h5math - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

h5math - łącz/twórz pliki HDF5 z wyrażeniami matematycznymi

STRESZCZENIE

h5matematyka [OPCJA] ... PLIK WYJŚCIOWY-HDF5 [PLIKI WEJŚCIOWE HDF5...]

OPIS

h5math pobiera jako dane wejściowe dowolną liczbę plików HDF5 wraz z wyrażeniem matematycznym i
łączy je w celu utworzenia nowego pliku HDF5.

HDF5 to darmowy, przenośny format binarny i biblioteka pomocnicza opracowana przez National
Centrum Zastosowań Superkomputerowych na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign.
Pojedynczy h5 plik może zawierać wiele zestawów danych; domyślnie, h5matematyka tworzy zbiór danych
o nazwie „h5math”, ale można to zmienić za pomocą pliku -d opcji lub za pomocą składni
HDF5PLIK:ZBIÓR DANYCH, -a opcja może być używana do dołączania nowych zestawów danych do istniejącego HDF5
plik. Ta sama składnia jest używana do określenia zestawu danych używanego w plikach wejściowych; przez
domyślnie używany jest pierwszy zestaw danych (alfabetycznie).

Prostym przykładem użycia h5math jest:

h5math -e "d1 + 2*d2" out.h5 foo.h5 bar.h5:blah

co tworzy nowy plik out.h5, dodając pierwszy zestaw danych w foo.h5 z dwukrotnością
Zestaw danych „bla” w bar.h5. W wyrażeniu (określonym przez -e), pierwszy wejściowy zbiór danych
(od lewej do prawej) to tzw d1, drugi jako d2I tak dalej.

Oprócz wejściowych zbiorów danych możesz także użyć współrzędnych x/y/z każdego punktu w pliku
wyrażenie, do którego odwołują się zmienne „x”, „y” i „z” (dla pierwszych trzech wymiarów) as
a także zmienną „t”, która odnosi się do ostatniego wymiaru. Domyślnie są to liczby całkowite
zaczynając od 0 w rogu zbioru danych, ale -0 opcja zmieni początek x/y/z
do środka zbioru danych (t pozostaje niezmienione), oraz -r res opcja określi
„rozdzielczość”, dzieląc współrzędne x/y/z przez res.

Wszystkie wejściowe zbiory danych muszą mieć te same wymiary, które są również wymiarami
wyjście. Jeśli nie ma plików wejściowych i definiujesz dane wyjściowe wyłącznie przez a
wzór matematyczny, możesz jawnie określić wymiary wyjściowe za pomocą -n
rozmiar opcja, gdzie rozmiar to np. „2x2x2”.

Czasami jednak chcesz użyć tylko mniejszego „kawałka” wielowymiarowego
dane wymiarowe. Aby to zrobić, podajesz współrzędne w jednym (lub większej liczbie) plasterków
wymiar(y), poprzez -xyzt opcje.

OPCJE

-h Wyświetl pomoc dotyczącą opcji i użycia wiersza poleceń.

-V Wydrukuj numer wersji i informacje o prawach autorskich dla h5math.

-v Gadatliwe wyjście.

-a Jeśli plik wyjściowy HDF5 już istnieje, raczej dołącz dane jako nowy zestaw danych
niż nadpisanie pliku (zachowanie domyślne). Istniejący zbiór danych tego samego
nazwa w pliku jest jednak zastępowana.

-e wyrażenie
Określ wyrażenie matematyczne używane do konstruowania wyniku (zazwyczaj
w " cudzysłowie, aby zgrupować wyrażenie jako jeden element w powłoce), pod względem
zmienne dla wejściowych zbiorów danych i współrzędne, jak opisano powyżej.

Wyrażenia używają notacji infiksowej podobnej do C, z większością standardowych operatorów i
obsługiwane są funkcje matematyczne (+, sin itp.). Ta funkcjonalność jest
dostarczone (i określone jego funkcje) przez GNU libmatheval.

-f filename
Nazwa pliku tekstowego, z którego ma zostać odczytane wyrażenie, jeśli nie -e wyrażenie jest określone.
Domyślnie na stdin.

-x ix, -y iy, -z iz, -t it
To mówi h5matematyka aby użyć konkretnego wycinka wielowymiarowego zbioru danych. np
-x używa podzbioru (z jednym wymiarem mniej) przy indeksie x równym ix (gdzie indeksy
biegnij od zera do jednego mniej niż maksymalny indeks w tym kierunku). Tutaj x/r/z
odpowiadają pierwszemu/drugiemu/trzeciemu wymiarowi zestawu danych HDF5. ten -t opcja
określa wycinek w ostatnim wymiarze, którykolwiek to może być. Zobacz także -0
opcja przesunięcia początku współrzędnych wycinka x/y/z do centrum zestawu danych.

-0 Przesuń początek współrzędnych wycinka x/y/z do centrum zestawu danych, tak aby np.
-0 -x 0 (lub bardziej zwięźle -0x0) zwraca zamiast tego centralną płaszczyznę x zbioru danych
krawędzi x płaszczyzny. (-t nie ma to wpływu na współrzędne).

To również przesuwa początek zmiennych x/y/z w wyrażeniu, tak że wynosi 0
środek zbioru danych.

-r res Użyj rozdzielczości res dla zmiennych x/y/z (ale nie t) w wyrażeniu, tak że
współrzędne „siatki” danych są dzielone przez res. Domyślny res to 1.

Na przykład, jeśli wymiar x ma 21 kroków siatki, ustawienie a res 20 będzie oznaczać
że x zmienne w wyrażeniu wahają się od 0.0 do 1.0 (lub -0.5 do 0.5, jeśli -0 is
określony), zamiast od 0 do 20.

-r nie ma wpływu na współrzędne używane w plasterkach, które zawsze są liczbami całkowitymi.

-n rozmiar
Wyjściowy zbiór danych musi mieć taki sam rozmiar jak wejściowe zbiory danych. Jeśli nie ma
wejściowe zestawy danych (jeśli definiujesz dane wyjściowe wyłącznie za pomocą formuły), musisz to zrobić
ręcznie określ rozmiar wyjściowy za pomocą tej opcji: rozmiar ma postać MxNxLx...
(gdzie M, N, L są liczbami całkowitymi) i mogą mieć dowolną wymiarowość.

-d Nazwa
Napisz do zbioru danych Nazwa na wyjściu; w przeciwnym razie wyjściowy zestaw danych nazywa się „dane”
domyślnie. Skorzystaj także ze zbioru danych Nazwa na wejściu; w przeciwnym razie pierwszy wejściowy zbiór danych
(alfabetycznie) w pliku. Alternatywnie użyj składni HDF5PLIK:ZBIÓR DANYCH
(który zastępuje -d opcja).

Korzystaj z h5math online, korzystając z usług onworks.net