latex2html - ออนไลน์ในคลาวด์

โครงการ:

ชื่อ

latex2html - แปลไฟล์ LaTeX เป็น HTML (ภาษามาร์กอัป HyperText)

เรื่องย่อ

น้ำยาง2html [ตัวเลือก] [เป้าหมาย [เป้าหมาย ...]]

DESCRIPTION

หน้าคู่มือนี้อธิบาย LaTeX2HTML อรรถประโยชน์ ซึ่งก็คือ a Perl โปรแกรมที่แปล
น้ำยาง เอกสารเข้า HTML รูปแบบ. สำหรับแต่ละไฟล์ต้นฉบับที่กำหนดให้เป็นอาร์กิวเมนต์ นักแปล
จะสร้างไดเร็กทอรีที่มีไฟล์ HTML ที่เกี่ยวข้อง สำหรับรายละเอียดและตัวอย่าง
โปรดศึกษาเอกสาร html ออนไลน์ ซึ่งสำเนาควรมีอยู่ใน
/usr/share/doc/latex2html/manual.ps.gz or /usr/share/doc/latex2html/html/

ข้อแม้

เอกสารนี้ได้รับมาจากคู่มือ TeX และอาจไม่เป็นปัจจุบัน โปรด
อ้างถึงคู่มือออนไลน์สำหรับเอกสารที่เชื่อถือได้

Options การควบคุม ชื่อเรื่อง ชื่อไฟล์ และ การแบ่งส่วน

-t
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $TITLE = ; ตั้งชื่อเอกสารโดยใช้ชื่อนี้

-short_extn
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ข้อความสั้น = 1; ใช้คำนำหน้าชื่อไฟล์ของ .htm สำหรับไฟล์ที่ผลิต
HTML ไฟล์. นี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับการสร้างหน้าที่จะเก็บไว้ในซีดีรอม
หรือสื่ออื่นๆ เพื่อใช้กับระบบปฏิบัติการที่ต้องใช้อักขระ 3 ตัว
การขยาย.

-long_titles
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $LONG_TITLES = ; แทนที่จะเป็นชื่อมาตรฐาน: node1.html,
node2.html,... ชื่อไฟล์สำหรับแต่ละ HTML หน้าถูกสร้างขึ้นตั้งแต่แรก
คำในส่วนหัวของหน้านั้น คั่นด้วยอักขระ `_'
เครื่องหมายจุลภาคและคำสั้นๆ ทั่วไป (a to by of และ for the) จะถูกละเว้นจากทั้งสอง
ชื่อเรื่องและจำนวนคำ คำเตือน: ใช้สวิตช์นี้ด้วยความระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง ปัจจุบันมี
ไม่มีการตรวจสอบความเป็นเอกลักษณ์ของชื่อหรือความยาวโดยรวม ชื่อยาวมากได้อย่างง่ายดาย
เป็นผลมาจากการใช้คุณลักษณะนี้

-custom_titles
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $CUSTOM_TITLES = 1; แทนที่จะเป็นชื่อมาตรฐาน: node1.html,
node2.html, ... ชื่อไฟล์สำหรับแต่ละ HTML หน้าถูกสร้างขึ้นโดยใช้ a Perl
รูทีนย่อยชื่อ custom_title_hook ผู้ใช้อาจกำหนด . เวอร์ชันของตนเอง
รูทีนย่อยนี้ภายในไฟล์ .latex2html-init พูดเพื่อแทนที่ค่าเริ่มต้น (ซึ่ง
ใช้ชื่อมาตรฐาน) รูทีนย่อยนี้ใช้ส่วนหัวของส่วนเป็นพารามิเตอร์
และต้องส่งคืนชื่อที่ต้องการหรือสตริงว่าง (ค่าเริ่มต้น)

-ผบ
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $DESTDIR = ; เปลี่ยนเส้นทางเอาต์พุตไปที่
ไดเร็กทอรีที่ระบุ พฤติกรรมเริ่มต้นคือการสร้าง (หรือนำมาใช้ใหม่) ไดเร็กทอรี
มีชื่อเดียวกับคำนำหน้าของเอกสารที่กำลังดำเนินการ

-no_subdir
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $NO_SUBDIR = 1; วางที่สร้าง HTML ไฟล์ในปัจจุบัน
ไดเร็กทอรี สิ่งนี้จะแทนที่ทุก ๆ $DESTDIR การตั้งค่า

-คำนำหน้า
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $คำนำหน้า = ; NS จะ
ต่อท้ายไฟล์ .gif, .pl และ .html ทั้งหมดที่สร้างขึ้น ยกเว้น .html ระดับบนสุด
ไฟล์; อาจรวมถึงเส้นทางไดเรกทอรี (สัมพัทธ์) สิ่งนี้จะเปิดใช้งาน multiple
ผลิตภัณฑ์ของ LaTeX2HTML เพื่ออยู่ร่วมกันอย่างสันติในไดเรกทอรีเดียวกัน อย่างไรก็ตาม อย่า
พยายามเรียกใช้ .หลายอินสแตนซ์พร้อมกัน LaTeX2HTML ใช้เหมือนกัน
ไดเร็กทอรีเอาต์พุต มิฉะนั้น ไฟล์ชั่วคราวต่างๆ จะเขียนทับกัน

-auto_prefix
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $AUTO_PREFIX = 1; สร้างคำนำหน้าเป็น ` -' เป็น
ต่อท้ายไฟล์ทั้งหมดที่ผลิต โดยที่ เป็นชื่อของ น้ำยาง ไฟล์
กำลังดำเนินการ (สังเกต `-' ในคำนำหน้านี้) สิ่งนี้จะแทนที่ any $คำนำหน้า
การตั้งค่า

-no_auto_link
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $NO_AUTO_LINK = 1; หาก $NO_AUTO_LINK ว่างเปล่าและเป็นตัวแปร
$ลิงก์พอยต์ และ $LINKNAME มีการกำหนดไว้อย่างเหมาะสม (ตามที่เป็นค่าเริ่มต้นใน
latex2html.config ไฟล์) จากนั้นฮาร์ดลิงก์ไปยัง main HTML เพจถูกผลิตขึ้นโดยใช้
ชื่อที่ให้มาใน $LINKNAME โดยทั่วไปแล้วนี่คือ index.html; ในหลายระบบ a
ไฟล์ชื่อนี้จะถูกใช้ถ้ามีเมื่อเบราว์เซอร์พยายามดู URL
ซึ่งชี้ไปที่ไดเร็กทอรี ในระบบอื่น ๆ ค่าที่แตกต่างกันสำหรับ $LINKNAME อาจ
มีความเหมาะสม โดยทั่วไป $ลิงก์พอยต์ มีค่า $FILE.html, แต่นี่อาจจะเป็น
เปลี่ยนเพื่อให้ตรงกับหน้า HTML ใดก็ตามที่จะกลายเป็นเป้าหมายของลิงก์อัตโนมัติ
การใช้สวิตช์ -no_auto_link จะยกเลิกการลิงก์อัตโนมัติเมื่อไม่ใช้งาน
ที่จำเป็นสำหรับเอกสารเฉพาะ

- แยก
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $MAX_SPLIT_DEPTH = ; (ค่าเริ่มต้น is 8) หยุดแบ่งส่วน
เป็นไฟล์แยกกันในระดับความลึกนี้ การระบุ -split 0 จะใส่เอกสารทั้งหมด
เป็นหนึ่งเดียว HTML ไฟล์. ดูด้านล่างสำหรับระดับต่างๆ ของการแบ่งส่วน ดูเพิ่มเติม
รายการถัดไปสำหรับวิธีตั้งค่าความลึก ``สัมพันธ์'' สำหรับการแยก

- แยก +
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $MAX_SPLIT_DEPTH = - ; (ค่าเริ่มต้น is 8) ระดับที่จะ
หยุดการแยกส่วนคำนวณ ``เทียบกับ'' ระดับตื้นที่สุดของ
การแบ่งส่วนที่เกิดขึ้นภายในเอกสาร ตัวอย่างเช่น ถ้าเอกสารประกอบด้วย
\section คำสั่ง แต่ไม่มีคำสั่ง \part หรือ \chapter ดังนั้น -split +1 จะทำให้
แยกในแต่ละ \section แต่ไม่ในระดับที่ลึกกว่า; ในขณะที่ -split +2 หรือ -split
+3 ยังแบ่งออกเป็นคำสั่ง \subsection และ \subsection ตามลำดับ
การระบุ -split +0 ทำให้ทั้งเอกสารเป็นไฟล์เดียว HTML ไฟล์

ลิงค์
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $MAX_LINK_DEPTH = ; (ค่าเริ่มต้น is 4) สำหรับแต่ละโหนด สร้าง
เชื่อมโยงไปยังโหนดย่อยที่ลึกกว่าระดับการแบ่งส่วนของโหนด
การระบุ -link 0 จะไม่แสดงลิงก์ไปยังโหนดย่อยจากหน้านั้น -link 1 will
แสดงเฉพาะทายาทสายตรง เป็นต้น มีค่าอย่างน้อยเท่ากับค่าของ
-แยก ความลึกจะสร้างสารบัญขนาดเล็ก (เมื่อไม่ว่างเปล่า) ในแต่ละ
หน้า สำหรับโครงสร้างต้นไม้ที่รูทที่โหนดนั้น เมื่อหน้ามีส่วน-
ระดับที่น้อยกว่าความลึก -split เพื่อให้สารบัญแบบย่อมีลิงก์ไปยัง
อื่น ๆ HTML หน้า ตารางนี้จะอยู่ที่ด้านล่างของหน้า เว้นแต่จะวาง
ที่อื่นโดยใช้คำสั่ง \tableofchildlinks บนหน้าที่มีระดับการแบ่งส่วน
น้อยกว่า -split ความลึก สารบัญขนาดเล็กมีลิงก์ไปยัง
ส่วนย่อย ฯลฯ เกิดขึ้นพร้อมกัน HTML หน้าหนังสือ. ตอนนี้ตารางตั้งอยู่ที่
ด้านบนของหน้านี้ เว้นแต่วางไว้ที่อื่นโดยใช้คำสั่ง \tableofchildlinks

-toc_ความลึก
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $TOC_DEPTH = ; (ค่าเริ่มต้น is 4) แบ่งระดับลงไป
ให้รวมอยู่ในแผนผังสารบัญ

-toc_stars
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $TOC_STARS = 1; ส่วนที่สร้างขึ้นโดยใช้รูปแบบติดดาวของ
คำสั่งการแบ่งส่วนจะรวมอยู่ในสารบัญ เช่นเดียวกับ น้ำยางข้น,
โดยปกติส่วนดังกล่าวจะไม่อยู่ในรายการ

-show_section_numbers
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $SHOW_SECTION_NUMBERS = 1; แสดงหมายเลขส่วน โดยค่าเริ่มต้น
ไม่แสดงหมายเลขมาตรา เพื่อเป็นการสนับสนุนให้ใช้ส่วนใดส่วนหนึ่งเป็น
เอกสารแบบสแตนด์อโลน ในการแสดง ชื่อส่วนต้องไม่ซ้ำกันและ
ต้องไม่มีกราฟิกแบบอินไลน์

-unsegment
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ไม่แบ่งส่วน = 1; จัดการเอกสารที่แบ่งส่วน (ดูหัวข้อเกี่ยวกับ
การแบ่งส่วนเอกสาร) เหมือนไม่ได้แบ่งส่วน ซึ่งจะทำให้ผู้แปล
เพื่อเชื่อมส่วนทั้งหมดเข้าด้วยกันและประมวลผลทั้งหมด คุณอาจพบว่าสิ่งนี้มีประโยชน์
เพื่อตรวจสอบเอกสารที่แบ่งส่วนเพื่อความสอดคล้อง สำหรับเอกสารทั้งหมด การแบ่งส่วน
ระดับที่อ้างถึงข้างต้นคือ:
0 เอกสาร
1 ส่วน
2 บทที่
3 ส่วน
4 หมวดย่อย
5 หมวดย่อย
6 ย่อหน้า
7 ย่อหน้า
8 อนุวรรค

ระดับเหล่านี้ใช้แม้ในขณะที่เอกสารไม่มีการแบ่งส่วนสำหรับระดับที่ตื้นกว่า
เช่น ไม่มีคำสั่ง \part หรือ \chapter เป็นเรื่องธรรมดาที่สุด โดยเฉพาะเมื่อใช้ LaTeX's บทความ
เอกสารคลาส

Options การควบคุม ส่วนขยาย และ พิเศษ คุณสมบัติ

สวิตช์ที่อธิบายในที่นี้ควบคุมประเภทของ HTML รหัสที่สามารถสร้างได้และวิธีการ
เลือกระหว่างตัวเลือกที่มีเมื่อมีกลยุทธ์ทางเลือกสำหรับ
การนำส่วนของ น้ำยาง รหัส.

-html_version (2.0|3.0|3.2)[,(คณิตศาสตร์|i18n|ตาราง)]*
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $HTML_VERSION = ... ; ซึ่งระบุทั้ง HTML เวอร์ชันเป็น
สร้างและอื่น ๆ พิเศษ (ที่ไม่ได้มาตรฐาน) HTML คุณสมบัติที่อาจจำเป็น NS
หมายเลขเวอร์ชันสอดคล้องกับ DTD ที่เผยแพร่สำหรับ an HTML มาตรฐาน (แม้ว่า 3.0
ไม่ได้รับการยอมรับและถูกถอนออกในภายหลัง) ที่สอดคล้องกัน Perl แฟ้มใน
โหลดเวอร์ชัน / ไดเรกทอรีย่อยแล้ว ไฟล์เหล่านี้มีชื่อว่า `html .pl' กำลังติดตาม
หมายเลขเวอร์ชัน สามารถระบุรายการส่วนขยายที่คั่นด้วยเครื่องหมายจุลภาคได้ แต่ละ
สอดคล้องกับไฟล์ ` .pl' ยังอยู่ในเวอร์ชัน/ ไดเร็กทอรีย่อย เมื่อไหร่
ไฟล์ดังกล่าวถูกโหลดโค้ด HTML ที่เป็นผลลัพธ์ไม่สามารถตรวจสอบได้อีกต่อไป
ด้วย DTD ที่กำหนด ข้อยกเว้นคือคณิตศาสตร์เมื่อใช้สวิตช์ -no_math ด้วย
ซึ่งยังคงควรตรวจสอบ ปัจจุบันมีเวอร์ชัน 2.0, 3.2 และ 4.0
(และ 2.1, 2.2, 3.0 และ 3.1 ด้วยเหตุผลทางประวัติศาสตร์) ส่วนขยาย i18n,
ตาราง คณิตศาสตร์สอดคล้องกับสิ่งที่เคยเรียกว่าเวอร์ชัน `2.1', `2.2',
`3.1' ตามลำดับ ในการเผยแพร่ LaTeX2HTML จนถึงปี พ.ศ. 1996 ตอนนี้ส่วนขยายเหล่านี้สามารถ
โหลดด้วย `2.0', `3.2' หรือ `4.0' เป็นมาตรฐานที่ระบุ ค่าเริ่มต้น
เวอร์ชันมักจะถูกตั้งค่าเป็น `3.2' ภายใน latex2html.config

-no_tex_defs
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $TEXDEFS = 0; (ค่าเริ่มต้น is 1) เมื่อ $TEXDEFS ถูกตั้งค่า (ค่าเริ่มต้น) the
ไฟล์ texdefs.perl จะถูกอ่าน นี้จัดเตรียมรหัสเพื่ออนุญาตคำสั่ง TEX ทั่วไป
เช่น \def, \newbox, \newdimen และอื่นๆ ที่จะรับรู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใน
คำนำเอกสาร ในกรณีของ \def คำจำกัดความอาจจะสมบูรณ์ก็ได้
ตีความ แต่สิ่งนี้ต้องการการจับคู่รูปแบบที่ไม่ซับซ้อนเกินไป ถ้า
$TEXDEFS เป็น `0' หรือว่างเปล่า ดังนั้น texdefs.perl จะไม่ถูกโหลด ผู้แปลจะ
อย่าพยายามตีความคำสั่ง TEX ดิบใดๆ คุณลักษณะนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ
ช่วยให้ผู้เขียนที่มีความซับซ้อนสามารถแทรกคำสั่ง TEX โดยพลการใน
สภาพแวดล้อมที่ถูกลิขิตให้ประมวลผลโดย น้ำยาง ถึงอย่างไร; เช่น ตัวเลข
ทฤษฎีบท รูปภาพ ฯลฯ อย่างไรก็ตาม แทบไม่มีความจำเป็นเลย เพราะตอนนี้มี
การสนับสนุนที่ดีขึ้นสำหรับสภาพแวดล้อมประเภทนี้ ขณะนี้มีวิธีอื่นในการ
ระบุรหัสที่จะส่งไปยัง น้ำยาง สำหรับภาพที่ชัดเจน-
รุ่น; ดูการอภิปรายของสภาพแวดล้อม makeimage

-external_file
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_FILE = ; ระบุคำนำหน้าของ .aux
ไฟล์ที่เอกสารนี้ควรอ่าน นามสกุล .aux จะถูกผนวกเข้ากับไฟล์นี้
คำนำหน้าเพื่อรับชื่อไฟล์ที่สมบูรณ์ พร้อมพาธไดเร็กทอรีหากจำเป็น ไฟล์นี้
อาจมีข้อมูลที่จำเป็นเกี่ยวกับการอ้างอิง รูป ตาราง และหมวด
ตัวเลขจาก น้ำยาง และบางทีอาจมีข้อมูลอื่นๆ ด้วย การใช้สวิตช์นี้มีความสำคัญ
สำหรับส่วนของเอกสาร ประมวลผลแยกกันและเชื่อมโยงให้ดูเหมือนสร้างขึ้น
จากเอกสาร LaTeX ฉบับเดียว

-ขนาดตัวอักษร
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $FONT_SIZE = ; ตัวเลือกนี้ช่วยให้ควบคุม .ได้ดียิ่งขึ้น
ขนาดตัวอักษรของสภาพแวดล้อมที่สร้างเป็นภาพโดยใช้ น้ำยางข้น ต้องเป็นหนึ่งใน
ขนาดตัวอักษรที่ น้ำยาง รับรู้; เช่น `10pt', `11pt', `12pt' เป็นต้น ค่าเริ่มต้นคือ
`10pt' หรือตัวเลือกใดๆ ที่อาจระบุไว้ใน \documentclass หรือ
\documentstyle บรรทัด เลือกไซส์ไหนก็ขยายให้
ตัวแปรการติดตั้ง $MATH_SCALE_FACTOR, $FIGURE_SCALE_FACTOR และ
$DISP_SCALE_FACTOR ตามความเหมาะสม หมายเหตุ: สวิตช์นี้ไม่มีการควบคุม over
ขนาดของข้อความในหน้า HTML การควบคุมดังกล่าวอยู่ภายใต้การควบคุมของผู้ใช้ทั้งหมด
ตัวเลือกการตั้งค่าสำหรับหน้าต่างเบราว์เซอร์

-scalable_fonts
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $SCALABLE_FONTS = 1; ใช้เมื่อฟอนต์ที่ปรับขนาดได้ เช่น
ฟอนต์ TEX เวอร์ชัน PostScript พร้อมใช้งานสำหรับการสร้างภาพ มันมี
ผลของการตั้งค่า $PK_GENERATION ถึง `1' และ $DVIPS_MODE ที่จะว่างเปล่า
แทนที่การตั้งค่าก่อนหน้าสำหรับตัวแปรเหล่านี้

-no_math
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $NO_SIMPLE_MATH = 1; นิพจน์ทางคณิตศาสตร์อย่างง่ายทั่วไป
ตั้งค่าโดยใช้ฟอนต์ข้อความธรรมดา แต่ตัวเอียง เมื่อเป็นส่วนหนึ่งของนิพจน์
ไม่สามารถแสดงด้วยวิธีนี้ได้ รูปภาพถูกสร้างขึ้นจากสูตรทั้งหมด นี่คือ
เรียกว่า ``คณิตศาสตร์อย่างง่าย'' เมื่อไหร่ $NO_SIMPLE_MATH ถูกตั้งค่า แล้วคณิตศาสตร์ทั้งหมดถูกสร้างขึ้น
เป็นภาพไม่ว่าจะง่ายหรือไม่ อย่างไรก็ตาม หากโหลดส่วนขยายทางคณิตศาสตร์
โดยใช้สวิตช์ -html_version ที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ จากนั้นระบุ -no_math สร้าง
มีผลค่อนข้างแตกต่าง ตอนนี้มันพิเศษ แท็กและหน่วยงานที่
ยกเลิก. ในรูปแบบที่ซับซ้อนสำหรับการแยกวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์
มีการใช้นิพจน์ รูปภาพประกอบขึ้นจากส่วนย่อยของสูตรที่ไม่สามารถ
แสดงออกอย่างเพียงพอโดยใช้อักขระข้อความ (ตัวเอียง) และ และ
แท็ก ดูหัวข้อย่อยเกี่ยวกับคณิตศาสตร์สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม

-local_icons
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $LOCAL_ICONS = 1; สำเนาของแต่ละไอคอนที่ใช้จริงภายใน
เอกสารถูกวางไว้ในไดเร็กทอรีพร้อมกับ HTML ไฟล์และสร้าง
ภาพ นี้จะช่วยให้ทั้งเอกสารมีความสมบูรณ์ในตัวเองภายในนี้
ไดเรกทอรี; มิฉะนั้นจะต้องดึงไอคอนจากเซิร์ฟเวอร์ (อาจเป็นระยะไกล)
โดยปกติไอคอนจะถูกคัดลอกจากไดเรกทอรีย่อยของ

$LATEX2HTMLDIR,
ตั้งค่าภายใน latex2html.config สามารถใช้ชุดไอคอนทางเลือกโดย
การระบุเส้นทางไดเรกทอรี (สัมพัทธ์) ใน $ALTERNATIVE_ICONS ไปยังตำแหน่งที่
สามารถพบรูปภาพที่กำหนดเองได้

-init_file
โหลดไฟล์เริ่มต้นที่ระบุ นี้ Perl ไฟล์จะถูกโหลดหลังจากโหลดเสร็จ
$HOME/.latex2html-init หรือ .latex2html-init ในไดเร็กทอรีท้องถิ่น หากมี file
มีอยู่ มันถูกอ่านในขณะที่ประมวลผลสวิตช์ดังนั้นเนื้อหาของไฟล์
อาจเปลี่ยนค่าใด ๆ ของตัวแปรใด ๆ ที่ก่อนหน้านี้
จัดตั้งขึ้น เช่นเดียวกับตัวเลือกเริ่มต้นใดๆ ไฟล์เริ่มต้นได้มากกว่าหนึ่งไฟล์สามารถ
จะอ่านในลักษณะนี้ [change_begin]98.1

-no_fork
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $โนฟอร์ก = 1; เมื่อตั้งค่านี้จะปิดใช้งานคุณลักษณะในตอนต้นของ
การประมวลผลโดยที่การดำเนินการที่ใช้หน่วยความจำมากบางอย่างดำเนินการโดย `forked'
กระบวนการลูก ระบบปฏิบัติการแบบงานเดี่ยวบางระบบ เช่น DOS ไม่รองรับ
คุณลักษณะนี้ มี $โนฟอร์ก ตั้งค่าแล้วทำให้มั่นใจได้ว่าไฟล์ที่ไม่จำเป็นจัดการได้
จำเป็นด้วยกรรมวิธีทางแยก, ไม่ถูกบริโภคโดยไม่จำเป็น, บางที
ส่งผลให้เสียชีวิต Perl ความผิดพลาด

-iso_ภาษา
สิ่งนี้ทำให้คุณสามารถระบุประเภทภาษาที่แตกต่างจาก 'EN' เพื่อใช้ใน
รายการ DTD ของ HTML เอกสาร เช่น 'EN.US' [change_end] 98.1

-short_index
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $SHORT_INDEX = 1; สร้างรายการดัชนีที่สั้นลงโดยใช้ codified
ลิงค์; สิ่งนี้เข้ากันได้อย่างสมบูรณ์กับแพ็คเกจ makeidx

-no_footnode
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $NO_FOOTNODE = 1; ระงับการใช้ไฟล์แยกต่างหากสำหรับเชิงอรรถ
แทนที่จะวางไว้ที่ด้านล่างของ HTML หน้าที่อ้างอิง
เกิดขึ้น. เมื่อใช้ตัวเลือกนี้ บ่อยครั้งควรเปลี่ยนลักษณะของ
เครื่องหมายที่ใช้ระบุการมีอยู่ของเชิงอรรถ สิ่งนี้ทำเหมือนใน น้ำยางข้น,
โดยใช้รหัสดังต่อไปนี้ \renewcommand{\thefootnote}{\arabic{footnote}} ทั้งหมด
มีรูปแบบ \arabic, \alph, \roman, \Alph และ \Roman [change_begin]98.1

-numbered_footnotes
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $NUMBERED_FOOTNOTES = 1; หากตั้งค่านี้คุณจะได้รับทุก
เชิงอรรถนำไปใช้กับตัวเลขที่ตามมาเพื่อความสะดวกในการอ่าน [change_end] 98.1

- ที่อยู่
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ที่อยู่ = ; ลงชื่อในแต่ละหน้าด้วยที่อยู่นี้
ดูตัวอย่าง latex2html.config โดยใช้ Perl รหัสที่จะรวม .โดยอัตโนมัติ
วันที่. ผู้ใช้กำหนด Perl สามารถใช้รูทีนย่อยที่ชื่อ &custom_address แทนได้
ถ้ากำหนด; มันต้องใช้ค่าของ $ที่อยู่ เป็นพารามิเตอร์ที่อาจใช้หรือ
ละเลยตามต้องการ ในเวลาที่รูทีนย่อยนี้จะถูกเรียก ตัวแปร
ชื่อ $ ความลึก $ชื่อ $ไฟล์ ถือระดับส่วนชื่อและชื่อไฟล์ของ
HTML กำลังผลิตหน้า; $ไฟล์ ถือชื่อไฟล์สำหรับหน้าชื่อเรื่อง
ของเอกสารทั้งหมด

-ข้อมูล
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ INFO = ; สร้างส่วนใหม่ ``เกี่ยวกับเอกสารนี้''
ประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับเอกสารที่กำลังแปล ค่าเริ่มต้นคือto
สร้างส่วนดังกล่าวด้วยข้อมูลเกี่ยวกับเอกสารต้นฉบับ, วันที่,
ผู้ใช้และผู้แปล สตริงว่าง (หรือค่า `0') ปิดใช้งานการสร้าง
ของส่วนพิเศษนี้ หากให้สตริงที่ไม่ว่าง สตริงนั้นจะถูกวางไว้เป็น
เนื้อหาของหน้า ``เกี่ยวกับเอกสารนี้'' แทนที่จะเป็นข้อมูลเริ่มต้น

สวิทช์ การควบคุม ภาพ รุ่น

สวิตช์เหล่านี้มีผลกับการสร้างภาพเลย ไม่ว่าจะเป็นภาพเก่าที่นำกลับมาใช้ใหม่หรือไม่
การรันครั้งต่อๆ ไปหรือการสร้างใหม่อีกครั้ง และไม่ว่าจะใช้เอฟเฟกต์การลบรอยหยักหรือไม่
ภายในภาพนั้นเอง

-ascii_mode
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ASCII_MODE = $EXTERNAL_IMAGES = 1; ใช้เฉพาะอักขระ ASCII และ
ไม่รวมภาพใด ๆ ในผลลัพธ์สุดท้าย ด้วย -ascii_mode ผลลัพธ์ของ
นักแปลสามารถใช้กับเบราว์เซอร์ที่ใช้อักขระได้ เช่น คม ซึ่งไม่
รองรับภาพแบบอินไลน์ (ผ่าน the แท็ก).

-โนลาเท็กซ์
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $โนลาเท็กซ์ = 1; ปิดการใช้งานกลไกสำหรับการส่งผ่านที่ไม่รู้จัก
สิ่งแวดล้อมถึง น้ำยาง สำหรับการประมวลผล นี่ถือได้ว่าเป็น ``โหมดร่าง''
ซึ่งช่วยให้แปลโครงสร้างเอกสารและข้อความพื้นฐานได้เร็วขึ้นโดยไม่ต้อง
ตัวเลข สมการ หรือตารางแฟนซี (ตัวเลือกนี้ถูกแทนที่โดย
-no_images ตัวเลือกดูด้านล่าง)

-external_images
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_IMAGES = 1; แทนที่จะรวมภาพที่สร้างขึ้นใด ๆ
ภายในเอกสาร ปล่อยไว้นอกเอกสารและระบุลิงก์ไฮเปอร์เท็กซ์ไปที่
พวกเขา

-ps_images
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $PS_IMAGES = $EXTERNAL_IMAGES = 1; ใช้ลิงก์ไปยังภายนอก
ไฟล์ PostScript แทนที่จะเป็นภาพแบบอินไลน์ในรูปแบบกราฟิกที่เลือก

-ทิ้ง
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $DISCARD_PS = 1; ไฟล์ PostScript ชั่วคราวถูกยกเลิก
ทันทีที่ถูกใช้เพื่อสร้างภาพในกราฟิกที่ต้องการ
จัดรูปแบบ

-no_images
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $NO_IMAGES = 1; อย่าพยายามสร้างภาพแบบอินไลน์ใดๆ NS
สามารถสร้างภาพที่หายไปได้ ``ออฟไลน์'' โดยการรีสตาร์ท LaTeX2HTML กับ
ตัวเลือก -images_only

-images_only
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $IMAGES_เท่านั้น = 1; ลองแปลงภาพในบรรทัดที่เหลือ
จากการวิ่งครั้งก่อนของ LaTeX2HTML.

-นำมาใช้ใหม่
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ ใช้ซ้ำ = ; สวิตช์นี้ระบุขอบเขตที่
ไฟล์ภาพจะถูกแชร์หรือรีไซเคิล มีสามตัวเลือกที่ถูกต้อง: [*] 0 Do
ไม่เคยแชร์หรือรีไซเคิลไฟล์รูปภาพ ตัวเลือกนี้ยังเรียกใช้การโต้ตอบ
เซสชันแจ้งผู้ใช้เกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำเกี่ยวกับที่มีอยู่แล้ว HTML ไดเรกทอรี if
มันมีอยู่ [*] 1 รีไซเคิลไฟล์รูปภาพจากการรันครั้งก่อน หากมี
แต่อย่าแชร์ภาพที่เหมือนกันซึ่งจะต้องสร้างขึ้นในการรันครั้งนี้ [*] 2 รีไซเคิล
ไฟล์รูปภาพจากการรันครั้งก่อนและแชร์รูปภาพที่เหมือนกันจากการรันครั้งนี้ นี่คือ
ค่าเริ่มต้น ส่วนต่อมาให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้รูปภาพซ้ำ

-no_reuse
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ ใช้ซ้ำ = 0; อย่าแชร์หรือรีไซเคิลรูปภาพที่สร้างขึ้นระหว่าง
การแปลก่อนหน้า ซึ่งเทียบเท่ากับ -reuse 0 (สิ่งนี้จะทำให้
เซสชันโต้ตอบเริ่มต้นในระหว่างที่ผู้ใช้ถูกถามว่าจะใช้ old . ซ้ำหรือไม่
ไดเรกทอรี ลบเนื้อหาหรือออก)

-antilias
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ANTI_ALIAS = 1; (ค่าเริ่มต้น is 0.) สร้างภาพของรูป
สภาพแวดล้อมและไฟล์ PostScript ภายนอกควรใช้ anti-aliasing โดยค่าเริ่มต้น
ไม่ใช้การลบรอยหยักกับรูปภาพเหล่านี้ เนื่องจากอาจรบกวนการทำงานของ
เนื้อหาของภาพเอง

-antialias_text
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ANTI_ALIAS_TEXT = 1; (ค่าเริ่มต้น is 1.) สร้างภาพชุดเรียงพิมพ์
วัสดุต่างๆ เช่น ข้อความ สูตรคณิตศาสตร์ ตาราง และเนื้อหาของ makeimage
สภาพแวดล้อมควรใช้เอฟเฟกต์ป้องกันรอยหยัก ปกติจะใช้ค่าดีฟอลต์
การลบรอยหยักสำหรับข้อความ เนื่องจากภาพที่ได้จะชัดเจนกว่าบนหน้าจอมาก
อย่างไรก็ตาม ค่าเริ่มต้นอาจมีการเปลี่ยนแปลงในเครื่อง

-no_antialias
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ANTI_ALIAS = 0; (ค่าเริ่มต้น is 0.) สร้างภาพของรูป
สภาพแวดล้อมและไฟล์ PostScript ภายนอกไม่ควรใช้ anti-aliasing with
รูปภาพ แม้ว่าค่าเริ่มต้นในเครื่องอาจมีการเปลี่ยนแปลงไปใช้

-no_antialias_text
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $ANTI_ALIAS_TEXT = 0; (ค่าเริ่มต้น is 1.) สร้างภาพชุดเรียงพิมพ์
วัสดุไม่ควรใช้เอฟเฟกต์ลดรอยหยัก แม้ว่าภาพบนหน้าจอของข้อความ
ได้รับการปรับปรุงอย่างแน่นอนโดยใช้ anti-aliasing ภาพที่พิมพ์ออกมาอาจเบลอได้
แม้ที่ 300dpi เครื่องพิมพ์ความละเอียดสูงทำงานได้ดีขึ้นมากกับผลลัพธ์
ภาพระดับสีเทา [change_begin]98.1

สีขาว เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $WHITE_BACKGROUND = 1; (ค่าเริ่มต้น is 1.) ทำให้มั่นใจได้ว่าภาพของ
รูปสภาพแวดล้อมมีพื้นหลังสีขาว มิฉะนั้นผลกระทบความโปร่งใสอาจ
ทำงานไม่ถูกต้อง

-no_white
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $WHITE_BACKGROUND = ''; (ค่าเริ่มต้น is 1.) ยกเลิกข้อกำหนด
ร่างนั้นสภาพแวดล้อมมีพื้นหลังสีขาว

- ขยะ เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $LATEX_DUMP = 1; (ค่าเริ่มต้น is 0.) ใช้สิ่งนี้หากคุณต้องการเร่งความเร็ว
การประมวลผลภาพระหว่างการวิ่งครั้งที่ 2 และครั้งต่อๆ ไปของ LaTeX2HTML วันเดียวกัน
เอกสาร. นักแปลตอนนี้ผลิตa น้ำยาง format-dump ของคำนำถึง
images.tex ซึ่งใช้ในการวิ่งครั้งต่อไป สิ่งนี้จะช่วยลดการเริ่มต้น
เวลาเมื่อ น้ำยาง อ่านไฟล์ images.tex สำหรับการสร้างภาพ กระบวนการนี้
จริง ๆ แล้วใช้เวลาเพิ่มเติมในการรันครั้งแรกเนื่องจาก น้ำยาง ถูกเรียกสองครั้ง --
ครั้งเดียวเพื่อสร้าง format-dump จากนั้นโหลดและใช้งานอีกครั้ง ผลตอบแทนมา
ด้วยการโหลดที่เร็วขึ้นในการวิ่งครั้งต่อไป พื้นที่ดิสก์ประมาณ 1 Meg คือ
ใช้โดยไฟล์ดัมพ์ [change_end] 98.1

สวิทช์ การควบคุม การเดินเรือ แผง

สวิตช์ต่อไปนี้จะควบคุมว่าจะรวมแผงการนำทางอย่างน้อยหนึ่งแผงบนแต่ละแผงหรือไม่
HTML หน้า รวมถึงปุ่มที่จะรวมไว้ในแผงดังกล่าว

-no_navigation
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $NO_NAVIGATION = 1; ปิดใช้งานกลไกการวางการนำทาง
ลิงค์ในแต่ละหน้า สิ่งนี้จะแทนที่การตั้งค่าใด ๆ ของ $TOP_NAVIGATION,
$BOTTOM_NAVIGATION และ $AUTO_NAVIGATION ตัวแปร

-top_navigation
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $TOP_NAVIGATION = 1; ใส่ลิงค์การนำทางที่ด้านบนของแต่ละหน้า

-bottom_navigation
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $BOTTOM_NAVIGATION = 1; ใส่ลิงค์การนำทางที่ด้านล่างของแต่ละรายการ
หน้าเช่นเดียวกับด้านบน

-auto_navigation
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $AUTO_NAVIGATION = 1; ใส่ลิงค์การนำทางที่ด้านบนของแต่ละรายการ
หน้าหนังสือ. ใส่ที่ด้านล่างของหน้าด้วยถ้าหน้าเกิน $WORDS_IN_PAGE
จำนวนคำ (ค่าเริ่มต้น = 450)

-next_page_in_navigation
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $NEXT_PAGE_IN_NAVIGATION = 1; ใส่ลิงค์ไปยังหน้าตรรกะถัดไป
ในแผงการนำทาง

-previous_page_in_navigation
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $PREVIOUS_PAGE_IN_NAVIGATION = 1; ใส่ลิงค์ไปก่อนหน้านี้
หน้าตรรกะในแผงการนำทาง

-contents_in_navigation
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $CONTENTS_IN_NAVIGATION = 1; ใส่ลิงค์ไปยังสารบัญ
ในแผงการนำทางหากมี

-index_in_navigation
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $INDEX_IN_NAVIGATION = 1; ใส่ลิงค์ไปยังหน้าดัชนีใน
แผงการนำทางหากมีดัชนี

สวิทช์ for การเชื่อมโยง ไปยัง อื่น ๆ เอกสาร

เมื่อประมวลผลเอกสารแบบสแตนด์อโลนเดียว สวิตช์ที่อธิบายไว้ในส่วนนี้
ไม่จำเป็นเลย เนื่องจากแผงการนำทางที่สร้างขึ้นโดยอัตโนมัติ
ที่อธิบายไว้ในหน้าก่อนหน้านี้ควรสร้างลิงก์การนำทางที่จำเป็นทั้งหมด อย่างไรก็ตาม
ถ้าจะถือว่าเอกสารเป็นส่วนหนึ่งของเอกสารที่ใหญ่กว่ามาก ลิงก์จาก
หน้าแรกและหน้าสุดท้ายไปยังตำแหน่งในส่วนอื่น ๆ ของเอกสารขนาดใหญ่ (เสมือน) จำเป็น
ให้ชัดเจนสำหรับปุ่มบางปุ่มในแผงการนำทาง ต่อไปนี้
สวิตช์อนุญาตให้ลิงก์ดังกล่าวไปยังเอกสารอื่น ๆ โดยระบุชื่อและ URL สำหรับ
การเชื่อมโยงหลายมิติของแผงการนำทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คุณลักษณะ ``การแบ่งส่วนเอกสาร''
จำเป็นต้องใช้สวิตช์เหล่านี้อย่างมาก เป็นเรื่องปกติสำหรับข้อความและเป้าหมายของ
ไฮเปอร์ลิงก์การนำทางเหล่านี้จะถูกบันทึกใน Makefile เพื่อหลีกเลี่ยงการพิมพ์ยาวที่น่าเบื่อ
บรรทัดคำสั่งที่มีสวิตช์หลายตัว

-up_url
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_UP_LINK = ; ระบุตัวระบุตำแหน่งทรัพยากรสากล
(URL) เพื่อเชื่อมโยงกับปุ่ม ``UP'' ในแผงการนำทาง

-up_title
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_UP_TITLE = ; ระบุชื่อเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ
URL นี้

-prev_url
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_PREV_LINK = ; ระบุ URL ที่จะเชื่อมโยงกับ
ปุ่ม ``ก่อนหน้า'' ในแผงการนำทาง

-prev_title
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_PREV_TITLE = ; ระบุชื่อเรื่องที่เกี่ยวข้อง
ด้วย URL นี้

-down_url
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_DOWN_LINK = ; ระบุ URL สำหรับ ``NEXT''
ปุ่มในแผงการนำทาง

-down_title
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_DOWN_TITLE = ; ระบุชื่อเรื่องที่เกี่ยวข้อง
ด้วย URL นี้

-เนื้อหา
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_CONTENTS = ; ระบุ URL สำหรับ ``เนื้อหา''
ปุ่ม สำหรับส่วนเอกสารที่ไม่มีส่วนใดส่วนหนึ่ง

-ดัชนี
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_INDEX = ; ระบุ URL สำหรับ ``INDEX''
ปุ่ม สำหรับส่วนเอกสารที่ไม่มีดัชนี

-บรรณานุกรม
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $EXTERNAL_BIBLIO = ; ระบุ URL สำหรับบรรณานุกรม
หน้าที่จะใช้เมื่อไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเอกสารอย่างชัดเจน การเตือน: On some
ระบบมันยากที่จะให้ข้อความสตริง ที่มีอักขระช่องว่าง
บนบรรทัดคำสั่งหรือผ่าน Makefile วิธีหนึ่งที่จะเอาชนะสิ่งนี้คือการใช้
ตัวแปรที่สอดคล้องกัน อีกวิธีหนึ่งคือการแทนที่ช่องว่างด้วยขีดล่าง (_)

สวิทช์ for การช่วยเหลือ และ การติดตาม

สวิตช์สองตัวแรกต่อไปนี้อธิบายตนเองได้ เมื่อเกิดปัญหาขึ้นใน
การประมวลผลเอกสาร สวิตช์ -debug และ -verbosity แต่ละรายการจะทำให้เกิด LaTeX2HTML ไปยัง
สร้างเอาต์พุตเพิ่มเติมไปยังหน้าจอ ข้อความพิเศษเหล่านี้ควรช่วยในการระบุสาเหตุ
ของปัญหา

-tmp
กำหนดไดเร็กทอรีชั่วคราวเพื่อใช้สำหรับการสร้างภาพ ถ้า คือ 0, the
ไดเร็กทอรีชั่วคราวมาตรฐาน / Tmp ถูกนำมาใช้.

-ช่วย)
พิมพ์รายการตัวเลือกบรรทัดคำสั่งทั้งหมด

-v พิมพ์เวอร์ชันปัจจุบันของ LaTeX2HTML.

-debug เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $แก้ไขข้อบกพร่อง = 1; ทำงานในโหมดแก้ไขข้อบกพร่อง แสดงข้อความและ/หรือ
ข้อมูลการวินิจฉัยเกี่ยวกับไฟล์ที่อ่าน และยูทิลิตี้ที่เรียกโดย LaTeX2HTML. แสดงให้เห็นว่า
ข้อความใด ๆ ที่เกิดจากการโทรเหล่านี้ การวินิจฉัยที่ครอบคลุมมากขึ้นจาก Perl
ดีบักเกอร์สามารถรับได้โดยการต่อท้ายสตริง `-w-' ต่อบรรทัดที่ 1 ของ
latex2html (และอื่น ๆ ) Perl สคริปต์

-คำฟุ่มเฟือย
เช่นเดียวกับการตั้งค่า: $คำฟุ่มเฟือย = ; แสดงข้อความที่เปิดเผยบางแง่มุมของ
การประมวลผลดำเนินการโดย LaTeX2HTML ในไฟล์อินพุตที่ให้มา NS
พารามิเตอร์อาจเป็นจำนวนเต็มในช่วง 0 ถึง 8 ค่าที่สูงกว่าแต่ละค่าจะเพิ่มลงใน
ข้อความที่ผลิต

0. ไม่มีการติดตามพิเศษ สำหรับเวอร์ชั่นของ LaTeX2HTML ก่อน V97.1

1. (นี่คือค่าเริ่มต้น) แสดงส่วนหัวและชื่อไฟล์ HTML ที่เกี่ยวข้อง
และตัวชี้วัดว่าขั้นตอนสำคัญๆ ในการประมวลผลเสร็จสิ้นลงแล้ว

2. พิมพ์ชื่อสภาพแวดล้อมและหมายเลขตัวระบุ และประเภททฤษฎีบทใหม่ แสดง
คำเตือนที่เกิดขึ้น และตัวบ่งชี้สำหรับขั้นตอนอื่นๆ ของการประมวลผล พิมพ์ชื่อ
ของไฟล์สำหรับจัดเก็บอาร์เรย์ข้อมูลเสริม

3. พิมพ์ชื่อคำสั่งเมื่อพบและประมวลผล ยังไม่ทราบ
คำสั่งที่พบขณะประมวลผลล่วงหน้า แสดงชื่อคำสั่งใหม่
สภาพแวดล้อม ทฤษฎีบท ตัวนับ และการพึ่งพากัน สำหรับแต่ละเอกสาร
กั้น

4. ระบุคำสั่งแทนกระบวนการล่วงหน้าของสภาพแวดล้อมทางคณิตศาสตร์ พิมพ์
เนื้อหาของสภาพแวดล้อมที่ไม่รู้จักสำหรับการประมวลผลใน น้ำยางข้น, ทั้งก่อนและหลัง
กลับเป็น น้ำยาง แหล่งที่มา. แสดงการดำเนินการทั้งหมดที่ส่งผลต่อค่าของตัวนับ
แสดงลิงก์ ป้ายกำกับ และคีย์การแบ่งส่วนในขั้นตอนของการประมวลผลด้วย

5. รายละเอียดการประมวลผลในคำนำเอกสาร แสดงการแทนที่ของ new
สภาพแวดล้อม แสดงเนื้อหาของสภาพแวดล้อมที่รู้จักทั้งหมด ทั้งก่อนหน้าและ
หลังจากการประมวลผล แสดงข้อมูลที่แคช/เข้ารหัสสำหรับปุ่มรูปภาพ อนุญาต
สองภาพที่จะทดสอบความเท่าเทียมกัน

6. แสดงการแทนที่คำสั่ง เครื่องหมายเน้นเสียง และคำสั่งที่ห่อหุ้มใหม่

7. ติดตามการประมวลผลคำสั่งในโหมดคณิตศาสตร์ ทั้งก่อนและหลัง

8. ติดตามการประมวลผลคำสั่งทั้งหมดทั้งก่อนและหลัง บรรทัดคำสั่ง
ตัวเลือกตั้งค่าเริ่มต้นเท่านั้น ระหว่างการประมวลผลค่าของ $คำฟุ่มเฟือย เป็นไปได้
ตั้งค่าแบบไดนามิกโดยใช้คำสั่ง \htmltracing{...} ซึ่งมีอาร์กิวเมนต์ที่ต้องการ
หรือโดยใช้คำสั่ง \HTMLset ทั่วไปดังนี้:
\HTMLset{คำฟุ่มเฟือย}{ }.

อื่นๆ องค์ประกอบ ตัวแปร ไม่มี สวิทช์

ตัวแปรการกำหนดค่าที่อธิบายไว้ที่นี่ไม่รับประกันว่าจะมีการสลับบรรทัดคำสั่งเป็น
กำหนดค่า ไม่ว่าจะเป็นตัวแทนของแง่มุมของ LaTeX2HTML ที่มีความเฉพาะเจาะจงกับท้องถิ่น
ไซต์ หรือจะควบคุมคุณสมบัติที่ควรใช้กับเอกสารทั้งหมด มากกว่าบางสิ่งบางอย่าง
ที่มักจะเปลี่ยนแปลงสำหรับเอกสารต่างๆ ภายในไดเรกทอรีย่อยเฉพาะ
โดยปกติตัวแปรเหล่านี้จะมีการตั้งค่าไว้ในไฟล์ latex2html.config ใน
ตามรายการค่าเริ่มต้นจะแสดงเป็นบรรทัดของรหัส Perl ที่ใช้ในการสร้าง
ค่าเหล่านี้ หากจำเป็นต้องใช้ค่าอื่น ค่าเหล่านี้สามารถกำหนดได้จาก local
ไฟล์การเริ่มต้น .latex2html-init โดยไม่กระทบกับค่าเริ่มต้นสำหรับผู้ใช้รายอื่น หรือ
เอกสารที่ประมวลผลจากไดเร็กทอรีอื่น

$วว เก็บสตริงที่จะใช้ในชื่อไฟล์เพื่อคั่นไดเร็กทอรี มันถูกตั้งค่า
ภายในเป็น `/' เว้นแต่ตัวแปรจะได้รับค่าภายในแล้ว
latex2html.config หมายเหตุ: ไม่สามารถตั้งค่านี้ได้ภายใน .latex2html-init
ไฟล์การกำหนดค่าเริ่มต้น เนื่องจากจำเป็นต้องทราบค่าเพื่อหา a . ดังกล่าว
ไฟล์

$LATEX2HTMLDIR
อ่านโดยสคริปต์ทดสอบการติดตั้งจาก latex2html.config ค่าของมันถูกแทรกลงใน
latex2html Perl สคริปต์เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการติดตั้ง

$LATEX2HTMLSTYLES = $LATEX2HTMLDIR/รูปแบบ ;
อ่านจากไฟล์ latex2html.config โดยการติดตั้ง-ทดสอบ ค่าจะถูกตรวจสอบเป็น
ค้นหาสไตล์ / ไดเร็กทอรี

$LATEX2HTMLVERSIONS = $LATEX2HTMLDIR/เวอร์ชัน ;
ค่าของตัวแปรนี้ควรตั้งค่าไว้ภายใน latex2html.config เพื่อระบุ
เส้นทางไดเรกทอรีที่สามารถพบไฟล์เวอร์ชันและนามสกุล

$ALTERNATIVE_ICONS = '';
นี้อาจมีเส้นทางไดเรกทอรี (สัมพัทธ์) ไปยังชุดของไอคอนที่กำหนดเองที่จะ
ใช้ร่วมกับสวิตช์ -local_icons

$TEXขยาย = $LATEX2HTMLDIR/texexpand ;
อ่านโดยการติดตั้ง-ทดสอบ Perl สคริปต์จาก latex2html.config ค่าของมันถูกใช้เพื่อ
ค้นหา texexpand Perl ต้นฉบับ

$PSTOIMG = $LATEX2HTMLDIR/pstoimg ;
อ่านโดยการติดตั้ง-ทดสอบ Perl สคริปต์จาก latex2html.config ค่าของมันถูกใช้เพื่อ
ค้นหา ptoimg Perl ต้นฉบับ

$IMAGE_TYPE = ' ';
ตั้งค่าใน latex2html.config ซึ่งปัจจุบันรองรับ s คือ: gif และ png

$ดีวีไอพี = 'dvips';
อ่านจาก latex2html.config โดยการติดตั้ง-ทดสอบ ค่าของมันถูกตรวจสอบเพื่อค้นหา
โปรแกรม dvips หรือสคริปต์ อาจมีสาเหตุหลายประการในการเปลี่ยนค่าที่นี่:

เพิ่มสวิตช์ -P เพื่อโหลดไฟล์กำหนดค่าเฉพาะ เช่น การใช้
ชุดฟอนต์ PostScript เฉพาะสำหรับการสร้างภาพที่ดีขึ้น

เพื่อเติมเส้นทางไปยัง dvips เวอร์ชันอื่นนอกเหนือจากที่ใช้งานได้ตามปกติเช่น
ค่าเริ่มต้นของระบบ (เช่น ข้อกำหนดในการพิมพ์ต่างกัน)

เพื่อต่อท้ายสวิตช์ดีบัก ในกรณีที่รูปภาพคุณภาพต่ำ สามารถมองเห็นได้
เส้นทางใดที่กำลังค้นหาแบบอักษรและทรัพยากรอื่นๆ

เพื่อเสริมคำสั่งสำหรับการตั้งค่าตัวแปรพาธที่ dvips อาจต้องการตามลำดับ
เพื่อค้นหาแบบอักษรหรือทรัพยากรอื่นๆ

หากต้องการสร้างแบบอักษรอัตโนมัติโดยใช้ Metafont ดังต่อไปนี้
ตัวแปรการกำหนดค่ามีความสำคัญ

$PK_GENERATION = 1;
ต้องตั้งค่าตัวแปรนี้ เพื่อเริ่มต้นการสร้างแบบอักษร มิฉะนั้นแบบอักษรจะ
ถูกปรับขนาดจากทรัพยากรที่มีอยู่บนระบบโลคัล โดยเฉพาะสิ่งนี้
ต้องไม่ตั้งค่าตัวแปร หากต้องการใช้ฟอนต์ PostScript หรืออื่นๆ
ทรัพยากรแบบอักษรที่ปรับขนาดได้ (ดูสวิตช์ -scalable_fonts)

$DVIPS_MODE = 'โตชิบา';
โหมดที่ระบุในที่นี้ต้องมีอยู่ในไฟล์ modes.mf ซึ่งอยู่ในไฟล์
ไฟล์ทรัพยากร Metafont อาจอยู่ในไดเร็กทอรีย่อย misc/

$METAFONT_DPI = 180;
ความละเอียดที่ต้องการควรระบุเป็นหน่วยจุดต่อนิ้ว
ภายในสคริปต์ MakeTeXPK ซึ่งเรียกโดย dvips เพื่อเรียกใช้ Metafont ด้วย
พารามิเตอร์ที่ถูกต้องสำหรับแบบอักษรที่ต้องการ

$ลาเท็กซ์ = 'น้ำยาง';
อ่านจาก latex2html.config โดยการติดตั้ง-ทดสอบ ค่าของมันถูกตรวจสอบเพื่อค้นหา
โปรแกรมลาเท็กซ์หรือสคริปต์ ถ้า น้ำยาง กำลังมีปัญหาในการค้นหาไฟล์สไตล์และ/หรือ
แพ็คเกจ จากนั้นคำสั่งเริ่มต้นสามารถเติมด้วยคำสั่งอื่นเพื่อตั้งค่า
ตัวแปรสภาพแวดล้อมที่ตั้งใจจะแก้ไขปัญหาเหล่านี้ เช่น $ลาเท็กซ์ =
'เซเทนวี เท็กซินพัทส์ <เส้นทาง ไปยัง ค้นหา> ; น้ำยาง' . มีหลายตัวแปรที่จะช่วย
ควบคุมว่าไฟล์ใดที่จะอ่านโดย LaTeX2HTML และโดย น้ำยาง เมื่อประมวลผล
ภาพ:

$TEXINPUTS
โดยปกติตั้งค่าจากตัวแปรสภาพแวดล้อมที่มีชื่อเดียวกัน ถ้า
ความยากลำบากเกิดขึ้นเพื่อไม่ให้พบรูปแบบและแพ็คเกจ
สามารถระบุเส้นทางพิเศษได้ที่นี่ เพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้

$DONT_INCLUDE
ซึ่งจะแสดงรายการชื่อไฟล์และนามสกุลที่ไม่รวม แม้ว่า
ร้องขอโดยคำสั่ง \input หรือ \include (ปรึกษา
latex2html.config สำหรับรายการเริ่มต้น)

$DO_INCLUDE = '';
รายการข้อยกเว้นภายใน $DONT_INCLUDE รายการ. ไฟล์เหล่านี้ต้องอ่าน
หากได้รับการร้องขอจากคำสั่ง \input หรือ \include

$ไอคอนเซิร์ฟเวอร์ = ' ';
ใช้เพื่อระบุ URL เพื่อค้นหาไอคอนมาตรฐาน ซึ่งใช้สำหรับ
ปุ่มนำทาง ชื่อสำหรับขนาดภาพเฉพาะ เช่นเดียวกับขนาด
ข้อมูลสามารถพบได้ใน latex2html.config ไอคอนตัวเองสามารถ
แทนที่ด้วยเวอร์ชันที่กำหนดเอง โดยที่ข้อมูลนี้จะได้รับการอัปเดตอย่างถูกต้องและ
ตำแหน่งของรูปภาพที่กำหนดเองซึ่งระบุเป็นค่าของ $ICONSERVER เมื่อไหร่
ใช้สวิตช์ -local_icons เพื่อให้สำเนาของไอคอนวางด้วยเครื่องหมาย
HTML ไฟล์และรูปภาพที่สร้างขึ้นอื่น ๆ ค่าของ $ICONSERVER ไม่จำเป็น
ภายใน HTML ไฟล์เอง อย่างไรก็ตามจำเป็นต้องค้นหาไอคอนดั้งเดิม
เพื่อคัดลอกไปยังไดเร็กทอรีท้องถิ่น

$NAV_BORDER = ;
ค่าที่ระบุในที่นี้จะส่งผลให้เกิดเส้นขอบ ซึ่งวัดเป็นจุด รอบๆ แต่ละไอคอน NS
ค่าของ `0' เป็นเรื่องปกติ เพื่อรักษาตำแหน่งที่เข้มงวดของปุ่มที่ไม่ใช้งานและใช้งานอยู่
ในแผงควบคุม

$LINKNAME = '"index.$EXTN"';
ใช้เมื่อ $NO_AUTO_LINK ตัวแปรว่างเปล่า เพื่อให้ URL ไปยัง
ไดเร็กทอรีการทำงานให้เพียงพอต่อการเข้าสู่หน้าหลักของงานที่ทำเสร็จแล้ว
เอกสาร. มันระบุชื่อของ HTML ไฟล์ที่จะเชื่อมโยงโดยอัตโนมัติ
ไปที่ชื่อไดเร็กทอรี คุณค่าของ $EXTN คือ .html เว้นแต่ $ข้อความสั้น ถูกตั้งค่าใน
ซึ่งในกรณีนี้คือ .htm

$ลิงก์พอยต์ = '"$FILE$EXTN"';
นี้ระบุชื่อของ HTML ไฟล์ที่จะทำซ้ำหรือเชื่อมโยงเชิงสัญลักษณ์
โดยมีชื่อระบุไว้ใน $LINKNAME ในเวลาที่เหมาะสม ค่าของ $ไฟล์
เป็นชื่อเอกสารซึ่งมักจะตรงกับชื่องาน
ไดเรกทอรี

$ชาร์เซ็ต = 'iso_8859_1';
ระบุชุดอักขระที่ใช้ภายใน HTML หน้าที่ผลิตโดย LaTeX2HTML.
หากไม่มีการตั้งค่าในไฟล์การกำหนดค่าหรือการเริ่มต้น ค่าดีฟอลต์
จะถือว่า ตัวพิมพ์เล็ก ชุดอักขระ $ เป็นที่ยอมรับเช่นกัน แต่นี่คือ
แทนที่ด้วยรูปแบบตัวพิมพ์ใหญ่

$ACCENT_IMAGES = 'ใหญ่';
อักขระเน้นเสียงที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของแบบอักษร ISO-Latin สามารถสร้างได้โดย
การสร้างภาพโดยใช้ น้ำยางข้น ตัวแปรนี้มีรายการ (คั่นด้วยเครื่องหมายจุลภาค) ของ
น้ำยาง คำสั่งสำหรับกำหนดรูปแบบที่จะใช้เมื่อสร้างภาพเหล่านี้ ถ้า
ค่าของตัวแปรนี้ว่างเปล่า จากนั้นระบบจะละเว้นการเน้นเสียงโดยใช้เครื่องหมาย un-
แบบอักษรเน้นเสียง (ไม่ใช่รูปภาพ) แทน

ภายในแพ็คเกจ color.perl ตัวแปรสองตัวต่อไปนี้ใช้เพื่อระบุชื่อ
ของไฟล์ที่มีข้อกำหนดสำหรับสีที่ระบุชื่อ ไฟล์ที่มีชื่อเหล่านี้คือ
จัดให้ใน $LATEX2HTMLSTYLES ไดเร็กทอรี แต่สามารถย้ายไปที่อื่นได้หรือ
แทนที่ด้วยไฟล์อื่นที่มีชื่อต่างกัน ในกรณีเช่นนี้ค่าของสิ่งเหล่านี้
ควรเปลี่ยนตัวแปรตามความเหมาะสม

$RGBCOLORFILE = 'rgb.txt';

$CRAYOLAFILE = 'crayola.txt';

ตัวแปรต่อไปนี้อาจเปลี่ยนแปลงจากค่าเริ่มต้นของระบบได้ แต่วิธีนี้ดีที่สุด
เสร็จสิ้นโดยใช้ไฟล์การเริ่มต้น .latex2html-init ในพื้นที่ เพื่อความสอดคล้องโดยรวมของสไตล์
ภายในเอกสารที่ตั้งอยู่ในไซต์เดียวกันหรือไซต์ใกล้เคียง

$default_ภาษา = 'ภาษาอังกฤษ';
สิ่งนี้กำหนดว่ารหัสภาษาใดที่จะวางอยู่ภายใน แท็ก
ที่อาจปรากฏในตอนต้นของ HTML หน้าที่ผลิต กำลังโหลดแพ็คเกจสำหรับ
ภาษาอื่นสามารถเปลี่ยนค่าของตัวแปรนี้ได้ ดู
ยัง $TITLES_LANGUAGE ตัวแปร อธิบายต่อไป

$TITLES_LANGUAGE = 'ภาษาอังกฤษ';
ตัวแปรนี้ใช้เพื่อระบุสตริงจริงที่ใช้สำหรับเอกสารมาตรฐาน
ส่วนต่างๆ เช่น ``เนื้อหา' ``อ้างอิง' ``สารบัญ'' ฯลฯ
รองรับชื่อภาษาฝรั่งเศสและเยอรมันในแพ็คเกจที่เกี่ยวข้อง
โดยปกติการโหลดแพ็คเกจดังกล่าวจะเปลี่ยนค่าของตัวแปรนี้เช่นเดียวกับ
$default_ภาษา ตัวแปรที่อธิบายไว้ข้างต้น

$WORDS_IN_NAVIGATION_PANEL_TITLES = 4;
ระบุจำนวนคำที่จะใช้จากชื่อส่วนภายในไฮเปอร์ลิงก์ที่เป็นข้อความ
ซึ่งมาพร้อมกับปุ่มนำทาง

$WORDS_IN_PAGE = 450;
ระบุความยาวหน้าขั้นต่ำที่จำเป็นก่อนที่จะวางแผงการนำทางที่
ด้านล่างของหน้า เมื่อ $AUTO_NAVIGATION ตัวแปรถูกตั้งค่า

$สายเด็ก = " \NS";
สิ่งนี้จะทำให้ไฟล์ HTML รหัสที่จะวางไว้ระหว่างตารางลูกลิงค์และ
เนื้อหาทั่วไปของหน้าที่เกิดขึ้น

$NETSCAPE_HTML = 0;
เมื่อตั้งค่า ตัวแปรนี้จะระบุว่า HTML อาจมีรหัสซึ่งไม่
เป็นไปตามมาตรฐานที่เป็นทางการ สิ่งนี้จำกัดเนื้อหาของทุก
> แท็กที่อาจวางไว้ที่จุดเริ่มต้นของหน้า HTML ที่สร้างขึ้น

$ข้อความเนื้อความ = '';
ค่าของตัวแปรนี้ถูกใช้ภายใน แท็ก; เช่น ตั้งค่าข้อความ
และ/หรือสีพื้นหลัง ค่าของมันถูกแทนที่โดยคำสั่ง \bodytext และ
สามารถเพิ่มหรือเปลี่ยนส่วนต่างๆ ได้โดยใช้คำสั่ง \htmlbody หรือ \color and
\pagecolor จากแพ็คเกจสี

$อินเตอร์เลซ = 1;
เมื่อตั้งค่าแล้ว ควรสร้างภาพแบบอินเทอร์เลซ สิ่งนี้ต้องใช้ยูทิลิตี้กราฟิก
เพื่อให้สามารถดำเนินการอินเตอร์เลซได้

$TRANSPARENT_FIGURES = 1;
เมื่อตั้งค่าแล้ว พื้นหลังของรูปภาพควรโปร่งใส มิฉะนั้นก็คือ
สีขาว. สิ่งนี้ต้องการยูทิลิตี้กราฟิกที่จะพร้อมใช้งานซึ่งสามารถระบุ
การทำสีให้โปร่งใส

$FIGURE_SCALE_FACTOR = 1.6;
ตัวคูณมาตราส่วนนำไปใช้กับรูปภาพทั้งหมดและสภาพแวดล้อมอื่น ๆ เมื่อเป็น
ทำเป็นภาพ โปรดทราบว่าสิ่งนี้ใช้ไม่ได้กับคณิตศาสตร์ที่เป็นที่ยอมรับ
สภาพแวดล้อมซึ่งใช้เนื้อหาของ .แทน $MATH_SCALE_FACTOR และ
$DISP_SCALE_FACTOR เพื่อระบุการปรับขนาด

$MATH_SCALE_FACTOR = 1.6;
ตัวคูณสเกลใช้กับรูปภาพของคณิตศาสตร์ทั้งหมด ทั้งแบบอินไลน์และแบบแสดงผล NS
ค่า 1.4 เป็นทางเลือกที่ดี พร้อมภาพป้องกันรอยหยัก

$DISP_SCALE_FACTOR = 1;
ตัวคูณสเกลพิเศษที่ใช้กับรูปภาพของสภาพแวดล้อมทางคณิตศาสตร์ที่แสดง เมื่อตั้งค่าแล้ว
ค่านี้คูณ $MATH_SCALE_FACTOR เพื่อให้ได้มาตราส่วนทั้งหมด ค่าของ
`1.2' เป็นตัวเลือกที่ดีที่จะใช้ร่วมกับ $MATH_SCALE_FACTOR = 1.4;

$EXTRA_IMAGE_SCALE
ซึ่งอาจถือปัจจัยมาตราส่วนพิเศษที่สามารถนำไปใช้กับภาพที่สร้างขึ้นทั้งหมด
เมื่อตั้งค่า จะระบุว่ามาตราส่วนของ $EXTRA_IMAGE_SCALE ถูกนำไปใช้เมื่อภาพ
ถูกสร้างขึ้น แต่ให้บันทึกความสูงและความกว้างเป็นขนาดที่ไม่ได้ปรับขนาด
นี่คือการเกลี้ยกล่อมเบราว์เซอร์ให้ปรับขนาดภาพ (โดยปกติใหญ่กว่า) เพื่อให้พอดีกับ
ขนาดที่ต้องการ; เมื่อพิมพ์ออกมาจะได้คุณภาพที่ดีขึ้น ค่าของ `1.5' และ
`2' ให้คุณภาพการพิมพ์ที่ดีที่ 600dpi

$กระดาษ = 'a5';
ระบุขนาดของหน้าสำหรับการเรียงพิมพ์ตัวเลขหรือคณิตศาสตร์ที่แสดงเมื่อ
จะต้องสร้างภาพ ซึ่งจะส่งผลต่อความยาวของบรรทัดข้อความภายในรูปภาพ
เนื่องจากรูปภาพของข้อความหรือคณิตศาสตร์ควรใช้ขนาดที่ใหญ่กว่าเมื่อพิมพ์
ความชัดเจนจะหายไปที่ความละเอียดหน้าจอ จากนั้นโดยทั่วไปขนาดกระดาษจะเล็กลง
แนะนำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากทั้ง $MATH_SCALE_FACTOR และ
$DISP_SCALE_FACTOR กำลังใช้ปัจจัยมาตราส่วน ไม่เช่นนั้นภาพบางภาพอาจกลายเป็น
ใหญ่เกินไปรวมถึงพื้นที่ว่างจำนวนมาก

$LINE_WIDTH = 500;
เดิมกำหนดความกว้างของรูปภาพเมื่อเนื้อหาถูกต้องหรือ
เป็นกลาง (เลิกใช้แล้วครับ)

ตัวแปรต่อไปนี้ใช้เพื่อเข้าถึงยูทิลิตี้ที่จำเป็นระหว่างการสร้างภาพ
ตำแหน่งไฟล์และโปรแกรมบนระบบโลคัลถูกกำหนดโดย configuration-pstoimg
Perl สคริปต์และเก็บไว้ภายใน $LATEX2HTMLDIR/local.pm as Perl รหัสที่จะอ่านโดย ptoimg
เมื่อจำเป็น หลังจากรันสคริปต์config-pstoimg Perl ก็ไม่มีความจำเป็น
เพื่อเปลี่ยนค่าที่ได้รับ ที่แสดงด้านล่างนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับระบบของผู้เขียน
มีไว้สำหรับภาพประกอบเท่านั้นและไม่ได้แสดงค่าเริ่มต้น

$GS_LIB = '/usr/local/share/ghostscript/4.02';
$PNMCAT = '/usr/local/bin/pnmcat';
$PPMQUANT = '/usr/local/bin/ppmquant';
$PNMFLIP = '/usr/local/bin/pnmflip';
$PPMTOGIF = '/usr/local/bin/ppmtogif';
$HOWTO_TRANSPARENT_GIF = 'netpbm';
$GS_DEVICE = 'pnmraw';
$GS = '/usr/local/bin/gs';
$PNMFILE = '/usr/local/bin/pnmfile';
$HOWTO_INTERLACE_GIF = 'netpbm';
$PBMMAKE = '/usr/local/bin/pbmmake';
$PNMCROP = '/usr/local/bin/pncrop';
$TMP = '/usr/var/tmp'; ไม่จำเป็นต้องใช้ตัวแปรต่อไปนี้อีกต่อไปแล้ว ถูกแทนที่แล้ว
โดยข้อมูลเฉพาะเพิ่มเติมที่ได้รับโดยใช้สคริปต์ Perl configuration-pstoimg
$USENETPBM = 1;
$PBMPLUSDIR = '/ usr / local / bin';

ใช้ latex2html ออนไลน์โดยใช้บริการ onworks.net