funimage - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

funimage - utwórz obraz FITS z pliku danych Funtools

STRESZCZENIE

zabawny obraz [-a] [bitpiks=n] zabawny obraz [-l]
[bitpiks=n] zabawny obraz [-px⎪y] [bitpiks=n]

OPCJE

-a # dołącz do istniejącego pliku wyjściowego jako rozszerzenie obrazu
-l # input to plik listy zawierający xcol, ycol, value
-p [x⎪y] # projekt wzdłuż osi x lub y, aby utworzyć obraz 1D

OPIS

zabawny obraz tworzy główny obraz FITS z określonego rozszerzenia i/lub obrazu FITS
Sekcja pliku FITS lub z sekcji obrazu tablicy innej niż FITS lub z nieprzetworzonego zdarzenia
plik.

Pierwszy argument programu określa obraz wejściowy FITS, tablicę lub nieprzetworzony plik zdarzeń
w procesie. Jeśli określono "stdin", dane są odczytywane ze standardowego wejścia. Użyj Funtools
Notacja nawiasów, aby określić rozszerzenia FITS, sekcje obrazu i filtry. Drugi
argumentem jest plik wyjściowy FITS. Jeśli określono "stdout", obraz FITS jest zapisywany w
standardowe wyjście. Domyślnie wyjściowe wartości pikseli są tego samego typu danych co
te z pliku wejściowego (lub wpisz "int" podczas binowania tabeli), ale można to zmienić
używając opcjonalnego trzeciego argumentu postaci:

bitpiks=n

gdzie n wynosi 8,16,32,-32,-64, odpowiednio dla unsigned char, short, int, float i double.

Jeśli dane wejściowe są typu image, odpowiednia sekcja jest wyodrębniana i blokowana
(na podstawie tego, jak określono sekcję obrazu), a wynik jest zapisywany w FITS
obraz pierwotny. Gdy obraz całkowity zawierający słowa kluczowe BSCALE i BZERO to
konwertowane na zmiennoprzecinkowe, wartości pikseli są skalowane, a skalujące słowa kluczowe są usuwane z
nagłówek wyjściowy. Podczas konwertowania danych przeskalowanych liczb całkowitych na liczby całkowite (prawdopodobnie z różnych
rozmiar), piksele nie są skalowane, a słowa kluczowe skalowania są zachowywane.

Jeśli dane wejściowe to tabela binarna lub nieprzetworzony plik zdarzeń, są one umieszczane w obrazie,
z którego sekcja jest wyodrębniana i blokowana, a następnie zapisywana w podstawowym obrazie FITS. w
w tym przypadku konieczne jest określenie dwóch kolumn, które będą używane w binningu 2D.
Można to zrobić w wierszu poleceń za pomocą bincols=(x,y) słowo kluczowe:

funcnts "foo.ev[EVENTS,bincols=(detx,dety)]"

Pełna forma bincols= specyfikator to:

bincols=([xnazwa[:tlmin[:tlmax:[binsiz]]]],[ynazwa[:tlmin[:tlmax[:binsiz]]]]])

gdzie specyfikatory tlmin, tlmax i binsiz określają wymiary binningu obrazu:

dim = (tlmax - tlmin)/binsiz (dane zmiennoprzecinkowe)
dim = (tlmax - tlmin)/binsiz + 1 (dane całkowite)

Używając tej składni, możliwe jest umieszczenie dowolnych dwóch kolumn tabeli binarnej w dowolnym koszu
rozmiar. Zauważ, że specyfikatory tlmin, tlmax i binsiz można pominąć, jeśli TLMIN, TLMAX,
oraz parametry nagłówka TDBIN (odpowiednio) są obecne w nagłówku tabeli binarnej FITS dla
w danej kolumnie. Należy również zauważyć, że jeśli określony jest tylko jeden parametr, zakłada się
ma być tlmax, a tlmin domyślnie ma wartość 1. Jeśli określono dwa parametry, zakłada się, że:
być tlmin i tlmax. Zobacz Binning FITS Binary Tables i Non-FITS Event Files, aby uzyskać więcej informacji
informacje o parametrach binningu.

Domyślnie tworzony jest nowy plik obrazu 2D FITS, a obraz jest zapisywany w podstawowym
HDU. Jeśli -a (append) jest określony, obraz jest dołączany do istniejącego FITS
plik jako rozszerzenie IMAGE. (Jeśli plik wyjściowy nie istnieje, przełącznik jest skutecznie
ignorowane, a obraz jest zapisywany w podstawowym HDU.) Może to być przydatne w powłoce
środowisko programowania podczas przetwarzania wielu obrazów FITS, które chcesz połączyć
pojedynczy plik końcowy FITS.

zabawny obraz może również pobierać dane wejściowe z tabeli zawierającej kolumny x, y i wartości (np
Wyjście z fundacja -l który wyświetla każdy obraz x i y oraz liczbę zliczeń w tym
pozycji.) Kiedy -l używany jest przełącznik (lista), plik wejściowy jest traktowany jako FITS lub
Tabela ASCII zawierająca (co najmniej) trzy kolumny określające współrzędne x i y obrazu
i wartość tego piksela obrazu. W tym przypadku, zabawny obraz wymaga czterech dodatkowych argumentów:
xcolumn:xdims, ycolumn:ydims, vcolumn i bitpix=n. Informacje x i y col:dim są pobierane
formularz:

nazwa:dim # wartości w zakresie od 1 do dim
nazwa:min:maks # wartości w zakresie od min do maks
name:min:max:binsiz # wymiary przeskalowane przez binsize

W szczególności wartość minimalną należy stosować zawsze, gdy minimalna wartość współrzędnej wynosi
coś innego niż jeden. Na przykład:

funimage -l foo.lst foo.fits xcol:0:512 ycol:0:512 wartość bitpix=-32

Funkcja listy może być również używana do odczytywania nienazwanych kolumn ze standardowego wejścia: po prostu
zastąp nazwę kolumny ciągiem o wartości null. Pamiętaj, że informacje o wymiarach są nadal
wymagany:

funimage -l stdin foo.fits "":0:512 "":0:512 "" bitpix=-32
240 250 1
255 256 2
...
^D

Funkcja listy zapewnia prosty sposób generowania pustego obrazu. Jeśli zdasz kolumnę-
oparty na pliku tekstowym do funimage, w którym nagłówek tekstu zawiera wymagany obraz
informacje, wtedy funimage poprawnie utworzy pusty obraz. Rozważmy na przykład
następujący plik tekstowy (o nazwie foo.txt):

x:I:1:10 y:I:1:10
------ ------
0 0

Ten plik tekstowy definiuje dwie kolumny, x i y, każda z 32-bitowym typem danych int i image
wymiar 10. Polecenie:

zabawny obraz foo.txt foo.fits bitpix=8

utworzy pusty obraz FITS o nazwie foo.fits zawierający obraz 10x10 o niepodpisanym znaku:

fundisp foo.pasuje
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
------ ------ ------ ------ ------ ------ ------ ------ -- ---- ------
10: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
9: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
8: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
7: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
6: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
5: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
4: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
3: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
1: 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0

Pamiętaj, że plik tekstowy musi zawierać co najmniej jeden wiersz danych. Jednak w teraźniejszości
na przykład pozycja zdarzenia 0,0 jest poza granicami obrazu i zostanie zignorowana. (Ty
można oczywiście użyć rzeczywistych wartości x,y, aby zainicjować obraz danymi.)

Co więcej, możesz użyć specyfikacji filtra TEKST, aby uniknąć konieczności wprowadzania danych
plik tekstowy w całości. Następujące polecenie utworzy ten sam obraz 10x10 znaków bez
rzeczywisty plik wejściowy:

funimage stdin'[TEKST(x:I:10,y:I:10)]' foo.fits bitpix=8 < /dev/null
or
funimage /dev/null'[TEKST(x:I:10,y:I:10)]' foo.fits bitpix=8

Możesz również użyć jednej z tych metod, aby wygenerować maskę regionu, po prostu dodając
obszar wewnątrz wsporników filtra i specyfikacja maska=wszystkie wraz z bitpixem. Do
na przykład poniższe polecenie wygeneruje maskę znaków 10x10 przy użyciu 3 regionów:

funimage stdin'[TEXT(x:I:10,y:I:10),cir(5,5,4),point(10,1),-cir(5,5,2)]' \
foo.fits bitpix=8,mask=all < /dev/null

Wynikowa maska ​​wygląda tak:

fundisp foo.pasuje
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
------ ------ ------ ------ ------ ------ ------ ------ -- ---- ------
10: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
9: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
8: 0 0 1 1 1 1 1 0 0 0
7: 0 1 1 1 1 1 1 1 0 0
6: 0 1 1 0 0 0 1 1 0 0
5: 0 1 1 0 0 0 1 1 0 0
4: 0 1 1 0 0 0 1 1 0 0
3: 0 1 1 1 1 1 1 1 0 0
2: 0 0 1 1 1 1 1 0 0 0
1: 0 0 0 0 0 0 0 0 0 2

Możesz użyć zabawny obraz do tworzenia projekcji obrazu 1D wzdłuż osi x lub y za pomocą -p
[x⎪y] przełącznik. Ta funkcja działa zarówno w przypadku obrazów, jak i tabel. Na przykład rozważ a
Tabela FITS o nazwie ev.fits zawierająca następujące wiersze:

XY
-------- --------
1 1
1 2
1 3
1 4
1 5
2 2
2 3
2 4
2 5
3 3
3 4
3 5
4 4
4 5
5 5

Odpowiedni obraz 5x5, zwany dim2.fits, zawierałby zatem:

+1 (2) 3 4 5
---------- ---------- ---------- ---------- ----------
5: 1 1 1 1 1
4: 1 1 1 1 0
3: 1 1 1 0 0
2: 1 1 0 0 0
1: 1 0 0 0 0

Rzut wzdłuż osi y można wykonać na stole lub obrazie:

funimage -py ev.fits stdout ⎪ fundisp stdin
+1 (2) 3 4 5
---------- ---------- ---------- ---------- ----------
1: 1 2 3 4 5

funimage -py dim2.fits stdout ⎪ fundisp stdin
+1 (2) 3 4 5
---------- ---------- ---------- ---------- ----------
1: 1 2 3 4 5

Co więcej, możesz utworzyć projekcję obrazu 1D wzdłuż dowolnej kolumny tabeli, używając
bincols=[kolumna] specyfikacja filtra i określenie pojedynczej kolumny. Na przykład
następujące polecenie wyświetla ten sam obraz 1D wzdłuż osi y tabeli jako użycie -p
y przełączyć:

funimage ev.fits'[bincols=y]' standardowe wyjście ⎪ fundisp stdin
+1 (2) 3 4 5
---------- ---------- ---------- ---------- ----------
1: 1 2 3 4 5

Przykłady:

Utwórz obraz FITS z tabeli binarnej FITS:

[sh] funimage test.ev test.pasuje

Wyświetl obraz FITS wygenerowany z zablokowanej sekcji tabeli binarnej FITS:

[sh] funimage "test.ev[2:8,3:7,2]" stdout ⎪ fundisp stdin
1 2 3
--------- --------- ---------
1:20 28 36
2:28 36 44

Korzystaj z funimage online za pomocą usług onworks.net