ijoin — online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

ispell, buildhash, munchlist, findafix, tryafix, icombine, ijoin - Interaktywna pisownia
kontrola

STRESZCZENIE

ispela [wspólne flagi] [-M|-N] [-Lkontekst] [-V] pliki
ispela [wspólne flagi] -l
ispela [wspólne flagi] [-f plik] [-s] [-a|-A]
ispela [-d filet] [-w znaki] -c
ispela [-d filet] [-w znaki] -e[e]
ispela [-d filet] -D
ispela -v[v]

wspólne flagi:
[-t] [-n] [-H] [-o] [-b] [-x] [-B] [-C] [-P] [-m] [-S] [-d filet] [-p filet] [-w
znaki] [-W n] [-T rodzaj] [-kNazwa podstęp] [-F program]

Programy pomocnicze:

budhasz [-s] plik dict plik afiksowy plik skrótu
budhasz -s liczyć plik afiksowy

munchlista [-l plik aff] [-c plik konw] [-T przyrostek]
[-s plik skrótu] [-D] [-v] [-w znaki] [pliki]

znajdźafiks [-p|-s] [-f] [-c] [-m min] [-M max] [-e Moje ręce]
[-t tabchar] [-l Niska] [pliki]

spróbuj [-p|-S] [-c] plik rozszerzony afiks [+dodatek]

ikombinować [-T rodzaj] [-w znaki] [plik aff]

dołączam się [-s|-u] opcje-łączenia file1 file2

OPIS

zaklęcie jest wzorowany na zaklęcie program z ITS (tzw ispela w systemach Twenex).
Najczęstszym użyciem jest „nazwa pliku ispell”. W tym przypadku, ispela wyświetli każde słowo
który nie pojawia się w słowniku u góry ekranu i pozwala na zmianę
To. Jeśli w słowniku znajdują się „niedoszłe wypadki” (słowa, które różnią się tylko o jeden
literę, brakującą lub dodatkową literę, parę transponowanych liter, brakującą spację lub
łącznik), to są one również wyświetlane w kolejnych wierszach. Oprócz „zdarzeń potencjalnie wypadkowych”,
ispell może wyświetlać inne domysły dotyczące sposobów tworzenia słowa ze znanego rdzenia, z każdym z nich
zgadnij poprzedzony znakami zapytania. Wreszcie linia zawierająca słowo i poprzednie
linii są drukowane u dołu ekranu. Jeśli twój terminal może wyświetlać się w odwrotnej kolejności
wideo, samo słowo jest podświetlone. Masz możliwość zastąpienia słowa
całkowicie lub wybierając jedno z sugerowanych słów. Polecenia są pojedynczymi znakami jako
następuje (wielkość liter jest ignorowana):

R Całkowicie zastąp błędnie napisane słowo.

Spacja Zaakceptuj słowo tylko tym razem.

A Zaakceptuj słowo na resztę tego ispela sesja.

Akceptuję słowo pisane wielką literą w pliku i aktualizuję jako prywatne
słownik.

U Zaakceptuj słowo i dodaj wersję pisaną bez wielkich liter (właściwie małymi literami).
do prywatnego słownika.

0-n Zastąp jednym z sugerowanych słów.

L Wyszukaj słowa w słowniku systemowym (kontrolowanym przez kompilację WORDS
opcja).

X Napisz resztę tego pliku, ignorując błędy ortograficzne, i rozpocznij następny plik.

Q Wyjdź natychmiast i pozostaw plik bez zmian.

! Ucieczka z muszli.

^L Przerysuj ekran.

^Z Wstrzymaj ispell.

? Daj ekran pomocy.

Jeśli -M zostanie określony przełącznik, pojawi się jednowierszowe minimenu u dołu ekranu
podsumuj te opcje. Odwrotnie, -N przełącznika można użyć do wyłączenia minimenu.
(Minimenu jest domyślnie wyświetlane, jeśli ispela został skompilowany z opcją MINIMENU, ale
te dwa przełączniki zawsze zastąpią ustawienie domyślne).

Jeśli -L podana jest flaga, podana liczba jest używana jako liczba wierszy kontekstu do
być pokazany na dole ekranu (Domyślnie ilość kontekstu jest obliczana jako
określony procent rozmiaru ekranu). Ilość kontekstu podlega systemowi
narzucony limit.

Jeśli -V podana jest flaga, znaki, które nie należą do 7-bitowego zestawu znaków drukowalnych ANSI
zawsze będzie wyświetlany w stylu „cat -v”, nawet jeśli ispela uważa, że ​​te
znaki są zgodne z ISO Latin-1 w twoim systemie. Jest to przydatne podczas pracy ze starszymi
terminale. Bez tego przełącznika ispela wyświetli 8-bitowe znaki „tak jak jest”, jeśli mają
zostały zdefiniowane jako ciąg znaków dla wybranego typu pliku.

tryb „Normalny”, jak również -l, -a, -A opcje i tryb interaktywny (patrz poniżej).
akceptuje następujące „powszechne” flagi w wierszu poleceń:

-t Plik wejściowy jest w formacie TeX lub LaTeX.

-n Plik wejściowy jest w formacie nroff/troff.

-H Plik wejściowy jest w formacie SGML/HTML. (Tak naprawdę powinno być -s, ale dla
powodów historycznych ta flaga była już zajęta.)

-o Plik wejściowy należy traktować jako zwykły tekst. (Można by to wykorzystać
zastąp DEFTEXFLAG.)

-g Plik wejściowy jest w formacie pliku kontrolnego Debiana. Ispell zignoruje
wszystko poza Opisem(ami).

-b Utwórz plik kopii zapasowej, dodając „.bak” do nazwy pliku wejściowego.

-x Usuń plik kopii zapasowej po zakończeniu sprawdzania pisowni.

-B Zgłaszaj połączone słowa z brakującymi spacjami jako błędy ortograficzne.

-C Rozważ połączone słowa jako związki prawne.

-P Nie generuj dodatkowych kombinacji rdzenia/afiksu.

-m Twórz możliwe kombinacje korzeni/afiksów, których nie ma w słowniku.

-S Posortuj listę domysłów według prawdopodobnej poprawności.

-d filet
Określ alternatywny plik słownika. Na przykład użyj -d brytyjski wybierać
/usr/lib/ispell/british.{aff|hash} zamiast domyślnego ispell
słownik.

-p filet
Określ alternatywny słownik osobisty.

-w znaki
Określ dodatkowe znaki, które mogą być częścią słowa.

-W n Określ długość słów, które są zawsze zgodne z prawem.

-T rodzaj
Załóż dany typ programu formatującego dla wszystkich plików.

Połączenia -H, -n, -t, -o opcje wybierz, czy ispela działa w HTML (-H), nroff/troff (-n),
TeX/LaTeX (-t) lub zwykły tekst (-o) tryb wprowadzania. tryb. (Tryb domyślny jest kontrolowany
przez opcję instalacji DEFTEXFLAG, ale zwykle jest to tryb nroff/troff dla danych historycznych
powodów.) O ile nie zostanie nadpisany przez jeden z przełączników wyboru trybu, tryb TeX/LaTeX jest
wybierany automatycznie, jeśli plik wejściowy ma rozszerzenie „.tex”, a tryb HTML tak
wybierane automatycznie, jeśli plik wejściowy ma rozszerzenie „.html” lub „.htm”.

W trybie HTML znaczniki HTML oddzielone znakami <> są pomijane, z tą różnicą, że "ALT="
konstrukcja jest rozpoznawana, jeśli pojawia się bez spacji wokół znaku równości i tekstu
wewnątrz jest sprawdzana pisownia.

W trybie TeX/LaTeX, gdy zostanie znaleziony ukośnik odwrotny („\”), ispela przejdzie do następnego
białe znaki lub separator TeX/LaTeX. Niektóre polecenia zawierają argumenty, których nie powinno być
zaznaczone, takie jak etykiety i klucze referencyjne, które można znaleźć w poleceniu \cite, ponieważ one
zawierać arbitralne, niesłowne argumenty. Sprawdzanie pisowni jest również pomijane w matematyce
tryb. W ten sposób podano np

\chapter {To jest kapter} \cite{SCH86}

ispela znajdzie „Ckapter”, ale nie „SCH”. The -t opcja nie rozpoznaje TeX-a
znak komentarza „%”, więc sprawdzana jest również pisownia komentarzy. Zakłada również poprawny LaTeX
składnia. Argumenty do rzadko używanych poleceń i niektóre opcjonalne argumenty są czasami
niepotrzebnie sprawdzone. Bibliografia nie będzie sprawdzana, jeśli ispela został skompilowany z
IGNOREBIB zdefiniowane. W przeciwnym razie bibliografia zostanie sprawdzona, ale klucz referencyjny tak
nie.

Referencje dla tyb (jeśli jest dostępny w twoim systemie), system bibliograficzny, czyli tekst
pomiędzy ``[.'' lub ``<.'' a ``.]'' lub ``.>'' zawsze będą ignorowane w trybie TeX/LaTeX.

Połączenia -b i -x opcje kontrolują, czy ispela pozostawia plik kopii zapasowej (.bak) dla każdego wejścia
plik. Plik .bak zawiera wstępnie poprawiony tekst. Jeśli są otwierane / zapisywane pliki
błędów, plik .bak może zostać pozostawiony do celów odzyskiwania, nawet jeśli plik .bak -x opcja.
wartość domyślna dla tej opcji jest kontrolowana przez opcję instalacji DEFNOBACKUPFLAG.

Połączenia -B i -C opcje kontrolują sposób ispela obsługuje połączone słowa, takie jak „notthe” for
„nie”. Jeśli -B jest określony, takie słowa będą uważane za błędy i ispela będzie
wymień warianty z wstawionym spacją lub łącznikiem jako możliwymi zamiennikami. Jeśli -C is
określone, połączone słowa będą uważane za legalne złożone, o ile oba
składniki znajdują się w słowniku, a każdy składnik jest co najmniej tak długi, jak język
zależne minimum (domyślnie 3 znaki). Jest to przydatne w przypadku języków takich jak niemiecki
i norweski, gdzie wiele słów złożonych powstaje przez konkatenację. (Zauważ to
związki utworzone z trzech lub więcej słów źródłowych nadal będą uważane za błędy). The
wartość domyślna dla tej opcji jest zależna od języka; w instalacji wielojęzycznej domyślnie
mogą się różnić w zależności od wybranego słownika. Ostrzeżenie: dotychczasowy -C opcja może spowodować
ispela rozpoznawać nie-słowa i błędy ortograficzne. Używaj go ostrożnie!

Połączenia -P i -m opcje kontrolują kiedy ispela automatycznie generuje sugerowany root/przyrostek
kombinacje do ewentualnego dodania do osobistego słownika. (Są to wpisy w
listy „zgadnij”, które są poprzedzone znakami zapytania.) Jeśli -P jest określony, takie domysły
są wyświetlane tylko wtedy, gdy ispela nie może wygenerować żadnych możliwości, które pasują do prądu
słownik. Jeśli -m jest określony, takie domysły są zawsze wyświetlane. Może to być przydatne, jeśli
słownik ma ograniczoną listę słów lub listę słów z kilkoma przyrostkami. Jednak ty
należy zachować ostrożność podczas korzystania z tej opcji, ponieważ może ona generować domysły, które dają nielegalne wyniki
słowa. Wartość domyślna tej opcji jest kontrolowana przez używany plik słownika.

Połączenia -S opcja wyłącza ispelanormalne zachowanie sortowania listy możliwych
słowa zastępcze. Niektórzy ludzie mogą to preferować, ponieważ nieco poprawia to
prawdopodobieństwo, że poprawne słowo będzie miało niski numer.

Połączenia -d opcja służy do określenia alternatywnego pliku słownika z haszem, innego niż
domyślny. Jeśli nazwa pliku nie zawiera znaku „/”, domyślny katalog biblioteki
plik słownika jest poprzedzony; w ten sposób, aby użyć słownika w lokalnym katalogu „-d
./xxx.hash” musi być użyte. Jest to przydatne, aby zezwolić na słowniki dla języków alternatywnych.
W przeciwieństwie do poprzednich wersji ispela, słownik / dev / null jest nielegalne, ponieważ tzw
słownik zawiera tabelę afiksów. Jeśli potrzebujesz skutecznie pustego słownika, utwórz
lista zawierająca jeden wpis z nieprawdopodobnym ciągiem znaków (np. „qqqqq”).

Połączenia -p opcja służy do określenia alternatywnego pliku słownika osobistego. Jeśli nazwa pliku
nie zaczyna się od „/”, poprzedzony jest $HOME. Można również ustawić zmienną powłoki WORDLIST,
który zmienia nazwę słownika osobistego w ten sam sposób. Linia poleceń zastępuje wszelkie
ustawienie LISTA SŁÓW. Jeśli ani -p switch ani zmienna środowiskowa WORDLIST
dany, ispela wyszuka słownik osobisty zarówno w bieżącym katalogu, jak iw
$HOME, tworząc jeden w $HOME, jeśli nie zostanie znaleziony. Preferowana nazwa jest tworzona przez
dołączenie ".ispell_" do podstawowej nazwy pliku mieszającego. Na przykład, jeśli używasz
słownika języka angielskiego, Twój osobisty słownik będzie miał nazwę „.ispell_english”. Jednakże,
jeśli plik ".ispell_words" istnieje, niezależnie od tego będzie używany jako słownik osobisty
wybranego pliku skrótu języka. Ta funkcja jest dostępna głównie dla wstecz
kompatybilność.

Jeśli -p Jest opcja nie określony, ispela będzie szukać osobistych słowników zarówno w
bieżący katalog i katalog domowy. Jeśli słowniki istnieją w obu miejscach, będą
zostać połączone. Jeśli jakiekolwiek słowa zostaną dodane do słownika osobistego, zostaną zapisane w
bieżący katalog, jeśli słownik już istniał w tym miejscu; inaczej będą
zapisany do słownika w katalogu domowym.

Połączenia -w opcja może być użyta do określenia znaków innych niż alfabetyczne, które również mogą
pojawiać się w słowach. Na przykład, -w „&” pozwoli na odebranie „AT&T”. Podkreślenia są
przydatne w wielu dokumentach technicznych. Istnieje wprawdzie surowy przepis w tej opcji
dla 8-bitowych znaków międzynarodowych. Znaki niedrukowalne mogą być określone w zwykły sposób
sposób poprzez wstawienie ukośnika odwrotnego, po którym następuje kod znaku ósemkowego; np. "\014" dla formularza
karmić. Alternatywnie, jeśli w ciągu znaków pojawia się „n”, to (maksymalnie) trzy znaki
poniżej podano kod DZIESIĘTNY 0 - 255 dla znaku. Na przykład, aby uwzględnić dzwony
i tworzą kanały w twoich słowach (co prawda głupie, ale nie są najbardziej pedagogiczne
przykłady):

n007n012

Cyfry numeryczne inne niż trzy następujące po nich „n” to po prostu znaki numeryczne. Zastosowanie
„n” nie koliduje z niczym, ponieważ rzeczywiste litery alfabetu nie mają znaczenia -
alfabetyczne są już akceptowane. zaklęcie będzie zwykle używany z danymi wejściowymi z pliku,
co oznacza, że ​​zachowanie parzystości dla możliwych 8-bitowych znaków z tekstu wejściowego jest OK.
Jeśli określisz opcję -l i faktycznie wpiszesz tekst z terminala, może to spowodować utworzenie
problemy, jeśli twoje ustawienia stty zachowują parzystość.

Nie można użyć -w z pewnymi postaciami. W szczególności znacznik flagi
znak dla języka (zdefiniowany w pliku afiksu, ale zwykle „/”) nigdy nie może zostać utworzony
w znak słowny.

Połączenia -W opcja może być użyta do zmiany długości słów, które ispela zawsze akceptuje jako
prawny. normalnie, ispela zaakceptuje wszystkie 1-znakowe słowa jako legalne, co jest równoważne
do określenia "-W 1.” (Wartość domyślna dla tego przełącznika jest w rzeczywistości kontrolowana przez MINWORD
opcja instalacji, więc może się różnić w zależności od instalacji.) Jeśli chcesz, aby wszystkie słowa były
sprawdzone w słowniku, niezależnie od długości, możesz chcieć określić "-W 0."
Z drugiej strony, jeśli twój dokument określa wiele trzyliterowych akronimów, zrobiłbyś to
określić "-W 3", aby zaakceptować wszystkie słowa składające się z maksymalnie trzech liter. Niezależnie od ustawienia
ta opcja, ispela wygeneruje tylko słowa, które znajdują się w słowniku zgodnie z sugestią
zamienniki słów; zapobiega to zbyt długiej liście. Oczywiście, to
opcja może być bardzo niebezpieczna, ponieważ krótkie błędy ortograficzne mogą zostać pominięte. Jeśli tego użyjesz
opcji, prawdopodobnie powinieneś zrobić ostatnią przepustkę bez niej, zanim opublikujesz swoją
dokumentu, aby uchronić się przed błędami.

Połączenia -T opcja służy do określenia domyślnego typu programu formatującego do użycia podczas generowania ciągu
postacie. Ten przełącznik zastępuje domyślny typ określony na podstawie nazwy pliku. The
rodzaj Argument może być jedną z unikalnych nazw zdefiniowanych w pliku przyrostka języka
(na przykład, nroff) lub sufiks pliku zawierający kropkę (np. .tex). Jeśli nie -T pojawi się opcja
i żaden typ nie może być określony na podstawie nazwy pliku, domyślnego typu znaków łańcuchowych
zostanie użyty zadeklarowany w pliku afiksów językowych.

Połączenia -k opcja służy do poprawy zachowania niektórych deformatterów. The Nazwa parametr
podaje nazwę zestawu słów kluczowych deformatter (patrz poniżej), a podstęp parametr daje
listę jednego lub więcej słów kluczowych, które mają być traktowane w sposób szczególny. Jeśli podstęp zaczyna się plusem
(+) znak, jest dodawany do istniejących słów kluczowych; w przeciwnym razie zastępuje istniejące słowo kluczowe
lista. Na przykład, -ktexskip1 +styl bibliograficzny dodaje „bibliographystyle” do TeX-a
lista pomiń-1, podczas gdy -khtmlzignoruj przed, silny zastępuje listę ignorowanych HTML na „pre” i
"mocny". Dostępne listy to:

texskip1
Polecenia TeX/LaTeX przyjmujące pojedynczy argument, który nie powinien być sprawdzany pod kątem pisowni,
takie jak „styl bibliograficzny”. Wartością domyślną jest „end”, „vspace”, „hspace”, „cite”,
"ref", "parbox", "label", "input", "nocite", "include", "includeonly",
„styl dokumentu”, „klasa dokumentu”, „pakiet użycia”, „wybierz język”, „styl strony”,
„numerowanie stron”, „dzielenie wyrazów”, „pageref” i „psfig” oraz „bibliografia” w niektórych
instalacje. W tych słowach kluczowych rozróżniana jest wielkość liter.

texskip2
Polecenia TeX/LaTeX przyjmujące dwa argumenty, które nie powinny być sprawdzane pod kątem pisowni, np
jako „ustawiona długość”. Wartością domyślną jest „rule”, „setcounter”, „addtocounter”, „setlength”,
„addtolength” i „settowidth”. W tych słowach kluczowych rozróżniana jest wielkość liter.

htmlignorować
Znaczniki HTML oddzielające tekst, którego pisownia nie powinna być sprawdzana do pasującego końca
znacznik został osiągnięty. Wartość domyślna to „code”, „samp”, „kbd”, „pre”, „listing” i
"adres". W tych słowach kluczowych nie jest rozróżniana wielkość liter. (Zauważ, że zawartość wewnątrz
Znaczniki HTML, takie jak HREF=, zwykle nie są sprawdzane.)

htmlsprawdź
Podpola, które powinny być sprawdzane pod względem pisowni nawet w tagach HTML. Wartość domyślna to
„alt”, aby sprawdzana była pisownia części ALT= tagów IMG. Te słowa kluczowe
wielkość liter jest niewrażliwa.

Wszystkie powyższe listy słów kluczowych można również modyfikować zmiennymi środowiskowymi, których nazwy
są takie same jak powyżej, z wyjątkiem wielkich liter, np. TEXSKIP1. The -k zastąpienia przełączników (lub
dodaje do) zmiennych środowiskowych, a zmienne środowiskowe zastępują lub dodają do
wbudowane ustawienia domyślne.

Połączenia -F switch określa zewnętrzny program deformatujący. Ten program powinien odczytywać dane
ze standardowego wejścia i zapis na standardowe wyjście. Program musi produkować
dokładnie jeden znak wyjściowy dla każdego znaku wejściowego, w przeciwnym razie ispell przegra
synchronizację i uszkodzić plik wyjściowy. Białe znaki (zwłaszcza spacje,
tabulatory i znaki nowej linii), a znaki, które mają być sprawdzane pod kątem pisowni, powinny zostać przepuszczone
bez zmian. Znaki, które nie powinny być sprawdzane pod kątem pisowni, należy zamienić na spacje lub
inne znaki niebędące słowami. Na przykład deformater HTML może zmienić wszystkie znaczniki HTML w
spacje, a także wymazać cały tekst rozdzielany znacznikami, takimi jak „code” lub „kbd”.

Połączenia -F switch jest preferowanym sposobem deformowania plików dla ispell i ostatecznie będzie
stać się jedyną drogą.

If ispela jest wywoływany bez żadnych nazw plików lub przełączników trybu, wchodzi w tryb interaktywny
zaprojektowany, aby umożliwić użytkownikowi sprawdzenie pisowni poszczególnych słów. Program wielokrotnie
monituje na standardowym wyjściu za pomocą „word:” i odpowiada „ok” (prawdopodobnie za pomocą
komentarz), „nie znaleziono” lub „co powiesz na”, a następnie listę sugestii.

Połączenia -l lub opcję „lista” do ispela służy do tworzenia listy błędnie napisanych słów z
standardowe wejście.

Połączenia -a opcja jest przeznaczona do użycia z innych programów przez potok. w tym trybie
ispela drukuje jednowierszowy komunikat identyfikujący wersję, a następnie zaczyna czytać wiersze
wejście. Dla każdego wiersza wejściowego na standardowe wyjście zapisywana jest pojedyncza linia dla każdego słowa
sprawdzane pod kątem pisowni w wierszu. Jeśli słowo zostało znalezione w słowniku głównym lub Twoim
słownika osobistego, to wiersz zawiera tylko znak „*”. Jeśli słowo zostało znalezione przez
usunięcia afiksu, to wiersz zawiera znak „+”, spację i słowo główne. Jeśli słowo było
znalezione poprzez tworzenie związków (połączenie dwóch słów, kontrolowane przez -C
opcja), to linia zawiera tylko „-”.

Jeśli słowa nie ma w słowniku, ale są bliskie chybienia, to wiersz zawiera
„&”, spacja, błędnie napisane słowo, spacja, liczba sytuacji potencjalnie wypadkowych, liczba
znaki między początkiem wiersza a początkiem błędnego słowa, a
dwukropek, kolejna spacja oraz lista zdarzeń potencjalnie wypadkowych oddzielonych przecinkami i spacjami.
Podążanie za zdarzeniami potencjalnie wypadkowymi (i identyfikowanymi tylko przez liczbę zdarzeń potencjalnie wypadkowych), jeśli słowo
można utworzyć przez dodanie (nielegalnych) afiksów do znanego rdzenia, to lista sugerowanych
pochodne, ponownie oddzielone przecinkami i spacjami. Jeśli w ogóle nie ma sytuacji potencjalnie wypadkowych,
format linii jest taki sam, z wyjątkiem tego, że „&” jest zastąpione przez „?” (i prawie przegap
liczba zawsze wynosi zero). Sugerowane wyprowadzenia następujące po bliskich chybieniach znajdują się w
Formularz:

[przedrostek+] korzeń [-przedrostek] [-przyrostek] [+przyrostek]

(np. „re+fry-y+ies”, aby uzyskać „refries”), gdzie każdy opcjonalny pff i SFX jest ciągiem.
Ponadto każde bliskie chybienie lub przypuszczenie jest pisane wielką literą tak samo jak słowo wejściowe, chyba że takie
kapitalizacja jest nielegalna; w tym drugim przypadku każde bliskie trafienie jest pisane poprawnie wielką literą
według słownika.

Wreszcie, jeśli słowo nie pojawia się w słowniku i nie ma przypadków, które mogłyby się wydarzyć
wiersz zawiera znak „#”, spację, błędnie napisane słowo, spację i przesunięcie znaku
od początku linii. Każde zdanie wprowadzanego tekstu kończy się znakiem
dodatkowy pusty wiersz, który to wskazuje ispela zakończył przetwarzanie linii wejściowej.

Te linie wyjściowe można podsumować w następujący sposób:

OK: *

Pierwiastek: +

Złożony:
-

Chybić: & : , , ..., , ...

Zgadywać: ? 0 : , , ...

Nic: #

Na przykład fikcyjny słownik zawierający słowa „fray”, „Frey”, „fry” i „refried”
może wygenerować następującą odpowiedź na polecenie „echo 'frqy refries | ispell -a -m -d
./test.hash":
(#) Międzynarodowa wersja Ispell 3.0.05 (beta), 08/10/91
& frqy 3 0: bój się, Frey, smaż
& refries 1 5: refried, re+fry-y+ies

Ten tryb jest również odpowiedni do użytku interaktywnego, gdy chcesz sprawdzić pisownię
jedno słowo.

Połączenia -A opcja działa tak samo jak -a, z tą różnicą, że jeśli linia zaczyna się od ciągu
„&Include_File&”, reszta linii jest traktowana jako nazwa pliku do dalszego odczytu
słowa. Dane wejściowe powracają do oryginalnego pliku, gdy plik dołączany zostanie wyczerpany. Włączenie
mogą być zagnieżdżone do głębokości pięciu. Ciąg klucza można zmienić wraz ze środowiskiem
zmienna INCLUDE_STRING (ewentualne znaki ampersand muszą być uwzględnione).

Kiedy w -a tryb, ispela akceptuje również wiersze pojedynczych słów poprzedzone dowolnym z
„*”, „&”, „@”, „+”, „-”, „~”, „#”, „!”, „%”, „`” lub „^”. Linia zaczynająca się od „*” mówi
ispela aby wstawić słowo do słownika użytkownika (podobnie jak polecenie I). Linia
zaczynające się od „&” mówi ispela aby wstawić wersję słowa pisaną małymi literami do pliku
słownik użytkownika (podobnie jak polecenie U). Wiersz zaczynający się od „@” powoduje ispela do
zaakceptuj to słowo w przyszłości (podobnie jak w przypadku polecenia A). Linia rozpoczynająca się od „+”,
zaraz po nim tex or nroff spowoduje ispela analizować przyszłe dane wejściowe zgodnie z
składnia tego formatera. Wiersz składający się wyłącznie ze znaku „+” zostanie umieszczony ispela in
Tryb TeX/LaTeX (podobny do -t opcja) i zwraca „-”. ispela do trybu nroff/troff (ale
te polecenia są przestarzałe). Jednak typem znaku ciągu jest nie zmienione; '~'
w tym celu należy użyć polecenia. Wiersz rozpoczynający się od „~” powoduje ispela ustawić wewnętrzny
parametrów (w szczególności domyślnego typu znaków łańcuchowych) na podstawie podanej nazwy pliku
w pozostałej części linii. (Wystarczy sufiks pliku, ale należy podać okres.
Zamiast nazwy pliku lub sufiksu może być unikalna nazwa wymieniona w pliku przyrostka języka
być określony.) Jednak analizowanie programu formatującego jest nie zmienione; musi być polecenie „+”.
służy do zmiany formatyzatora. Linia poprzedzona znakiem „#” spowoduje utworzenie słownika osobistego
być uratowanym. Linia poprzedzona znakiem „!” włączy się lakoniczny tryb (patrz poniżej) i linię
z prefiksem „%” powróci ispela do trybu normalnego (niezwięzłego). Linia poprzedzona znakiem „`”
włączy tryb pełnej korekty (patrz poniżej); ten tryb można wyłączyć tylko przez
włączanie trybu zwięzłego za pomocą „%”.

Wszelkie dane wejściowe następujące po znakach prefiksu „+”, „-”, „#”, „!”, „%” lub „`” są ignorowane, ponieważ
jest dowolnym wejściem następującym po nazwie pliku w linii „~”. Aby umożliwić sprawdzanie pisowni wierszy
zaczynający się od tych znaków, wiersz rozpoczynający się od „^” ma ten znak usunięty
zanim zostanie przekazany do kodu sprawdzania pisowni. Zaleca się programowanie
interfejsy poprzedzają każdą linię danych strzałką w górę, aby zabezpieczyć się przed przyszłością
zmiany w ispela.

Podsumowując te:

* Dodaj do osobistego słownika

@ Zaakceptuj słowo, ale pozostaw je poza słownikiem

# Zapisz bieżący słownik osobisty

~ Ustaw parametry na podstawie nazwy pliku

+ Wejdź w tryb TeX-a

- Wyjdź z trybu TeX

! Wejdź w tryb zwięzły

% Wyjście z trybu zwięzłego

` Wejdź w tryb pełnej korekty

^ Sprawdź pisownię reszty wiersza

In lakoniczny tryb, ispela nie wypisze linii zaczynających się od '*', '+' lub '-', z których wszystkie
wskaż poprawne słowa. To znacznie poprawia prędkość jazdy podczas jazdy
program i tak zignoruje poprawne słowa.

In pełna poprawka tryb, ispela zawiera oryginalne słowo bezpośrednio po
znak wskaźnika w liniach wyjściowych rozpoczynający się od '*', '+' i '-', co upraszcza
interakcji z niektórymi programami.

Połączenia -s opcja jest ważna tylko w połączeniu z -a or -A opcje i tylko w BSD-
systemy pochodne. Jeśli określono, ispela zatrzyma się z a SIGTSTP sygnał po każdym
linia wejścia. Nie będzie czytać więcej danych wejściowych, dopóki nie otrzyma SYGKONT sygnał. Tego maja
być przydatne do uzgadniania z niektórymi edytorami tekstu.

Połączenia -f opcja jest ważna tylko w połączeniu z -a or -A opcje. Gdyby -f jest specyficzne,
ispela zapisze swoje wyniki do podanego pliku, a nie na standardowe wyjście.

Połączenia -v Przyczyny opcji ispela aby wydrukować jego aktualną identyfikację wersji na normie
wyjście i wyjście. Jeśli przełącznik jest podwojony, ispela wydrukuje również opcje, które to było
skompilowany z.

Połączenia -c, -e[1-5 ], i -D opcje ispela, są przeznaczone głównie do użytku przez munchlista
Skrypt powłoki. The -c switch powoduje odczytanie listy słów ze standardowego wejścia.
Dla każdego słowa w standardzie zostanie zapisana lista możliwych słów źródłowych i afiksów
wyjście. Niektóre słowa rdzenia będą niedozwolone i muszą zostać odfiltrowane z danych wyjściowych według
inne środki; the munchlista skrypt to robi. Jako przykład polecenie:

echo KURWA | pisownia -c

produkuje:

PRZERAŻAJ OBAJ/R OBAJ/R

Połączenia -e przełącznik jest odwrotnością -c; rozszerza flagi afiksów, aby utworzyć listę słów.
Na przykład polecenie:

echo OBA/R | pisownia -e

produkuje:

OBIE KURWA

Można również określić opcjonalny poziom rozszerzenia. Poziom 1 (-e1) jest taki sam jak -e
sam. Poziom 2 powoduje, że oryginalna kombinacja rdzenia/afiksu jest dodawana na początku
line:

OBAJ/R OBAJ OBAJ

Poziom 3 powoduje wyprowadzenie wielu wierszy, po jednym dla każdego wygenerowanego słowa, z
oryginalna kombinacja rdzenia / afiksu, po której następuje słowo, które tworzy:

OBA / O OBA
OBAJ/R PRZERAŻAJ

Poziom 4 powoduje dodanie liczby zmiennoprzecinkowej do każdej z linii poziomu 3,
podając stosunek długości korzenia do całkowitej długości wszystkich wygenerowanych
słowa zawierające rdzeń:

OBA / R OBA 2.500000
OBAJ/R OBAWA 2.500000

Poziom 5 powoduje wyprowadzenie wielu wierszy, po jednym dla każdego wygenerowanego słowa. jeśli
wygenerowane słowo nie używało żadnych afiksów, wiersz jest właśnie tym słowem. Jeśli jeden lub więcej
użyto afiksów, oryginalny rdzeń i faktycznie użyte afiksy są drukowane, połączone przez
znak plus; następnie generowane słowo jest drukowane:

OBIE
OBA + R PRZERAŻ

Wreszcie, -D flaga powoduje zrzut tabel afiksów z pliku słownika
standardowe wyjście.

zaklęcie jest świadomy poprawnej pisowni wielkich liter wyrazów w słowniku iw Twoim
słownik osobisty. Oprócz rozpoznawania słów, które muszą być pisane wielką literą (np. George)
i słowa, które muszą być pisane wielkimi literami (np. NASA), może również obsługiwać słowa z „niezwykłymi”
wielkość liter (np. „ITCorp” lub „TeX”). Jeśli słowo jest pisane niepoprawnie wielką literą, lista
możliwości obejmie wszystkie dopuszczalne wielkości liter. (Więcej niż jeden
kapitalizacja może być akceptowalna; na przykład mój słownik wymienia zarówno „ITCorp”, jak i
„ITcorp”).

Zwykle ta funkcja nie sprawi ci niespodzianek, ale jest jedna okoliczność
trzeba być świadomym. Jeśli użyjesz „I”, aby dodać słowo do swojego słownika, które znajduje się w
początek zdania (np. pierwsze słowo tego akapitu, jeśli nie było „normalnie”.
w słowniku), zostanie oznaczony jako „wymagane wielkie litery”. Kolejne użycie
to słowo bez wielkiej litery (np. cytowane słowo w poprzednim zdaniu) będzie
uważane za błąd ortograficzny przez ispelai zasugeruje wersję pisaną wielką literą. Musisz
następnie porównaj rzeczywistą pisownię na oko, a następnie wpisz „I”, aby dodać wielkie litery
wariant do osobistego słownika. Możesz uniknąć tego problemu, używając „U”, aby dodać
oryginalne słowo, a nie „ja”.

Zasady wielkich liter są następujące:

(1) Każde słowo może być pisane wielkimi literami, tak jak w nagłówkach.

(2) Każde słowo, które jest w słowniku pisane małymi literami, może pojawić się albo w
małe lub wielkie litery (jak na początku zdania).

(3) Każde słowo, które ma „zabawne” wielkie litery (tj. zawiera oba przypadki i jest
duża litera oprócz pierwszej) musi występować dokładnie tak, jak w słowniku,
z wyjątkiem przypadków dozwolonych przez przepis (1). Jeśli słowo jest dopuszczalne w całości małymi literami, to
musi pojawić się w ten sposób w haśle słownikowym.

budhasz
Połączenia budhasz program buduje zaszyfrowane pliki słowników do późniejszego wykorzystania przez zaklęcie. Surowe
lista słów (z flagami afiksowymi) jest podana w plik dict, a flagi afiksów są zdefiniowane przez
plik afiksowy. Zaszyfrowane dane wyjściowe są zapisywane do plik skrótu. Formaty dwóch danych wejściowych
pliki są opisane w ispela(5). The -s (cicha) opcja pomija zwykły status
komunikaty zapisywane na standardowym urządzeniu błędów.

munchlista
Połączenia munchlista Skrypt powłoki służy przede wszystkim do zmniejszenia rozmiaru plików słownika
pliki słowników osobistych. Jest również w stanie łączyć słowniki z różnych
źródła. Dana pliki są odczytywane (standardowe wejście, jeśli nie podano argumentów), redukowane do
minimalny zestaw korzeni i afiksów, które będą pasować do tej samej listy słów i do których zostaną zapisane
standardowe wyjście.

Wejście dla munchlist zawiera surowe słowa (np. z osobistych plików słownika) lub
kombinacje korzeni i afiksów (prawdopodobnie wygenerowane we wcześniejszych uruchomieniach munchlist). Każde słowo lub
kombinacja root/afiks musi znajdować się w osobnym wierszu.

Połączenia -D (debug) pozostawia pliki tymczasowe pod standardowymi nazwami zamiast
ich usunięcie, aby można było debugować skrypt. Ostrzeżenie: w systemie wielu użytkowników, this
może być luką w zabezpieczeniach. Aby uniknąć możliwego zniszczenia ważnych plików, nie uruchamiaj
script jako root i ustaw MUNCHDEBUGDIR na nazwę katalogu, do którego tylko ty masz dostęp.

Połączenia -v (verbose) opcja powoduje, że komunikaty o postępie są zgłaszane do stderr, więc nie dostaniesz
nerwowe to munchlista zawiesił się.

Jeśli -s (strip) opcja jest określona, ​​słowa, które są w określonym plik skrótu jest
usunięty z listy słów. Może to być przydatne w przypadku słowników osobistych.

Połączenia -l opcji można użyć do określenia alternatywy plik afiksowy do przeżuwania słowników w
języki inne niż angielski.

Połączenia -c opcji można użyć do konwersji słowników, które zostały zbudowane ze starszym afiksem
pliku, bez ryzyka przypadkowego wprowadzenia niezamierzonych kombinacji afiksów do pliku
słownik.

Połączenia -T opcja umożliwia konwersję słowników do kanonicznego formatu łańcuchowo-znakowego.
Określony przyrostek jest wyszukiwany w pliku przyrostka (-l przełącznik), aby określić ciąg-
format znaków użyty w pliku wejściowym; dane wyjściowe zawsze używają kanonicznego ciągu znaków
format znaków. Na przykład może to być słownik zebrany z plików źródłowych TeX
konwertowane do formatu kanonicznego przez określenie -T tex.

Połączenia -w opcja jest przekazywana do ispela.

znajdźafiks
Połączenia znajdźafiks Skrypt powłoki jest pomocą dla autorów nowych opisów językowych w wyborze
afiksy. Podany słownik pliki (standardowe wejście, jeśli nie podano) są sprawdzane
możliwe przedrostki (-p przełącznik) lub sufiksy (-s przełącznik, domyślny). Każdy powszechnie-
występujący afiks jest prezentowany wraz z liczbą jego wystąpień i an
oszacowanie liczby bajtów, które zostałyby zapisane w pliku skrótu słownika, gdyby tak było
dodany do tabeli języków. Tylko afiksy generujące korzenie prawne (znajdujące się w pliku
oryginalne dane wejściowe) są wymienione.

Jeśli nie podano opcji „-c”, linie wyjściowe mają następujący format:

usuń/dodaj/policz/bajty

gdzie rozebrać się jest łańcuchem, który powinien zostać usunięty ze słowa głównego przed dodaniem
afiks, Dodaj jest przyrostkiem do dodania, liczyć jest liczbą razy, że to
rozebrać się/Dodaj pojawi się kombinacja i bajtów jest szacunkową liczbą bajtów, które mogą
zostać zapisane w surowym pliku słownika, jeśli ta kombinacja zostanie dodana do pliku afiksu. The
separatorem pól w danych wyjściowych będzie znak tabulacji określony przez -t przełącznik; the
domyślnie jest to ukośnik ("/").

Jeśli -c („czyste wyjście”), wygląd wyjścia jest tworzony wizualnie
czystszy (ale trudniejszy do przetworzenia), zmieniając go na:

-usuń + dodaj liczyć bajty

gdzie rozebrać się, Dodaj, liczyć, bajtów są jak poprzednio i reprezentuje kartę ASCII
znaków.

Metoda zastosowana do generowania możliwych afiksów spowoduje również wygenerowanie dłuższych afiksów, które mają
wspólne nagłówki lub przyczepy. Na przykład wygenerowane zostaną dwa słowa „ćma” i „matka”.
nie tylko oczywiste podstawienie „+er”, ale także „-h+her” i „-th+ther” (i prawdopodobnie
nawet dłuższe, w zależności od wartości min). Aby zapobiec zaśmiecaniu wyjścia
takie afiksy, dowolna para afiksów, która ma wspólny nagłówek (lub, w przypadku przedrostków, zwiastun)
ciąg dłuższy niż Moje ręce znaki (domyślnie 1) zostaną pominięte. Możesz chcieć ustawić
„elim” na wartość większą niż 1, jeśli twój język zawiera znaki łańcuchowe; zazwyczaj potrzeba
dla tego parametru stanie się oczywiste, gdy zbadasz dane wyjściowe twojego znajdźafiks uruchomić.

Zwykle afiksy są sortowane zgodnie z szacunkową liczbą zapisanych bajtów. The -f wyłącznik
może służyć do sortowania afiksów według częstotliwości pojawiania się.

Aby zaoszczędzić miejsce w pliku wyjściowym, eliminowane są afiksy występujące mniej niż 10 razy; Ten
limit można zmienić za pomocą -l przełącznik. The -M switch określa maksymalną długość afiksu
(domyślnie 8). Afiksy dłuższe niż to nie będą raportowane. (Oszczędza to tymczasowe
miejsce na dysku i przyspiesza działanie skryptu.)

Afiksy, które generują rdzenie krótsze niż 3 znaki, są pomijane. (łodyga jest
słowo po rozebrać się string został usunięty, a przed Dodaj ciąg został dodany).
Zmniejsza to zarówno czas działania, jak i rozmiar pliku wyjściowego. Ta granica może być
zmienił się z -m przełącznik. Minimalna długość łodygi powinna być ustawiona na 1 tylko wtedy, gdy masz
los wolnego czasu i miejsca na dysku (w zakresie wielu dni i setek megabajtów).

Połączenia znajdźafiks skrypt wymaga niepustego znaku separatora pól do użytku wewnętrznego.
Zwykle ten znak jest ukośnikiem („/”), ale jeśli ukośnik pojawia się jako znak w
listy słów wejściowych, można określić inny znak za pomocą -t przełącznik.

Słowniki Ispell powinny zostać rozszerzone przed podaniem znajdźafiks; dodatkowo,
znaki, które nie występują w alfabecie angielskim (jeśli występują), powinny zostać przetłumaczone
małe litery.

spróbuj
Połączenia spróbuj skrypt powłoki służy do oszacowania skuteczności proponowanego przedrostka (-p
przełącznik) lub sufiks (-s switch, domyślnie) z podanym plik rozszerzony. Tylko jeden afiks może
być sądzony przy każdym wykonaniu spróbuj, chociaż można użyć wielu argumentów
opisują różne formy tej samej flagi afiksowej (np D flaga dla języka angielskiego może dodać albo
D or ED w zależności od tego, czy końcowe E jest już obecne). Każde słowo w rozwinięciu
słownik, który kończy się (lub zaczyna) od wybranego sufiksu (lub przedrostka) ma ten sufiks
(prefiks) usunięty; słownik jest następnie przeszukiwany pod kątem słów źródłowych pasujących do usuniętych
słowo. Zwykle wszystkie pasujące korzenie są wypisywane na standardowe wyjście, ale jeśli plik -c (liczyć)
podana jest flaga, zapisywane jest jedynie statystyczne podsumowanie wyników. Podane statystyki
to liczba słów, do których potencjalnie odnosi się afiks, oraz szacunkowa ich liczba
bajty słownika, które zapisałaby flaga używająca afiksu. Oszacowanie będzie wysokie, jeśli
flag generuje słowa, które są obecnie generowane przez inne flagi afiksowe (np.
kąpiących się mogą być generowane przez kąpiel/X or kąpiący się/S).

plik słownika, plik rozszerzony, musi być już rozwinięty (przy użyciu rozszerzenia -e wyłączać
ispela) i posortowane, a rzeczy zwykle działają najlepiej, jeśli wielkie litery zostały złożone
niżej z „tr”.

Połączenia afiks argumenty to rzeczy, które należy usunąć z pliku słownika, aby stworzyć wersję próbną
korzenie: dla języka angielskiego, z (przedrostek) i ING (przyrostek) to przykłady. The dodatek części
argumentem są litery, które zostałyby usunięte z rdzenia przed dodaniem afiksu.
Na przykład w języku angielskim przyrostek ING normalnie paski e dla słów kończących się na tę literę
(na przykład, lubić staje się sympatia), więc możemy uruchomić:

spróbuj dodać ing+e

objąć oba przypadki.

Wszystkie skrypty powłoki zawierają na początku dokumentację jako komentarz; Czasami
te komentarze zawierają przydatne informacje wykraczające poza zakres tej strony podręcznika.

Istnieje możliwość zainstalowania ispela w taki sposób, aby obsługiwał tylko tekst zakresu ASCII if
pożądany.

ikombinować
Połączenia ikombinować program jest pomocnikiem dla munchlista. Odczytuje listę słów w słowniku
format (pierwiastki plus flagi) ze standardowego wejścia i tworzy skróconą listę na standardowym
wyjście, które łączy wspólne pierwiastki znalezione w sąsiednich wpisach. Identyczne korzenie, które mają
różne flagi będą miały połączone flagi, a korzenie, które mają różne
wielkie litery zostaną połączone w sposób, który zachowuje tylko ważne wielkie litery
Informacja. Opcjonalne plik aff określa plik językowy, który definiuje znak
używane zestawy i znaczenie różnych flag. The -T do wyboru można użyć przełącznika
wśród alternatywnych typów znaków łańcuchowych, podając fikcyjny sufiks, który można znaleźć w an
typ altstringu oświadczenie. ten -w przełącznik jest identyczny z tym samym przełącznikiem ispela.

dołączam się
Połączenia dołączam się program jest powtórnym wdrożeniem przystąpić(1), który obsługuje długie linie i 8-bitowe
znaki poprawnie. The -s przełącznik określa, że rodzaj(1) program użyty do przygotowania
wejście do dołączam się używa podpisanych porównań na znakach 8-bitowych; the -u określa przełącznik
że rodzaj(1) wykorzystuje porównania bez znaku. Wszystkie inne opcje i zachowania programu przystąpić(1) są
zduplikowane tak dokładnie, jak to możliwe, w oparciu o stronę podręcznika, z wyjątkiem tego dołączam się nie będzie
obsłuż nową linię jako separator pól. Zobacz przystąpić(1) strona podręcznika, aby uzyskać więcej informacji.

ŚRODOWISKO

SŁOWNIK
Domyślny słownik do użycia, jeśli nie -d podano flagę.

ISPELL_CHARSET
Typ formatera lub kodowanie znaków do użycia, jeśli żadna opcja nie została wybrana przez opcję flagi.

LISTA SŁÓW
Nazwa pliku słownika osobistego

INCLUDE_STRING
Kod do włączenia pliku pod -A opcja

TMPDIR Katalog używany dla niektórych plików tymczasowych Munchlist

MUNCHDEBUGDIR
Katalog używany do przechowywania danych wyjściowych munchlists' -D opcja.

TEXSKIP1
Lista jednoargumentowych słów kluczowych TeX, które ispela powinien ignorować.

TEXSKIP2
Lista dwuargumentowych słów kluczowych TeX, które ispela powinien ignorować.

HTMLIGNORE
Lista słów kluczowych HTML oddzielających tekst, który nie powinien być sprawdzany pod kątem pisowni.

KONTROLA HTML
Lista pól HTML, które zawsze powinny być sprawdzane pod kątem pisowni, nawet wewnątrz znacznika.

Korzystaj z ijoin online za pomocą usług onworks.net