manilist - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

manilist - zgłasza stan plików w katalogu źródłowym

STRESZCZENIE

manilista [ -abcdhnptV ] [ -i rozbudowa ] [ -f manifestować ] [ -p format ] [ -s ciąg ] [ -w
który ] [ -x rozbudowa ] [ -C separator ] [ -I włączony ] [ -L zwiń ] [ -X wyłączony ] [
pliki or katalogi ]

OPIS

Manilista skanuje katalog źródłowy i tworzy raport o stanie każdego pliku:
czy jest to aktualne, czy nie poziom patcha.h , jeśli go brakuje
MANIFEST.new i kilka innych przydatnych informacji, które mogą być konfigurowane dynamicznie. To
można użyć do obsługi pliku MANIFEST.new, tworzenia szczegółowej listy i statusu pliku
grupa katalogów itp. Bogaty zestaw opcji zapewnia manilista perfekcyjnie
narzędzie niskiego poziomu.

Pod najprostszą formą wywołania w katalogu najwyższego poziomu pakietu, bez numeru
argumenty, manilista przeskanuje plik MANIFEST.new i sporządzi raport o stanie każdego z nich
wymieniony tam plik. Każda linia zaczyna się od pojedynczej flagi znakowej, która wskazuje stan
pliku, po którym następuje nazwa pliku.

To, co się dzieje w rzeczywistości, jest bardziej złożone. Manilista skanuje plik MANIFEST.new i
następnie zapętla wszystkie wymienione tam pliki. Wewnętrznie, manilista utrzymuje inkluzję
oraz listę wykluczeń, obie określające rozszerzenia plików. Na przykład inkluzja
lista może być ('.c', '.h') i wykluczenie ('.o', ',v'), tak aby źródła C zostały uwzględnione
i wykluczone pliki obiektowe lub RCS. Domyślnie używane są wszystkie pliki poza wykluczonymi. Niektóre
na tym etapie można zastosować inne wybory, co zostanie wyjaśnione później. Dla tych
plików, które przejdą ten proces selekcji, zgodnie z raportem wydawany jest raport format,
który domyślnie jest „O: %c %n". Litera A (lub cokolwiek przed początkowym znakiem „:”.
to specyfikacja wyboru plików, o której mówiliśmy. Pozostała jest
formatowanie, ciąg, który jest drukowany tak, jak jest, moduluje niektóre sekwencje ucieczki. Tak się dzieje
że %c jest flagą znaku i %n jest nazwą bieżącego pliku.

Ogólnie rzecz biorąc, manilista należy traktować jako narzędzie, które emituje konfigurowalne raporty
na zestawie plików, wybierając je selektywnie z listy lub bezpośrednio skanując plik
katalogi, aby zobaczyć, co tam jest...

Określając zestaw katalogów lub plików jako argumenty w wierszu poleceń, ograniczasz
obszaru skanowania, ograniczając się do raportów dotyczących tych plików lub katalogów. Jeśli zrobisz
nie określa żadnego, manilist ogranicza swój raport do bieżącego katalogu i jego
podkatalogi, chyba że -t podana jest opcja.

OPCJE

Manilista rozpoznaje następujące opcje:

-a Zrób raport dot cała kolekcja plików, niezależnie od tego, co jest określone w pliku
włączony i wyłączony listy sufiksów.

-b Załóżmy, że bieżący katalog jest podstawą (root) drzewa pakietów. Kiedy to
opcja nie jest określona, manilista będzie szukać A .pakiet plik do wskazania
katalog główny pakietu (nazywany również górnym) i narzekać, jeśli to
nie znajduje.

-c Sprawdź pliki z tymi wymienionymi w MANIFEST.new (lub jakimkolwiek pliku
określone przez -f opcja) i zgłaszać rozbieżności za pośrednictwem %c makro.

-d Zrzuć dołączone i wykluczone listy sufiksów na stderr, rozszerzeniami są spacje
rozdzielony. Dobrym sposobem poznania domyślnych list jest uruchomienie: manilista -f
/ dev / null -bd.

-f manifestować Określ alternatywny plik manifestu, domyślnie MANIFEST.new.

-h Wydrukuj komunikat pomocy dotyczącej użytkowania i wyjdź.

-i rozszerzenia Dodaj nowe rozszerzenia do dołączonej listy sufiksów. The rozszerzenia argument
musi zawierać przyrostki oddzielone spacjami, np -i '.ph .pl' aby dodać oba
.ph i .pl do istniejących sufiksów. Zauważ, że argument musi być
cytowany w celu ochrony spacji przed interpretacją powłoki.

-n Nie używaj żadnego pliku manifestu. Raczej przeskanuj katalogi i postępuj jak z
wszystkie pliki były już wymienione w manifeście.

-p format Ustaw nowy format drukowania, który ma postać wybór:ciągZ
wybór będący listą pojedynczych liter określających, które pliki z
manifest mają być używane do raportów, oraz ciąg będąc wiadomością do wydrukowania jako
raport, z pewnymi zamianami makr. Możliwe jest również posiadanie kolumny
formatowanie przez określenie „|” wewnątrz ciągu, aby rozgraniczyć różne
kolumny, które chcesz zobaczyć. Zobacz też -C i -L aby uzyskać więcej parametrów formatowania.

-s ciąg Określ ciąg część formatu wydruku (zob -p dla generała
opis format). Dostępne makra są wymienione w dalszej części
strony podręcznika.

-t Zacznij od najwyższego katalogu (katalog główny dystrybucji)
niezależnie od bieżącego katalogu. Musi być .pakiet złożyć do
wskaż, jaki jest główny katalog.

-w wybór Określ wybór część formatu wydruku. Dostępne opcje
zostaną omówione później.

-x rozszerzenia Dodaj nowe rozszerzenia do listy wykluczonych sufiksów. The rozszerzenia argument
musi zawierać przyrostki oddzielone spacjami, np -x '.S .P' aby dodać oba .s
i .p do istniejącej listy. Zauważ, że argument musi być zacytowany
chronić przestrzenie przed interpretacją powłoki.

-C separator Podaj separator kolumn, który ma być użyty zamiast znaku „|”
znak w łańcuchu formatu raportu. Domyślnie jest to pojedyncza spacja.

-I włączony Określ nową listę przyrostków, które mają być uwzględnione w raportach. Ten
zastępuje oryginalną listę domyślną (podczas gdy -i stosuje się Dodaj przyrostki do
Lista). Przyrostki muszą być oddzielone spacjami.

-L zwiń Podczas korzystania z formatowania kolumn (znak „|” używany do oznaczenia
kolumn), w tej opcji można określić maksymalną szerokość kolumny,
oddzielając każdą szerokość pojedynczym „,”. Pozostawienie nieokreślonej szerokości nie
nałożyć żadnych ograniczeń na jego szerokość. Na przykład, jeśli ciąg formatu to
%n|%d|%t, można by ograniczyć środkową kolumnę (opisy z
MANIFEST.new) do 40 znaków, a kolumnę nazwy (pierwsza) do 15
znaków, pozostawiając ostatni bez narzuconych ograniczeń, używając -L
15,40,.

-V Wydrukuj numer wersji i wyjdź.

-X wyłączony Określ nową listę przyrostków, które mają być wykluczone z raportów. Ten
zastępuje oryginalną listę domyślną (podczas gdy -x stosuje się Dodaj przyrostki do
Lista). Przyrostki muszą być oddzielone spacjami.

ZA POMOCĄ FORMATY

Elastyczność manilista jest wprowadzany przez użycie dynamicznego ciągu formatującego for
dostarczając swoje raporty. Możliwe jest określenie formatu za pomocą pliku -p opcja lub tylko części
z tego: ciąg tekstowy via -s i wybór pliku za pomocą -w.

filet Wybór
Wiodąca część ciągu formatującego mówi manilista w których plikach chcesz widzieć
raport końcowy. Dostępne selektory to:

A Wszystkie pliki poza wykluczonymi (tj. te, których sufiks znajduje się w pliku
Lista wykluczeń). To jest akcja domyślna.
a Wszystkie pliki uwzględnione i/lub wykluczone (skrót do ix). Zauważ, że pliki, które są
ani uwzględnione, ani wykluczone nie pojawią się w raporcie.
d Raport tylko dla katalogów.
f Raport tylko dla plików.
i Wymienione są tylko dołączone pliki.
m Wyświetlane są tylko te pliki lub katalogi, które znajdują się w manifeście.
n Tylko te pliki lub katalogi nie znalezione w manifeście są wymienione.
x Wyświetlane są tylko wykluczone pliki.

Jeśli określisz więcej niż jedną literę, wynikowy raport będzie zależał od charakteru litery
wybór. Dla d, f, m i n, wykonywana jest suma logiczna. Oznacza to określenie fd or mn
jest tym samym, co nieokreślanie niczego, ale od tego czasu jest mniej wydajne manilista jest zmuszony
przeprowadzać kontrole, które w innym przypadku zostałyby pominięte. The i i x selektory są specjalne: wg
domyślnie raportowane są wszystkie niewykluczone pliki. Określanie x prosi również o wykluczonych
akta. Określanie i ogranicza raport do dołączonych plików. Używając obu jednocześnie
czas (ix) wymusi raport dla plików, które są uwzględnione lub wykluczone.

Macro Podstawienie
Część tekstowa formatu raportu może wykorzystywać następujące makra:

%c Znak kodujący stan pliku.
%d Opis z pliku manifestu, jeśli istnieje.
%n Nazwa pliku (jego ścieżka z najwyższego katalogu).
%s Rozmiar pliku w bajtach.
%t Znacznik czasu ostatniej modyfikacji.

filet Rynek
Połączenia %c makro, podając pojedynczy znak kodujący stan pliku, może rozwinąć się do jednego z
następujący.
. Plik jest aktualny (nie nowszy niż poziom patcha.h).
- Plik jest obecny w manifeście, ale go nie ma.
> Plik został zmodyfikowany od ostatniego patcha (nowszego niż poziom patcha.h).
+ Plik istnieje, ale nie jest wymieniony w manifeście.
o Plik istnieje, ale nie jest wymieniony w manifeście i jest starszy niż poziom patcha.h
x Plik jest wymieniony w manifeście i istnieje, ale został wykluczony. Naturalnie, to
pojawi się w raporcie tylko wtedy, gdy x selektor jest podany w formacie raportu.
? Plik jest wymieniony w manifeście, nie istnieje i został wykluczony.

PRZYKŁADY

Komenda

manilista -ct -p 'ni:%n'

wyświetli listę wszystkich plików źródłowych z twojej dystrybucji, które nie są wymienione w twoim
MANIFEST.nowy plik. Zauważ, że obejmuje to tylko pliki „źródłowe”, to znaczy pliki, których
rozszerzenie jest wymienione na liście uwzględnień. Jeśli nie chcesz tego ograniczenia, wymień
ciąg formatujący za pomocą n:%n (tylko wykluczone pliki nie pojawią się).

Aby zbudować początkowy plik MANIFESTU, użyj:

manilista -n -p 'Af:%n' > OCZYWISTY

z górnego katalogu. W końcu będziesz chciał wypełnić opisy dla każdego pliku
wymienione w manifeście.

Korzystaj z manilisty online, korzystając z usług onworks.net