<قبلی | فهرست | بعدی>

حالت های ویرایش

بیایید راه اندازی کنیم vi دوباره، این بار نام یک فایل موجود را به آن منتقل می کنیم. به این ترتیب می توانیم یک فایل جدید ایجاد کنیم vi:

[me@linuxbox ~]$ rm -f foo.txt

[me@linuxbox ~]$ vi foo.txt

[me@linuxbox ~]$ rm -f foo.txt

[me@linuxbox ~]$ vi foo.txt

اگر همه چیز خوب پیش برود، باید صفحه ای مانند این داشته باشیم:

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

"foo.txt" [فایل جدید]

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

~

"foo.txt" [فایل جدید]

کاراکترهای پیشرو ("~") نشان می دهد که هیچ متنی در آن خط وجود ندارد. این نشان می دهد که ما یک فایل خالی داریم. هنوز چیزی تایپ نکنید!

دومین نکته مهمی که باید در مورد آن یاد بگیرید vi (پس از یادگیری نحوه خروج) این است vi هست یک ویرایشگر معیناست. وقتی که vi شروع می شود، شروع می شود حالت فرمان. در این حالت، تقریباً هر کلید یک دستور است، بنابراین اگر بخواهیم شروع به تایپ کنیم، vi اساساً دیوانه می شود و یک آشفتگی بزرگ ایجاد می کند.

<قبلی | فهرست | بعدی>