.mount(5).

6. واحدهای نصب خودکار قابلیت نصب خودکار را برای نصب بر اساس درخواست سیستم های فایل ارائه می کنند.
و همچنین بوت آپ موازی. دیدن systemd.automount(5).

7. واحدهای تایمر برای فعال سازی سایر واحدها بر اساس تایمر مفید هستند. شما
ممکن است جزئیات را در systemd.timer(5).

8. واحدهای Swap بسیار شبیه به واحدهای مانت هستند و پارتیشن‌های تعویض حافظه یا
فایل های سیستم عامل آنها در شرح داده شده اند systemd.swap(5).

9. واحدهای مسیر ممکن است برای فعال کردن سایر خدمات در هنگام تغییر یا تغییر اشیاء سیستم فایل استفاده شوند
اصلاح می شوند. دیدن systemd.path(5).

10. واحدهای برش ممکن است برای گروه بندی واحدهایی که فرآیندهای سیستم را مدیریت می کنند (مانند سرویس) استفاده شود
و واحدهای محدوده) در یک درخت سلسله مراتبی برای اهداف مدیریت منابع. دیدن
systemd.slice(5).

11. واحدهای محدوده مشابه واحدهای خدماتی هستند، اما به جای مدیریت فرآیندهای خارجی
شروع کردن آنها نیز دیدن systemd.scope(5).

واحدها به عنوان فایل های پیکربندی آنها نامگذاری می شوند. برخی از واحدها معنای خاصی دارند. آ
لیست دقیق در دسترس است systemd.special(7).

systemd انواع مختلفی از وابستگی ها از جمله نیاز مثبت و منفی را می شناسد
وابستگی ها (یعنی نیاز دارد= و تعارض =) و همچنین سفارش وابستگی ها (بعد= و
قبل =). توجه: وابستگی های سفارش و نیاز متعامد هستند. اگر فقط یک نیاز است
وابستگی بین دو واحد وجود دارد (به عنوان مثال foo.service به bar.service نیاز دارد)، اما خیر
وابستگی سفارش (مثلاً foo.service پس از bar.service) و هر دو درخواست شروع می شوند،
آنها به صورت موازی آغاز خواهند شد. این یک الگوی رایج است که هم نیاز و هم
وابستگی های سفارشی بین دو واحد قرار می گیرند. همچنین توجه داشته باشید که اکثریت
وابستگی ها به طور ضمنی توسط systemd ایجاد و حفظ می شوند. در بیشتر موارد، باید باشد
غیر ضروری برای اعلام وابستگی های اضافی به صورت دستی، با این حال ممکن است
این.

برنامه ها و واحدهای کاربردی (از طریق وابستگی ها) ممکن است تغییرات حالت واحدها را درخواست کنند. که در
systemd، این درخواست‌ها به عنوان «شغل» کپسوله می‌شوند و در یک صف کار نگهداری می‌شوند. مشاغل ممکن است
موفق می شوند یا ممکن است شکست بخورند، اجرای آنها بر اساس وابستگی های سفارشی دستور داده می شود
واحدهایی که برای آنها برنامه ریزی شده است.

On boot systemd واحد target default.target را فعال می کند که وظیفه آن فعال کردن on-boot است
خدمات و سایر واحدهای بوت با وارد کردن آنها از طریق وابستگی ها. معمولاً واحد
نام فقط یک نام مستعار (پیوند نمادین) برای هر یک از graphical.target است (برای چکمه‌های دارای امکانات کامل در
UI) یا multi-user.target (برای بوت های محدود کنسولی برای استفاده در سرورهای جاسازی شده یا سرور
محیط‌ها یا موارد مشابه؛ زیر مجموعه ای از graphical.target). با این حال، در اختیار است
از مدیر تا آن را به عنوان نام مستعار برای هر واحد هدف دیگری پیکربندی کند. دیدن
systemd.special(7) برای جزئیات در مورد این واحدهای هدف.

فرآیندهای ایجاد شده در سیستم در گروه‌های کنترل لینوکس جداگانه قرار می‌گیرند
واحدی که در سلسله مراتب سیستم خصوصی به آن تعلق دارند. (دیدن cgroups.txt[1] برای اطلاعات بیشتر
اطلاعات در مورد گروه های کنترل، یا "cgroups" کوتاه). systemd از این به طور موثر استفاده می کند
پیگیری فرآیندها اطلاعات گروه کنترل در هسته نگهداری می شود و هست
قابل دسترسی از طریق سلسله مراتب سیستم فایل (در زیر /sys/fs/cgroup/systemd/) یا در ابزار
مانند systemd-cgls(1) یا ps(یک) (ps xawf -eo pid,user,cgroup,args به خصوص مفید است
برای فهرست کردن تمام فرآیندها و واحدهای سیستمی که به آنها تعلق دارند.).

systemd تا حد زیادی با سیستم init SysV سازگار است: اسکریپت های init SysV عبارتند از
پشتیبانی می شود و به سادگی به عنوان یک فرمت فایل پیکربندی جایگزین (هر چند محدود) خوانده می شود.
اینترفیس SysV /dev/initctl ارائه شده است و اجرای سازگاری آن
ابزارهای مختلف مشتری SysV در دسترس هستند. علاوه بر آن، یونیکس مختلفی تأسیس شد
قابلیت هایی مانند / etc / fstab یا پایگاه داده utmp پشتیبانی می شوند.

systemd دارای حداقل سیستم تراکنش است: اگر از یک واحد درخواست شود راه اندازی یا خاموش شود
آن و تمام وابستگی های آن را به یک تراکنش موقت اضافه می کند. سپس، آن را تایید می کند
اگر تراکنش سازگار باشد (یعنی اینکه آیا سفارش همه واحدها بدون چرخه است).
اگر اینطور نیست، systemd سعی خواهد کرد آن را اصلاح کند و کارهای غیر ضروری را از آن حذف کند
معامله ای که ممکن است حلقه را حذف کند. همچنین، systemd تلاش می کند تا مشاغل غیر ضروری را سرکوب کند
در تراکنشی که یک سرویس در حال اجرا را متوقف می کند. در نهایت بررسی می شود که آیا
مشاغل معامله با مشاغلی که قبلاً در صف قرار گرفته اند، تضاد دارند، و به صورت اختیاری
پس از آن معامله لغو می شود. اگر همه چیز درست شد و معامله منسجم بود و
به حداقل رساندن تأثیر آن با تمام مشاغل برجسته در حال حاضر ادغام شده و به آن اضافه می شود
صف اجرا عملاً این بدان معنی است که قبل از اجرای یک عملیات درخواستی، systemd
بررسی می‌کند که منطقی است، در صورت امکان آن را برطرف می‌کند، و تنها در صورتی که واقعاً درست باشد، شکست می‌خورد
نمی تواند کار کند

Systemd شامل پیاده سازی های بومی وظایف مختلفی است که باید به عنوان بخشی اجرا شوند
از فرآیند بوت به عنوان مثال، نام میزبان را تنظیم می کند یا شبکه حلقه بک را پیکربندی می کند
دستگاه همچنین سیستم های فایل API مختلف را تنظیم و نصب می کند، مانند / sys یا /proc.

برای اطلاعات بیشتر در مورد مفاهیم و ایده های پشت سیستمd، لطفاً به ادامه مطلب مراجعه کنید
اصلی طرح سند[2].

توجه داشته باشید که برخی اما نه همه اینترفیس های ارائه شده توسط systemd تحت پوشش قرار می گیرند رابط
ثبات وعده[3].

برای مثال، واحدها ممکن است به صورت پویا در زمان بوت و بارگذاری مجدد مدیر سیستم تولید شوند
بر اساس سایر فایل های پیکربندی یا پارامترهای ارسال شده در خط فرمان هسته. برای
جزئیات، ببینید systemd.generator(7).

سیستم هایی که systemd را در یک کانتینر یا محیط initrd فراخوانی می کنند باید این را پیاده سازی کنند
ظرف رابط[4] یا آغاز رابط[5] مشخصات، به ترتیب.

دایرکتوری ها

دایرکتوری های واحد سیستم
مدیر سیستم systemd پیکربندی واحد را از دایرکتوری های مختلف می خواند. بسته ها
که می خواهند فایل های واحد را نصب کنند باید آنها را در دایرکتوری برگردانده شده قرار دهند
پیکربندی pkg systemd --variable=systemdsystemunitdir. سایر دایرکتوری های بررسی شده هستند
/usr/local/lib/systemd/system و /lib/systemd/system. پیکربندی کاربر همیشه طول می کشد
تقدم پیکربندی pkg systemd --variable=systemdsystemconfdir مسیر را برمی گرداند
دایرکتوری پیکربندی سیستم بسته ها باید محتوای آنها را تغییر دهند
دایرکتوری ها فقط با قادر ساختن و از کار انداختن دستورات از systemctl(1) ابزار. پر شده
لیست دایرکتوری ها در ارائه شده است systemd.unit(5).

دایرکتوری های واحد کاربر
قوانین مشابهی برای فهرست های واحد کاربر اعمال می شود. با این حال، در اینجا XDG پایه
فهرست راهنما مشخصات[6] برای یافتن واحدها دنبال می شود. برنامه ها باید خود را قرار دهند
فایل های واحد در دایرکتوری که توسط پیکربندی pkg systemd
--variable=systemduserunitdir. پیکربندی جهانی در دایرکتوری گزارش شده انجام می شود
by پیکربندی pkg systemd --variable=systemduserconfdir. قادر ساختن و از کار انداختن دستورات
از systemctl(1) ابزار می تواند هم جهانی (یعنی برای همه کاربران) و هم خصوصی (برای
یک کاربر) فعال/غیرفعال کردن واحدها. لیست کامل دایرکتوری ها در ارائه شده است
systemd.unit(5).

دایرکتوری اسکریپت های init SysV
مکان دایرکتوری اسکریپت init SysV بین توزیع ها متفاوت است. اگر
systemd نمی تواند یک فایل واحد بومی برای یک سرویس درخواستی پیدا کند، به دنبال a می گردد
اسکریپت شروع SysV با همین نام (با پسوند سرویس حذف شده).

دایرکتوری مزرعه پیوند سطح اجرا SysV
مکان دایرکتوری مزرعه لینک runlevel SysV بین توزیع ها متفاوت است.
systemd مزرعه پیوند را در هنگام تشخیص اینکه آیا یک سرویس باید در نظر بگیرد
فعال شود. توجه داشته باشید که یک واحد خدمات با فایل پیکربندی واحد بومی نمی تواند باشد
با فعال کردن آن در مزرعه پیوند سطح اجرا SysV شروع شد.

علائم

مدت هدف
با دریافت این سیگنال، مدیر سیستم systemd حالت خود را سریالی می کند، دوباره اجرا می کند
خود و حالت نجات یافته را مجدداً deserialize می کند. این بیشتر معادل است systemctl
daemon-reexec.

مدیران کاربر systemd با دریافت این سیگنال واحد exit.target را راه اندازی می کنند.
این بیشتر معادل است systemctl --کاربر شروع خروج.هدف.

ثبت نام
با دریافت این سیگنال، سیستم مدیر سیستم شروع به کار می کند
واحد ctrl-alt-del.target. این بیشتر معادل است systemctl شروع
ctl-alt-del.target. اگر این سیگنال بیش از 7 بار در هر 2 ثانیه دریافت شود، بلافاصله
راه اندازی مجدد راه اندازی می شود. توجه داشته باشید که فشار دادن Ctrl-Alt-Del روی کنسول باعث این کار می شود
علامت. بنابراین، اگر راه‌اندازی مجدد در حالت معلق باشد، Ctrl-Alt-Del را بیش از 7 بار در 2 ثانیه فشار دهید.
یک راه نسبتا امن برای راه اندازی مجدد فوری است.

مدیران کاربر systemd با این سیگنال به همان شیوه برخورد می کنند مدت هدف.

SIGWINCH
هنگامی که این سیگنال دریافت شد، سیستم مدیر سیستم شروع به کار می کند
واحد kbrequest.target. این بیشتر معادل است systemctl شروع kbrequest.target.

این سیگنال توسط مدیران کاربر systemd نادیده گرفته می شود.

SIGPWR
هنگامی که این سیگنال دریافت شد، مدیر systemd واحد sigpwr.target را راه اندازی می کند.
این بیشتر معادل است systemctl شروع sigpwr.target.

SIGUSR1
هنگامی که این سیگنال دریافت شد، مدیر systemd سعی می کند دوباره به D-Bus متصل شود
اتوبوس.

SIGUSR2
هنگامی که این سیگنال دریافت می شود، مدیر systemd وضعیت کامل آن را وارد می کند
فرم قابل خواندن برای انسان داده های ثبت شده همان است که توسط چاپ شده است تجزیه و تحلیل موادی که موقتا برای استعمال انبار میشود.

چشم انداز
پیکربندی کامل دیمون را دوباره بارگیری می کند. این بیشتر معادل است systemctl
daemon-reload.

SIGRTMIN+0
وارد حالت پیش فرض می شود، واحد default.target را شروع می کند. این بیشتر معادل است
systemctl شروع پیش فرض.هدف.

SIGRTMIN+1
وارد حالت نجات می شود، واحد rescue.target را راه اندازی می کند. این بیشتر معادل است
systemctl منزوی نجات.هدف.

SIGRTMIN+2
وارد حالت اضطراری می شود، واحد خدمات اضطراری را راه اندازی می کند. این بیشتر معادل است
systemctl منزوی خدمات اضطراری.

SIGRTMIN+3
دستگاه را متوقف می کند، واحد halt.target را راه اندازی می کند. این بیشتر معادل است systemctl
شروع توقف.هدف.

SIGRTMIN+4
دستگاه را خاموش می کند، واحد poweroff.target را راه اندازی می کند. این بیشتر معادل است
systemctl شروع poweroff.target.

SIGRTMIN+5
دستگاه را راه اندازی مجدد می کند، واحد reboot.target را راه اندازی می کند. این بیشتر معادل است
systemctl شروع reboot.target.

SIGRTMIN+6
دستگاه را از طریق kexec راه اندازی مجدد می کند، واحد kexec.target را راه اندازی می کند. این بیشتر معادل است
به systemctl شروع kexec.target.

SIGRTMIN+13
بلافاصله دستگاه را متوقف می کند.

SIGRTMIN+14
بلافاصله دستگاه را خاموش می کند.

SIGRTMIN+15
بلافاصله دستگاه را راه اندازی مجدد می کند.

SIGRTMIN+16
بلافاصله دستگاه را با kexec راه اندازی مجدد می کند.

SIGRTMIN+20
نمایش پیام های وضعیت را در کنسول، همانطور که از طریق کنترل می شود، فعال می کند
systemd.show_status=1 در خط فرمان هسته

SIGRTMIN+21
نمایش پیام های وضعیت را در کنسول، همانطور که از طریق کنترل می شود، غیرفعال می کند
systemd.show_status=0 در خط فرمان هسته

SIGRTMIN+22, SIGRTMIN+23
سطح گزارش را روی «اشکال‌زدایی» (یا «اطلاعات» روشن) تنظیم می‌کند SIGRTMIN+23، همانطور که از طریق کنترل می شود
systemd.log_level=debug (و یا systemd.log_level=info on SIGRTMIN+23) روی هسته
خط فرمان.

SIGRTMIN+24
بلافاصله از مدیر خارج می شود (فقط برای موارد --user موجود است).

SIGRTMIN+26, SIGRTMIN+27, SIGRTMIN+28
سطح گزارش را روی "journal-or-kmsg" (یا "console" روشن) تنظیم می کند SIGRTMIN+27، "kmsg" روشن است
SIGRTMIN+28، همانطور که از طریق کنترل می شود systemd.log_target=journal-or-kmsg (و یا
systemd.log_target=کنسول on SIGRTMIN+27 or systemd.log_target=kmsg on SIGRTMIN+28)
در خط فرمان هسته

محیط زیست

SYSTEMD_LOG_LEVEL $
systemd سطح log را از این متغیر محیطی می خواند. این را می توان نادیده گرفت
با --log-level=.

SYSTEMD_LOG_TARGET $
systemd هدف log را از این متغیر محیطی می خواند. این را می توان نادیده گرفت
با --log-target=.

SYSTEMD_LOG_COLOR $
کنترل می کند که آیا systemd پیام های گزارش مهم را برجسته می کند یا خیر. این را می توان نادیده گرفت
با --log-color=.

SYSTEMD_LOG_LOCATION $
کنترل می کند که آیا systemd مکان کد را همراه با پیام های گزارش چاپ می کند یا خیر. این میتواند باشد
نادیده گرفته شده با --log-location=.

$XDG_CONFIG_HOME, XDG_CONFIG_DIRS دلار, $XDG_DATA_HOME, $XDG_DATA_DIRS
مدیر کاربر systemd از این متغیرها مطابق با استفاده می کند XDG پایه فهرست راهنما
مشخصات[6] برای پیدا کردن پیکربندی آن.

$SYSTEMD_UNIT_PATH
جایی که systemd به دنبال فایل های واحد می گردد را کنترل می کند.

$SYSTEMD_SYSVINIT_PATH
مکان هایی را که systemd به دنبال اسکریپت های init SysV می گردد را کنترل می کند.

$SYSTEMD_SYSVRCND_PATH
مکان‌هایی را که systemd به دنبال مزرعه‌های پیوند سطح اجرا اسکریپت آغازین SysV می‌گردد را کنترل می‌کند.

SYSTEMD_COLORS $
کنترل می کند که آیا خروجی رنگی باید تولید شود یا خیر.

$LISTEN_PID, $LISTEN_FDS, $LISTEN_FDNAMES
تنظیم شده توسط systemd برای فرآیندهای نظارت شده در طول فعال سازی مبتنی بر سوکت. دیدن
sd_listen_fds(3) برای اطلاعات بیشتر

$NOTIFY_SOCKET
تنظیم شده توسط systemd برای فرآیندهای نظارت شده برای وضعیت و تکمیل راه اندازی
اطلاع. دیدن sd_notify(3) برای اطلاعات بیشتر

کرنل COMMAND LINE

هنگامی که به عنوان نمونه سیستم اجرا می شود، systemd تعدادی آرگومان خط فرمان هسته را تجزیه می کند[7]:

systemd.unit=, rd.systemd.unit=
دستگاه را لغو می کند تا در هنگام بوت فعال شود. پیش‌فرض به default.target می‌رسد. این ممکن است استفاده شود
برای بوت شدن موقت در یک واحد بوت دیگر، به عنوان مثال rescue.target یا
خدمات اضطراری. دیدن systemd.special(7) برای جزئیات بیشتر در مورد این واحدها. گزینه
با پیشوند "rd." تنها در دیسک RAM اولیه (initrd)، در حالی که یک
که فقط در سیستم اصلی پیشوند نیست.

systemd.dump_core=
یک آرگومان بولی می گیرد. اگر بله، مدیر systemd (PID 1) وقتی هسته را تخلیه می کند
تصادف می کند. در غیر این صورت، هسته dump ایجاد نمی شود. پیش فرض به بله.

systemd.crash_chvt=
یک عدد صحیح مثبت یا یک آرگومان بولی می گیرد. اگر یک عدد صحیح مثبت (در محدوده
1-63) مشخص شده است، مدیر سیستم (PID 1) مجازی مشخص شده را فعال می کند
ترمینال (VT) زمانی که خراب می شود. پیش فرض به نه، به این معنی که چنین سوئیچی وجود ندارد
تلاش. اگر تنظیم شود بله، VT که پیام های هسته روی آن نوشته می شوند انتخاب شده است.

systemd.crash_shell=
یک آرگومان بولی می گیرد. اگر بله، مدیر سیستم (PID 1) هنگامی که یک پوسته ایجاد می کند
پس از 10 ثانیه تاخیر سقوط می کند. در غیر این صورت، هیچ پوسته تخم ریزی نمی شود. پیش فرض به نه، برای
دلایل امنیتی، زیرا پوسته با احراز هویت رمز عبور محافظت نمی شود.

systemd.crash_reboot=
یک آرگومان بولی می گیرد. اگر بله، مدیر سیستم (PID 1) دستگاه را راه اندازی مجدد می کند
پس از 10 ثانیه تأخیر، به طور خودکار هنگام خراب شدن. در غیر این صورت، سیستم هنگ خواهد کرد
به طور نامحدود پیش فرض به نه، به منظور جلوگیری از حلقه راه اندازی مجدد. اگر با
systemd.crash_shell=، پس از خروج پوسته، سیستم راه اندازی مجدد می شود.

systemd.confirm_spawn=
یک آرگومان بولی می گیرد. اگر بله، مدیر سیستم (PID 1) درخواست تأیید می کند
هنگام فرآیندهای تخم ریزی پیش فرض به نه.

systemd.show_status=
آرگومان بولی یا ثابت را می گیرد خودکار. اگر بله، مدیر سیستم (PID 1)
به‌روزرسانی‌های مختصر وضعیت سرویس را در کنسول در هنگام راه‌اندازی نشان می‌دهد. خودکار مانند رفتار می کند
غلط تا زمانی که یک سرویس از کار بیفتد یا تاخیر قابل توجهی در بوت وجود داشته باشد. پیش فرض به بله,
مگر ساکت به عنوان گزینه خط فرمان هسته ارسال می شود، در این صورت به صورت پیش فرض می باشد
خودکار.

systemd.log_target=, systemd.log_level=, systemd.log_color=, systemd.log_location=
خروجی log را با همان جلوه ای که SYSTEMD_LOG_TARGET $,
SYSTEMD_LOG_LEVEL $, SYSTEMD_LOG_COLOR $, SYSTEMD_LOG_LOCATION $ متغیرهای محیطی
در بالا توضیح داده شد.

systemd.default_standard_output=, systemd.default_standard_error=
خروجی استاندارد پیش‌فرض و خروجی خطا را برای سرویس‌ها با همان اثر کنترل می‌کند
عنوان --default-standard-output= و --default-standard-error= آرگومان های خط فرمان
به ترتیب در بالا توضیح داده شد.

systemd.setenv=
یک آرگومان رشته ای به شکل VARIABLE=VALUE می گیرد. ممکن است برای تنظیم پیش فرض استفاده شود
متغیرهای محیطی برای افزودن به فرآیندهای فرزند انشعابی. ممکن است بیش از یک بار استفاده شود
چندین متغیر را تنظیم کنید

systemd.machine_id=
یک مقدار هگز 32 کاراکتری را می گیرد تا برای تنظیم ماشین شناسه استفاده شود. بیشتر در نظر گرفته شده است
برای راه اندازی شبکه که در آن شناسه دستگاه یکسان برای هر بوت مورد نظر است.

ساکت
خروجی وضعیت را در هنگام بوت خاموش کنید، تقریباً مشابه systemd.show_status=false خواهد شد توجه داشته باشید که
این گزینه توسط خود کرنل نیز خوانده می شود و خروجی گزارش هسته را غیرفعال می کند. گذراندن
این گزینه خروجی معمولی را هم از مدیر سیستم و هم از سیستم خاموش می کند
هسته

اشکال زدایی کردن
خروجی اشکال زدایی را روشن کنید. این معادل است systemd.log_level=debug. توجه داشته باشید که
این گزینه توسط خود کرنل نیز خوانده می شود و خروجی اشکال زدایی هسته را فعال می کند. گذراندن
از این رو این گزینه خروجی اشکال زدایی را هم از مدیر سیستم و هم از سیستم فعال می کند
هسته

اورژانس, -b
به حالت اضطراری راه اندازی شود. این معادل است systemd.unit=emergency.target و
به دلایل سازگاری و تایپ آسان تر ارائه شده است.

نجات, تنها, s, S, 1
در حالت نجات بوت شوید. این معادل است systemd.unit=rescue.target و ارائه
به دلایل سازگاری و تایپ آسان تر.

2, 3, 4, 5
در سطح اجرا SysV قدیمی مشخص شده بوت شوید. اینها معادل هستند
systemd.unit=runlevel2.target, systemd.unit=runlevel3.target,
systemd.unit=runlevel4.targetو systemd.unit=runlevel5.targetبه ترتیب ، و
به دلایل سازگاری و تایپ آسان تر ارائه شده است.

locale.LANG=, locale.LANGUAGE=, locale.LC_CTYPE=, locale.LC_NUMERIC=, locale.LC_TIME=,
locale.LC_COLLATE=, locale.LC_MONETARY=, locale.LC_MESSAGES=, locale.LC_PAPER=,
locale.LC_NAME=, locale.LC_ADDRESS=, locale.LC_TELEPHONE=, locale.LC_MEASUREMENT=,
locale.LC_IDENTIFICATION=
محلی سیستم را برای استفاده تنظیم کنید. این تنظیمات در /etc/locale.conf را لغو می کند. برای
اطلاعات بیشتر را ببینید locale.conf(5) و محل(7).

لطفاً برای سایر پارامترهای خط فرمان هسته که توسط مؤلفه‌های سیستم عامل اصلی درک می‌شوند
مراجعه کنید kernel-command-line(7).

پریز برق و FIFOS

/ run / systemd / notify
سوکت اعلان وضعیت Daemon. این یک AF_UNIX سوکت دیتاگرام و استفاده می شود
منطق اعلان شبح را همانطور که توسط اجرا شده است پیاده سازی کنید sd_notify(3).

/run/systemd/private
در داخل به عنوان کانال ارتباطی بین استفاده می شود systemctl(1) و فرآیند سیستمی.
این یک AF_UNIX سوکت جریان این رابط برای systemd خصوصی است و نباید
در پروژه های خارجی استفاده شود

/dev/initctl
پشتیبانی از سازگاری محدود برای رابط مشتری SysV، همانطور که توسط
واحد systemd-initctl.service. این یک لوله با نام در سیستم فایل است. این رابط
منسوخ شده است و نباید در برنامه های جدید استفاده شود.

از systemd آنلاین با استفاده از خدمات onworks.net استفاده کنید