hppa-linux-gnu-objdump — online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

objdump - wyświetla informacje z plików obiektowych.

STRESZCZENIE

zrzut obiektu [-a|--nagłówki-archiwum]
[-b nazwa_bf|--cel=nazwa_bf]
[-C|--demangować[=styl] ]
[-d|--demontować]
[-D|--deasembluj-wszystko]
[-z|--deasembluj-zera]
[-EB|-TEN|--endian={duży | mały }]
[-f|--plik-nagłówki]
[-F|--przesunięcia-plików]
[--kontekst-startu-pliku]
[-g|--debugowanie]
[-e|--debugging-tags]
[-h|--nagłówki-sekcji|--nagłówki]
[-i|--informacje]
[-j Sekcja|--sekcja=Sekcja]
[-l|--Numery linii]
[-S|--źródło]
[-m maszyna|--architektura=maszyna]
[-M Opcje|--opcje-deasemblera=Opcje]
[-p|--prywatne-nagłówki]
[-P Opcje|--prywatny=Opcje]
[-r|--relok]
[-R|--dynamiczna relokacja]
[-s|--pełna-treść]
[-W[lLiaprmfFsoRt]|
--krasnolud[=surline,=decodedline,=info,=abbrev,=pubnames]
[=rozmieszcza,=makro,=ramki,=ramki-interp,=str,=loc]
[=Zakresy,=pubtypes,=trace_info,=trace_abbrev]
[=śledzenie_zakresów,=indeks_gdb]
[-G|-- dźgnięcia]
[-t|--symbole]
[-T|--dynamic-symy]
[-x|--wszystkie nagłówki]
[-w|--szeroki]
[--start-adres=adres]
[--stop-adres=adres]
[--prefiks-adresy]
[--[nie-]show-raw-insn]
[--dostosuj-vma=offset]
[--symbole-specjalne]
[--prefiks=prefiks]
[--prefiks-strip=poziom]
[--insn-szerokość=szerokość]
[-V|--wersja]
[-H|--help]
plik obj...

OPIS

objdump wyświetla informacje o co najmniej jednym pliku obiektowym. Opcje kontrolują co
konkretne informacje do wyświetlenia. Ta informacja jest przydatna głównie dla programistów, którzy:
pracują nad narzędziami do kompilacji, w przeciwieństwie do programistów, którzy po prostu chcą ich
program do kompilacji i pracy.

plik obj... to pliki obiektowe do zbadania. Kiedy określasz archiwa, objdump przedstawia
informacje o każdym z plików obiektów członka.

OPCJE

Długie i krótkie formy opcji, pokazane tutaj jako alternatywy, są równoważne. Przynajmniej
jedna opcja z listy -a,-d,-D,-e,-f,-g,-G,-h,-H,-p,-P,-r,-R,-s,-S,-t,-T ,-V,-x musi być
dany.

-a
--nagłówek-archiwum
Jeśli którykolwiek z plik obj pliki są archiwami, wyświetlają informacje nagłówka archiwum (w
format podobny do ls -l). Oprócz informacji, z którymi możesz wymienić ar tv, objdump
-a pokazuje format pliku obiektowego każdego członka archiwum.

--dostosuj-vma=offset
Podczas zrzucania informacji najpierw dodaj offset do wszystkich adresów sekcji. To jest
przydatne, jeśli adresy sekcji nie odpowiadają tablicy symboli, która może:
zdarzają się, gdy umieszczasz sekcje pod konkretnymi adresami, gdy używasz formatu, który nie może
reprezentują adresy sekcji, takie jak a.out.

-b nazwa_bf
--cel=nazwa_bf
Określ, że format kodu obiektu dla plików obiektowych to nazwa_bf. Ta opcja może
nie być konieczne; objdump może automatycznie rozpoznawać wiele formatów.

Na przykład,

objdump -b oasys -m vax -h fu.o

wyświetla informacje podsumowujące z nagłówków sekcji (-h) z fu.o, który jest
wyraźnie zidentyfikowane (-m) jako plik obiektowy VAX w formacie wyprodukowanym przez Oasys
kompilatory. Możesz wyświetlić listę dostępnych formatów za pomocą -i opcja.

-C
--demangle[=styl]
Dekoduj (rozszarpać) nazwy symboli niskiego poziomu na nazwy na poziomie użytkownika. Oprócz usunięcia jakichkolwiek
początkowe podkreślenie poprzedzone przez system sprawia, że ​​nazwy funkcji w C++ są czytelne.
Różne kompilatory mają różne style manglowania. Opcjonalny styl rozczesywania
Argument może być użyty do wybrania odpowiedniego stylu deanglingu dla twojego kompilatora.

-g
--debugowanie
Wyświetl informacje o debugowaniu. Próbuje to przeanalizować format debugowania STABS i IEEE
informacje przechowywane w pliku i wydrukować je przy użyciu składni podobnej do C. Jeśli żaden z
te formaty są znalezione ta opcja wraca do -W możliwość wydrukowania dowolnego KRASNA
informacje w pliku.

-e
--debugging-tags
Jak -g, ale informacje są generowane w formacie zgodnym z narzędziem ctags.

-d
--demontować
Wyświetl mnemoniki asemblera dla instrukcji maszyny od plik obj, To
opcja demontuje tylko te sekcje, które powinny zawierać instrukcje.

-D
--deasembluj-wszystko
Jak -d, ale zdemontuj zawartość wszystkich sekcji, nie tylko tych, których oczekuje się od
zawierają instrukcje.

Ta opcja ma również subtelny wpływ na demontaż instrukcji w kodzie
Sekcje. Kiedy opcja -d w efekcie objdump przyjmie, że wszystkie symbole obecne w
sekcja kodu występuje na granicy między instrukcjami i odmówi
rozmontować przez taką granicę. Kiedy opcja -D obowiązuje jednak to
założenie jest stłumione. Oznacza to, że możliwe jest wyjście -d i -D
się różnić, jeśli na przykład dane są przechowywane w sekcjach kodu.

Jeśli celem jest architektura ARM, ten przełącznik ma również wpływ na wymuszenie
deasembler do dekodowania fragmentów danych znalezionych w sekcjach kodu tak, jakby były
instrukcje.

--prefiks-adresy
Podczas demontażu wydrukuj pełny adres w każdym wierszu. To jest starszy
format demontażu.

-EB
-TEN
--endian={duży|mały}
Określ koniec plików obiektowych. Dotyczy to tylko demontażu. To może
być przydatne podczas demontażu formatu pliku, który nie opisuje endianowości
informacje, takie jak rekordy S.

-f
--plik-nagłówki
Wyświetl podsumowanie informacji z ogólnego nagłówka każdego z plik obj akta.

-F
--przesunięcia-plików
Podczas demontażu sekcji, gdy wyświetlany jest symbol, wyświetl również plik
przesunięcie regionu danych, które mają zostać zrzucone. Jeśli zera są pomijane,
następnie, gdy demontaż zostanie wznowiony, poinformuj użytkownika, ile zer zostało pominiętych, a plik
odsunięcie lokalizacji, od której wznawia się demontaż. Podczas zrzucania sekcji,
wyświetlić przesunięcie pliku lokalizacji, z której zaczyna się zrzut.

--kontekst-startu-pliku
Określ, że podczas wyświetlania interlistowanego kodu źródłowego/deasemblacji (przy założeniu -S) od
plik, który nie został jeszcze wyświetlony, rozszerz kontekst do początku pliku.

-h
--nagłówki-sekcji
--nagłówki
Wyświetl podsumowanie informacji z nagłówków sekcji pliku obiektowego.

Segmenty plików mogą być przenoszone na niestandardowe adresy, na przykład za pomocą
-Ttekst, -Tdanelub -Tbs opcje do ld. Jednak niektóre formaty plików obiektowych, takie jak
a.out, nie przechowuj adresu początkowego segmentów plików. W takich sytuacjach
chociaż ld prawidłowo przenosi sekcje, używając objdump -h aby wyświetlić plik
nagłówki sekcji nie mogą pokazywać poprawnych adresów. Zamiast tego pokazuje zwykłe
adresy, które są niejawne dla celu.

-H
--help
Wydrukuj podsumowanie opcji, aby objdump i wyjść.

-i
--informacje
Wyświetl listę pokazującą wszystkie architektury i formaty obiektów dostępne dla
specyfikacja z -b or -m.

-j Nazwa
--sekcja=Nazwa
Wyświetlaj informacje tylko dla sekcji Nazwa.

-l
--Numery linii
Oznacz ekran (używając informacji debugowania) nazwą pliku i wierszem źródłowym
numery odpowiadające pokazanemu kodowi obiektu lub relokacji. Przydatne tylko z -d, -Dlub
-r.

-m maszyna
--architektura=maszyna
Określ architekturę, która ma być używana podczas demontażu plików obiektów. To może być przydatne
podczas demontażu plików obiektowych, które nie opisują informacji o architekturze, np.
jako rekordy S. Możesz wyświetlić listę dostępnych architektur za pomocą -i opcja.

Jeśli celem jest architektura ARM, ten przełącznik ma dodatkowy efekt. Ono
ogranicza deasemblację tylko do instrukcji obsługiwanych przez architekturę
określone przez maszyna. Jeśli konieczne jest użycie tego przełącznika, ponieważ plik wejściowy
nie zawiera żadnych informacji o architekturze, ale jest również pożądany do demontażu
wszystkie instrukcje użytkowania -mam.

-M Opcje
--opcje-deasemblera=Opcje
Przekaż konkretne informacje o celu deasemblerowi. Obsługiwane tylko w niektórych celach.
Jeśli konieczne jest określenie więcej niż jednej opcji deasemblera, to wiele -M
opcje mogą być używane lub mogą być umieszczone razem na liście oddzielonej przecinkami.

Jeśli celem jest architektura ARM, za pomocą tego przełącznika można wybrać, który:
zestaw nazw rejestrów jest używany podczas deasemblera. Określanie -M reg-names-std (
domyślnie) wybierze nazwy rejestrów używane w zestawie instrukcji ARM
dokumentacja, ale z rejestrem 13 zwanym „sp”, rejestrem 14 zwanym „lr” i rejestrem
15 o nazwie 'szt.'. Określanie -M reg-names-apcs wybierze zestaw nazw używany przez ARM
Procedura Call Standard, podczas określania -M reg-names-raw po prostu użyje r następnie
według numeru rejestru.

Istnieją również dwa warianty schematu nazewnictwa rejestrów APCS włączone przez: -M rej-
nazwy-naszt i -M reg-names-specjalne-atpcs które korzystają z wywołania procedury ARM/Kciuk
Standardowe konwencje nazewnictwa. (Albo z normalnymi nazwami rejestru lub specjalnymi)
nazwy rejestru).

Ta opcja może być również używana dla architektur ARM, aby wymusić deasembler do:
interpretować wszystkie instrukcje jako instrukcje kciuka za pomocą przełącznika
--disassembler-options=force-kciuk. Może to być przydatne podczas próby demontażu
kod kciuka stworzony przez inne kompilatory.

W przypadku x86 niektóre opcje powielają funkcje -m przełącz, ale pozwól lepiej
ziarnista kontrola. Wiele wyborów z poniższych może być określonych jako przecinek
oddzielony ciąg.

„x86-64”
„i386”
„i8086”
Wybierz deasemblację dla danej architektury.

"Intel"
"atak"
Wybierz między trybem składni Intel a trybem składni AT&T.

„amd64”
„intel64”
Wybierz pomiędzy AMD64 ISA i Intel64 ISA.

„intel-mnemonik”
„att-mnemonik”
Wybierz między trybem mnemonicznym intel i trybem mnemonicznym AT&T. Uwaga: „intel-mnemonik”
implikuje „intel”, a „att-mnemoniczny” oznacza „att”.

„addr64”
„addr32”
„addr16”
"dane32"
"dane16"
Określ domyślny rozmiar adresu i rozmiar operandu. Te cztery opcje będą
zastępowane, jeśli „x86-64”, „i386” lub „i8086” pojawiają się później w ciągu opcji.

"przyrostek"
W trybie AT&T nakazuje deasemblerowi wydrukowanie sufiksu mnemonicznego, nawet gdy
przyrostek można wywnioskować z operandów.

Dla PowerPC, książka kontroluje demontaż instrukcji BookE. 32 i 64 wybierać
Odpowiednio deasemblacja PowerPC i PowerPC64. e300 wybiera demontaż dla
Rodzina e300. 440 wybiera demontaż dla PowerPC 440. ppcps wybiera demontaż
dla sparowanych pojedynczych instrukcji PPC750CL.

W przypadku MIPS ta opcja steruje drukowaniem nazw mnemonicznych instrukcji i rejestru
nazwy w zdemontowanych instrukcjach. Można wybrać wiele opcji z następujących:
określony jako ciąg oddzielony przecinkami, a nieprawidłowe opcje są ignorowane:

„bez aliasów”
Wypisz mnemonik instrukcji 'surowej' zamiast jakiegoś mnemonika pseudo instrukcji.
Np. wypisz „daddu” lub „lub” zamiast „przenieś”, „sll” zamiast „nie” itd.

„msa”
Zdemontuj instrukcje MSA.

„wirtualny”
Zdemontuj instrukcje wirtualizacji ASE.

„xpa”
Zdemontuj instrukcje eXtended Physical Address (XPA) ASE.

"nazwy-gpr=ABI"
Wydrukuj nazwy GPR (rejestru ogólnego przeznaczenia) zgodnie z określonym ABI.
Domyślnie nazwy GPR są wybierane zgodnie z ABI istoty binarnej
zdemontowany.

"nazwy-fpr=ABI"
Wydrukuj nazwy FPR (rejestr zmiennoprzecinkowy) odpowiednie dla określonego ABI.
Domyślnie drukowane są numery FPR, a nie nazwy.

"nazwy-cp0=ŁUK"
Wydrukuj nazwy rejestrów CP0 (koprocesor kontroli systemu; koprocesor 0) jako
odpowiednie dla procesora lub architektury określonej przez ŁUK. Domyślnie CP0
nazwy rejestrów są wybierane zgodnie z architekturą i procesorem binarnym
jest zdemontowany.

"nazwy-hwr=ŁUK"
Wydrukuj nazwy HWR (rejestr sprzętowy, używany przez instrukcję "rdhwr") jako
odpowiednie dla procesora lub architektury określonej przez ŁUK. Domyślnie nazwy HWR
są wybierane zgodnie z architekturą i procesorem istoty binarnej
zdemontowany.

"nazwy-reg=ABI"
Wydrukuj nazwy GPR i FPR odpowiednio do wybranego ABI.

"nazwy-reg=ŁUK"
Wydrukuj nazwy rejestrów specyficznych dla procesora (rejestry CP0 i nazwy HWR) odpowiednio dla
wybrany procesor lub architekturę.

W przypadku dowolnej z wymienionych powyżej opcji, ABI or ŁUK można określić jako numeryczna mieć
numery drukowane zamiast nazw dla wybranych typów rejestrów. Możesz wymienić
dostępne wartości ABI i ŁUK używając --help opcja.

W przypadku VAX można określić adresy wejścia funkcji za pomocą -M wpis: 0xf00ba. Możesz użyć
to wielokrotnie, aby poprawnie zdeasemblować pliki binarne VAX, które nie zawierają symbolu
tabele (jak zrzuty pamięci ROM). W takich przypadkach maska ​​wprowadzania funkcji wyglądałaby inaczej:
dekodowane jako instrukcje VAX, które prawdopodobnie prowadziłyby resztę funkcji, będąc
błędnie zdemontowany.

-p
--prywatne-nagłówki
Wydrukuj informacje specyficzne dla formatu pliku obiektu. Dokładne informacje
drukowane zależy od formatu pliku obiektu. W przypadku niektórych formatów plików obiektowych nie
drukowane są dodatkowe informacje.

-P Opcje
--prywatny=Opcje
Wydrukuj informacje specyficzne dla formatu pliku obiektu. Argument Opcje is
lista oddzielona przecinkami, która zależy od formatu (wyświetlane są listy opcji)
z pomocą).

W przypadku XCOFF dostępne opcje to:

"nagłówek"
"na zewnątrz"
"Sekcje"
„symbole”
„przenosiny”
„linia”
"ładowarka"
"z wyjątkiem"
"typchka"
"śledzenie"
"toc"
"ldinfo"

Nie wszystkie formaty obiektów obsługują tę opcję. W szczególności format ELF nie używa
to.

-r
--relok
Wydrukuj wpisy relokacji pliku. Jeśli jest używany z -d or -D, przeprowadzki są
drukowane przeplatane demontażem.

-R
--dynamiczna relokacja
Wydrukuj wpisy dynamicznej relokacji pliku. Ma to znaczenie tylko w przypadku dynamiki
obiekty, takie jak niektóre typy bibliotek współdzielonych. Jeśli chodzi o -r, jeśli jest używany z -d or -D,
relokacje są drukowane przeplatane demontażem.

-s
--pełna-treść
Wyświetl pełną zawartość żądanych sekcji. Domyślnie wszystkie niepuste
wyświetlane są sekcje.

-S
--źródło
Wyświetl kod źródłowy pomieszany z dezasemblacją, jeśli to możliwe. Implikuje -d.

--prefiks=prefiks
Sprecyzować prefiks dodać do ścieżek bezwzględnych, gdy jest używany z -S.

--prefiks-strip=poziom
Wskaż liczbę początkowych nazw katalogów, które należy usunąć z ustalonych ścieżek bezwzględnych.
Nie ma żadnego efektu bez --prefiks=prefiks.

--show-raw-inn
Podczas rozkładania instrukcji wydrukuj instrukcję w postaci szesnastkowej oraz symbolicznej
Formularz. Jest to ustawienie domyślne, z wyjątkiem sytuacji, gdy --prefiks-adresy Jest używane.

--no-show-raw-inn
Podczas demontażu instrukcji nie drukuj bajtów instrukcji. To jest
domyślnie, gdy --prefiks-adresy Jest używane.

--insn-szerokość=szerokość
Wyświetlacz szerokość bajtów w jednym wierszu podczas demontażu instrukcji.

-W[lLiaprmfFsoRt]
--dwarf[=rawline,=odkodowana linia,=informacje,=skrót,=nazwy wydawców]
--krasnolud[=zakresy,=makro,=ramki,=ramki-interp,=str,=loc]
--krasnolud[=Zakresy,=typy publikacji,=trace_info,=trace_abbrev]
--krasnolud[=trace_ranges,=gdb_index]
Wyświetla zawartość sekcji debugowania w pliku, jeśli takie istnieją. Gdyby jeden
opcjonalnych liter lub słów następuje po przełączniku, wtedy tylko dane znalezione w tych
określone sekcje zostaną zrzucone.

Zwróć uwagę, że nie ma opcji jednoliterowej wyświetlania zawartości sekcji śledzenia lub
.gdb_indeks.

Uwaga: dane wyjściowe z =informacje na opcję mogą mieć również wpływ opcje
--głębokość karłowataThe --krasnolud-start oraz --krasnoludzka kontrola.

--krasnolud-głębokość=n
Ogranicz zrzut sekcji „.debug_info” do n dzieci. Jest to przydatne tylko w przypadku
--krasnolud=informacje. Domyślnie drukowane są wszystkie DIE; specjalna wartość 0 dla n będzie również
mają ten efekt.

Z niezerową wartością dla n, umiera na lub głębiej niż n poziomy nie będą drukowane. ten
zakres dla n jest od zera.

--krasnolud-start=n
Drukuj tylko kości zaczynające się od kości o numerze n. Jest to przydatne tylko w przypadku
--krasnolud=informacje.

Jeśli jest określona, ​​ta opcja wyłączy drukowanie wszelkich informacji nagłówka i wszystkich
KOŚCI przed kostką ponumerowane n. Tylko rodzeństwo i dzieci z określonej KOŚCI
być wydrukowane.

Może być używany w połączeniu z --głębokość karłowata.

--krasnoludzka kontrola
Włącz dodatkowe sprawdzanie spójności informacji krasnoludów.

-G
-- dźgnięcia
Wyświetl pełną zawartość żądanych sekcji. Wyświetl zawartość
sekcje .stab i .stab.index oraz .stab.excl z pliku ELF. To jest tylko przydatne
w systemach (takich jak Solaris 2.0), w których znajdują się wpisy w tablicy symboli debugowania ".stab"
przewożony w sekcji ELF. W większości innych formatów plików debugowanie wpisów w tablicy symboli
są przeplatane symbolami powiązań i są widoczne w --symbole wyjście.

--start-adres=adres
Rozpocznij wyświetlanie danych pod podanym adresem. Wpływa to na wyjście -d, -r
i -s opcje.

--stop-adres=adres
Przestań wyświetlać dane pod podanym adresem. Wpływa to na wyjście -d, -r
i -s opcje.

-t
--symbole
Wydrukuj wpisy tablicy symboli pliku. To jest podobne do informacji
dostarczone przez nm program, chociaż format wyświetlania jest inny. Format
wynik zależy od formatu zrzucanego pliku, ale są dwa główne
typy. Jeden wygląda tak:

[4](sec 3)(fl 0x00)(ty 0)(scl 3) (nx 1) 0x00000000 .bss
[6](sec 1)(fl 0x00)(ty 0)(scl 2) (nx 0) 0x00000000 fred

gdzie liczba w nawiasach kwadratowych to numer wpisu w symbolu
stół, s numer to numer sekcji, fl wartość to bity flagi symbolu,
dotychczasowy ty liczba to typ symbolu, sc liczba to klasa pamięci symbolu i
dotychczasowy nx wartość to liczba wpisów pomocniczych związanych z symbolem. Ostatni
dwa pola to wartość symbolu i jego nazwa.

Inny popularny format wyjściowy, zwykle obserwowany z plikami opartymi na ELF, wygląda tak:

00000000 ld .bss 00000000 .bss
00000000 g .tekst 00000000 fred

Tutaj pierwsza liczba to wartość symbolu (czasami określana jako jego adres).
Następne pole to właściwie zestaw znaków i spacji wskazujących bity flagi
które są ustawione na symbolu. Te postacie są opisane poniżej. Dalej jest
sekcja, z którą powiązany jest symbol lub *ABS* jeśli sekcja jest bezwzględna (tj
nie jest połączony z żadną sekcją), lub *POD* jeśli sekcja jest przywoływana w pliku
jest porzucany, ale nie jest tam zdefiniowany.

Po nazwie sekcji pojawia się kolejne pole, liczba, która dla typowych symboli to
wyrównanie, a dla innego symbolu to rozmiar. Na koniec wyświetlana jest nazwa symbolu.

Znaki flag są podzielone na 7 grup w następujący sposób:

„ja”
"g"
"ty"
"!" Symbol jest lokalnym (l), globalnym (g), unikalnym globalnym (u), ani globalnym, ani lokalnym
(spacja) lub globalnie i lokalnie (!). Symbol nie może być ani lokalny, ani globalny
z różnych powodów, np. dlatego, że służy do debugowania, ale jest
prawdopodobnie wskazuje na błąd, jeśli kiedykolwiek jest zarówno lokalny, jak i globalny. Jedyny w swoim rodzaju
Symbole globalne są rozszerzeniem GNU standardowego zestawu wiązań symboli ELF.
Dla takiego symbolu dynamiczny linker upewni się, że w całym procesie
jest tylko jeden symbol o tej nazwie i typie w użyciu.

„w” Symbol jest słaby (w) lub silny (spacja).

"C" Symbol oznacza konstruktor (C) lub zwykły symbol (spacja).

„W” Symbol jest ostrzeżeniem (W) lub normalnym symbolem (spacja). Nazwa symbolu ostrzegawczego
to komunikat, który ma być wyświetlany, jeśli symbol następujący po symbolu ostrzegawczym jest zawsze
powołany.

"JA"
„i” Symbol jest pośrednim odniesieniem do innego symbolu (I), funkcji, którą należy
oceniane podczas przetwarzania reloc (i) lub normalnego symbolu (spacja).

"re"
„D” Symbol jest symbolem debugowania (d) lub dynamicznym (D) lub normalnym symbolem (a
przestrzeń).

"F"
"F"
"O" Symbol to nazwa funkcji (F) lub pliku (f) lub obiektu (O) lub po prostu
normalny symbol (spacja).

-T
--dynamic-symy
Wydrukuj wpisy dynamicznej tablicy symboli pliku. Ma to znaczenie tylko dla
obiekty dynamiczne, takie jak niektóre typy bibliotek współdzielonych. To jest podobne do
informacje dostarczone przez nm program, gdy podano -D (--dynamiczny) opcja.

--symbole-specjalne
Podczas wyświetlania symboli uwzględnij te, które cel uważa za szczególne w niektórych
sposób i który normalnie nie byłby interesujący dla użytkownika.

-V
--wersja
Wydrukuj numer wersji objdump i wyjść.

-x
--wszystkie nagłówki
Wyświetl wszystkie dostępne informacje nagłówka, w tym tablicę symboli i relokację
wpisy. Za pomocą -x jest równoważne określeniu wszystkich -a -f -h -p -r -t.

-w
--szeroki
Sformatuj niektóre wiersze dla urządzeń wyjściowych, które mają więcej niż 80 kolumn. Również nie
obcinaj nazwy symboli, gdy są wyświetlane.

-z
--deasembluj-zera
Normalnie wyjście deasemblacji pomija bloki zer. Ta opcja kieruje
deasembler, aby zdeasemblować te bloki, tak jak inne dane.

@filet
Czytaj opcje wiersza poleceń z filet. Odczytane opcje są wstawiane w miejsce
oryginał @filet opcja. Gdyby filet nie istnieje lub nie można go odczytać, to opcja
będą traktowane dosłownie, a nie usuwane.

Opcje w filet są oddzielone białymi znakami. Może być dołączony znak odstępu
w opcji, otaczając całą opcję pojedynczym lub podwójnym cudzysłowem. Każdy
znak (w tym ukośnik odwrotny) może być dołączany przez poprzedzenie znaku, który ma być
w zestawie z odwrotnym ukośnikiem. ten filet może sam zawierać dodatkowe @filet opcje; każdy
takie opcje będą przetwarzane rekurencyjnie.

Użyj hppa-linux-gnu-objdump online, korzystając z usług onworks.net