duposix - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

du — szacunkowe wykorzystanie przestrzeni plików

STRESZCZENIE

du [−a|−s] [−kx] [−H|−L] [filet...]

OPIS

Domyślnie du narzędzie zapisze na standardowe wyjście rozmiar przestrzeni plików
przydzielony i rozmiar przestrzeni plików przydzielonej do każdego podkatalogu pliku
hierarchia zakorzeniona w każdym z określonych plików. Domyślnie, gdy dowiązanie symboliczne to
napotkane w linii poleceń lub w hierarchii plików, du policzy rozmiar
łącze symboliczne (a nie plik, do którego odnosi się łącze) i nie powinny podążać za łączem
do innej części hierarchii plików. Rozmiar przestrzeni plików przydzielonej do pliku
katalogu typu należy zdefiniować jako sumę miejsca przydzielonego wszystkim plikom w katalogu
hierarchia plików zakorzeniona w katalogu plus miejsce przydzielone do samego katalogu.

Kiedy du nie może stan() pliki lub stan() lub czytać katalogi, zgłosi błąd
warunku i ma to wpływ na ostateczny status wyjścia. Pliki z wieloma linkami powinny być
policzone i zapisane tylko dla jednego wpisu. Wpis katalogu wybrany w raporcie
jest nieokreślony. Domyślnie rozmiary plików są zapisywane w jednostkach 512-bajtowych i zaokrąglane w górę do
następna jednostka 512-bajtowa.

OPCJE

Połączenia du narzędzie powinno być zgodne z woluminem Base Definitions POSIX.1-2008, Sekcja 12.2,
Użyteczność Składnia Wytyczne.

Obsługiwane będą następujące opcje:

-a Oprócz domyślnego wyniku podaj rozmiar każdego pliku innego typu
katalog w hierarchii plików, którego korzeniem jest określony plik. Niezależnie od
obecność -a opcja, nie-katalogi podane jako filet operandy zawsze
być wymienione.

−H Jeśli w wierszu poleceń podano dowiązanie symboliczne, du policzy rozmiar
plik lub hierarchia plików, do której odwołuje się łącze.

−k Zapisz rozmiary plików w jednostkach 1024 bajtów, a nie domyślnych 512 bajtów
jednostek.

−L Jeśli w wierszu poleceń podano dowiązanie symboliczne lub napotkano je podczas
przechodzenie przez hierarchię plików, du liczy rozmiar pliku lub pliku
hierarchia, do której odwołuje się łącze.

-s Zamiast domyślnych danych wyjściowych podaj tylko całkowitą sumę dla każdego z nich
określone pliki.

−x Oceniając rozmiary plików, oceniaj tylko te pliki, które mają to samo urządzenie
jako plik określony przez filet argument.

Określanie więcej niż jednej z wzajemnie wykluczających się opcji −H i −L nie będzie
uważany za błąd. Ostatnia określona opcja określa zachowanie
użyteczność.

OPERANDY

Obsługiwane będą następujące argumenty:

filet Ścieżka pliku, którego rozmiar ma zostać zapisany. Jeśli nie filet jest określony,
używany będzie bieżący katalog.

STDIN

Nieużywany.

WEJŚCIE AKTA

Brak.

ŚRODOWISKO ZMIENNE

Następujące zmienne środowiskowe mają wpływ na wykonanie du:

JĘZYK Podaj wartość domyślną dla zmiennych internacjonalizacji, które nie są ustawione lub
zero. (Patrz tom Definicje podstawowe POSIX.1‐2008, Sekcja 8.2,
Umiędzynarodowienie Zmienne o pierwszeństwo internacjonalizacji
zmienne używane do określania wartości kategorii ustawień regionalnych).

LC_ALL Jeśli jest ustawiony na niepustą wartość ciągu, nadpisz wartości wszystkich pozostałych
zmienne internacjonalizacji.

LC_CTYPE Określ lokalizację dla interpretacji sekwencji bajtów danych tekstowych
jako znaki (na przykład jednobajtowe w przeciwieństwie do wielobajtowych znaków w
argumenty).

LC_MESSAGES
Określ ustawienia regionalne, które powinny być używane do wpływania na format i zawartość
komunikaty diagnostyczne zapisywane z błędem standardowym.

NLSPATH Określ lokalizację katalogów wiadomości do przetwarzania LC_MESSAGES.

ASYNCHRONICZNY WYDARZENIA

Domyślna.

STDOUT

Dane wyjściowe z du składać się będzie z ilości miejsca przydzielonego plikowi oraz nazwy
pliku w następującym formacie:

"%D %s\n", <rozmiar>,nazwa ścieżki>

STDERR

Błąd standardowy stosuje się tylko do komunikatów diagnostycznych.

WYDAJNOŚĆ AKTA

Brak.

ROZSZERZONY OPIS

Brak.

EXIT STATUS

Zwracane są następujące wartości wyjściowe:

0 Pomyślne zakończenie.

>0 Wystąpił błąd.

KONSEKWENCJE OF BŁĘDY

Domyślna.

Połączenia następujący działy jest informacyjny.

WNIOSEK ZASTOSOWANIE

Brak.

PRZYKŁADY

Brak.

RACJONALNE UZASADNIENIE

Używanie jednostek 512-bajtowych jest praktyką historyczną i zachowuje zgodność z ls i
inne narzędzia w tym tomie POSIX.1-2008. Nie wymaga to, aby system plików
sam w sobie będzie oparty na blokach 512-bajtowych. The −k opcję dodano jako środek kompromisowy. To
twórcy standardu zgodzili się, że 512 bajtów jest najlepszą domyślną jednostką z powodu
jego pełna historyczna spójność w Systemie V (przeciwko włączone mieszane użycie 512/1024 bajtów
systemy BSD), oraz że a −k Opcja przejścia na jednostki 1024-bajtowe była dobrym kompromisem.
Użytkownicy preferujący wielkość 1024 bajtów mogą z łatwością utworzyć alias du do du −k bez łamania
wiele skryptów historycznych opierających się na jednostkach 512-bajtowych.

Połączenia −b Do wcześniejszej propozycji dodano opcję rozwiązania sytuacji
gdzie systemy System V i BSD podają dane dotyczące rozmiarów plików w Bloki, który jest
koncepcja zdefiniowana wdrożeniowo. (W powszechnym użyciu rozmiar bloku wynosi 512 bajtów w Systemie V
i 1024 bajty dla systemów BSD.) Jednak −b został później usunięty, ponieważ wartością domyślną było
ostatecznie zdecydowano się na jednostki 512-bajtowe.

Historyczne systemy plików nie zapewniały możliwości uzyskania dokładnych danych dotyczących alokacji miejsca
podane do plików. Istnieją dwa znane obszary niedokładności w historycznych systemach plików:
przypadki pośredni Bloki używane przez system plików lub rzadki pliki ulegające
nieprawidłowo wysokie wartości. Blok pośredni to miejsce zajmowane przez system plików w pamięci
pliku, ale nie trzeba tego wliczać do przestrzeni przydzielonej plikowi. A rzadki
plik to taki, w którym plik szukam() zostało wykonane wezwanie do pozycji poza końcem
plik, a dane zostały następnie zapisane w tym momencie. System plików nie musi alokować
wszystkie pośrednie bloki wypełnione zerami do takiego pliku. To zależy od wdrożenia
dokładnie określić, jak dokładne są jego metody.

Połączenia -a i -s w oryginalnej wersji opcje wzajemnie się wykluczały du. POSIX
Opis powłoki i narzędzi jest sugerowany przez język w SVID, gdzie -s is
opisane jako powodujące zgłaszanie „tylko całkowitej sumy”. Niektóre systemy mogą generować
wyjście dla -sa, ale nie można używać powłoki i aplikacji narzędziowych ściśle zgodnych z POSIX
ta kombinacja.

Połączenia -a i -s opcje zostały przejęte z SVID, z tą różnicą, że zachowanie Systemu V nie
wyświetlanie listy katalogów niebędących katalogami wyraźnie podanymi jako operandy, chyba że -a opcja jest określona,
został uznany za błąd; wymagane jest zachowanie oparte na BSD (raport dla wszystkich operandów). The
domyślne zachowanie du w SVID w zakresie zgłaszania braku odczytu plików (it
nie generuje żadnych komunikatów) uznano za sprzeczne z intuicją i dlatego określono, że plik
Domyślnym zachowaniem POSIX Shell i Utilities będzie generowanie takich komunikatów. Te
komunikaty można wyłączyć za pomocą przekierowania powłoki, aby uzyskać zachowanie Systemu V.

Połączenia −x opcją jest historyczna praktyka w najnowszych systemach BSD. Zostało przez to przyjęte
tom POSIX.1-2008, ponieważ nie było innej historycznej metody ograniczania du
wyszukaj pojedynczą hierarchię plików. To ograniczenie poszukiwań jest konieczne, aby tak się stało
możliwe jest uzyskanie informacji o wykorzystaniu przestrzeni plików na temat systemu plików, w którym znajduje się inny plik
systemy są montowane bez konieczności uciekania się do długich odnaleźć i Awk skrypt.

PRZYSZŁOŚĆ KIERUNKI

Brak.

Korzystaj z duposix online, korzystając z usług onworks.net