patch - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

patch - zastosuj plik różnicowy do oryginału

STRESZCZENIE

łata [Opcje] [oryginalny plik [plik łatki]]

ale zwykle po prostu

łata -pnum <plik łatki

OPIS

łata pobiera plik patch plik łatki zawierający listę różnic sporządzoną przez diff
program i stosuje te różnice do jednego lub więcej oryginalnych plików, tworząc poprawki
wersje. Zwykle załatane wersje są umieszczane w miejscu oryginałów. Kopie zapasowe mogą
być wykonanym; zobacz -b or --utworzyć kopię zapasową opcja. Nazwy plików, które mają być załatane, to zazwyczaj
pobierane z pliku łaty, ale jeśli jest tylko jeden plik do łatania, można go określić
w wierszu poleceń jako oryginalny plik.

Podczas uruchamiania patch próbuje określić typ listy różnic, chyba że zostanie to odrzucone
przez -c (--kontekst), -e (-- wyd), -n (--normalna), lub -u (--ujednolicony) opcja. Różnice kontekstowe
(w starym stylu, w nowym stylu i ujednoliconym) i normalne różnice są stosowane przez łata program
sobie, podczas ed diffs są po prostu podawane do pliku ed(1) edytor przez potok.

łata próbuje pominąć wszelkie wiodące śmieci, zastosować różnicę, a następnie pominąć wszelkie końcowe elementy
śmieci. W ten sposób możesz przesłać artykuł lub wiadomość zawierającą listę różnic łata,
i powinno działać. Jeśli cała różnica jest wcięta o stałą wartość, jeśli linie się kończą
w CRLF lub jeśli różnica jest enkapsulowana jeden lub więcej razy przez dodanie „- "do wierszy
zaczynając od „-” jak określono w Internet RFC 934, jest to brane pod uwagę. Po
usuwanie wcięć lub enkapsulacji, linie zaczynające się od # są ignorowane, tak jak są
traktowane jako komentarze.

Z różnicami kontekstowymi i w mniejszym stopniu z normalnymi różnicami, łata może wykryć, kiedy
numery linii wymienione w łatce są nieprawidłowe i próbuje znaleźć właściwe miejsce
aby zastosować każdy kawałek plastra. Jako pierwsze przypuszczenie przyjmuje podany numer linii dla
porcja plus lub minus wszelkie przesunięcie użyte do zastosowania poprzedniej porcji. Jeśli to nie jest
właściwe miejsce, łata skanuje zarówno do przodu, jak i do tyłu w poszukiwaniu zestawu linii pasujących do
kontekst podany w kawałku. Pierwszy łata szuka miejsca, w którym wszystkie linie kontekstu
mecz. Jeśli nie zostanie znalezione takie miejsce, a jest to różnica kontekstowa, a maksymalny współczynnik rozmycia jest
ustawiony na 1 lub więcej, następuje kolejne skanowanie, ignorując pierwszą i ostatnią linię
kontekst. Jeśli to się nie powiedzie, a maksymalny współczynnik rozmycia jest ustawiony na 2 lub więcej, pierwsze dwa
i ostatnie dwie linie kontekstu są ignorowane i wykonywane jest kolejne skanowanie. (Domyślne maksimum
współczynnik rozmycia wynosi 2.)

Kawałki z mniejszym kontekstem przedrostka niż kontekstem sufiksu (po zastosowaniu rozmycia) muszą mieć zastosowanie w
początek pliku, jeśli ich pierwszy numer linii to 1. Kawałki z większą liczbą kontekstów przedrostków niż
kontekst sufiksu (po zastosowaniu fuzz) musi obowiązywać na końcu pliku.

If łata nie może znaleźć miejsca do zainstalowania tego fragmentu łatki, umieszcza go w folderze
odrzuć plik, który zwykle jest nazwą pliku wyjściowego plus a .rej sufiks lub # if
.rej wygenerowałoby nazwę pliku, która jest zbyt długa (jeśli nawet dołączy pojedynczy znak #
powoduje, że nazwa pliku jest zbyt długa # zastępuje ostatni znak nazwy pliku).

Odrzucony przystojniak pojawia się w formacie ujednoliconym lub z różnicą kontekstową. Jeśli wejście było normalne
diff, wiele kontekstów jest po prostu pustych. Numery linii na porcjach w odrzuceniu
mogą być inne niż w pliku poprawki: odzwierciedlają przybliżoną lokalizację poprawki
uważa, że ​​nieudane kawałki należą do nowego pliku, a nie do starego.

Gdy każdy porcja zostanie ukończona, zostaniesz poinformowany, czy porcja się nie powiodła, a jeśli tak, to w którym wierszu (w pliku
nowy plik) łata pomyślałem, że przystojniak powinien iść dalej. Jeśli przystojniak jest zainstalowany w innym miejscu
linii od linii o numerze określonym w różnicy, zostaniesz poinformowany o przesunięciu. Pojedynczy duży
offset może wskazują, że kawałek został zainstalowany w niewłaściwym miejscu. Zostaniesz również poinformowany, jeśli a
Do dopasowania użyto współczynnika fuzz, w takim przypadku również powinieneś być nieznacznie
podejrzany. jeśli --gadatliwy opcja jest podana, zostaniesz również poinformowany o przystojniakach, które pasują
dokładnie.

Jeśli nie ma oryginalnego pliku plik oryginalny jest podany w wierszu poleceń, łata próbuje rozgryźć
z wiodących śmieci, jaka jest nazwa pliku do edycji, stosując następujące reguły.

Po pierwsze, łata pobiera uporządkowaną listę nazw akt kandydatów w następujący sposób:

· Jeśli nagłówek jest nagłówkiem różnic kontekstowych, łata pobiera stare i nowe nazwy plików w formacie
nagłówek. Nazwa jest ignorowana, jeśli nie ma wystarczającej liczby ukośników, aby spełnić wymagania -pnum or
--pasek=num opcja. Imię / dev / null jest również ignorowany.

· Jeśli istnieje Indeks: wiersz w wiodącym śmieciu, a jeśli albo stare i nowe nazwy
oba są nieobecne lub jeśli łata jest zgodny z POSIX, łata przyjmuje imię w Indeks:
Linia.

· Do celów poniższych zasad nazwiska akt kandydata uznaje się za
w kolejności (stary, nowy, indeks), niezależnie od kolejności, w jakiej pojawiają się w nagłówku.

Następnie łata wybiera nazwę pliku z listy kandydatów w następujący sposób:

· Jeśli niektóre z nazwanych plików istnieją, łata wybiera imię, jeśli jest zgodne z POSIX,
a poza tym najlepsza nazwa.

· If łata nie ignoruje RCS, ClearCase, Perforce i SCCS (patrz -g num or
--pobierz=num opcja) i nie istnieją żadne nazwane pliki poza plikami RCS, ClearCase, Perforce lub SCCS
mistrz się znalazł, łata wybiera pierwszy nazwany plik z RCS, ClearCase, Perforce,
lub SCCS Master.

· Jeśli nie istnieją żadne nazwane pliki, nie znaleziono wzorca RCS, ClearCase, Perforce ani SCCS
podane są imiona, łata nie jest zgodny z POSIX, a łatka wydaje się tworzyć plik
file, łata wybiera najlepszą nazwę wymagającą utworzenia najmniejszej liczby katalogów.

· Jeśli żadna nazwa pliku nie wynika z powyższej heurystyki, zostaniesz zapytany o nazwę pliku
plik do poprawki i łata wybiera tę nazwę.

W celu określenia Najlepiej niepustej listy nazw plików, łata najpierw bierze wszystkie nazwiska
z najmniejszą liczbą składników nazwy ścieżki; z nich następnie bierze wszystkie nazwy z
najkrótsza nazwa bazowa; spośród nich przyjmuje wszystkie najkrótsze nazwy; w końcu zajmuje
pierwsze pozostałe imię.

Dodatkowo, jeśli wiodące śmieci zawierają plik Wymagania wstępne: linia, łata zabiera pierwsze słowo
z wiersza wymagań wstępnych (zwykle jest to numer wersji) i sprawdza oryginalny plik
zobacz, czy można znaleźć to słowo. Jeśli nie, łata prosi o potwierdzenie przed kontynuowaniem.

Rezultatem tego wszystkiego jest to, że powinieneś być w stanie powiedzieć, będąc w interfejsie wiadomości,
coś takiego jak poniżej:

| łata -d /usr/src/local/blurfl

i załatać plik w rozmycie katalogu bezpośrednio z artykułu zawierającego poprawkę.

Jeśli plik poprawki zawiera więcej niż jedną poprawkę, łata próbuje zastosować każdy z nich jak gdyby
pochodziły z oddzielnych plików poprawek. Oznacza to między innymi, że zakłada się
że nazwa pliku do załatania musi być określona dla każdej listy różnic i że plik
śmieci przed każdą listą różnic zawiera interesujące rzeczy, takie jak nazwy plików i
poziom rewizji, jak wspomniano wcześniej.

OPCJE

-b or --utworzyć kopię zapasową
Wykonaj kopie zapasowe plików. Oznacza to, że podczas łatania pliku zamiast tego zmień nazwę lub skopiuj oryginał
usunięcia go. Zobacz -V or --kontrola wersji opcję, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat tworzenia kopii zapasowych
nazwy plików są określone.

--backup-if-niezgodność
Utwórz kopię zapasową pliku, jeśli poprawka nie pasuje dokładnie do pliku i jeśli kopie zapasowe nie są
zażądano inaczej. Jest to ustawienie domyślne, chyba że łata jest zgodny z POSIX.

--no-backup-if-niezgodność
Nie twórz kopii zapasowej pliku, jeśli poprawka nie pasuje dokładnie do pliku i jeśli kopie zapasowe są
nie zażądano inaczej. To jest domyślna opcja if łata jest zgodny z POSIX.

-B preferować or --prefiks=preferować
Użyj prosty metodę określania nazw plików kopii zapasowych (patrz -V metoda or
--kontrola wersji metoda opcja) i dołącz preferować do nazwy pliku podczas jego generowania
nazwa pliku kopii zapasowej. Na przykład z -B /graty/ prosta nazwa pliku kopii zapasowej dla
src/patch/util.c is /junk/src/patch/util.c.

--dwójkowy
Zapisz wszystkie pliki w trybie binarnym, z wyjątkiem standardowego wyjścia i /dev/tty. podczas czytania,
wyłącz heurystykę przekształcania zakończeń linii CRLF na zakończenia linii LF. Ten
opcja jest wymagana w systemach POSIX podczas stosowania poprawek generowanych w systemach innych niż POSIX
do plików innych niż POSIX. (W systemach POSIX odczyty i zapisy plików nigdy nie przekształcają linii
zakończenia. W systemie Windows odczyty i zapisy domyślnie przekształcają zakończenia linii i łatki
powinien być generowany przez diff --dwójkowy gdy zakończenia linii są znaczące).

-c or --kontekst
Zinterpretuj plik poprawki jako zwykłą różnicę kontekstową.

-d reż or --katalog=reż
Przejdź do katalogu reż natychmiast, zanim zrobisz cokolwiek innego.

-D określić or --ifdef=określić
Użyj #ifdef ... #endif konstrukcja do oznaczania zmian za pomocą określić jako zróżnicowanie
symbol.

--próba
Wydrukuj wyniki zastosowania poprawek bez faktycznej zmiany jakichkolwiek plików.

-e or -- wyd
Zinterpretuj plik poprawki jako plik ed skrypt.

-E or --remove-puste-pliki
Usuń pliki wyjściowe, które są puste po zastosowaniu poprawek. Normalnie to
opcja jest zbędna, ponieważ łata może sprawdzić znaczniki czasu w nagłówku do
określić, czy plik powinien istnieć po zainstalowaniu łaty. Jeśli jednak dane wejściowe nie są a
różnica kontekstu lub if łata jest zgodny z POSIX, łata nie usuwa pustych załatanych
plików, chyba że ta opcja jest podana. Gdy łata usuwa plik, również próbuje
usuń wszystkie puste katalogi przodków.

-f or --siła
Załóż, że użytkownik dokładnie wie, co robi, i nie pytaj o nic
pytania. Pomiń łatki, których nagłówki nie mówią, który plik ma być załatany; skrawek
pliki, mimo że mają niewłaściwą wersję dla Wymagania wstępne: linia w łacie; I
załóżmy, że łatki nie są odwrócone, nawet jeśli tak wyglądają. Ta opcja ma
nie tłumić komentarzy; używać -s za to.

-F num or --fuzz=num
Ustaw maksymalny współczynnik rozmycia. Ta opcja ma zastosowanie tylko do różnic, które mają kontekst i
Przyczyny łata ignorować aż tak wiele linii kontekstu w poszukiwaniu miejsc
zainstaluj ćpuna. Zauważ, że większy współczynnik rozmycia zwiększa prawdopodobieństwo wadliwej łatki.
Domyślny współczynnik rozmycia to 2. Współczynnik rozmycia większy lub równy liczbie
linie kontekstu w różnicy kontekstu, zwykle 3, ignorują cały kontekst.

-g num or --pobierz=num
Ta opcja kontroluje łata's, gdy plik jest pod kontrolą RCS lub SCCS, i robi to
nie istnieje lub jest tylko do odczytu i jest zgodna z wersją domyślną, lub gdy plik jest poniżej
ClearCase lub Perforce i nie istnieje. Jeśli num jest pozytywny, łata dostaje (lub
sprawdza) plik z systemu kontroli wersji; jeśli zero, łata ignoruje RCS,
ClearCase, Perforce i SCCS i nie pobiera pliku; a jeśli ujemne, łata pyta
użytkownikowi, czy pobrać plik. Wartość domyślna tej opcji jest określona przez
wartość PATCH_GET zmienna środowiskowa, jeśli jest ustawiona; jeśli nie, wartością domyślną jest
zero.

--help
Wydrukuj podsumowanie opcji i wyjdź.

-i plik łatki or --wejście=plik łatki
Przeczytaj łatkę z plik łatki. Jeśli plik łatki is -, odczytywane ze standardowego wejścia, tzw
domyślna.

-l or --ignore-białe znaki
Dopasuj wzorce luźno, na wypadek, gdyby w twoich plikach zostały zamazane tabulatory lub spacje. Każdy
sekwencja jednej lub więcej spacji w pliku poprawki pasuje do dowolnej sekwencji w oryginale
pliku, a sekwencje odstępów na końcach wierszy są ignorowane. Normalne znaki muszą
nadal dokładnie pasują. Każda linia kontekstu musi nadal pasować do linii w oryginale
plik.

--łączyć or --scalanie=scalanie or --merge=różnica3
Scal plik poprawki z oryginalnymi plikami podobnymi do różnica3(1) lub łączyć(1). Jeśli
znaleziono konflikt, łata wyświetla ostrzeżenie i umieszcza w nawiasach konflikt z <<<<<< oraz
>>>>>>> linie. Typowy konflikt będzie wyglądał tak:

<<<<<<
linie od dotychczasowy oryginalny filet
|||||||
oryginalny linie od dotychczasowy łata
=======
nowych linie od dotychczasowy łata
>>>>>>>

Opcjonalny argument --łączyć określa format wyjściowy dla konfliktów: plik diff3
format pokazuje ||||||| sekcja z oryginalnymi liniami z łaty; w fuzji
formacie brakuje tej sekcji. Format scalania jest domyślny.

Ta opcja oznacza --Naprzód i nie bierze --kędziory=num opcja pod uwagę.

-n or --normalna
Zinterpretuj plik łatki jako zwykły plik różnicowy.

-N or --Naprzód
Gdy łatka nie ma zastosowania, łatka zwykle sprawdza, czy łatka wygląda tak, jak była
wywrócony. The --Naprzód opcja temu zapobiega. Zobacz też -R.

-o plik wyjściowy or --wyjście=plik wyjściowy
Wyślij dane wyjściowe do plik wyjściowy zamiast łatać pliki na miejscu. Nie używaj tej opcji, jeśli
plik wyjściowy jest jednym z plików do załatania. Gdy plik wyjściowy is -, wyślij wyjście do standardu
wyjście i wyślij wszystkie komunikaty, które normalnie trafiłyby na standardowe wyjście, na standardowe wyjście
Błąd.

-pnum or --pasek=num
Usuń najmniejszy przedrostek zawierający num wiodące ukośniki z każdej nazwy pliku znalezionej w
plik patcha. Sekwencja jednego lub więcej sąsiadujących ukośników jest liczona jako pojedyncza
ciąć. To kontroluje sposób traktowania nazw plików znalezionych w pliku poprawki, na wypadek gdybyś ty
trzymaj swoje pliki w innym katalogu niż osoba, która wysłała łatkę. Dla
na przykład, zakładając, że nazwa pliku w pliku poprawki to

/u/howard/src/blurfl/blurfl.c

ustawienie -s0 daje niezmienioną nazwę całego pliku, -s1 daje

u/howard/src/blurfl/blurfl.c

bez wiodącego ukośnika, -s4 daje

Blurfl/blurfl.c

a nie precyzując -p w ogóle po prostu daje Blufl.c. Cokolwiek skończysz, jest oglądane
for albo w bieżącym katalogu, albo w katalogu określonym przez plik -d opcja.

--posiks
Dostosuj się ściślej do standardu POSIX w następujący sposób.

· Weź pierwszy istniejący plik z listy (stary, nowy, indeks) podczas intuicyjnego wyszukiwania pliku
nazwy z nagłówków różnic.

· Nie usuwaj plików, które są puste po łataniu.

· Nie pytaj, czy pobrać pliki z RCS, ClearCase, Perforce czy SCCS.

· Wymagaj, aby wszystkie opcje poprzedzały pliki w wierszu poleceń.

· Nie twórz kopii zapasowych plików, gdy występuje niezgodność.

--cytowanie-style=słowo
Użyj stylu słowo cytować nazwy wyjściowe. The słowo powinien być jednym z następujących:

dosłowny
Wyprowadzaj nazwy bez zmian.

powłoka Cytuj nazwy powłoki, jeśli zawierają metaznaki powłoki lub mogłyby spowodować
niejednoznaczne wyjście.

Shell-zawsze
Cytuj nazwy powłoki, nawet jeśli normalnie nie wymagają cytowania.

c Cytuj nazwy jak dla ciągu języka C.

uciec Cytuj jak z c z wyjątkiem pominięcia otaczających znaków podwójnego cudzysłowu.

Możesz określić domyślną wartość --styl cytowania opcja z otoczeniem
zmienna CYTOWANIE_STYL. Jeśli ta zmienna środowiskowa nie jest ustawiona, wartością domyślną jest
powłoka.

-r plik odrzucenia or --reject-file=plik odrzucenia
Włóż odrzuty do plik odrzucenia zamiast domyślnego .rej plik. Gdy plik odrzucenia is -,
odrzucić odrzuca.

-R or --odwrócić
Załóżmy, że ta poprawka została utworzona z zamianą starych i nowych plików. (Tak jestem
obawiam się, że zdarza się to od czasu do czasu, ponieważ ludzka natura jest taka, jaka jest.) łata próby
zamienić każdy kawałek przed zastosowaniem go. Odrzuty wychodzą w formacie zamienionym.
-R opcja nie działa z ed diff, ponieważ jest ich za mało
informacje, aby zrekonstruować operację odwrotną.

Jeśli pierwszy kawałek łatki się nie powiedzie, łata odwraca porcję, aby sprawdzić, czy można ją zastosować
w ten sposób. Jeśli to możliwe, zostaniesz zapytany, czy chcesz mieć -R zestaw opcji. Jeśli to
nie może, poprawka jest nadal stosowana normalnie. (Uwaga: ta metoda nie może wykryć pliku
odwrócona łatka, jeśli jest to normalna różnica i jeśli pierwszym poleceniem jest dołączenie (tj
powinno być usunięciem), ponieważ dołączanie zawsze kończy się sukcesem, ponieważ wartość null
kontekst pasuje wszędzie. Na szczęście większość łatek dodaje lub zmienia linie zamiast usuwać
je, więc większość odwróconych normalnych różnic zaczyna się od usunięcia, które kończy się niepowodzeniem, wyzwalając
heurystyczny.)

--tylko do odczytu=zachowanie
Zachowuj się zgodnie z żądaniem podczas próby modyfikacji pliku tylko do odczytu: ignorować potencjał
problem, ostrzec o tym (domyślnie) lub nie.

--reject-format=format
Twórz pliki odrzutów w określonym formacie format (zarówno kontekst or Ujednolicony). Bez tego
opcja, odrzucone porcje wychodzą w ujednoliconym formacie różnic, jeśli poprawka wejściowa była tego rodzaju
format, w przeciwnym razie w zwykłej formie różnic kontekstowych.

-s or --cichy or --cichy
Pracuj w trybie cichym, chyba że wystąpi błąd.

--podążaj za dowiązaniami symbolicznymi
Podczas wyszukiwania plików wejściowych należy kierować się dowiązaniami symbolicznymi. Zastępuje dowiązania symboliczne,
zamiast modyfikować pliki, na które wskazują dowiązania symboliczne. Łatki w stylu Git do
dowiązania symboliczne nie będą już obowiązywać. Ta opcja istnieje w celu zapewnienia kompatybilności wstecznej
z poprzednimi wersjami patcha; jego stosowanie jest odradzane.

-t or --seria
Pomiń pytania typu -f, ale przyjmij inne założenia: pomiń łatki, których
nagłówki nie zawierają nazw plików (takich samych jak -f); pomiń łaty, dla których plik ma
błędna wersja dla Wymagania wstępne: linia w łacie; i załóżmy, że łaty są
odwrócone, jeśli wyglądają na takie, jakie są.

-T or --ustawiony czas
Ustaw czasy modyfikacji i dostępu do załatanych plików na podstawie znaczników czasu podanych w
nagłówki różnic kontekstowych. O ile nie określono inaczej w znacznikach czasu, załóżmy, że kontekst
nagłówki różnic używają czasu lokalnego.

Nie zaleca się używania tej opcji ze znacznikami czasu, które nie zawierają stref czasowych,
ponieważ łatki używające czasu lokalnego nie mogą być łatwo używane przez osoby w innych strefach czasowych,
oraz ponieważ lokalne znaczniki czasu są niejednoznaczne, gdy lokalne zegary cofają się podczas
zmiany czasu na letni. Upewnij się, że znaczniki czasu obejmują strefy czasowe lub
generować łatki z UTC i używać -Z or --set-utc opcja zamiast.

-u or --ujednolicony
Zinterpretuj plik poprawki jako zunifikowaną różnicę kontekstową.

-v or --wersja
Wydruk łatanagłówek wersji i poziom poprawki, a następnie wyjdź.

-V metoda or --kontrola wersji=metoda
Zastosowanie metoda do określenia nazw plików kopii zapasowych. Metodę można również podać przez
PATCH_VERSION_Control (lub, jeśli to nie jest ustawione, plik KONTROLA WERSJI) środowisko
zmienna, która jest zastępowana przez tę opcję. Metoda nie wpływa na to, czy
tworzone są pliki kopii zapasowych; wpływa tylko na nazwy tworzonych plików kopii zapasowych.

Wartość metoda jest jak zmienna „version-control” GNU Emacsa; łata również
rozpoznaje synonimy, które są bardziej opisowe. Prawidłowe wartości dla metoda są (unikalne
akceptowane są skróty):

Przede wszystkim system został opracowany or zero
Twórz numerowane kopie zapasowe plików, które już je mają, w przeciwnym razie proste kopie zapasowe.
To jest ustawienie domyślne.

numerowane or t
Rób numerowane kopie zapasowe. Numerowana nazwa pliku kopii zapasowej dla F is F.~N~ gdzie N jest
numer wersji.

prosty or nigdy
Twórz proste kopie zapasowe. The -B or prefix, -Y or --prefiks-nazwy-bazowej, -z or
--przyrostek opcje określają prostą nazwę pliku kopii zapasowej. Jeśli żadna z tych opcji nie jest
podany, wówczas używany jest prosty sufiks zapasowy; jest to wartość tzw
SIMPLE_BACKUP_SUFFIX zmienna środowiskowa, jeśli jest ustawiona, i jest .pochodzenie Inaczej.

W przypadku numerowanych lub prostych kopii zapasowych, jeśli nazwa pliku kopii zapasowej jest zbyt długa, sufiks kopii zapasowej
~ jest używany zamiast; jeśli nawet dołączam ~ wtedy nazwa byłaby zbyt długa ~ Zastępuje
ostatni znak nazwy pliku.

--gadatliwy
Wyprowadź dodatkowe informacje o wykonywanej pracy.

-x num or --debugowanie=num
Ustaw tylko interesujące flagi debugowania wewnętrznego na łata łatacze.

-Y preferować or --przedrostek nazwy-bazowej=preferować
Użyj prosty metodę określania nazw plików kopii zapasowych (patrz -V metoda or
--kontrola wersji metoda opcja) i prefiks preferować do nazwy podstawowej nazwy pliku when
generując nazwę pliku kopii zapasowej. Na przykład z -Y .del/ prosty plik kopii zapasowej
nazwa dla src/patch/util.c is src/patch/.del/util.c.

-z przyrostek or --sufiks=przyrostek
Użyj prosty metodę określania nazw plików kopii zapasowych (patrz -V metoda or
--kontrola wersji metoda opcja) i używać przyrostek jako sufiks. Na przykład z -z -
nazwa pliku kopii zapasowej dla src/patch/util.c is src/patch/util.c-.

-Z or --set-utc
Ustaw czasy modyfikacji i dostępu do załatanych plików na podstawie znaczników czasu podanych w
nagłówki różnic kontekstowych. O ile nie określono inaczej w znacznikach czasu, załóżmy, że różnica kontekstu
nagłówki używają uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC, często znanego jako GMT). Zobacz także -T or
--ustawiony czas opcja.

-Z or --set-utc oraz -T or --ustawiony czas options zwykle powstrzymują się od ustawiania pliku
time, jeśli oryginalny czas pliku nie zgadza się z czasem podanym w nagłówku poprawki, lub
jeśli jego zawartość nie pasuje dokładnie do łatki. Jednakże, jeśli -f or --siła opcja
jest podany, czas pliku jest ustawiany niezależnie.

Ze względu na ograniczenia diff format wyjściowy, te opcje nie mogą aktualizować czasów
pliki, których zawartość nie uległa zmianie. Ponadto, jeśli korzystasz z tych opcji, powinieneś
usunąć (np robić kleń) wszystkie pliki, które zależą od załatanych plików, więc później
inwokacje robić nie daj się zmylić czasem załatanych plików.

ŚRODOWISKO

PATCH_GET
To określa, czy łata pobiera brakujące lub tylko do odczytu pliki z RCS, ClearCase,
Perforce lub domyślnie SCCS; zobacz -g or --dostwać opcja.

POSIXLY_CORRECT
Jeśli ustawione, łata jest domyślnie bardziej zgodny ze standardem POSIX: zobacz --posiks
opcja.

CYTOWANIE_STYL
Domyślna wartość --styl cytowania opcja.

SIMPLE_BACKUP_SUFFIX
Rozszerzenie używane do prostych nazw plików kopii zapasowych zamiast .pochodzenie.

TMPDIR, TMP, TEMP
Katalog, w którym należy umieścić pliki tymczasowe; łata używa w tym pierwszej zmiennej środowiskowej
ustawiona lista. Jeśli żadna nie jest ustawiona, wartość domyślna zależy od systemu; jest normalnie
/ Tmp na hostach uniksowych.

KONTROLA WERSJI or PATCH_VERSION_Control
Wybiera styl kontroli wersji; zobacz -v or --kontrola wersji opcja.

Użyj poprawki online, korzystając z usług onworks.net