asimut - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

asymut - Narzędzie do symulacji opisów sprzętu

STRESZCZENIE

asymut [opcje] [plik_główny] [plik_wzoru] [plik_wynikowy]

OPIS

asymut to logiczne narzędzie do symulacji opisów sprzętu. Kompiluje i ładuje a
pełny opis sprzętu napisany w VHDL (bardzo szybkie układy scalone)
Język opisu sprzętu). Opis sprzętu może mieć charakter strukturalny (hierarchia
przypadków) lub behawioralnych. Obsługiwany jest tylko podzbiór VHDL. Opisy, które nie zawierają
dopasowanie tego podzbioru powoduje błąd składni podczas kompilacji. Widzieć vhdl(5) aby uzyskać szczegółowe informacje
informacje o obsługiwanym podzbiorze VHDL.

Po załadowaniu opisu sprzętu, asymut szuka opisu wzoru symulacji
plik. Ten plik ma być napisany w klepnięcie format. Plik jest kompilowany, ładowany i linkowany
z opisem sprzętu. Następnie rozpoczyna się symulacja. Kiedy wzory są
przetworzony, plik wynikowy w klepnięcie tworzony jest format.

Jeśli w pliku opisu wzorca zażądano akcji zapisywania (zobacz klepnięcie (5)), asymut
tworzy również plik zapisu przedstawiający stan opisu na końcu
symulacja ostatniego wzoru. Plik zapisu ma nazwę plik_główny.sav, gdzie plik_główny is
nazwa opisu.

Plik zapisu może być użyty w późniejszej sekwencji symulacji do zainicjowania stanu
(ten sam) opis sprzętu przed rozpoczęciem symulacji. Korzystając z tego mechanizmu, duża
sekwencja wzorców może zostać podzielona na kilka małych sekwencji, z których każda inicjuje
opis sprzętu ze zbiorem składowania wynikał z poprzedniej sekwencji.

asymut odczytuje kilka parametrów ze zmiennych środowiskowych:

MBK_CATA_LIB lista katalogów zawierających pliki opisów i wzorców (za pomocą
składnia $PATH). Domyślnąścieżkąjest bieżący katalog (zobacz mbk(1)).

MBK_WORK_LIB określa bieżący katalog roboczy. Katalog roboczy
wskazuje miejsce, w którym zapisywane są wszystkie pliki wyjściowe.

MBK_CATAL_NAME Wskazuje plik, w którym znajdują się pliki opisu zachowania.
Ten plik jest używany do komórek liścia z opisem strukturalnym. (patrz
mbk(1))

MBK_IN_LO rozszerzenie pliku dla elementu konstrukcyjnego. (zobaczyć mbk(1))

VH_BEHSFX lista rozszerzeń plików dla encji behawioralnych (przy użyciu składni $PATH).
Domyślne rozszerzenie pliku to vbe.

VH_PATSFX lista rozszerzeń plików dla encji opisu wzorca (za pomocą $PATH
składnia). Domyślne rozszerzenie pliku to klepnięcie.

VH_DLYSFX lista rozszerzeń plików dla encji opisujących opóźnienia (za pomocą $PATH
składnia). Domyślne rozszerzenie pliku to leniwy.

VH_MAXERR maksymalna liczba błędów dozwolonych podczas fazy symulacji. Jeśli
liczba błędów występujących podczas symulacji sięga VH_MAXERR, asymut
zatrzymuje symulację po zakończeniu przetwarzania bieżącego wzoru.
Wzory podążające za bieżącym wzorem pozostają nieprzetworzone i są
odtworzone w pliku wynikowym. Domyślna wartość VH_MAXERR to 10.

plik_główny to nazwa opisu.

Domyślnie asymut szuka opisu strukturalnego. Wykorzystuje MBK_IN_LO środowisko
zmienne identyfikujące zarówno format, jak i rozszerzenie plików opisu strukturalnego.
Aby załadować strukturalne pliki VHDL MBK_IN_LO musi być ustawiony na vst.

Aby załadować opis czysto behawioralny -b należy określić opcję. W takim przypadku asymut
ładuje plik opisu przepływu danych VHDL. ten VH_BEHSFX zmienna środowiskowa daje
rozszerzenia do wykorzystania.

plik_wzoru to nazwa jednostki opisu wzorca. Plik zawierający to
podmiot musi być nazwany wzorzec_plik.ext , Gdzie ext jest jednym z rozszerzeń określonych w
VH_PATSFX.

plik_wynikowy jest plikiem wynikowym stworzonym przez asymut. Plik wynikowy to wzorzec
plik opisu z rozszerzeniem określonym przez VH_PATSFX.

OPCJE

-b Weź pod uwagę plik_główny opis jako opis behawioralny

- opóźnienie wsteczne [min, max, wpisz] plik_opóźnienia
użyj pliku plik_opóźnienia.ext dla opóźnień wstecznej adnotacji, gdzie ext Jest to jeden z
rozszerzenie określone w VH_DLYSFX.

-bdd użyj BDD (Diagram Decyzji Binarnych) do reprezentowania wyrażeń. Za pomocą
ta opcja sprawia, że ​​symulacja przebiega dwa razy szybciej, ale wzrasta
wymagania dotyczące pamięci

-c uruchom tylko etap kompilacji

-core plik_rdzeniowy przy pierwszym napotkanym błędzie zrzuć stan obwodu w obu
plik ascii (z rozszerzeniem .cor) i binarny plik zapisu (z rozszerzeniem .sav)
który może być użyty jako plik inicjujący w kolejnej sesji. Jeśli
-nores podana jest opcja, tworzony jest również plik sygnatur.

-dbg[sbpldc] wywołanie debugera (użycie programisty)

-domyślne opóźnienie (-dd) tylko puste opóźnienia (brak klauzuli after w pliku VHDL) są zmieniane, jeśli
Określono opóźnienia z adnotacjami wstecznymi lub stałe opóźnienia.

-stałe opóźnienie wartość (-fd wartość)
wszystkie opóźnienia opisu są ustalone na wartość.

-h wyświetl ten plik pomocy

-i wartość inicjalizuj wszystkie sygnały opisu za pomocą wartość. wartość może być 0
lub 1

-i Zapisz plik przeczytaj plik zapisu i użyj go do zainicjowania stanu opisu
przed przetworzeniem pierwszego wzorca (nazwa pliku nie może być 1 ani 0)

-sprawdzać nazwa_instancji
utworzyć plik wzorca odpowiadający interfejsowi instancji
zidentyfikowane przez nazwa-instancji

-l n drukuj co najwyżej n znaki dla etykiet wzorów. Domyślna wartość dla n
to 15.

-nores nie generuj pliku wynikowego

-p n załadować co najwyżej n wzorce z wejściowego pliku wzorców za każdym razem. Korzystanie z tego
funkcja zmniejsza alokację pamięci, gdy występuje duża liczba wzorców
do symulacji. Ponadto po n wzory zostały przetworzone,
wynik symulacji jest drukowany w pliku wzorca wyników. ten
wartość domyślna dla n wynosi 0, co powoduje wczytanie całego pliku sygnatur.

-t śledź sygnały podczas tworzenia BDD (użycie programisty).

-transport użyj modelu opóźnienia transportu (domyślnie jest to inercja).

-zeroopóźnienie (-zd) wszystkie opóźnienia w opisie VHDL mają być opóźnieniami zerowymi.

PRZYKŁAD

asimut -b -i init_add adder_32 adder_patterns res_add

symuluje opis zachowania przechowywany w pliku o nazwie 'adder_32.vbe przy użyciu wzorca
plik `adder_patterns.pat'. Wyniki symulacji są zapisywane w 'res_add.pat', a
opis jest inicjowany wartościami zawartymi w 'init_add.sav'.

DIAGNOSTYKA

Inicjalizacje rejestrów w pliku wzorców pozwalają na zmianę wartości rejestru na
znana wartość. Jednak użycie tej funkcji do zainicjowania rejestru przed wykonaniem
pierwszy wzór nie jest zalecany. Wartość rejestrów (zdefiniowana przez inicjalizację
oświadczenie) może zostać nadpisany, ponieważ opis nie ma spójnego stanu przed pierwszym
wzór.

Korzystaj z asimut online za pomocą usług onworks.net